25 lat pracy na rzecz misji księdza prałata Tomasza Atłasa!

25 lat temu – 22 maja 1999 r, ks.prałat Tomasz Atłas (ur. 23.01.1974) przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Wiktora Skworca. 23.maja 1999 w tymbarskiej świątyni  odprawił Mszę świętą prymicyjną. Tym samym został ostatnim w XX wieku księdzem wywodzącym się z Parafii Tymbark. 

Od samego początku droga kapłańska ks.prałata Tomasza Atłasa to działalność związana z misjami. Pracując jako wikariusz w parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Mielcu kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Do bezpośredniej  pracy misyjnej przygotowywał się w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie. Na misje wyjechał do środkowej Afryki, był kapłanem w Republice Konga. Następnie  ks.Tomasza powołano do pracy w Komisji Episkopatu Polski ds. Misji.  Został asystentem i osobistym sekretarzem przewodniczącego Komisji, a od września 2005 roku pełnił też funkcję delegata ds. misjonarzy.  W maju 2005 roku  na  Wydziale Teologicznym UKSW w Warszawie obronił doktorat z teologii w zakresie misjologii. Od lipca 2008 roku był sekretarzem  w Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. W styczniu 2011 roku został mianowany dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce. Pełnił tą funkcję dwie kadencje – do 2021 roku.

W 2011 r. zostaje zastępcą redaktora naczelnego czasopisma „Światło Narodów” (którego był stałym współpracownikiem od 2006 roku) , które zmieniło tytuł na „Lumen Gentium. Zeszyty Misjologiczne”. W tym czasie, dzięki współpracy z kadrą profesorską z całej Polski oraz z zagranicy, czasopismo zyskało stricte naukowy charakter.

W 2021 został powołany na dwa lata do Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów (obecnie nazwa “kongregacja” została zastąpiona nazwą “dykasteria”). Dykasteria ta  jest watykańskim urzędem zajmującym się misyjną działalnością Kościoła. Jej zadaniem jest szerzenie wiary na całym świecie, koordynowanie prac wszystkich sił misyjnych, udzielania pomocy materialnej dla działalności misyjnej. Jest ona zwyczajnym i wyłącznym narzędziem Ojca Świętego i Stolicy Apostolskiej do sprawowania jurysdykcji nad wszystkimi misjami i współpracą misyjną.

Zna język angielski, francuski, hiszpański, włoski i lingala.

W 2012 roku wydał książkę “Zakochani w ludziach. Zapiski z misją”, która jest zapisem doświadczeń z posługi misyjnej oraz jego wspomnień z licznych podróży do krajów, gdzie pracują polscy misjonarze.

Jest jednym z założycieli i członkiem Stowarzyszenia Misjologów Polskich.

Jako szesnastolatek wszedł w skład pierwszej redakcji kwartalnika “Głos Tymbarku” i przez lata pisał dla niego artykuły. 

Ks. Tomasz Atłas, który jest stałym pielgrzymem do Matki Bożej Częstochowskiej,  będzie rekolekcjonistą podczas tegorocznej, 42. Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej.

IWS

Poniżej wspomnienia sprzed 25 lat! z 22 i 23.maja 1999 r. , z tych tak ważnych dni dla ks.Tomasza Atłasa oraz całej wspólnoty Parafii Tymbark (zdjęcia z archiwum Rodziny Atłasów)

,,,

Patronka dnia: św.Rita

 

Pozdrawiamy wraz z modlitwą od św Rity! Pielgrzymi z Tymbarku i Podłopienia!

 

XIV Beskidzkie Camino – relacja (część pierwsza)

       Pierwsi śmiałkowie spragnieni gór, ale też chcący umocnić się duchowo, już o godz. 4,15  wstawili się na start XIV Beskidzkiego Camino. Dokładnie o 4.25 jest nas już 36 osób. Wspólna fotka, rozdanie identyfikatorów oraz po raz pierwszy paszportów pielgrzyma. Niezbędne wskazówki, modlitwa o dobrą i bezpieczną drogę. Antek bierze brzozowy krzyż który od “zawsze” nam towarzyszy. Ruszamy do Gaździny Podhala.  Niebo prawie bezchmurne zwiastuje piękną pogodę. Lekki ciepły wiaterek i niezwykła ptasia muzyka budzącego się dnia towarzyszy nam w zdobywaniu Mogielicy. Po piętnastu minutach marszu, pierwsze złociste promyki słońca pokazują się nad horyzontem gór nadając niezwykły blask Mogielicy. Cudowna ta nasza Królowa Beskidu. 
             Grupa dziarsko wędruje, widać, że pielgrzymi zaprawieni w górskich wędrówkach. Już o 5.45 zdobywamy szczyt. Pierwszy odpoczynek, pierwsze kanapki i termosy idą w ruch. Trzeba uzupełnić stracone kalorie. Przed krzyżem zdobiącym Mogielicę zaczynamy modlitwę różańcową o pokój na świecie, a szczególnie w naszej Ojczyźnie, o który tak bardzo troszczył się św. Jan Paweł II.  Modlitwę prowadzi s. Justyna – Nazaretanka.
 
