3 maja obchodzimy uroczystość głównej patronki Polski – Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski. W drugiej połowie XIV wieku Maryja była już nazywana Królową Polski i Polaków. Zwycięstwo nad Szwedami i cudowna obrona Jasnej Góry w XVII wieku utwierdziła w Polakach słuszność tego tytułu. Król Jan Kazimierz 1 kwietnia 1656 r. obrał Maryję za Królową, polecając Jej obronie Królestwo Polskie. Miało to miejsce w katedrze Lwowskiej, gdzie po raz pierwszy odśpiewano słowa: „Królowo Korony Polskiej, módl się za nami!”. Ukoronowanie koronami papieskimi 8 września 1717 r. Pani Jasnogórskiej ugruntowało przekonanie o królewskości Maryi w naszym Narodzie, jednocześnie wskazując na Jej wizerunek jako Królowej Polski. Królewskie przyrzeczenie o obchodzeniu święta ku czci Maryi jako naszej Królowej mogło się wypełnić znacznie później. Po latach niewoli i odzyskaniu niepodległości Episkopat rozpoczął starania o uznanie święta Królowej Polski, którego data miała zbiegać się z uchwaleniem Konstytucji 3 Maja. Ostatecznie w 1962 r. papież Jan XXIII ogłosił Maryję Królową Polski, główną patronką kraju oraz opiekunką naszego Narodu. 3 maja 1966 r. prymas, kard. Stefan Wyszyński, w obecności Episkopatu Polski i licznie zgromadzonych wiernych, oddał w macierzyńską niewolę Maryi cały Naród oraz rozpoczynające się nowe tysiąclecie chrześcijaństwa w Polsce. Akt ten jest ponawiany corocznie 3 maja na Jasnej Górze.*
*z modlitewnika „Ojczyznę naszą pobłogosław Panie”
obraz Matki Bożej – kaplica w Piekiełku
Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w kościele w Tymbarku
kościół parafialny w Podłopieniu