W minionym tygodniu wybrano wykonawcę zamówienia publicznego pod nazwą „Rozbudowa systemu wodno-kanalizacyjnego w Gminie Tymbark ETAP II”. Inwestycja składa się z dwóch części i będzie w całości sfinansowana z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020. W styczniu br. Wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek podpisał umowę na rozbudowę systemu wodno-kanalizacyjnego, które docelowo powstanie w osiedlach: Zamieście Sołtystwo, Tymbark Węglarka – na odcinku 3,61 km oraz w Piekiełku (rejon szkoły podstawowej) na odcinku 1,64 km.
Pozyskana kwota wyniosła 3 117 000 zł.
Po otwarciu ofert na część I zadania, tj. zaprojektowanie i wykonanie sieci kanalizacji sanitarnej na terenie Gminy Tymbark w miejscowościach: Tymbark oraz Zamieście o łącznej długości około 3,61 km ofertę złożyło 6 zainteresowanych wykonawców. Najkorzystniejszą ofertę zaproponowało przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe WOLIMEX Eugeniusz Wojak – 2 706 000 zł.
Z kolei w części II zadania – zaprojektowanie i wykonanie rozbudowy sieci wodociągowej w miejscowości Piekiełko Gmina Tymbark ofertę złożyło 5 wykonawców. W ramach zadania zostanie zrealizowana rozbudowa sieci wodociągowej o łącznej długości około 1,64 km. Najkorzystniejszą ofertę zaproponował Marcin Puchała HYDRAULIK-a – 497 777 zł.
30 maja 1993 roku ks.bp.Józef Życiński dokonał konsekracji kościoła zbudowanego przez wiernych Parafii Podłopień. Parafia w Podłopieniu, (wydzielona z Parafii Tymbark, głównym orędownikiem jej powstania był ks.proboszcz Parafii Tymbark ks.Teofil Świątek) została erygowana przez biskupa Jerzego Ablewicza 27 marca 1984 roku. Pierwszym proboszczem został ks. Czesław Bahula, jeszcze w tym samym roku zastąpiony przez ks. Tadeusza Machała. Budowę kościoła rozpoczęto rok później, w 1985 roku. Zakończono w 1991 roku, a poświęcono w 1993 roku. Ksiądz Tadeusz Machał był budowniczym świątyni przez cały okres jej powstawania.
Kościół został ustanowiony pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego (było to jeszcze sporo lat wcześniej niż w Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził Święto Miłosierdzia dla wszystkich diecezji w Polsce, a w 2000 roku ogłosił święto dla całego Kościoła). Święto Miłosierdzia jest świętem Parafii, jest uroczystością odpustową.
Dzisiaj, 16 kwietnia 2023 r., w uroczystość Święta Miłosierdzia, Parafia Podłopień obchodziła 30-tą rocznicę konsekracji kościoła. Eucharystii przewodniczył ksiądz Biskup Stanisław Salaterski, który wygłosił kazanie. W koncelebrze Mszę św. sprawowali: ks.Tadeusz Machał (budowniczy kościoła), ks.proboszcz Parafii Podłopień (od 2006 roku) Wiesław Orwat oraz ks.Jerzy Berdychowski. Ks.Biskup dokonał też poświęcenia organów oraz nowego obrazu św.Faustyny oraz nowego wyposażenia kościoła.
Na zakończenie do wiernych zwrócił się ks.Tadeusz Machał. Zostało też odczytane przez p.Mirosława Staniszewskiego „Okruchy wspomnień” napisane przez p.Adelę Cichowską.
Oprawa muzyczna: Strażacka Orkiestra Dęta Tymbarski Ton pod batutą Andrzeja Głowy oraz chór parafialny „Iskra Miłosierdzia” pod kierownictwem organisty Lucjana Bożka.
Przed rozpoczęciem Eucharystii schola zaśpiewa Litanię do Miłosierdzia Bożego oraz Koronkę do Miłosierdzia Bożego.
W uroczystości wzięły udział poczty sztandarowe jednostek OSP działających na terenie parafii: OSP Podłopień oraz OSP Zawadka oraz druhny i druhowie z tych jednostek oraz poczet sztandarowy Koła Łowieckiego „Hubert” w Tymbarku.
Sakramentu Bierzmowania udzielał ksiądz Biskup Stanisław Salaterski. Ksiądz Biskup przewodniczył Eucharystii oraz wygłosił kazanie. W koncelebrze Mszę św. sprawowali ks.proboszcz Wiesław Orwat oraz ks. kanonik Franciszek Malarz.
Święto ustanowione ustawą z 22 lutego 2019 roku. Na przyjęcie chrztu z Rzymu, za pośrednictwem Czech, zdecydował Mieszko I. Za symboliczną datę Chrztu Polski uznaje się Wielką Sobotę, 14 kwietnia 966 r.
Krzyż Milenijny stojący przy Parafialnym Centrum Kultury w Tymbarku
Obecnie stojący w Tymbarku Krzyż Milenijny (wykonany przez Jacka Ligasa) stanął 2 kwietnia 2020 roku. 3 kwietnia, w pierwszy piątek kwietnia oraz w ostatni piątek przed Wielkim Tygodniem, prowadziłaby do niego parafialna Droga Krzyżowa, jednakże to nabożeństwo już nie zostało – w związku z pandemią – odprawione.
Poświęcenie Krzyża miało miejsce podczas parafialnych, wielkopostnych, rekolekcji , w marcu, jeszcze przed ogłoszeniem pandemii. Nowy Krzyż został wykonany w miejsce krzyża – pomnika wiary – postawionego w 1966 r. z okazji 1000-lecia chrześcijaństwa w Polsce, który stał obok Parafialnego Centrum Kultury (wówczas była to tzw.wikarówka). Wykonanie nowego krzyża wynikło z konieczności, gdyż pierwotnie planowano jego odnowienie, jednakże bardzo zły stan krzyża uniemożliwił ten zamiar. Poświecenia dokonał ksiądz rekolekcjonista ks.prof.Jacek Siewiora. Po zakończeniu nabożeństwa mężczyźni, w procesji, przenieśli krzyż do PCK (krzyż wymagał jeszcze okucia).
30 maja 1993 roku przybył ksiądz biskup ordynariusz Józef Życiński i jego kapelan, ksiądz prałat, Tadeusz Bukowski. Przybył ksiądz dziekan z Tymbarku Józef Leśniak. Przybyli księża rodacy i księża z dekanatu. Było dużo gości, i oczywiście parafianie. Krótkie powitanie w imieniu dzieci pięknie zrobiła Ewa Leśniak. W imieniu dorosłych „homagium” złożył księdzu biskupowi Jan Puchała. Jako trzeci przemówił ksiądz proboszcz. Powitał pasterza diecezji i krótko przedstawił historię parafii, budowy nowej świątyni i domu dla księży, prosząc księdza biskupa o konsekrację. Nastąpiła akcja liturgiczna: poświęcenie wody, pokropienie ludzi, pokropienie ścian, liturgia słowa, kazanie pasterza: zdumiewał on elokwencją wymowy i bystrością umysłu. W kazaniu między innymi krytycznie odniósł się do bezmyślnego naśladowania stylu życia z Zachodu.
Litania do Wszystkich Świętych, po której w mensie ołtarza ks. biskup umieścił relikwie błogosławionej Karoliny Kózkówny. Wreszcie następuje namaszczenie ołtarza olejem królów kapłanów, proroków – olejem krzyżma. Chór śpiewa: ,Święty jest dom pański – do Boga należy”. A z czterech narożników ołtarza unosi się ku niebu dym kadzielny. Zapach żywicy przenosi się na kościół. Chór ułatwia zrozumienie tego symbolu przez śpiew: „Nasza modlitwa jest jak woń kadzidła”. Teraz ministranci uroczyście kładą obrus na ołtarzu, zapalają światło. Rozpoczyna się liturgia Eucharystii. Delegacje przynoszą dary ołtarza przydatne młodej parafii. Po Mszy świętej młodzież dziękuje księdzu biskupowi za konsekracje i składa deklarację życia godnego uczniów Chrystusa. Dobrze to wyraził w imieniu młodzieży i parafii Kazimierz Pach. W przyszłości Kazimierz wraz z małżonką będą wspierali parafię bardzo hojnymi ofiarami.
Całość uroczystości kończy podniosły hymn: „Ciebie Boga wysławiamy”. Ksiądz biskup wychodząc z kościoła wita się serdecznie z ludźmi, długo rozmawia z nimi. Uśmiechy i uczucia wdzięczności dominują w tych bezpośrednich relacjach. Nad kolorowym tłumem rozciąga się włoskie niebo. Taki był 30 maja 1993 roku w Podłopieniu.
(z książki Tadeusza Machała „Parafia Miłosierdzia Bożego w Podłopieniu”)
A tak napisał o tym wydarzeniu Jan Czyżydło. Artykuł opublikowany w Głosie Tymbarku nr 14 z 1993 r.
30 maja 1993 roku Parafia pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego W Podłopieniu obchodziła niecodzienną uroczystość. Uroczystość, na którą czekają pokolenia, niejednokrotnie przez wieki. Raz na setki lat wybrane przez Boga pokolenie ma szczęście budować kościół, w przypadku Podłopienia tworzyć nową parafię. Wszystko zaczęło się w 1983 roku, kiedy to ówczesny Proboszcz i Dziekan w Tymbarku, ks.prałat Teofil Świątek, rozpoczął starania o utworzenie parafii a i tym samym o budowę kościoła w Podłopieniu. Czynił to myśląc o najbardziej odległych zakątkach Parafii Tymbark, z których mieszkańcy nieraz i dwa razy dziennie pokonywali pieszo drogę do kościoła w Tymbarku. Był to główny powód, jakim kierował się Proboszcz Świątek godząc się wspaniałomyślnie na podział i uszczuplenie swojej parafii. Hasło tworzenia parafii i budowy kościoła padło na podatny grunt. Mieszkańcy po załatwieniu wszelkich formalności administracyjno-prawnych z zapałem przystąpili do gromadzenia materiałów, a wiosną 1985 roku- do rozpoczęcia budowy.
