Author: Irena Wilczek Sowa

Rodzinna wycieczka w Małe Pieniny

W minioną sobotę (6 maja), mieszkańcy gminy Tymbark aktywnie spędzali czas odkrywając malownicze tereny rezerwatów przyrody: Homole i Białej Wody. Przewodnikiem wycieczki była radna Anna Dyląg.

Doskonała pogoda, niezwykłe krajobrazy oraz piękna trasa mobilizowała wszystkich uczestników do wędrówki, zarówno dzieci jak i seniorów. Wąwóz Homole jest jedną z atrakcji Pienin, który oczaruje każdego turystę. Szlak biegnie krętą ścieżką  w scenerii zieleni,  wzdłuż górskiego potoku z licznymi kładkami, wędrując mija się wysokie górskie skały o różnych kształtach. Po dotarciu na polanę przy Kamiennych Księgach był czas na odpoczynek. Dalsza wędrówka prowadziła na polanę Bukowinki, gdzie zachwyciły wszystkich piękne panoramy z widokami na Beskid Sądecki. Podczas relaksu można było zakupić oscypki i bundz w miejscowej bacówce. Kolejnym punktem programu był spacer w rezerwacie Biała Woda. To łatwa i piękna trasa biegnąca przez skalisty wąwóz. Na zakończenie wycieczki udaliśmy się do Krościenka na firmowe lody.

Wycieczkę można zaliczyć do udanych, pogoda i  niezwykle krajobrazy sprzyjały regeneracji i aktywności fizycznej na świeżym powietrzu. Dziękujemy Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy Tymbark za dofinansowanie wyjazdu.

Informacja/zdjęcia: Ewa Skrzekut 

DSC_1996
DSC_2012
DSC_2011
DSC_2009
DSC_2007
DSC_2008
DSC_2003
DSC_2004
DSC_2005
DSC_2001
DSC_2000
DSC_1980
DSC_1999
DSC_1989
DSC_1994
DSC_1993
DSC_1990
DSC_1986
DSC_1982
DSC_1981
DSC_1987
DSC_1988

“Zagrzmiało będzie urodzaj” – ks.bp.Józef Zawitkowskiego o św.Janie Pawle II

Litwo, słyszę Twój głos!

W dniu 5 czerwca 1991 r.
Święty Ojciec
gościł w Łomży i tam spotkał się
z Litwinami.
Został mi w pamięci
ten cudny widok,
kiedy smukła Litwinka
z toczkiem na głowie,
ze łzami w oczach,
mocno wtuliła się
do serca Świętego Papieża.
To pewnie wtedy urodziło się
papieskie zawołanie:
Litwo, słyszę Twój głos!

Może więc stosowna jest okazja,
aby w dzisiejszym zamyśleniu
przypomnieć
kilka słów skierowanych
do Litwinów.
Drodzy nasi Bracia i Siostry
z Litwy!

Pragnieniem serca jestem z Wami
i pragnę od dawna być pośród Was.
Codziennie nawiedzam
Waszą Ojczyznę w modlitwie.
Wspominam dziś wyjątkowe
święto – 600-lecie Chrztu Litwy.
Litwo, Ojczyzno Świętych
i Bohaterów.
Litwo, kraju Maryi…
Litwo świętego Kazimierza
i dynastii Jagiellonów!

A po litewsku Ojciec Święty
dodał:
Litwo, słyszę Twój głos!

I na ten głos odpowiadam stąd,
gdy jestem tak blisko…
Z łomżyńskiej katedry
polecam sprawę
mojej pielgrzymki na litewską
ziemię Tej,
co w Ostrej świeci Bramie i jest
jaśniejącą Jutrzenką Nadziei…

Umiłowani Litwini!
Z Wami jest Chrystus!
Z Wami jest Maryja
– Matka Miłosierdzia.
Z Wami jest Kościół,
z Wami jest Papież.

Kochał Ojciec Święty
tych Litwinów,
tylko dlaczego dla nas
oni tacy drapieżni.
Przecież tyle nas łączy
– Pogoń i Korona
potęga Jagiellonów,
a przecież my mówimy
inwokację Mickiewiczową
jak codzienny pacierz:
Panno Swięta, co Jasnej bronisz
Częstochowy
iw Ostrej świecisz Bramie:
Weź w Swą obronę
Litwę wierną i Koronę.

