Author: Irena Wilczek Sowa

Decyzją ks.biskupa Andrzeja Jeża ksiądz Sylwester Taraszka, wikariusz Parafii Tymbark, któremu zostały powierzone obowiązki duszpasterskie wobec wiernych korzystających z kaplicy w Piekiełku, zostaje przeniesiony do  parafii pod wezwaniem Świętego Wojciecha Biskupa Męczennika w Bolesławiu.  W związku z tym wspólnota  Piekiełka zgromadziła się dzisiaj  na Mszy św. o godz.9.30, aby podziękować Bogu za cztery lata pracy kapłańskiej księdza Sylwestra w parafii, w Piekiełku.

Na zakończenie Eucharystii przedstawiciele wspólnoty Piekiełka, DSM, Liturgicznej Służby Ołtarza, Zespołu św.Józefa oraz sołtys wsi Piekiełko Zofia Jeż złożyli księdzu Sylwestrowi Taraszce podziękowania oraz życzenia błogosławionej, owocnej, pracy w nowej parafii. 

Wszystko odchodzi i się zmienia

tylko czas jest,  ale nie ten sam

człowiek odchodzi czasem

Bóg jest zawsze ten sam,  jest tu i teraz

Bóg Pan wszystkiego,  ponad czasem

B ó g

niech śpiewa serce pieśni Dawida

i hymny na cześć Boga i Pana!

Nasz Drogi Księże Sylwestrze!

          Rozpoczynając wierszem Ks. Jana Filewicza dziękujemy dzisiaj Panu Bogu za wielki dar, że dał nam ten czas Twojej kilkuletniej posługi w tymbarskiej parafii. To był zarazem piękny, dobry okres w życiu naszej wspólnoty w Piekiełku.

Dziękujemy Ci, że od początku swej obecności w naszej parafii pokazałeś nam jak można z prostotą i pokorą służyć Bogu i drugiemu człowiekowi w codziennej, ofiarnej pracy duszpasterskiej. Pozostaną w naszej pamięci Twoje refleksyjne, zawsze bardzo starannie przygotowane homilie i kazania okolicznościowe. Dziękujemy za to, że chciałeś aby Pan Jezus utajony w tej małej, białej Hostii był jak najbliżej każdego z nas, podchodząc z monstrancją do poszczególnych grup wiernych w kaplicy. Dziękujemy za ten uroczy łańcuszek dziecięcych serc i rąk, który starałeś się tworzyć na Eucharystii wokół ołtarza na czas modlitwy pańskiej Ojcze Nasz, oraz za piękny, ciepły sposób rozmowy z dziećmi o Bogu i sprawach wiary. Dzięki Tobie jeszcze bardziej zrozumieliśmy, że w przeżywaniu Ofiary Eucharystycznej nie może być pośpiechu, a każda liturgia przed Najświętszym Sakramentem wymaga należytego spokoju, wyciszenia i kontemplacji.

Ja też osobiście chcę Ci Księże Sylwestrze serdecznie podziękować za związane z tym moje własne przeżycia duchowe i wzruszenia. Na przesyłane czasem elektronicznie podziękowania odpowiadałeś mi najczęściej, że „to Duch Święty tak działa”. No tak – działa, ale przecież poprzez kapłana, a jeśli mężczyzna w moim wieku wielokrotnie pod wpływem przeżywania liturgii czy słowa Bożego ma łzy w oczach, to znaczy, że w wykonywaniu swej kapłańskiej posługi dotarłeś do najgłębszych zakamarków jego duszy.

 Żegnając się z Tobą życzymy Ci Księże Sylwestrze abyś stale, jak dotychczas, ufał Panu Bogu a miłość do Niego, która doprowadziła Cię do kapłaństwa trwała w Tobie nieustannie. Aby to dziecięctwo Boże i duchowa wartość prymicyjnego przeżycia Eucharystycznej Ofiary pozostawały niezmiennie w Twoim sercu. Życzymy Ci pogody ducha w codziennym życiu wbrew wszelkim przeciwnościom. Życzymy także, abyś pełniąc swą duszpasterską misję w nowej parafii doświadczał stale życzliwości, zrozumienia i wsparcia od członków tamtejszej wspólnoty parafialnej na miarę Twojego wielkiego serca, które oddajesz w kapłańskiej posłudze.

