Parafialne wydarzenie kulturalne

PLAKAT

 

Otrzymaliśmy informację z której wynika,  że w Kościele Parafialnym w Tymbarku  w  dniu 07.11.2014 roku o godzinie 18.00 (po wieczornej Mszy Świętej) odbędzie się koncert patriotyczny z okazji kolejnej rocznicy odzyskania niepodległości. Wykonawcami będą: Jerzy Zelnik, Bogusław Morka i Robert Grudzień. Organizatorami tego koncertu jest Parafia Rzymsko-Katolicka p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku (Proboszcz Ks. Mgr Edward Nylec) wraz z Zespołem Szkół im. Komisji Edukacji Narodowej w Tymbarku (Dyrektor mgr Jolanta Dunikowska-Wszołek). Patronat honorowy sprawować będzie Starosta limanowski Jan Puchała, patronat medialny RDN Nowy Sącz – rozgłośnia diecezji tarnowskiej Poszperaliśmy trochę w Internecie na temat wykonawców i jesteśmy pod wrażeniem, po raz pierwszy w Tymbarku będziemy gościli osoby tak zasłużone dla propagowania polskiej kultury.

Dziękujemy organizatorom za taką inicjatywę mając równocześnie nadzieję, że będzie to początkiem cyklu tak wzniosłych wydarzeń. Poniżej przedstawiamy krótkie charakterystyki (internetowe) artystów, a w jednym przypadku fragmenty wywiadu. Zapewne nie wszyscy wiedzą, że na terenie gminy Tymbark  (w Piekiełku) mieszka jeden z artystów, którzy wystąpią podczas koncertu, a jest nim  Pan Bogusław Morka. W przytoczonym poniżej wywiadzie Pan Bogusław Morka w pięknych słowach opisał miejsce w którym mieszka. Jakże często my mieszkańcy nie doceniamy tego, że mamy to szczęście przebywać, żyć w tak pięknym zakątku naszego kraju. Dla nas niedocenioną codziennością jest to do czego jesteśmy przyzwyczajeni i dopiero ktoś z zewnątrz potrafi nam otworzyć oczy na piękno otaczającej przyrody, szczególnie cenne jest to spostrzeżenie ponieważ pochodzi od osoby obdarzonej szczególną wrażliwością artystyczną. Za ponowne odkrycie naszej pięknej małej ojczyzny należą się słowa podziękowania dla Pana Bogusława.

Jerzy Zelnik

Jerzy Zelnik (podczas 62 rocznicy Powstania Warszawskiego)

Jerzy Zelnik ( podczas uroczystości 62 rocznicy Powstania Warszawskiego)

Polski aktor filmowy i teatralny. Pamiętny odtwórca tytułowego „Faraona” w adaptacji powieści Bolesława Prusa, w reżyserii Jerzego Kawalerowicza – roli plasującej się w czołówce najbardziej spektakularnych debiutów w polskim kinie.

Syn znanego reżysera radiowego Jana Zelnika.
Urodził się 14 września 1945 roku w Krakowie, studiował jednak w stołecznej PWST, którą ukończył w 1968 roku. Występował kolejno w teatrach: Starym w Krakowie (1968-70), Dramatycznym w Warszawie (1970-73), Powszechnym w Warszawie (1979-86 i od 1992) i od 1986 roku w Studio (1986-92). W latach 2005-07 był dyrektorem artystycznym Teatru Nowego w Łodzi.

W filmie debiutował jeszcze jako student, we wspomnianej roli Ramzesa XIII w „Faraonie” (1965) Jerzego Kawalerowicza. Występ z miejsca zapewnił mu rozpoznawalność i popularność, zwłaszcza wśród żeńskiej części widowni. Szybko otrzymał dalsze propozycje, pojawiając się czasem w kilku produkcjach rocznie.

