KGW Podłopień wystąpi w Małopolskim Przeglądzie Dorobku Artystycznego i Kulinarnego Kół Gospodyń Wiejskich

Panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Podłopieniu zajęły II miejsce podczas XVI Powiatowego  Przeglądu Dorobku Artystycznego i Kulinarnego Kół Gospodyń Wiejskich Powiatu Limanowskiego w Łukowicy  i tym samym zakwalifikowały się do przeglądu wojewódzkiego, który odbędzie się w październiku w Jabłonce.

Panie przygotowały trzy pieśni ludowe pt. Wiejska dziewczyna, Hej po dolinie hej po lesie, Szyrokom dolinom, rękodzieło artystyczne ‒ kwiaty robione z bibuły, do konkursu potraw regionalnych ‒ zupę krem grzybową z grzankami oraz bardzo humorystyczną scenkę obyczajową pt. Przekupki.  Scenka przedstawiała wiejskie kobiety, które przychodzą na targ. Między dwoma z nich dochodzi do sprzeczki. Gadatliwa pani, która zamiast coś kupić opowiada zmyślone historyjki: jak to dawniej bywało, sprzecza się z żebrzącą kobietą tzw. dziadówką. Scenka kończy się dobrze ‒ kobiety dochodzą do porozumienia. Scenariusz napisany został gwarą i nawiązuje do dawnych bardzo trudnych czasów, kiedy to każdy sprzedawał na targu co tylko miał w swoim gospodarstwie, by móc utrzymać i wyżywić swoją rodzinę.

„Serdecznie dziękujemy wszystkim Paniom za godne reprezentowanie naszej gminy i gratulujemy sukcesu oraz życzymy powodzenia w kolejnych konkursach i przeglądach.”

– możemy przeczytać na stronie internetowej UG Tymbark.

Do życzeń przyłącza się redakcja „Tymbark.in – Głos Tymbarku”.

Informacja/zdjęcie: UG Tymbarkp9103609

p9103612

Uroczystości odpustowe – Procesja Eucharystyczna

zdjęcia: RM

ŚDM – dziękczynienie i wspomnienia

Jedną z intencji dzisiejszej popołudniowej Mszy Świętej było dziękczynienie za Światowe Dni Młodzieży. Następnie młodzież, wolontariusze, którzy zorganizowali Tydzień Misyjny w Tymbarku poprzedzający ŚDM w Krakowie, rodziny, u których mieszkali francuscy goście, kapłani, siostry zakonne spotkali się, aby powspominać ten wspaniały, niezapomniany,  dla wszystkich czas. Była też wspólna gra. Miłą niespodzianką była wizyta członków Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, z prezesem Stowarzyszenia Stanisławem Klimkiem z Tarnowa.

spt1 spo2

stk4 spt3

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

SPOTKANIE PIERWSZE, Część 2.

” Limanowa 1905″ – nakład J.Kloss w Limanowej, znaczek monarchii austro-węgierskiej.

3-nadana-w-tymbarku-rok-19054-rewers-19055-kasownik-pocztowy-tymbark-rok-1905

Znane datowanie zmusza do cofnięcia się ponad sto lat wstecz i skorzystania z materiałów o epoce.

Pomocny jest księgozbiór: „Pocztówka – data rok 1913,  „Tymbark – Galicja” ( Księgozbiór  „Galicya”)  profesora  Franciszka Bujaka, Stefania Bojarska (uczennica prof.Bujaka) „Galicya”,

Stefania Bojarska  w roku 1914 podróżując po Galicji odwiedziła ziemię limanowską , w tym min.Jodłownik (Jodłownik – dwór Romerów – wzorcowa hodowla bydła).

Tekst z naszej pocztówki: „Wracam z Jodłownika z premiowania bydła. … ”. Pytanie:  Dokąd można wracać z Jodłownika przez Tymbark? ( nie jest napisane „wróciłam” ) .

Stefania Bojarska w  „Galicya ” na str.25  pisała: „… instruktor powiatowy pan Hłyń”.

Wielmożna Pani Kazimiera Hłyniowa to adresatka naszej pocztówki .