My zaś zapewniamy Drogi Księże Sylwestrze, że pozostajesz w naszych sercach, w naszej pamięci, a przede wszystkim w naszych modlitwach. Właśnie modlitwą dziękujemy za Twoją posługę w naszej parafii i zawierzamy Twoje kapłaństwo Jezusowi Chrystusowi – Dobremu Pasterzowi oraz Maryi – Królowej Apostołów a zarazem Matce Kapłanów. Zatem wdzięczni za dar Twej posługi i wszelkie dobro, które otrzymaliśmy i które nam pozostawiasz, módlmy się:
Panie Jezu Chryste, który wybrałeś Księdza Sylwestra powołując do uczestnictwa w swym jedynym odwiecznym kapłaństwie, prosimy Cię, obdarzaj Go wszelkimi łaskami i zdrowiem na dalszej kapłańskiej drodze. Błogosław Mu w Jego pracy duszpasterskiej we wspólnocie parafialnej pod wezwaniem Świętego Wojciecha Biskupa Męczennika w Bolesławiu. Matko Najświętsza czuwaj nieustannie nad Nim i pomagaj Mu wypełniać swoje powołanie, zgodnie z wolą Jezusa Twojego syna. Święty Józefie patronie naszej Kaplicy, bądź z Nim zawsze i doradzaj Mu we wszystkim.

Drogi Księże Sylwestrze. Jeśli nawet po latach zamażą się w Twej pamięci szczegóły pobytu wśród nas, prosimy – pomyśl od czasu do czasu o Piekiełku i prześlij nam choć krótkie, ale serdeczne, modlitewne wspomnienie. Dziękujemy Ci za wszystko z całego serca. Szczęść Boże na każdy dzień Twego życia.

1 2 ►

IWS

Wspólna fotografii Pań z KGW Zamieście, lata 70/80 XX w. (może ktoś zna rok wykonania tego zdjęcia?). Panie są w towarzystwie dwóch panów, Pana Józefa Dziadonia i (…) 

Od lewej stoją:  Anna Dziadoń, Waleria Kordeczka,  Stefania Pasyk, Aniela Kurek, Domicela Czyrnek, Maria Puto, Janina Atłas, niżej: Helena Gąsior, Teresa Zając, Józefa Kęska, Genowefa Puto.

Sobotnią, wieczorną, Mszą świętą w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia na pasierbieckim wzgórzu rozpoczęły się uroczystości odpustowe, które potrwają do przyszłej niedzieli się 27.sierpnia.  Eucharystii w intencji strażaków powiatu limanowskiego przewodniczył kapelan, proboszcz Parafii Rzepiennik Biskupi ks.Piotr Witecki. W koncelebrze Mszą św. sprawowali ks. kustosz Bogdan Stelmach (który na wstępnie uroczystości otworzył  uroczystości oraz przywitał zgromadzonych wiernych),  ks.rektor Stanisław Trela (rektorat w Młynnem), oraz nasi rodacy z Tymbarku:  ks.Józef Bubula (obecnie Laskowa) oraz kapelan ks.Władysław Kulig (obecnie Harmęże). 

Na Eucharystię licznie przybyły poczty sztandarowe z powiatu limanowskiego, ale też spoza powiatu. 

Oprawę muzyczną zapewniła Strażacka Orkiestra Dęta Tymbarski Ton (w niepełnym składzie), pod batutą Andrzeja Głowy.  

Z powodu ulewnego deszczu tym razem Msza św. (wzorem lat ubiegłych) nie była sprawowana na ołtarzu polowym  lecz w kościele. 

IWS

IWS

Przedruk artykułu „Historia aptekarstwa w Tymbarku – część I” autorstwa farmaceuty Macieja Bilka. Publikacja artykułu w ostatnim wydanym Głosie Tymbarku w 2006 roku (Nr 56).

Wielu czytelników ,,Głosu Tymbarku” zada zapewne pytanie: czy historia aptekarstwa w ich miejscowości może być tematem badań i artykułu naukowego? Od dłuższego czasu, jako młody aptekarz, zajmuję się tematem, który do tej pory nie był nigdy podejmowany przez historyków farmacji – historią prowincjonalnych aptek południowej Małopolski. Zapewne wydawało się historykom, że apteki i aptekarze w takich miejscach nie stanowią godnego przedmiotu ich zainteresowań. Nic bardziej błędnego! Podróżując i zbierając materiały na terenie rozciągającym się pomiędzy Suchą Beskidzką a Gorlicami napotkałem opowieści i ślady działalności aptekarzy, którzy z pewnością zasłużyli na miano wybitnych działaczy i wspaniałych gorących patriotów; aptekarz często był burmistrzem, organizatorem życia kulturalnego, założycielem organizacji społecznych… Dawni aptekarze mogli pochwalić się bardzo szerokimi horyzontami intelektualnymi i licznymi zainteresowaniami daleko wybiegającymi poza ramy zawodu. 
Jeszcze w okresie dwudziestolecia międzywojennego cieszyli się niebywałym w porównaniu do dzisiejszych czasów autorytetem. Nie trzeba dodawać, że autorytet ten był w pełni zasłużony!
Historia apteki w Tymbarku jest doskonałym potwierdzeniem powyższych wywodów. W czasie jej krótkiego międzywojennego bytu należała kolejno do… znanego młodopolskiego poety, a następnie do człowieka oddanego całym sercem zawodowi i głęboko zaangażowanego w życie swej małej ojczyzny.