                “…pokój zaczyna się w moim sercu.”
 
Ruszamy dalej. Teraz będzie nieco lżej. Na Polanie Stumorgowej postępująca budowa bacówki. Mury pną się do góry. Dyskusję na temat celowości tej budowy zamyka jeden z uczestników pielgrzymki słowami “zamek w Stobnicy dało się wybudować to i takie baracho powstanie “. Na przełęczy pod Mogielicą przy ozdobionej kapliczce Matki Bożej kolejny dziesiątek różańca. Kolejny przystanek to polana Kutrzyca. Kolejna kanapka i kolejny dziesiątek różańca. 
Słoneczko nam wspaniale przygrzewa. Jest cieplutko. Powietrze przejrzyste co daje cudowne widoki na Beskid Sądecki i  ośnieżone Tatry które są jakby na wyciągnięcie ręki. O tak wczesnej porze i przy tak pięknej pogodzie warto tu być.
W Lubomierzu-Rzekach dołączają kolejni pielgrzymi. Jest nas już 43 osoby.
Przy Papieżówce kolejny odpoczynek i kolejny dziesiątek. Oczywiście Barka też.  Na Przełęczy Borek jesteśmy o 12.00 – to czas by ostatni raz w tym roku wyśpiewać modlitwę Regina Caeli. Przed godz. 13.00 docieramy na Polanę Filasową przed Szałasowy Ołtarz, gdzie w tym miejscu modlitwa o pokój ma szczególne znaczenie. Na niebie zaczynają gromadzić się chmury, jedna od drugiej coraz ciemniejsze. Taki obraz zwiastuje deszcz. Będzie padać więc spieszymy się do schroniska na Turbaczu. Pociemniało. Schronisko przywitało nas potężnym grzmotem, a błyskawice co pewien czas rozświetlały teren. Tatry w parę minut schowały się za mgłą. Czas na szybki obiad, czyli tradycyjnie kwaśnica, ale jak mówił jeden z uczestników “dzisiaj zamiast kwaśnicy płyn złocisty!”  No tak. Butelki z wodą zostały opróżnione  i trzeba jej zasoby uzupełnić. Co dobre szybko się kończy. Deszcz pada, peleryny idą w ruch.
Od Turbacza do Kowańca deszcz jest naszym towarzyszem. W Kowańcu przy pięknie ozdobionym kościele odmawiamy koronkę do Bożego Miłosierdzia. 
Jest już po 15.00. Niebo nieco uśmiecha się do nas dając kilka promieni. Możemy schować peleryny. Ulice Nowego Targu spokojne, ruch umiarkowany. Zmęczenie daje znać o sobie szczególnie u osób którym przysługuje tytuł “senior”, ale jak to mówił Robert Korzeniowski …nie ma zawodów, żeby coś nie bolało. Do Ludźmierza docieramy o godz. 17.40. W ogrodzie różańcowym przed figurą św. Jana Pawła II składamy hołd naszemu Wielkiemu Rodakowi, który prosił na lotnisku w Nowym Targu w 1979 roku ..pilnujcie mi tych szlaków! Jako spadkobiercy Jego testamentu spełniamy tę prośbę wędrując Jego śladami. Na mszy świętej o godz. 18.00 celebrans ciepło nas przywitał, a modlitwą za nas pielgrzymów dziękował za to piękne świadectwo. Po mszy świętej serdecznymi uściskami dziękowaliśmy sobie nawzajem za te wspólne spędzone chwile na modlitwie jednocześnie obiecując że za rok też tu przybędziemy.
 
Góry dają ciszę, spokój, wytchnienie i zmęczenie. W te góry wracamy i pełni życia nabieramy. Coś w tym jest!!   A więc do zobaczenia za rok!!!!
 
      ” Wobec piękna gór widzę że On tu jest i wtedy zaczynam się modlić”
                                              Jan Paweł II
 
W imieniu autorów Beskidzkiego Camino serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom za wspólne pielgrzymowanie śladami Jana Pawła II,  wspólną modlitwę i poznanie siebie nawzajem. Dziękuje tym wszystkim którzy nas wspierali modlitwą, esemesami, telefonami, obdarzali dobrym słowem i otuchą.
Dziękuje tym wszystkim którzy prosili nas aby pokłonić się Gaździnie Podhala w ich imieniu. Dziękuje tym którzy prosili o modlitwę.
 
 Wszystkim z całego serca dziękuję!
 
Statystyka;
Pielgrzymowało 43 osoby z: – Bukowina Tatrzańska, – Jurków, – Kraków,  – Królówka, – Limanowa, – Ludźmierz, – Łódź, – Mszana Dolna, – Ochotnica,- Piekiełko, -Podłopień, – Połom Duży, – Pszczyna, – Ratułów, – Rokiciny Podhalańskie, – Rupniów, – Rytro, – Sowliny, – Stara Wieś k/Limanowej, – Tymbark, – Zawadka.
 
