Słysycie, jako wiater zycenia niesie?
Hulo po polak i sumi f lesie,
Jak stuko f łokna, fchodzi f kominy
I opserwuje dziyciynce miny?
Jako to słysycie, zamknijcie łoczy,
Niek świat z dziecinstfa znof f zycie fkrocy.
Pocuj makofca zapach urocy.
Łoboc za łoknom, śfiat cały bioły.
Jus sie karp piece, kompot głotuje,
Mroz znof na sybak kfiotki maluje,
A ty radosny s iskierkom f łoku,
Sukos Gwiazdora, cekos do zmroku.
Tero, choć wiosen kapko przybeło,
To wiater tyn som, szumi nom miło.
Jo razom s wiatrom ślom Wom zycenia,
Niech sie Wom spełniom syćkie marzynia,
A piyrso gwiozda świyconc ło zmroku
Niesie Wom i radość f tym Nowym Roku.