Artykuł niniejszy nie powstałby bez pomocy mieszkańców Tymbarku. Bezcenne rodzinne zbiory i opowieści dotyczące rodziny Pieguszewskich przedstawiła autorowi pani Anna Pieguszewska. Bardzo ciekawe wspomnienia przekazał także pan Jan Wątroba. Natomiast pan Stanisław Wcisło udzielił autorowi cennych wskazówek i udostępnił liczne materiały dotyczące
historii Tymbarku. Wszystkim wymienionym osobom serdecznie dziękuję!

Pierwszym właścicielem apteki w Tymbarku był magister farmacji Franciszek Pik, znany  powszechnie historykom literatury pod pseudonimem Mirandola – tłumacz, poeta, prozaik, animator życia kulturalnego okresu Młodej Polski. Bardzo rzadko zwraca się jednak uwagę na jego związki z farmacją. Przykładowo dwunastotomowa Encyklopedia Powszechna PWN, we właściwy dla tego rodzaju dzieł lakoniczny sposób informuje, że był poetą, nowelistą i tłumaczem. Uprawiał refleksyjno-nastrojową lirykę (…), podejmując charakterystyczne motywy poezji modernistycznej, oraz prozę o charakterze realistycznym i fantastyczno-parabolicznym. Tłumaczył poetów symbolizmu francuskiego (…), pisarzy skandynawskich (…), niemieckich (…), angielskich (…), francuskich (…). 

Informacji o Tymbarku szukać na próżno.

zdjęcie: IWS

Śp. Stanisław Kulig, były zawodnik KS Harnaś w latach 50/60 XX w., podczas promocji książki autorstwa Krzysztofa Wiśniowskiego “Klub Sportowy Harnaś Tymbark 1949-2000”, 20.maja 2023r.

zdjęcia: IWS

Sądecki Sztetl i limanowscy historycy oraz lokalni pasjonaci historii zapraszają wszystkich chętnych na obchody „81 rocznicy likwidacji limanowskiego getta oraz Zagłady Żydów limanowskich” które odbędą się w piątek 18 sierpnia 2023 roku w Limanowej oraz na Starej Wsi.

Plan obchodów jest następujący:

O godzinie 17:00 przy „Głazie Pamięci” na ulicy Jana Kilińskiego odbędzie się Apel Pamięci i złożenie zniczy – będzie to główna część obchodów udział w niej wezmą oficjalne delegacje samorządów i instytucji.

Natomiast po zakończeniu obchodów na ulicy Jana Kilińskiego około godziny 17:30 / 17:45 uczestnicy uroczystości udadzą się wspólnie na cmentarz żydowski na ulicy Kolejowej, gdzie zostanie odsłonięta tablica informacyjna – edukacyjna (została ona umieszczona przy wejściu na nekropolię).

Wcześniej o godzinie 16:00 na Starej Wsi na Pożarach na miejscu egzekucji Żydów na leśnych polanach odbędzie się krótka modlitwa oraz zostaną złożone znicze przy drewnianej macewie. – Będzie to część nieoficjalna uroczystości. Około godziny 16 wszyscy chętni zbiorą się przy sklepie spożywczym, aby przejść wspólnie na leśne polany na których w 1941 oraz w 1942 roku miały miejsce masowe egzekucje Żydów.

Organizatorzy proszą o zabranie ze sobą zniczy, które zostaną złożone przy „Głazie Pamięci” przy ulicy Jana Kilińskiego oraz przy macewie na Starej Wsi. 

18 sierpnia 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto w Limanowej.  Rankiem tego dnia w centrum Limanowej dokonali selekcji znajdujących się tam osób. Część najsłabszych, chorych, starszych i dzieci zamordowali na Starej Wsi. Resztę zdolnych do pieszej drogi pognali do Nowego Sącza skąd w następnych dniach wysłali ich pociągami do Obozu Zagłady w Bełżcu.

W limanowskim getcie Niemcy zgromadzili Żydów zarówno z Limanowej jak i okolicznych miejscowości, w tym też z Tymbarku, ale także wcześniej przywiezionych tu Żydów z centralnej Polski.

Stara Wieś – drewniana macewa

Głaz Pamięci przy ul.Kilińskiego

cmentarz ul. Kolejowa

Informacja i zdjęcia powyżej: Karol Wojtas 

W zeszłym roku 80 rocznicę tragicznych wydarzeń w Limanowej przy ulicy Jana Kilińskiego został odsłonięty „Głaz Pamięci”. Przypomnienie relacji w tego wydarzenia poniżej:

W Limanowej uczczono pamięć zamordowanych Żydów