mniszek lekarski

Mniszek lekarski – niektórzy nazywają go dmuchawcem inni jaszcze majem ( błędnym określeniem jest mlecz – jest to zupełnie inna roślina), rośnie w kwietniu – maju. Roślina ta należy do astrowatych. Rośnie praktycznie wszędzie, niektóre łąki w okresie kwitnienia są całe żółte, bywa z tego powodu uciążliwy jednak jego ogólne wartości dla organizmu są tak cenne, ze powinniśmy ta uciążliwość cenić. Do celów leczniczych używamy: korzeń, liście łodygi i kwiaty. Można z niego robić: napary, nalewki, syropy, wina i maści, stosuje się go wewnętrznie i zewnętrznie. Wewnętrznie zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, przez co wzmacnia apetyt, pomocny w zwalczaniu nadmiaru cholesterolu i miażdżycy, poprawia krążenie, obniża poziom glukozy we krwi w początkowym okresie cukrzycy, korzeń mniszka odpowiednio przyrządzony jest podobno skuteczniejszy w przypadku raka niż chemioterapia, pomocny w nadciśnieniu i odchudzaniu, działa kojąco na wątrobę, pomocny w infekcjach dróg moczowych, przeciwdziała wrzodom żołądka i niedokrwistości.. Roślina ta jest przodkiem dzisiejszej sałaty, liście doskonale się do tego nadają, starsze mogą być lekko gorzkie, jest na to jednak skuteczny sposób, należy je zalać lekko słoną woda i pozostawić pod przykryciem na kilka godzin, po tym czasie posiekać do tego trochę śmietany i palce lizać. Popularny jest syrop z mniszka. Zewnętrznie już w siódmym wieku (z tego okresu pochodzą najwcześniejsze zapiski o takim właśnie zastosowaniu) używano mleczko z dobrym skutkiem na kurzajki i brodawki, a rozrzedzone do przemywania oczu i przebarwień na twarzy, chroni skórę przed promieniami słonecznymi i wpływa odmładzająco na cerę.

rzeżucha łąkowa

Rzeżucha łąkowa – roślina z rodziny kapustowatych, kwitnie kwiecień – czerwiec, porasta wilgotne łąki, ale nie tylko, kwiaty w zasadzie bladoliliowe, lecz mogą być też białe, roślina miododajna. W medycynie ludowej stosowana, jako środek rozkurczowy, przeciwgorączkowy i moczopędny. Posiada charakterystyczny smak, można ja zjadać na surowo w postaci sałatek lub stosować, jako przyprawę, doskonale zastępuje szczypiorek i natkę pietruszki. Roślina ma działanie przeciw bakteryjne i antywirusowe, regeneruje i wzmacnia organizm. Usuwa toksyny, ma działanie oczyszczające, wspomaga układ odpornościowy, wpływa na poprawę samopoczucia, przeciwdziała nadwadze. Wyciśnięty sok ma zastosowanie w nadciśnieniu, grypie, katarach i chorobie tarczycy. Znajduje zastosowanie w w kosmetyce, jako środek rozjaśniający, pobudza wzrost włosów. Okłady z roztartej rośliny używa się przy reumatyzmie, stosuje się też łagodząco przy poparzeniach i nerwobólach. Ciekawą zdolnością tej rośliny jest rozmnażanie wegetatywne przez liście, jeśli listki przylegają do wilgotnej ziemi tworzą się ukorzeniające się pączki przybyszowe.