Zakończenie: Działo się to w latach 1913 – 1914.  Pocztówka została zakupiona na aukcji antykwarycznej ponad sto lat od daty jej nadania.

No Images found.

No Images found.

31spotkanie-i

 

OBJAŚNIENIA:

1) Karta korespondencyjna „Limanowa  -1905 „jest egzemplarzem bardzo wartościowym – to przykład typowego sposobu korespondencji z tamtych lat. Do roku 1905 obowiązywał przepis,  zresztą nagminnie łamany,  że treść korespondencji może być zamieszczana tylko z przodu  karty, obok elementu graficznego. Pozostawione miejsce służyło do wpisania tekstu. Rewers to miejsce na adres odbiorcy stemple i znaczek poczty. Zamieszczano tam również pieczęcie cenzury zaborczych urzędów.

2) Stefania Bojarska odbyła swą podróż po Galicji na wiosnę 1914 roku. Pomijając fakt nieaktualności podejmowanych w jej pracy zagadnień i archaizmów w treści jest znakomitym dokumentem z epoki. Prezentowane kompletne egzemplarze dwóch tomów jej pracy są rzadkością.

3) Treść materiału należy dokładnie konfrontować z materiałem zdjęciowym. Przedstawione w materiale tzw. śledztwo historyczne doprowadzające praktycznie do odnalezienia osoby nadawcy jest jedną z form postrzegania i badania przeszłości.

MATERIAŁY:

1) Pocztówka – Tymbark 1913,   2) Pocztówka – Limanowa 1905 ,  3) Franciszek Bujak „GALICYA” 1908-1910 t.I i II reprint,  4) Stefania Bojarska „NASZ DOROBEK KULTURALNY” tom  II  „GALICYA”,1917

5)  Marzanna Raińska  ” DWORY MAŁOPOLSKI W FOTOGRAFII ARCHIWALNEJ” 2013,

6) zbiór pocztówek historycznych , księgozbiór  „KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK”.

Autor: KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie w celach komercyjnych jest niedopuszczalne.Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione

Podwójne Święto w Parafii Tymbark

Dzisiaj Parafia w Tymbarku  pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny obchodziła swoje święto parafialne, uroczystość odpustową. Święto to było połączone z jubileuszem 25- lecia kapłaństwa trzech księży pochodzących z tutejszej parafii. Są to: księża marianie ksiądz Bogusław Binda – proboszcz  Parafii  NMP Matki Miłosierdzia w Warszawie, na Stegnach i  ksiądz Ignacy Urbański – ekonom domu zakonnego klasztoru na Stegnach oraz ksiądz Proboszcz Parafii Bucze – Ryszard Pluta.

Jubilatom życzenia złożyli przedstawiciele parafii tymi słowami:

„Czcigodni Księża!

Drodzy Jubilaci Księże Bogdanie, Księże Ignacy i Księże Ryszardzie!

Z radością witamy Was w naszym parafialnym kościele we wspólnocie parafii tymbarskiej. Cieszymy się obecnością Waszą i Waszych Bliskich. Spośród nas wyszliście i ten kościół jest tez przecież niejako Waszym rodzinnym domem.

Przed dwudziestu pięciu laty stanęliście przy tym ołtarzu, by sprawować Msze Święte prymicyjne. Wydaje się, że to było tak niedawno. A to już ćwierć wieku. Chcemy podziękować Wam za Waszą kapłańską drogę, posługę Bogu  i ludziom, za Waszą wierność. Chcemy jako Wasi rodacy, powiedzieć, iż jesteśmy z Was dumni.

Gratulujemy srebrnego jubileuszu kapłaństwa i życzymy  otwartości serc na łask od Boga; życzymy byście przez Wasze dalsze lata coraz bardziej stawali się kapłanami na wzór Dobrego Pasterza. Niech nie zabraknie Wam entuzjazmu, sił, zdrowia, dobroci i życzliwości ludzkiej.

Polecamy Was wstawiennictwu i opiece Patronki, naszej  tymbarskiej parafii, Matce Najświętszej w tajemnicy Jej Narodzenia.