Stworzył wiele znaczących kreacji, występując m.in. u Andrzeja Wajdy (telewizyjny „Przekładaniec” 1968 według scenariusza Stanisława Lema, „Krajobraz po bitwie” 1970 z Danielem Olbrychskim, „Piłat i inni” 1971, nagrodzona Złotym Lwem na FPFF w Gdyni „Ziemia obiecana”, polsko – brytyjska adaptacja „Smugi cienia” 1976), Andrzeja Żuławskiego („Pavoncello” 1967), Krzysztofa Zanussiego („Hipoteza” 1972), Andrzeja Kondratiuka („Skorpion, panna i łucznik” 1972), Kazimierza Kutza („Znikąd donikąd” 1975), Grzegorza Królikiewicza („Tańczący jastrząb” 1978), Witolda Orzechowskiego („Droga w świetle księżyca” 1972, „Jej powrót” 1975), Wojciecha Jerzego Hasa („Pismak” 1984), Ryszarda Bugajskiego („Kobieta i kobieta” 1979). Stworzył ciekawą kreację w adaptacji „Dziejów grzechu” (1975) Stefana Żeromskiego w reżyserii Waleriana Borowczyka. Zagrał w kilku polskich produkcjach historycznych – w 1971 roku wystąpił w „Bolesławie Śmiałym” Witolda Lesiewicza, a w latach 1980 i 1982 kolejno pojawił się w roli króla Zygmunta II Augusta w serialu TV „Królowa Bona” i „Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny” Janusza Majewskiego.W 1979 zasłynął z występu na małym ekranie w tytułowej roli w serialu „Doktor Murek” Witolda Lesiewicza, a w 1987 wystąpił w jednej z ról w telewizyjnej wersji „Komediantki” Jerzego Sztwiertni (rok wcześniej zagrał w wersji kinowej adaptacji).Na przełomie lat 80-tych i 90-tych Zelnik wziął udział w kilku polsko – amerykańskich produkcjach, m.in. „And the Violins Stopped Playing” (1988), „Szuler” (1991) Adka Drabińskiego, czy „Gospel According to Harry” (1993) Lecha J. Majewskiego z Viggo Mortensenem. Wystąpił też w dwóch filmach z gatunku horroru: „Medium” (1985) i „Powrót wilczycy” (1990). W latach 90-tych często gościł na małym ekranie: w serialach „Bank nie z tej ziemi” (1993-94), „Fitness Club” (1994-95), „Awantura o Basię” (1995), czy wreszcie w telenoweli „Klan” (od 1997 roku).W 1993 roku pojawił się w tytułowej roli w filmie Jana Jakuba Kolskiego „Magneto”, rok później zagrał w sequelu znanego filmu sensacyjnego „Psy II” (1994) Władysława Pasikowskiego. Wystąpił w roli księdza w kilku odcinkach „Na dobre i na złe” (2000-2001) oraz – jako właściciel galerii – w „Magdzie M.” (2006).Dwukrotnie wcielił się w postać Mikołaja Chopina, ojca znanego kompozytora – we francusko – polskim serialu „Napoleon” (1990) oraz w biograficznym obrazie Jerzego Antczaka „Chopin – pragnienie miłości” (2002). Często użycza swojego głosu jako narrator filmów dokumentalnych i animowanych (m.in. „Muminki”).  Ostatnio wziął udział w serialu obyczajowym Urszuli Urbaniak „Teraz albo nigdy” (2008). W 2011 roku otrzymał rolę w serialu „Rezydencja”.

W 2006 roku odcisnął swoją dłoń na Bursztynowej Promenadzie Gwiazd podczas Festiwalu Gwiazd w Gdańsku, a w 2007 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

 

Bogusław Morka

Bogusław Morka z żoną Kingą ( fot.Dawid Łukasik)

Bogusław Morka wraz z żoną Kingą ( fot. Dawid Łukasik)

– polski śpiewak tenor, solista Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz Teatru Muzycznego Roma w Warszawie. Urodził się w 1959 roku – swoją karierę wokalną rozpoczynał jako student Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie śpiewu profesora Michała Szopskiego, debiutując w 1984 roku na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, rolą Artura w „Łucji z Lamermoor„. Z Teatrem Narodowym związany do 2005 roku. Specjalizując się w repertuarze operowym nie stroni od innych gatunków wykonując oratoria, pieśni, a także partie operetkowe i musicalowe. Koncertuje i nagrywa z czołowymi orkiestrami w Polsce i za granicą.

Dyskografia

 

„…Jeden z najwybitniejszych polskich tenorów. Debiutował na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie, solista Teatru Muzycznego Roma. Ma na koncie wiele znaczących ról operowych. Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych. Dużo koncertuje w kraju i za granicą. Wystąpił u boku Placido Domingo w wielkim koncercie w Zabrzu w 1992 roku. Żona Kinga prowadzi wspólnie z nim Agencję Artystyczną Bel Canto. Szczególne uznanie zdobyła „Be My Love” w interpretacji popularnego tenora. Taki też tytuł nosi najnowsza płyta artysty, którą podpisywał w przerwie koncertu w foyer Kieleckiego Centrum Kultury. Bogusław Morka przyjechał do Kielc w towarzystwie żony.

– Spotkaliśmy się na jednym z koncertów. Kinga od razu wpadła mi w oko. To miłość od pierwszego wejrzenia – zwierzył się pan Bogusław. – Dziś tworzymy szczęśliwą, małżeńską parę.

MAJĄ SWOJE SORENTO

Chętnie wracają do dnia poznania się, kiedy pan Bogusław śpiewał dla Kingi pieśń neapolitańską o Sorento. Czy byli w tej pięknej włoskiej miejscowości? – Dużo podróżowaliśmy, zwiedzaliśmy liczne miejsca. W Sorento nie byliśmy, ale mamy własne Sorento, w Polsce. To zaciszne miejsce, malowniczo położone, z dala od cywilizacji. Las, grzyby, zaprzyjaźnione wiewiórki, do ogrodzenia podchodzą sarny – zwierza się pani Kinga. – Tu odpoczywamy po koncertach, z dala od zgiełku. Mąż sadzi drzewa, wykonuje karmniki dla ptaków. Bez telewizora, telefonów, w ciszy, w otoczeniu pięknej przyrody. To nasz wspaniały świat, tu odpoczywamy po trudach codziennego artystycznego życia.

Liczne koncerty, podróże, słowem – życie na walizkach. W warszawskim domu są niemal gośćmi. Pani Kinga prowadzi Agencję Artystyczną Bel Canto. Zajmuje się organizacją koncertów, wydawaniem kolejnych autorskich płyt męża. Jak twierdzi, jest od „czarnej roboty”. – Co najgorsze, to spoczywa na mnie, często dostaję po głowie, ale mój mąż mi to wynagradza – dodaje.”

Robert Zygmunt Grudzień

Robert Zygmunt Grudzień

Robert Zygmunt Grudzień

Urodził się w  1964 roku w Radomiu) – artysta muzyk (organy, fortepian, klawesyn), kompozytor, dyrektor festiwali muzycznych. Naukę muzyki rozpoczął w Ognisku Muzycznym oraz w Państwowej Szkole Muzycznej im. Oskara Kolberga w Radomiu. Jest absolwentem Liceum Muzycznego w Lublinie,Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Hochschule für Musik w Düsseldorfie. Studia uzupełniał w Czechach, Austrii i Francji. Jego profesorami byli m.in. Christoph Schoener, Kajetan Mochtak, Slawa Kowalinski, Mirosław Pietkiewicz, Werner Smigielski, Jadwiga Drobiecka, Zdzisław Jańczuk, Helena Stadnicka. Cieszy się popularnością jako koncertujący organista. Od kilku lat czynnie udziela się jako pianista i klawesynista.

Robert Grudzień solista Filharmonii Lubelskiej, dyrektor XV Międzynarodowego Festiwalu Organowego Lublin-Czuby. Jeden z najchętniej zapraszanych artystów w Polsce, producent prestiżowych koncertów, spektakli i festiwali muzycznych. Absolwent Liceum Muzycznego w Lublinie, Akademii Muzycznej w Łodzi oraz Hochschule für Musik w Düsseldorfie. Kursy mistrzowskie w Szwajcarii i Republice Czeskiej. Popularny jest jako koncertujący organista. Od kilku lat czynnie udziela się jako pianista i klawesynista. Jego nazwisko wielokrotnie pojawia się w programach koncertowych obok najwybitniejszych artystów różnych dziedzin i specjalności. Występował m.in. z: Teresą Żylis-Gara, Wiesławem Ochmanem, Markiem Torzewskim, Konstantym Andrzejem Kulką, Georgijem Agratina, Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Zelnikiem, Olgierdem Łukaszewiczem, Zbigniewem Zamachowskim, Cezarym Żakiem, Włodzimierzem Matuszakiem, Grażyną Barszczewską. Współpracuje z Poznańskimi Słowikami, Jerzym Maksymiukiem, Krzysztofem Zanussim i Krzysztofem Pendereckim. Koncertował na najbardziej prestiżowych festiwalach muzycznych w Polsce, w całej Europie oraz na wielu kontynentach. Posiada nagrania płytowe, radiowe i telewizyjne /solowe, kameralne/. W roku 2006 w Bazylice w Trzebnicy zrealizował nagranie dla Polskiego Radia z Chórem PR i z Krzysztofem Pendereckim. W 2008 Polskie Radio zrealizowało Album „Wołyń 1943” z wykorzystaniem kompozycji Roberta Grudnia Misterium Dźwięku „Dolorosa” i „Człowiek”. Jego działalność artystyczna, organizacyjna i charytatywna przyniosły mu szereg nagród i wyróżnień, m.in.: w 1990 r. otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową a w 2006 r. z rąk Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego – Medal „Zasłużony dla Kultury Polskiej. Otrzymał nagrodę Bp Jana Chrapka „Mój Radom”. Inicjator wielu Międzynarodowych Festiwali Muzyki Organowej /Leżajsk, Jedrzejów, Radom-Orońsko, Lublin, Zelów/, dyrektor Fundacji im. Mikołaja z Radomia, organizator licznych koncertów oraz akcji na rzecz zabytkowych organów w Polsce. Wykłada gościnnie w Szwajcarii i Niemczech. W roku 2011 promuje najnowszą płyte kompaktową FARNY nagraną w duecie przez Małgorzatę Walewską i Roberta Grudnia. Brał udział w Maratonie Muzycznym „Najdłuższe urodziny Fryderyka Chopina” w Warszawie w dn. 22.02.-01.03.2010r. oraz w koncercie w dn.01.03.2010 r. z okazji nadania imienia Fryderyka Chopina Szkole Podstawowej w Wojszczycach/Zakroczym. W roku 2011 Robert Grudzień obchodzi jubileusz 25-lecia pracy artystycznej.