SPOTKANIE XII
część druga
TYMBARK – STACJA KOLEJOWA
Profesor Leopold Węgrzynowicz ( 1881 – 1960 ) wybitny etnograf i krajoznawca, gorący patriota, nauczyciel i wychowawca. Przyjaciel i współpracownik Mieczysława Orłowicza. Od roku 1920 twórca, redaktor i główny animator pisma krajoznawczego ” Orli Lot „. Po odzyskaniu niepodległości w latach dwudziestolecia międzywojennego z wielką pasją, a co najważniejsze z wielkim profesjonalizmem przyczynił się do rozpropagowania turystyki krajoznawczej, szczególnie wśród młodzieży. Ta bezpośrednia forma obcowania, poznania i odkrywania piękna przyrody, tradycji, różnorodności kulturowej naszej ukochanej Ojczyzny to bezcenna spuścizna, którą pozostawił dla nas, dla przyszłych pokoleń ten wielki człowiek. Po pracowitym życiu spoczął na cmentarzu naszej sąsiedniej miejscowości – umiłowanej Dobrej. Obecnie Profesor Leopold Węgrzynowicz to patron szkoły w Dobrej. I tu należy się wielki ukłon dla naszych sąsiadów za tak godne uhonorowanie swojego rodaka.
Profesor Leopold Węgrzynowicz – 1937
Czytając tekst naszego dzisiejszego spotkania zapytać można gdzie zapodział się wątek z poprzedniej pierwszej części. Powróćmy zatem do prezentowanych wcześniej dawnych pocztowych kart. Pocztówka ” Tymbark – Wnętrze kościoła ” – nakład Kółka Rolniczego w Dobrej (przedstawiana już w naszych spotkaniach – patrz SPOTKANIE IV ) – pocztówka „Tymbark – Dworzec kolejowy ” – nakład Kółka Rolniczego Jasna – Podłopień – wydane około roku 1920, obydwie z pocztowego obiegu. Na odwrocie korespondencja, słowa, które po tylu latach nadal czarują swoim urokiem, którym niepodobna się oprzeć – ten sam charakter pisma – „…Najdroższy … tak mi brak Ciebie … że aż się rozchorowałam … ktoś miał co dzień pisać a On Ją zbywa bo Kurpie czekają … Pa! Przykrzy mi się okrutnie Twoja Lo … ” Przepiękne przyzwoite dawne czasy. Miłość, uczucia, tęsknota …. Kim była tajemnicza ” Lo ” pozostawmy ewentualnym biografom. Adresatem tych starych „tymbarskich” pocztówek był nie kto inny tylko Profesor Leopold Węgrzynowicz. Na jednej karcie wyraźnie odbity datownik z roku 1922 i stempel pocztowy z Dobrej. Oglądając te dawne pocztowe karty nasuwa się nieodparcie myśl, że nawet w takiej formie Pan Profesor pozostawił nam po sobie coś przeuroczego i pewnie życzyłby sobie żebyśmy i my również kiedyś otrzymywali w takiej lub innej formie tak pełne uczuć wiadomości …
Pocztówki Pana Profesora
Dobra na starej pocztówce
Cudowne dawne lata, a wydaje się jakby to było wczoraj. Dawne marzenia o wielkim świecie, o podróżach w dalsze lub bliższe miejsca spełniało się wsiadając do kolejowego wagonu. I czy trwało to bardzo długo czy też tylko parę dni, wiecie Państwo kiedy były największe emocje w tych podróżach? Kiedy serce zaczynało coraz szybciej bić ? Wtedy, gdy pociąg już ruszał ze stacji kolejowej w Dobrej, za chwilę słychać było charakterystyczny stukot kół na wysokim kolejowym wiadukcie, pociąg szybko toczył się w dół – jeszcze tylko parę minut i z dala było już widać jakże bliskie miejsca. Kiedy już wysiadło się z pociągu na stacji kolejowej w Tymbarku to już było wiadomo – jesteśmy w domu.
Koperta z dworu w Jodłowniku
Skoro dzięki dawnym pocztówkom zawędrowaliśmy w naszym spotkaniu do ościennej Dobrej to już będąc co prawda w niedalekiej, ale jednak podróży, zaglądnijmy do również sąsiadującego z nami Jodłownika. Odwiedźmy wspominany już kiedyś dawny dwór Romerów, a w nim kancelarię pana dziedzica. Na biurku pośród innych papierów i dokumentów leży zwykła niebieska koperta. Patrząc na zamieszczone powyżej zdjęcia i kojarząc do tego tytuł naszego spotkania „Tymbark – stacja kolejowa” przyznają Państwo, że przygoda z historią naszej Małej Ojczyzny i jej okolic doprawdy jest pasjonująca. Kilka starych pocztówek, fotografie, dawny przewodnik, album o minionych czasach i opowieść o historii można by snuć bez końca.
Powitanie
…. od strony Dobrej coraz wyraźniej słychać na torach stukot kół. Gwizd parowej lokomotywy brzmi dzisiaj jakoś wyjątkowo radośnie. Zza zakrętu wyłania się pociąg i powoli wjeżdża na stację kolejową w Tymbarku. Basia ze szczęścia aż podskakuje. Z okna wagonu macha już do niej równie uradowany ukochany Tata …
Objaśnienia:
1) Oryginalna fotografia Leopolda Węgrzynowicza została wykonana podczas jednej z wypraw krajoznawczych z grupą młodzieży. Na rewersie opis „Do Telechan” oraz datowanie rok 1937. Miejscowość Telechany – Kanał Ogińskiego – Pińszczyzna – Polesie – Kresy Wschodnie Rzeczypospolitej ( obecnie Białoruś ) to tereny których dotyczy to niezwykle cenne zdjęcie.
2) Na jednej z kart pocztowych z korespondencją do Leopolda Węgrzynowicza widoczne są nazwy miejscowości Szymanów, Teresin – pocztówka jest datowana na rok 1922 – od roku 1927 w Teresinie rozpoczyna się historia Niepokalanowa – wielkiego dzieła skromnego franciszkanina obecnie już Świętego Maksymiliana Marii Kolbego. Te niezwykle wartościowe pocztowe karty zostały zakupione do zbioru na aukcji antykwarycznej.
3) „Dobra – Kościół” – wydanie ok. 1900 – 1905 – to jedna z najstarszych pocztówek przedstawiających obiekt zabytkowy Ziemi Limanowskiej objętych obecnie szczególną opieką konserwatorską i promocją w ramach projektu Szlak Architektury Drewnianej .
4) Wizyta w dworze w Jodłowniku potwierdza jak cenne i korzystne znaczenie dla naszej miejscowości i okolic miało istnienie stacji kolejowej w Tymbarku.
Materiały:
1) Leopold Węgrzynowicz – fotografie do 1939 archiwum – „Kolekcja Prywatna Tymbark”,
2) Pocztówki – Tymbark – Dobra – zbiór pocztówek historycznych do 1939 – „Kolekcja Prywatna Tymbark”,
3) ” Ziemianie” – Wydawnictwo Znak Kraków 1998 – księgozbiór – „Kolekcja Prywatna Tymbark”.
SPOTKANIE XII
Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie do celów komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione.
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK
Szanowni Czytelnicy portalu Tymbark.in „Kolekcja Prywatna Tymbark” zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania!