Liturgia Męki Pańskiej (Parafia Tymbark)

Wielki Piątek to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza święta.  W kościołach odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej. W tym roku nabożeństwa odprawiane są bez udziału wiernych, jednakże Liturgia zachowała główne swoje  elementy. Na twarz przed ołtarzem padli wszyscy kapłani uczestniczący w Liturgii, a nie jak dotychczas kiedy to na twarz przed ołtarzem padał tylko jeden kapłan. Inaczej przebiegała adoracja Krzyża,  polegała ona jedynie na uklęknięciu przez Krzyżem.  Krzyż ucałował jedynie główny Celebrans Liturgii, w Tymbarku był nim ksiądz prałat Tomasz Atłas.  Nie było przeniesienia Pana Jezusa do Grobu Pańskiego. Krzyż został złożony na ołtarzu.   Nabożeństwo było transmitowane,  wierni mogli brać udział poprzez Internet.

IWS

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

 MATKA BOSKA PŁACZĄCA  

 
 
Matka Boska Płacząca. Matka Boska Cierpiąca. Matka Boska Bolesna. Po policzku Maryi spływa łza. Oczy ma wzniesione ku górze, do nieba. Załamane wymownie ręce dopełniają całości tego obrazu. Szarego, bez żadnych upiększeń. Tyś, która współcierpiała, Matko Bolesna … przychodzą na myśl słowa modlitwy. Szczególnie dzisiaj, w Wielki Piątek. Obraz Maryi i modlitwa. 
 
 
Tak naprawdę, tak jak to widać, jest to obrazek. Wysunięty gdzieś spomiędzy stron Drogi Krzyżowej starego modlitewnika. Niewielki, skromny.  Obrazek niezwykły. Bezcenna, historyczna pamiątka z 1938 roku. Obrazek prymicyjny księdza Kazimierza Filipiaka ( 1910 – 1992 ). Księdza z Tymbarku, który zapisał się na kartach naszej historii, Kresów, historii Polski, jako ten, który uratował Matkę Bożą Łaskawą ze Stanisławowa.
 
 
Duszpasterz polskich Ormian. Wielki czciciel Maryi. Dla Niej poświęcił swoje życie, wiele lat tułaczki i upokorzeń. Zawsze z Maryją, tak jak i na widocznej poniżej fotografii z końca lat pięćdziesiątych, razem z rodakami z Tymbarku. Ksiądz, na którego prymicyjnym obrazku jest Matka Boska. Bolesna, cierpiąca, płacząca.
 
 
Dzisiaj ten obrazek leży przede mną, na stole, tu u nas w Tymbarku. W domu, ciszy, samotnie, szeptana przed nim modlitwa. Nie można inaczej. Mały obrazek musi zastąpić wszystko. I o dziwo. Na obrazku, na który wcześniej patrzyłem tyle razy, dzisiaj w tak trudnych chwilach, widać o wiele więcej.  Patrzę na niego i widzę, że dzisiaj 10 kwietnia, Matka Boska płacze. Dzisiaj, w czasie śmiertelnej zarazy, Matka Boska cierpi razem z nami. Dzisiaj, w Wielki Piątek, Matka Boska boleje pod Krzyżem. 

                                SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

 
 
 
 
 
 
 
5 załączników

WIELKI PIĄTEK – Rytuał rodzinny

źródło: www.diecezja.tarnow.pl

WIELKI PIĄTEK

Krzyż, rozważanie Męki Pańskiej, pokuta i umartwienie oraz Grób Pański. To cztery rzeczywistości, które charakteryzują Wielki Piątek – drugi dzień Triduum Paschalnego. Warto zatrzymać się choć na chwilę o godz. 15:00, aby uczcić moment śmierci Jezusa.

Wśród wielu propozycji na ten dzień można sięgnąć po nabożeństwo Drogi krzyżowej (transmitowanej lub indywidualnie odprawionej). Można także wysłuchać Gorzkich żalów i duchowo uczestniczyć w Liturgii Męki Pańskiej.

W obliczu niemożliwości pójścia do kościoła, proponujemy wam przede wszystkim Domową adorację Krzyża. Możecie celebrować ją w całości albo podzielić na dwa krótsze momenty w ciągu dnia lub wieczorem. Nie zapomnijcie też, że dzisiaj w duchu wynagrodzenia Jezusowi za Jego Mękę Kościół wzywa wszystkich do wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych oraz do ścisłego postu, zgodnie z zasadami, których wyjaśnienie znajdziecie także w kolejnym tomiku Rytuału rodzinnego. 

WIELKI PIĄTEK – Rytuał Rodzinny znajduje się TUTAJ: WIELKI PIĄTEK

 

Tradycja robienia krzyżyków

Pandemia, pandemia, a tradycje należy podtrzymywać  i przekazywać następnym pokoleniom. I tak się na szczęście dzieje w naszych domach. 

“Z rozebranych na części palm w Wielki Czwartek robi się krzyżyki, które wbija się w skiby na urodzaj, przybija na drzwiach wejściowych, na wrotach stodół i obór jako ochrona przed klęskami żywiołowymi. I my tą tradycje podtrzymujemy, w Wielki Piątek o świcie idziemy wbić do ziemi” –  opowiada o tej tradycji  Pani Monika – mama Zosi i Gabriela Pachowicz, którzy dzisiaj z zaangażowaniem robili palmowe krzyżyki.

IWS

zdjęcia rodzinne

a poniżej moje, już nie tak starannie przygotowane 🙂 , palmowe krzyżyki 

IWS

Wielki Czwartek 2020 – Parafia Tymbark

Wieki Czwartek to dzień ustanowienia sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa. Jest to święto, które zostało ustanowione na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy Chrystusa i Apostołów. W tym roku, w związku z epidemią,  Msze święte są odprawiane bez udziału wiernych, więc uroczystości związane z Wielkim Czwartkiem zostały zmienione.  Celebrowano Eucharystię, poprzedzoną życzeniami, złożonymi przez Siostry Nazaretanki, Kapłanom z okazji pamiątki ustanowienia Kapłaństwa (przedstawiciel Rady Parafialnej złożył wcześniej życzenia Kapłanom na łamach portalu www.tymbark.in, życzenia TUTAJ), a po Niej  nie było, jak zwykle, przeniesienia Jezusa Eucharystycznego do Ciemnicy, gdzie następnie byłaby prowadzona adoracja.  Zgodnie z tradycją, ołtarz, po zakończonej Eucharystii, pozostał pusty.

W Tymbarku Mszy św.koncelebrowanej przewodniczył Ksiądz prałat Edward Nylec, a w koncelebrze ks. proboszcz dr Jan Banach, ks.prałat dr Tomasz Atłas, ks. Ignacy Urbański,  ks.Witold Warzecha, ks.Sylwester Taraszka oraz ks.Michał  Łukasik. Kazanie wygłosił ks.Witold.

IWS

ps. Przepraszam wiernych  przeżywających Mszę św. poprzez transmisję z kościoła, za wchodzenie (nieświadome) w kadr kamery. 

Nasi Drodzy Kapłani Parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku …

Gdybyśmy nie mieli Sakramentu Kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana.

Kto Go umieścił w tabernakulum ? Kapłan.

Kto przyjął naszą duszę u początku jej życia? Kapłan.

Kto ją żywi, by dać jej siłę na wędrówkę? Kapłan.

Kto ją przygotuje na spotkanie z Bogiem? Kapłan.

Kapłan, ciągle kapłan …

Mógłbyś mieć dwustu aniołów i nie mogliby Cię rozgrzeszyć.

A kapłan, choćby najprostszy – może.

Kapłan nie jest kapłanem dla siebie.

Nie udziela sobie rozgrzeszenia, nie udziela sobie sakramentów.

