Day: 11 sierpnia 2023

W wydanym 05.sierpnia 1938 roku czasopiśmie, Zarządu Okręgowego Związku Legionistów Polskich we Lwowie, „Wola i czyn”, w artykule „Związki i Drużyny Strzeleckie do sierpnia 1914 r.” jest wykaz drużyn strzeleckich do 1914 roku, W wykazie tym znajduje się też tymbarska drużyna. 

Naczelna Komenda Polskich Drużyn Strzeleckich miała siedzibę we Lwowie, miała ekspozyturę w Krakowie, która dzieliła  się na siedem okręgów.

Polska Drużyna Strzelecka w Tymbarku była zarejestrowana w okręgu II. tzw.”krakowskim” pod numerem XXVIII.

W 2023 obchodzimy 30-lecie reaktywacji tradycji Polskich Drużyn Strzeleckich w Tymbarku, poprzez utworzenie i działalność Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS ”Strzelec” OSW w Tymbarku.

Historia tymbarskiego Strzelca na przestrzeni tych 30. zostanie przedstawiona wkrótce. 

Poniżej scan czasopisma „Wola i czyn” Nr 15 z 5.08.1938 pochodzący ze zbiorów Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej działającej przy Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W artykule jest też  ogólna informacja o posiadanej broni przez wszystkie drużyny strzeleckie oraz opisane  jest umundurowanie, a w czasopiśmie też inne ciekawe artykuły.

IWS

Link do czasopisma:    „WOLA I CZYN” Nr 15 z 5.08.938 

 

Tojeść pospolita – roślina należy do rodziny pierwiosnkowatych, w niektórych rejonach bywa nazywana: bażanowcem, gruszką Matki Boskiej lub… francowatym zielem. Oprócz niej możemy jeszcze spotkać w naszej rodzimej florze inne gatunki tojeści: gajową, rozesłaną, kropkowaną i bukietową, wyhodowano też kolorowe odmiany, tojeści, które są ozdobami naszych ogrodów. Wszystkie tojeści są bylinami. Zajmiemy się tą najczęściej występującą, czyli tojeścią pospolitą, rośnie na terenie całego kraju, najczęściej można ją spotkać na wilgotnych gliniastych glebach, w pobliżu rowów, zbiorników wodnych i na łąkach.  W sprzyjających warunkach dorasta do 150 cm, wytwarza długie podziemne rozłogi, kwitnie od czerwca do sierpnia na piękny złocisto – żółty kolor, kwiaty zebrane w szczytowe wiechy. Surowcem stosowanym w medycynie ludowej jest część nadziemna rośliny bogata w saponiny, flawonoidy i cyjanidynę.  Ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe przeciwgrzybiczne i przeciwzapalne, jest zabójcza dla pierwotniaków, pomaga w wydzielaniu soku żołądkowego i żółci, ułatwia wchłanianie pokarmu z jelit do krwi, a zewnętrznie, – jako środek gojący rany. W dawnych czasach przy bólach mięśni i stawów okładano bolące miejsca miazgą sporządzoną z ziela. 

 Podobno lecznicze właściwości tojeści odkrył król Tracji i Macedonii Lizymach stad jej łacińska nazwa „Lysimachia vulgaris”. Z tojeści pospolitej pozyskiwano naturalny i trwały barwnik: sok z liści farbował na żółto i zielono, a korzeń na brązowo i czarno w zależności od rodzaju materiału. Kąpiel w wywarze z rośliny przynosi ulgę, działa tez pielęgnująco na włosy. W czasach głodu młode liście tojeści po ugotowaniu spożywano, jako pokarm. Jest rośliną polecaną do obsadzania wilgotnych części naturalnych ogrodów, należy jednak pamiętać, że jest ekspansywna.

zdjęcia nadesłane