“Z Bożej Apteki” (8)

czosnek niedźwiedzi

Czosnek niedźwiedzi – roślina z rodziny amarylkowatych , dziko rosnący objęty ochroną, można go uprawiać z powodzeniem (jak widać na zdjęciu) do czego zachęcamy, ponieważ właściwości tej rośliny są podobne do czosnku pospolitego, a przewaga czosnku niedźwiedziego jest taka, że ten rośnie w zasadzie bez pielęgnacji, z czasem może tworzyć barwne kobierce w ogrodzie. Kwitnie od końca kwietnia do maja czasami dłużnej.  Naturalnie występuje w lasach liściastych, w miejscach nieco zacienionych, na terenie całej Polski. Do zastosowania leczniczego i spożywczego wykorzystywane są wszystkie części rośliny, jest też traktowany, jako roślina ozdobna. Ma właściwości odtruwające, pobudza procesy trawienne, ma działanie przeciwszkorbutowe, usuwa z organizmu toksyny, zapobiega chorobom sercowym. Stosowany przy przeziębieniach, ma silne działanie przeciwbakteryjne, obniża ciśnienie krwi, zapobiega nowotworom złośliwym. Roślina ta używana jest w kuchniach wielu krajów do: zup, wyrobu masła, serów, sałatek, surówek. Jest rośliną miododajną, bywa stosowany jako środek odstraszający uciążliwe dla człowieka owady. Co ciekawe pędy kwiatowe doskonale nadają się do kiszenia, w taki sam sposób jak ogórki – smacznego.

Czosnaczek pospolity

Czosnaczek pospolity –  roślina z rodziny kapustowatych, pospolita w całej Polsce, rośnie na obrzeżach lasów liściastych, obok dróg, na skraju łąk, w pobliżu rowów, kwitnie od kwietnia do czerwca, czasami wyrasta do 1 metra, liście po roztarciu mają charakterystyczny zapach czosnku. Czosnaczek jest bogaty w witaminę: A, C i substancje hamujące rozwój bakterii i zarazków. Można z tej rośliny wyrabiać maceraty, soki, mrożonki i kiszonki. Ma działanie bakterio i grzybobójcze, przeciw pasożytnicze, obniża ciśnienie krwi, działa przeciw infekcyjnie. Zapobiega nowotworom, oczyszcza krew. Można go też stosować zewnętrznie, pomaga w gojeniu ran, działa wzmacniająco na skórę i paznokcie, pomaga w walce z łupieżem i grzybicą. W dawnych czasach roztarte suszone liście stosowano zamiast pieprzu, a korzeń używano jak chrzan, z nasion wyrabiano musztardę. Świeże liście są znakomitym dodatkiem do sałatek, surówek, past, kanapek, zup, jajecznicy i dań warzywnych.