„Brama” do Tymbarku – rysunek Jana Platy
Rysunek opublikowany w Głosie Tymbarku nr 32 z 1997 roku
Rysunek opublikowany w Głosie Tymbarku nr 32 z 1997 roku
Jedną z pasji Wacława Dudzika, którego wiersze już nieraz były prezentowane na portalu, jest malowanie. Przyroda, to główny temat prac, których kilka jest zaprezentowanych w książce Wacława Dudzika z 2019 roku „Przyroda i doświadczenia życiowe” .
Poniżej wiersz i pierwsza z prac:
MALOWANIE
Podobizna jest z natury,
Przeróżne są jej kolory!
Są przyjemne duszy, oku,
Dla przyrody, jej uroku.
Nie wyrażą mądre słowa,
Bo jest piękna, kolorowa.
Dla ozdoby, róży kwiaty,
Tworzą widok przebogaty.
Nasycone swą wonnością,
Są zapachem i radością.
Przyciągają pszczoły, ludzi,
Zachwyt kwiatu czułość wzbudzi.
A malarstwo, czy muzyka,
Uczuć człowieka dotyka.
Melodyjnie wyśpiewane,
Albo pędzlem malowane.
Trzeba chęci i talentu,
Trochę farby, sentymentu.
Papier, płótno, to podłoże,
Na nich myśli, ślad położę.
Wyrażając treść natury,
Pola, lasy, morza, góry.
Kwiaty, motyle i ptaki,
Ryby, gady, różne ssaki.
Malowidła wymieszane,
Różnorodne i nieznane.
Ciemne, jasne, cieniowane,
Słoneczne, nocne, poranne.
Odbierane są przez oko,
Ono widzi tak daleko.
Trzeba spojrzeć też do góry,
I zobaczyć niebo, chmury.
Sztuką jest wyrazić piękno,
Namalować też nie łatwo.
Jeśli nie ma się talentu,
Trzeba dołożyć wysiłku.
Często amatorski bywa,
Prawdy tej się nie ukrywa.
Choć niewiele ma wartości,
W czasie jest dla przyjemności.
Szczęście, piękno odczuwamy,
Jeśli w sobie go poznamy!
Wacław Dudzik, sierpień 2019