14 kwietnia 2019 zmarł Kazimierz Czernek – nauczyciel, polonista, przyjaciel Wacława Dudzika. I właściwie swojemu Przyjacielowi zadedykował wiersz “Dytyramb od Kazia”, wiersz mówiący o uniwersalnych i jakże aktualnych wartościach. Wiersz został opublikowany w pracy Wacława Dudzika “Przygody i doświadczenia życiowe”.
Dytyramb od Kazia
Na cześć pokoju i przyjaźni!
Mój Kolego! Przyjacielu !
Tyś moim wiernym krajanem,
Takich jak Ty jest niewielu.
Jesteś wspaniałym Kompanem.
Miłość – to wielki dar nieba,
To jest cnota kardynalna,
Potrzebna jak kromka chleba.
Jest odwieczna, niezniszczalna.
Głęboka, prawdziwa miłość
Nawet niebiosa przebija,
Niweluje złość i wrogość,
Niech nas nigdy nie omija.
Bez miłości nie ma życia.
Człowiek schnie jak kwiat bez wody.
Jest to cnota do nabycia,
Ona dodaje urody.
Gdyby tak narody świata
Wzajemnie się miłowały,
Nie zabijałby brat brata,
Szczęście, pokój byłby trwały.
Byłby wtedy raj na ziemi,
I wszyscy by w zgodzie żyli.
Ale czy tak świat się zmieni?
Obyśmy tego dożyli.
Niech życzliwość ludzi splata,
Pokój, radość niech się szerzy.
Hymn tryumfu w niebo wzlata,
A my śpieszmy do pacierzy.
Tobie, Wacuś: cześć i chwała.
Żyj szczęśliwie przez lat wiele.
A Rodzina Twa wspaniała
Uczestniczy w Twoim dziele.
Twój Przyjaciel Kolega
Kazimierz Czernek
Tak społeczność szkolna żegnała swojego Nauczyciela:
“Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 14 kwietnia 2019 roku zmarł Profesor Kazimierz Czernek – emerytowany nauczyciel języka polskiego.
Pan Profesor Kazimierz Czernek urodził się 1 marca 1928 roku w miejscowości Jasna Podłopień w gminie Tymbark, jako najmłodszy z siedmiorga rodzeństwa. Ojciec jego był rolnikiem.
Szkołę podstawową ukończył w Tymbarku w 1943 roku, zaś Liceum Ogólnokształcące w 1950 roku w Ujanowicach. Następnie pracował w Narodowym Banku Polskim w Limanowej, jako referent planista. W 1956 roku podjął naukę w Studium Nauczycielskim w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. Tytuł magistra filologii polskiej uzyskał w 1963 roku, po odbyciu studiów wyższych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.
Jako nauczyciel języka polskiego pracował najpierw w Szkołach Podstawowych w Chyszówkach i w Jurkowie, a od roku 1969 w Technikum i Zasadniczej Szkole Przemysłu Spożywczego w Tymbarku. W 1995 roku odszedł na zasłużoną emeryturę.
Jego uczniowie i wychowankowie darzyli go szacunkiem i uznaniem. Był wspaniałym nauczycielem, w stosunku do uczniów był serdeczny ale również umiejętnie wymagający i konsekwentny.
Jako nauczyciel wiejskich szkół podstawowych przyczynił się do rozbudzenia zainteresowania czytelnictwem w środowisku wiejskim poprzez pracę w bibliotece, którą wykonywał społecznie. Skutecznie rozwijał zainteresowania humanistyczne i kulturowe młodzieży poprzez pracę w Kole Żywego Słowa.
Za swoją wyróżniającą pracę został w 1980 roku odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.”