Nie jest dla siebie. Jest dla Was.  (Św. Jan Maria Vianney)

 

Nasi Drodzy Kapłani Parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku,

Rozpoczynając fragmentem z myśli i rozważań Św. Jana Marii Vianneya, my członkowie tymbarskiej wspólnoty parafialnej w tym szczególnym czasie domowej izolacji łączymy się dzisiaj z Wami w modlitwie w dniu ustanowienia przez Pana Jezusa, Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. Jesteśmy jednocześnie myślą i sercem z Księdzem Prałatem Józefem, z Księdzem Stanisławem, z Księdzem Bogdanem, z wszystkimi kapłanami pracującymi w przeszłości w naszej Parafii, a także z kapłanami – naszymi rodakami pochodzącymi z tymbarskiej ziemi, którzy ze względu na swą posługę duszpasterską, czy też rezydencję przebywają teraz w różnych miejscach Polski i świata.

Przed laty, zrodziło się Wasze kapłaństwo jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Jezusa Chrystusa – sakrament w którym oddaliście się na służbę Chrystusowi i Jego Kościołowi. Obecny czas i te ostatnie dni pokazują jak słuszne były słowa naszego Ojca Św. Jana Pawła II, który nauczał, że „Kapłan w Bożym planie zbawienia pełni niezastąpioną rolę, dlatego Kościół i świat tak wiele od niego oczekują. Kapłan bowiem jest człowiekiem słowa, który ma za zadanie nieść orędzie Ewangelii ludziom swoich czasów. Jest on również człowiekiem Eucharystii, poprzez którą wnika do samego wnętrza tajemnicy paschalnej.”
Wy w czasie trwającej epidemii, nie bacząc na zagrożenia, niezmiennie trwacie przy ołtarzu głosząc Słowo Boże, składając Ofiarę i sprawując sakramenty
(w ramach i w dostosowaniu się do obowiązujących ograniczeń udziału wiernych).

Drodzy Kapłani.

Dziękujemy za każdy dzień Waszej oddanej, pokornej posługi kapłańskiej, we wszystkich jej formach i za wszelkie dobro, które dzięki niej otrzymujemy. Dziękujemy za wielkie zaangażowanie z jakim realizujecie tę posługę dla pogłębiania naszej wiary i rozwoju duchowego, dla kształtowania postaw etycznych każdej i każdego z nas jako dobrego katolika. Życzymy Wam abyście ciągle i na nowo odkrywali dar i sens swego powołania. Niech Pan Bóg obdarza Was wszelkimi łaskami oraz dobrym zdrowiem a przez działanie Ducha Świętego niech Was uzdalnia do dalszej służby Kościołowi i prowadzi na wszystkich drogach życia. Powierzamy Was opiece Matki Najświętszej – niech nieustannie czuwa nad Wami i osłania od wszelkich niebezpieczeństw.

Na koniec przyjmijcie w naszym serdecznym darze modlitwę, którą wznosimy słowami Ojca Św. Jana Pawła II:

Dobry Ojcze. Prosimy Cię, nie pozwól by Twojemu Kościołowi  kiedykolwiek zabrakło świętych kapłanów i apostołów, którzy – słowem
i sakramentami – otworzą drogę do spotkania z Tobą. Jako Kościół głoszący Twoją chwałę błagamy Cię: Niech nigdy nie zabraknie świętych kapłanów w służbie Ewangelii. Niech rozbrzmiewa w każdej katedrze i każdym zakątku świata uroczysty hymn Veni Creator Spiritus. Maryjo Królowo Apostołów i Matko kapłanów, Ty razem z uczniami w Wieczerniku modliłaś się do Ducha Świętego za Nowy Lud i jego Pasterzy. Bądź z nimi i prowadź ich po drogach świata na spotkanie z ludźmi, odkupionymi Krwią Twego Syna. Pomagaj im do końca pełnić wolę Jezusa, który narodził się z Ciebie dla zbawienia człowieka.

Drodzy Kapłani, z wdzięcznością za wszystko mówimy – Bóg zapłać.