Ks. bp Józef Zawitkowski

Parafia Tymbark: Nabożeństwo Fatimskie, maj 2023

W pierwszą sobotę maja w kościele parafialnym w Tymbarku  licznie zgromadzili się wierni, aby wziąć udział w pierwszym w 2023 roku Nabożeństwie Fatimskim. Jako, że maj nabożeństwo rozpoczęło się odśpiewaniem Litanii Loretańskiej. Nabożeństwo Fatimskie poprowadził ks. Jakub Kuchta – diecezjalny wizytator nauki religii z Wydziału Katechetycznego Kurii Diecezjalnej w Tarnowie – który wygłosił kazanie oraz prowadził rozważania tajemnic różańcowych. 

W koncelebrze Mszę św. sprawował ksiądz proboszcz Parafii Tymbark dr Jan Banach, który też prowadzi Różaniec Fatimski.

Różaniec Fatimski, w związku z remontem rynku, po raz pierwszy został poprowadzony drogami wokół kościoła, czyli ulicą kościelną, a następnie w stronę cmentarza i do kościoła (analogicznie jak procesja rezurekcyjna 2023). Figurę Matki Bożej Fatimskiej nieśli druhowie z OSP Tymbark, w intencji których, między innymi, modlono  się się podczas nabożeństwa, w związku z Dniem Strażaka, który był w tym tygodniu. 

Różaniec zakończył się odśpiewaniem Apelu Jasnogórskiego (była to godzina dokładnie 21.00) 

IWS

20230506_204830
20230506_202748
20230506_202730
20230506_203718
20230506_203745
20230506_203759
20230506_204349
20230506_204246
20230506_204824
20230506_204737
20230506_204819
20230506_204845
20230506_202727
20230506_204942
20230506_205254
20230506_205020
20230506_205249
20230506_205608
20230506_205537
20230506_205428
20230506_205630
20230506_205618
20230506_205752
20230506_201815
20230506_190551
20230506_194757
20230506_191358
20230506_192418
20230506_192644
20230506_195932
20230506_201420
20230506_201811
20230506_201836
20230506_201935
20230506_201828
20230506_194742
20230506_202046
20230506_202140
20230506_201943
20230506_202205
20230506_202707
20230506_202217
20230506_202717
20230506_202209
20230506_202741
20230506_202737

IWS

.

 

 

Wincenty Stanisław Gawron – artysta, członek ruchu oporu, żołnierz, kolekcjoner

W Miejskiej Galerii Sztuki trwa wystawa pod tytułem ,,Wincenty Stanisław Gawron- Droga życia’’. 
Jak m.in. czytamy w  informacji MGS:
„Aktualna wystawa prezentuje przekrój działalności artystycznej Wincentego Stanisława Gawrona. Głównym elementem jest jedno z ostatnich dzieł – Droga Krzyżowa Narodu Polskiego z literackim opisem stacji autorstwa Zofii Wiśniewskiej, siostrzenicy Wincentego.
W Galerii można zobaczyć niezwykłe eksponaty, autentyczne pamiątki po starowiejskim artyście, dokumenty, obrazy, szkice, przedmioty użytku codziennego . Wnętrze w ciekawy sposób zaaranżował Damian Wróbel, tak by przenieść widza w klimat czasów współczesnych Wincentemu.”
 
Część eksponatów została na wystawę wypożyczonych od Parafii pw. Świętego Józefa Rzemieślnika w Starej Wsi, od Muzeum Parafialnego Parafii Limanowa oraz Muzeum Regionalnego Ziemi Limanowskiej. Instytucjom tym rodzina Wincentego Gawrona podarowała prace Artysty, pamiątki, eksponaty. 
 
Wystawa w Limanowej będzie dostępna do 19 maja br.
 
Rodzina Artysty jest w posiadaniu jeszcze innych pamiątek. Ma je też Pani Alina Gawron (Wincenty Gawron był jej wujkiem). Pani Alina pokazała kilka z nich. Jest to na przykład  wydana równo 100 lat temu, przez Wydawnictwo Biblioteki Wojskowej C.S.K. , książka pod tytułem „Centralna Szkoła Kawalerii w karykaturze”, w której są grafiki autorstwa Wincentego Gawrona.
 