Najmłodszy uczestnik; Wojtek z Piekiełka – 10 lat, najstarszy Władysław też z Piekiełka – 72 lata.
 
Andrzej Czernek

“Wiara i pamięć” – XVII  Rajd Górski  Szlakiem Papieskim w Tymbarku

22 maja 2024 roku zorganizowano w Tymbarku, po raz 17-ty,  Rajd Górski „Szlakiem Papieskim”. W tym roku była to trasa:  Tymbark – Wiata Turystyczna pod górą Rydznikiem – Tymbark.

Planowane było wyście na górę Paproć, jednakże Organizatorzy podjęli decyzję, aby ją zmienić ze względu na ostrzeżenia meteorologiczne płynące z RCB o burzach i intensywnych opadach deszczu.

W rajdzie udział wzięli  uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Tymbarku, Szkoły Podstawowej w Podłopieniu, Szkoły Podstawowej w Zawadce,  Zespołu Szkół im. KEN w Tymbarku oraz Jednostki tymbarskiego Strzelca wraz z opiekunami. Łącznie ponad 120 osób.

Wydarzenie rozpoczęło się  Mszą Świętą w kościele parafialnym w Tymbarku w intencji uczestników rajdu z intencji Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku. Eucharystię sprawował ks.proboszcza Parafii Tymbarku dr Jan Banach, który do młodych zwrócił się z apelem wygłoszonym przez Papieża Jana Pawła II “Pilnujcie moich szlaków”, pod kątem zachowań podczas górskich wycieczek.  Obok podziwiania pięknych widoków,   aby zwrócić uwagę na poszanowanie środowiska. Stosować starą zasadę, że co się wyniosło do góry to należy to znieść w plecaku, nie wyrzucać śmieci, zachować czystość i ład.

Celem rajdu było uczczenie pamięci Wielkiego Rodaka Papieża, Świętego Jana Pawła II oraz popularyzacja turystyki w tym odcinka szlaku, po którym wędrował Ojciec Święty Jan Paweł II z Tymbarku na królową Beskidu Wyspowego górę Mogielica.

Młodzież po dotarciu do remizy Ochotniczej Straży Pożarnej w Tymbarku  wzięła udział w konkursie  wiedzy: o życiu i działalności  św. Jana Pawła II przygotowanym przez insp. ZS Tadeusza Rybkę, zastępcę dowódcy jednostki tymbarskiego Strzelca oraz  szkoleniu z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej zorganizowanym przez druhnę Małgorzatę Gizę i druha Tomasza Sobczaka.

Celem szkolenia było nabycie umiejętności praktycznego udzielania pomocy w najczęstszych zdarzeniach w życiu codziennym ,prawidłowego prowadzenia resuscytacji, postępowania w zakrztuszeniu, urazach i nagłych stanach chorobowych oraz  poznanie zasad bezpieczeństwa w górach – podkreśla Małgorzata Giza. Zajęcia cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród młodzieży.

W konkursie wiedzy o życiu i działalności Ojca św. Jana Pawła II kolejność miejsc przedstawia się następująco:

Szkoły Podstawowe klasy V – VI:

  1. Antoni Krzyściak SP Podłopień
  2. Wojciech Trębacz SP Podłopień
  3. Jakub Jamróz SP Podłopień
  4. Michał Gawron SP Podłopień

Szkoły Podstawowe klasy VII – VIII

  1. Bartłomiej Sobczak SP Tymbark
  2. Filip Bokowy SP Tymbark
  3. Julia Jarosz SP Tymbark
  4. Magdalena Franczak SP Tymbark

Szkoły średnie:

  1.  drużynowa  ZS Emilia Krzyściak
  2.  strzelec ZS Antoni Zwijacz
  3. drużynowa ZS Kinga Pach
  4. sekcyjny ZS Kamil Matała

Wszyscy z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, uczniowie klas mundurowych Zespołu Szkół im. KEN w Tymbarku.

 Nagrody zwycięzcom w konkursie wręczali: Paweł Ptaszek, wójt Gminy, druh Stanisław Przybylski, prezes ZOG ZOSP RP w Tymbarku oraz Beata Pachowicz, dyrektor Szkoły Podstawowej w Tymbarku.

 Honorowy patronat nad imprezą sprawowali: Oddział IPN w Krakowie oraz portal Tymbark in.

 Organizatorami rajdu byli: Jednostka Strzelecka Nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone  ZS “Strzelec” OSW  w Tymbarku, Urząd Gminy w Tymbarku oraz Ochotnicza Straż Pożarna  w Tymbarku.

Fundatorami nagród  dla uczestników konkursów byli: Urząd Gminy  w Tymbarku, ORLEN,  Oddział IPN Kraków, Małopolska Organizacja Turystyczna  w Krakowie, Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Firma MASPEX – TYMBARK oraz OSP Tymbark.

Pyszne drożdżówki ufundował Urząd Gminy w Tymbarku, a soki  firma Maspex –Tymbark.

IWS

zdjęcia: IWS

zdjęcia z wręczenia nagród: Tadeusz Rybka