Do roku 1952 wysiłkiem członków Klubu i uczniów Liceum, udało się z pochyłej łąki dworskiej urządzić boisko o powierzchni żużlowej z czasem trawiastej. W kolejnych latach boisko zostało poszerzone, poprzez niwelacje wysokiej skarpy ziemnej z równoczesnym zasypaniem rowu przy torach kolejowych. Dobudowano: od strony południowej bieżnie lekkoatletyczną długości 100 m, boisko do piłki siatkowej, od wschodu skocznie do skoku w dal oraz kort tenisowy o nawierzchni ceglanej, na którym zimą wylewano lodowisko. W tym czasie funkcję trenera – instruktora, pełni Bronisław Wyrwa. Na wniosek Mieczysława Czeczótki w dniu 27 czerwca 1952 Rada Klubu zmienia instruktora, ponieważ Bronisław Wyrwa nie ma czasu na przygotowanie treningu i nie cieszy się autorytetem wśród zawodników. Nowy trener Teodor Smolarz (znany w powiecie działacz sportowy) obejmuje funkcje 2 lipca 1952 r. Zapoznaje się z zawodnikami podczas specjalnie zorganizowanego meczu: SENIORZY – I DRUŻYNA.
Seniorzy grali w składzie: Rudolf Bednarczyk, Augustyn Rogoziński, Bronisław Lasek, Stefan Pytel, Karol Scharoch, Mieczysław Stasiewicz, Mieczysław Czeczótka, Jan Kerz, Tadeusz Gwarek.
I Drużyna grała w składzie: Józef Prokl, Zygmunt Wykurz, Józef Steczowicz, Stanisław Kasprzyk, Jan Smoter, Jan Scharoch, Józef Nuzia, Janusz Pawłowski, Wiesław Krzeszowski, Adam Steczowicz, Bronisław Wyrwa, Edward Kowalski, Józef Czech.
Plan treningów na sierpień 1952: wtorek – gimnastyka, środa – bieg, czwartek – spotkanie Seniorzy – I Drużyna. W drugim i czwartym tygodniu miesiąca, przed treningiem, gminny partyjny towarzysz wygłaszał krótkie referaty polityczne.
cdn.