 
 
(od red. frekwentant – uczestnik kursu, szkolenia wojskowego)
 
 
 
Wincenty Gawron mieszkając w Chicago stworzył prywatne Muzeum Józefa Piłsudskiego, w którym zgromadził liczne militaria i przedmioty związane z historią polskiego oręża.

o zamknięciu ekspozycji (marzec-kwiecień 1987)

 
 
ps. dziękuję Pani Ewie Hojnor za udostępnienie zdjęć 
 
O otwarciu wystawy pisałam:
 
IWS

Historia przekształceń/zmian organizacyjnych tymbarskiej Owocarni do 1999 roku

Jak można zaobserwować na naklejkach wyrobów tymbarskiej Owocarni jej formalna nazwa ulegała zmianie, w związku z różnego rodzaju zmianami organizacyjnych.

Prześledźmy te zmiany:

4.11.1935 – powstaje Podhalańska Spółdzielnia Ogrodnicza (zarejestrowana w sądzie  4.03.1937 uzyskując osobowość prawną), 

od 30 kwietnia 1941 –  Podhalańska Spółdzielnia Owocowo-Warzywnicza w Tymbarku,

1944 – Fabryka Przetworów Owocowych,

22.05.1945 – Podhalańska Spółdzielnia Ogrodnicza,

12.1949 –  Centrala Ogrodnicza – Przedsiębiorstwo Państwowo-Spółdzielcze

1.stycznia 1951 – upaństwowienie Spółdzielni, powstaje przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Podhalańskie Zakłady Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Tymbarku,

1971 – 1975 – Krakowskie Zakłady Przemysłu Owocowo-Warzywnego,

1975 –  Podhalańskie Zakłady Przemysłu Owocowo-Warzywnego z siedzibą w Nowym Sączu, z zakładem dominującym w Tymbarku,

1982 – 1987 – Podhalańskie Zakłady Przemysłu Owocowo-Warzywnego z siedzibą w Tymbarku,

1987 – Kombinat Rolno-Przemysłowy IGLOOPOL  z siedzibą w Dębicy,

1990 – po rozpadzie IGLOOPOLU – Podhalańskie Zakłady Przemysłu Owocowo-Warzywnego z siedzibą w Tymbarku,

1999 –  Tymbark wszedł w skład Grupy Maspex.

IWS

 

 

„Zagrzmiało będzie urodzaj” – ks.bp.Jóżef Zawitkowski o św.Janie Pawle II

Lubisz cukierki?

Przyzwyczailiśmy się, że Ojciec Święty był zawsze taki uroczysty,
z krzyżem, w mitrze, w złotych ornatach.
Czasem był, ale taki skupiony,
pewnie modlitwą poleciał aż do
Przedwiecznego i wyglądało,
jakby Go wcale nie było.
Nagle wstawał, powracał
mocniejszy,
jakby wracał z góry Tabor,
gdzie z Bogiem rozmawiał.

Ale Ojciec Święty był bardzo
cieplutki,
serdeczny, dowcipny, a na pewno
każdego chciał przygarnąć,
przytulić,
bo kochał nie ludzkość,
a człowieka.
 
Cudowny był Ojciec Święty,
na spotkaniu z dziećmi
w Warszawie
na Skwerze, a całe spotkanie
przygotował
ksiądz Wojciech Drozdowicz,
ten, co w Łowiczu potłukł
telewizor,
a w Warszawie na dachu
wieżowca, z kontrabasem
oczekiwał na przylot Papieża.
 
Wtedy dzieci pytały Ojca
Świętego:
A lubisz cukierki?
Lubię, ale mi nie dają
To proszę poczęstuj się.
Byłeś grzeczny w szkole?
No nie zawsze.
To tak jak ja, też nie zawsze.
A płakałeś kiedy?
Tak, płakałem.
Nie płacz, bo chłopaki
nie płaczą.
 
Gdyby tak szczerze i prosto
potrafili rozmawiać dorośli,
to radosny byłby świat.
Szkoda, że z tego wyrośliśmy.
Trzeba się jeszcze raz narodzić
i być jak dziecko, bo tacy
skomplikowani
nie wejdziemy do Królestwa.