Parafia Tymbark – dzień imienin ks.Szczepana

Drugi dzień Uroczystości Bożego Narodzenia to m.in. święto patrona ks.Szczepana Depowskiego – seniora wikariusza w Parafii Tymbark.  Z tego okazji po Mszy św. o godz.10 wspólnota parafialna złożyła Mu życzenia: 

Piykno gwiozdko betlejymsko
łod kogo mosz tako moc,
kero rozsiywosz po niebie
w ta cicho świonteczno noc.

Łod Ponboczka żeś posłano
najpiykniejszo z wszystkich gwiozd,
dej światła swoj im promiyniom
do stajynki zakludź nas.

Łoblyc ciepłym malućkigo
bydzie mioł fajno pierzina,
i sprow keby mu na sianku
już nigdy niy było zima.

A nom ludziom dej nadzieja
żeby pokój rzondzioł światym,
kożdy człowiek dlo człowieka
boł łojcym, matkom i bratym.

(Regina Sobik – Piykno gwiozdko betlejymsko ze zbioru „Wielbić Cię Boże chcę” Wiersze wybrane.)

 Księże Szczepanie nasz drogi solenizancie.

Dzisiaj jest dzień Twego patrona Świętego Szczepana, pierwszego męczennika chrześcijańskiego, który oskarżony przez Sanhedryn, że występuje przeciw Prawu i Świątyni, został w wyniku samosądu ukamienowany ok. 36 roku w Jerozolimie. Zwracając się do Ciebie w poruszającej serca wszystkich katolików atmosferze Świąt Bożego Narodzenia, rozpoczęliśmy słowami wiersza w gwarze śląskiej Reginy Sobik poetki z Jankowic pt. „Piykno gwiozdko betlejymsko”, gdyż mówi on o tym, co dla nas wszystkich stojących przed Dzieciątkiem Jezus jest teraz tak bardzo ważne – o pragnieniu pokoju na świecie, o zgodzie i wzajemnej ludzkiej życzliwości.

Prosimy Cię więc Księże Szczepanie o przyjęcie od naszej tymbarskiej wspólnoty parafialnej serdecznych życzeń imieninowych. Życzymy, abyś mógł nadal jak dotychczas tak pięknie, z prostotą i pokorą wypełniać swoje duszpasterskie powołanie, zgodnie ze słowami prymicyjnego motta z rozdziału 61 Księgi Pocieszenia Proroka Izajasza, które sobie wybrałeś na całe kapłańskie życie: „Posyła mnie Pan abym ubogim głosił dobrą nowinę i leczył rany zbolałych serc”.

Ksiądz Jan Twardowski w rozważaniach o swym kapłaństwie, tak kiedyś się wypowiedział: „(…) Poza Mszą Świętą, psałterzem, różańcem – pomagało mi w kapłaństwie takie wezwanie proste: „Jezu, ufam Tobie”. I słowa z Ewangelii według świętego Jana: „Ten, który mnie posłał, jest ze mną i nie zostawi mnie samego”, oraz piękne słowa proroka Izajasza: „Bóg jest wieczny, nie męczy się i nie nuży. Męczą się i nużą chłopcy, chwieją się i słabną młodzieńcy, ale temu, który Bogu ufa, siły powracają, jak orłom skrzydła rosną, bez znużenia idą dalej, bez zmęczenia biegną”. Piękne słowa. W tym świecie, w którym ludzie tęsknią za miłością – a dają im pożądanie, tęsknią za pięknem – a dają im tylko sztukę, która nawet najwspanialsza nigdy nie wystarczy człowiekowi, właśnie w takim świecie jest wspaniały dar kapłaństwa, wielkość kapłaństwa, prostota i mądrość, którą się odnajduje najczęściej przy końcu.”

Niech więc Pan Bóg obdarza Cię wszelkimi łaskami i poprzez działanie Ducha Świętego stale umacnia ten wielki dar Twego kapłaństwa. Niech Matka Najświętsza nieustannie czuwa nad Tobą, a Patron Święty Szczepan niech będzie Twoim powiernikiem we wszystkich prośbach i intencjach, które zanosisz do Boga. Życzymy Ci zdrowia i pogody ducha w codziennym życiu.

Szczęść Boże.

IWS