15 kwietnia 1985 roku wjeżdżają po raz pierwszy na plac budowy koparka i spychacz. Podmokły teren utrudnia prace, spychacz tonie w błotnej mazi, ale wytrwałość ludzi pokonuje wszelkie trudności, choć było ich bez liku. I tak, począwszy od fundamentów, poprzez ściany, więźbę dachową, codziennie, niejednokrotnie w ruchu ciągłym, w nocy, ludzie pod przewodnictwem swego Proboszcza, ks. Kanonika Tadeusza Machała, pracują przy wznoszeniu budowli swojej świątyni tej fizycznej i duchowej zarazem. W chwili powstania Parafia liczyła 250 rodzin. Te 250 rodzin zaryzykowało budowę i to im się w pełni udało, a to dlatego, że wszyscy włączyli się do pracy. Mężczyźni i kobiety, dzieci i emeryci, kto umiał, starali się pracować i pomagać. Powstało dzieło piękne, monumentalne, dumnie górujące strzelistym dachem i wysoką wieżą. Dzieło świadczące o pracowitości i wielu wyrzeczeniach mieszkających tu niebogatych rodzin. Czy ktoś zbiedniał przez budowę? Proszę zapytać. Nikt nie potwierdzi. Każdy mówi, że wiele zyskał i to na różnych płaszczyznach.
Dziś, po ośmiu latach trudów, nadszedł dzień konsekracji kościoła – święto całej Parafii. Poświęcenia dokonał Jego Eminencja Ksiądz Biskup Ordynariusz Józef Życiński, który w jakże pouczającej homilii wyraził uznanie dla całej wspólnoty. Rzucała się w oczy dobra organizacja uroczystości, wspaniała dekoracja przy wykorzystaniu kwiatów z naszych łąk, pól i ogródków. Napisy, plansze z odpowiednimi hasłami przemawiały do każdego uczestnika, wprawiały w zadumę, skłaniały do rozmyślania.
W koncelebrowanej Mszy św.pod przewodnictwem Księdza Biskupa Ordynariusza Józefa Życińskiego uczestniczyli m.in.: Dziekan tymbarski Ks. Józef Leśniak oraz księża rodacy : J.Pachowicz i Cz.Szewczyk. Śpiew liturgiczny przygotował miejscowy czterogłosowy chór pod przewodnictwem Antoniego Kęski, a współgrała z nim tymbarska orkiestra dęta pod batutą Ryszarda Przechrzty. Po zakończeniu uroczystości orkiestra ta dała koncert na placu przykościelnym. Uroczystość uświetniły poczty sztandarowe limanowskiej “Solidarności”, Straży Pożarnych z Podłopienia, Zawadki i Biesiadek. Nad porządkiem na jezdniach i parkingach pieczę sprawowała bezinteresownie Policja Drogowa z Limanowej. Do nowej Parafii, do nowego kościoła, a przede wszystkim do niewyczerpanego miłosierdzia Bożego zapraszają Ksiądz Proboszcz i parafianie.
Poniżej film archiwalny Jana Puchały z tej uroczystości
W niedzielę, w Święto Miłosierdzia, Parafia Podłopień ma swoje parafialne święto, uroczystości odpustowe. Tego też dnia parafia będzie obchodzić 30-tą rocznicę konsekracji parafialnej świątyni.
Dzisiaj, 14 kwietnia, mija 38 rocznica poświęcenia placu budowy. 14 kwietnia 1985 roku to też był dzień odpustu parafialnego, Msza św.rozpoczęła się o godz.16-tej.
Aktu dokonał proboszcz Parafii Tymbark, ks.Teofil Świątek, orędownik powstania Parafii Podłopień.
zdjęcie z książki Parafia Miłosierdzia Bożego w Podłopieniu napisana przez ks.Tadeusza Machała (stoi obok ks.Teofila Świątka, z tytułu Andrzej Czernek)
Na zdęciu ks.prałat Teofil Świątek oraz ks. Antoni Piś. Ministranci: Janek Sobczak oraz Zbyszek Kaim
Strzelcy z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im kpt Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, będący uczniami klas wojskowych i oddziału przygotowania wojskowego tymbarskiego Zespołu Szkół im. KEN, zapalili znicz pamięci obok pomnika przy Dębie Pamięci kpt. Jerzego Myszkowskiego, Strzelca – Legionisty, zamordowanego strzałem w tył głowy przez NKWD, i oddali hołd bohaterskiemu żołnierzowi.
– Według relacji jednego z żołnierzy Kampanii Wrześniowej, jednostka w której obydwaj służyli znalazła się w okrążeniu wojsk bolszewickich. Żołnierz ten w przebraniu cywilnym wrócił do domu. Jerzy namawiany by zrobił to samo, miał wtedy powiedzieć: „Nie zdejmę munduru polskiego żołnierza, skoro włożyłem go by bronić swojej ojczyzny”.
Dla młodych ludzi była to doskonała lekcja historii o strasznej zbrodni dokonanej na polskich oficerach przez NKWD w roku 1940. Tymbarscy Strzelcy sprawują opiekę nad tym Miejscem Pamięci Narodowej.