Niech te skromne przypominają Wam „małą ojczyznę” oraz wspólnotę,  spośród której powołał Was Pan.”

Następnie wszystkich zgromadzonych przywitał proboszcz parafii ks.Jan Banach, który podkreślił, że uroczystość ta jest szczególna, gdyż w roku Jubileuszu 1050- lecia Chrztu Polski. Od Chrztu, od tego miejsca , gdzie jest chrzcielnica, wszystko się zaczyna. Dla dzisiejszych Jubilatów to kościół parafialny w Tymbarku jest  tym miejscem .

Homilię wygłosił ksiądz kanonik Czesław Szewczyk, który podkreślił, że jak dzisiejsze święto Maryjne jest Świętem Narodzenia  Matki Jezusa,  tak dzięki kapłaństwu, kapłanom , Jezus przychodzi, rodzi się każdego dnia na ołtarzu.

Na zakończenie Mszy Świętej podziękowania w imieniu Jubilatów złożył ks.Bogusław Binda. Przede wszystkim podziękował Rodzicom.  Następnie  wszystkim tym co przyczynili się do tego, aby tak piękna uroczystość mogła się odbyć. Księdzu proboszczowi Janowi Banachowie, księżom prałatom Edwardowi Nylcowi oraz Józefowi Leśniakowi, obecnym kapłanom, siostrom zakonnym, służbie liturgicznej, chórowi pod kierownictwem Piotra Taczanowskiego, orkiestrze „Tymbarski Ton” .

Dodał, że dla Zgromadzenia Księży Marianów, czyli dla też dla niego oraz ks.Ignacego, ten rok jest też szczególny, gdyż jest rokiem kanonizacji założyciela Zgromadzenia św.  Stanisława Papczyńskiego. Wczoraj w Licheniu odbyły się ogólnopolskie uroczystości dziękczynne, a cześniej,8 września, diecezjalne w Podegrodziu.

Uroczystość zakończyła się Procesją Eucharystyczną.

Irena Wilczek-Sowa

« z 2 »

zdjęcia: RM

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

 

 SPOTKANIE PIERWSZE – TYMBARK NA STAREJ POCZTÓWCE 

„TYMBARK RYNEK I KOŚCIÓŁ 1913”

Część 1.

1-tymbark-rynek-i-kosciol-1913-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 

Początek historii upowszechnienia pocztówki w Tymbarku, jak w większości innych terenów,  to przełom XIX i XX wieku. Zachowane w zbiorach z tego okresu egzemplarze są bezcennym materiałem ikonograficznym naszej miejscowości. Te czyste bez obiegu zachowane są na ogół w lepszym stanie, natomiast obiegowe, stemplowane kasownikiem poczty Tymbark,  posiadają większą wartość również i kolekcjonerską.  Znane datowanie i treść korespondencji to informacje mogące służyć do przeprowadzenia historycznej analizy i lepszego poznania przeszłości. Postrzeganie walorów historycznych – w tym przypadku pocztówki – to również sięganie do źródeł, archiwów, opracowań – to porównania i posiadana wiedza.

Prezentowana pocztówka to egzemplarz wyjątkowo wartościowy.  Awers – fotografia serca naszej Małej Ojczyzny – rynek i kościół. Zwracają uwagę niektóre detale i szczegóły – krzyż, ogrodzenie kościoła,tarcza herbowa,szyld apteki, konne zaprzęgi (wozak pocztowy?), nawierzchnia rynku, nieistniejący budynek tzw. organistówki.

2tymbark-1913-rewers-tekst-i-datowanie-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 

Na rewersie brak sygnatury nakładu-wydawcy, brak znaczka, fragment stempla, adres, data rok 1913, tekst korespondencji min. ” sam,wasz (on)” i nieczytelny podpis NN . Materiał do odtworzenia widoku stempla – karta pocztowa nadana w Tymbarku w roku 1905.

cdn.

od Autora:

Szanowni Czytelnicy Tymbark.in

” KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ” zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania.

od Redakcji: rozpoczęliśmy dzisiaj publikację niezwykłych Spotkań z historią opowiadaną przez  „KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK”.

Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie w celach komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione