Author: Irena Wilczek Sowa

zdjęcie: IWS

W czwartek, 10 października 2024 w hali sportowej w Tymbarku,  odbył się  turniej chłopców i dziewcząt w Halowej Piłce Nożnej, jako eliminacje gminne od powiatowych Igrzysk Dzieci. Do turnieju przystąpiły  drużyny chłopców i dziewcząt (roczników 2012 i młodszych) ze szkół podstawowych w Tymbarku, Zawadce i Podłopieniu.

OSIĄGNIĘTO WYNIKI: 

CHŁOPCY

I mc – TYMBARK – Opiekun – Wojciech Florek ,  

Kacper Bulanda, Dominik Dziadoń, Leon Żmuda, Patryk Petranowicz,  Olaf Krzyściak, Błażej Olejarz, Bartłomiej Stopka, Tymoteusz Halota.

II mc – PODŁOPIEŃ –  Opiekun – Jola Berdychowska

Antoni Krzyściak, Jakub Rybka, Michał Gawron, Filip Wojtas,  Arkadiusz Wiewiórka, Krzysztof Cudek, Jakub Kulig, Jerzy Duda.

III mc – ZAWADKA –  Opiekun – Beata Piętoń

 Bartłomiej Dudzik, Maciej Kordeczka, Marcel Kulig, Jakub Talarczyk,  Adrian Nowak, Sebastian Krzyściak, Tomasz Mirga, Karol Cygan.

Najlepszy strzelec: Tymoteusz Halota – Tymbark

Najlepszy zawodnik; Antoni Krzyściak – Podłopień

Najlepszy bramkarz: Michał Gawron – Tymbark

Zawodnik wyróżniony: Maciej Kordeczka – Zawadka

DZIEWCZĘTA

I mc – PODŁOPIEŃ –  Wiktoria Michałka, Natalia Michałka, Liliana Jamróz, Julia Mysza, Kinga Suder, Zuzanna Michałka.

II mc – TYMBARK –  Joanna Juszczak, Antonina Kordeczka, Justyna Kordeczka, Maja Mrózek, Maja Olejarz, Laura Orzeł, Lena Śliwa,

III mc – ZAWADKA – Milena Atłas, Marlena Kulpa, Agnieszka Stokłosa, Wiktoria Trzópek, Paula Bubula, Emilia Cabała, Małgorzata Nowak, Lena Piórkowska.

Najlepsza strzelczyni: Natalia Michałka – Podłopień

Najlepsza zawodniczka: Wiktoria Michałka – Podłopień

Najlepsza bramkarka: Kinga Suder – Podłopień

Zawodniczka wyróżniona: Antonina Kordeczka – Tymbark

Do zawodów powiatowych w kategorii Igrzysk Dzieci, zakwalifikowały się dziewczęta z Podłopienia oraz chłopcy z Tymbarku.

Zawody prowadził i sędziował: Krzysztof Wiśniowski.  

Organizator : UG Tymbark, UKS „Olimpijczyk”, Szkoła Podstawowa w Tymbarku

Turniej odbył się pod patronatem Wójta Gminy Tymbark dr Pawła Ptaszka.

         Krzysztof Wiśniowski

W piątek w społeczność Społecznej Publicznej Szkoły Muzycznej I Stopnia w Tymbarku świętowała Dzień Edukacji Narodowej oraz przyjęcie nowych uczniów do klas pierwszych. Uroczystość rozpoczęła się odśpiewaniem Hymnu Polski.

W koncercie zagrały zespoły kameralne oraz soliści, jak też śpiewał chór szkolny, w tym również muzyczne życzenia dla nauczycieli. 

Ślubowanie od uczniów klas pierwszych przyjęła, jak i też pasowała na uczniów szkoły muzycznej, Dyrektor Szkoły honorowy prof.oświaty Halina Waszkiewicz-Rosiek, która też w kilku słowach zwróciła się do uczniów, rodziców i nauczycieli. 

IWS

11 października 2024 roku  przypada 81 rocznica śmierci kpt. Tadeusza Paolone – Lisowskiego. Jak napisał w opracowaniu pt. „Kapitan Tadeusz Paolone, Zapomniany bohater ziemi tymbarskiej” Pan Stanisław Wcisło –  Kapitan Tadeusz Paolone był niewątpliwie prawdziwym patriotą, jednym z tych, którzy dla Ojczyzny nie szczędzą sił, nie unikają trudów i cierpień, a nawet świadomie i dobrowolnie składają życie na Jej ołtarzu. Zginął 11 października 1943 r. w obozie KL Auschwitz. Składając cześć Jego pamięci pragniemy wyrazić pragnienie, by dla nas wszystkich – szczególnie zaś dla młodych – był wzorem do naśladowania.

Przytoczmy również  fragment listu Pani Romy do mamy kpt. Paolonego:

Kiedy jednak okazało się, że rozstrzelanie w Auschwitz było faktem, postanowiła przesłać matce Tadeusza jego książeczkę do nabożeństwa, pisząc:

„To jest rzecz, która towarzyszyła mu i była pociechą we wszystkich cierpieniach i zwątpieniach życia obozowego. Oblałam ją kiedyś łzami, szczególnie, gdy odczytywałam najbardziej zniszczone miejsca – Litanię do Matki Boskiej i modlitwę duszy opuszczonej przez wszystkich. Trzy i pół roku więzienia niemieckiego to niemało i ma Pani rację mówiąc, że przeszedł przez piekło. Do przetrzymania pomogła mu książeczka, którą przesyłam Pani, oraz głęboka wiara w Boga i umiłowanie słuszności sprawy. Chciałabym bardzo, aby żył bez względu na to, czy zostałby moim mężem, czy nie, uważam bowiem, że odrodzenie naszego narodu, a może nawet całej ludzkości leży w ludziach podobnych jemu.”

Robert Nowak

kpt. Tadeusz Paolone

medalik Chrystus Oświęcimski

Rodzice Paolonego

link do biografii kpt.Paoulone autorstwa Stanisława Wcisły Tadeusz Paolone 15 10 2019

Samorząd Gminy Tymbark zaprosił na 10.października do biblioteki publicznej Seniorów z Gminy Tymbark z okazji cyklicznego Dnia Seniora. Gości przywitała dyrektor biblioteki Pani Ewa Skrzekut. Potem scena została oddana dzieciom i młodzieży ze Szkoły Podstawowej w Podłopienia, która przedstawiła różnorodny, ciekawy, program artystyczny, bardzo dobrze odebrany przez publiczność. 

Następnie do zgromadzonych zwrócili się przedstawiciele organizatorów, samorządu tymbarskiego –  Wójt Gminy Tymbark  dr Paweł Ptaszek oraz Przewodnicząca Rady Gminy Iwona Toporkiewicz.

O błogosławieństwo Seniorów poprosiła Pani Dyrektor  ks.kanonika Franciszka Malarza (najstarszą osobę obecną na sali). Ksiądz Kanonik poprzedził modlitwę refleksją nad rolą osób dorosłych w rozwoju  dzieci, młodzieży (motywacyjną, kontrolą, pomocniczą).

Ważnym punktem programu spotkania był wykład Pana Marka Dudka pod tytułem „Miód…cud natury”.

Na Seniorów czekał też poczęstunek przygotowany przez Panie z KGW Zawadka.

IWS

…

Do Łagiewnik pojedzie autobus, więc są jeszcze wolne miejsca. Apostolat MARGARETKA zaprasza do wspólnej modlitwy za kapłanów. 

zdjęcia: IWS

 Jednostka Strzelecka nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku jest organizatorem konkursu z zakresu wiedzy historycznej. Pierwszych pięć osób, które prawidłowo odpowiedzą na pytanie konkursowe otrzymają nagrody rzeczowe / książkowe /. Odpowiedzi prosimy kierować na adres e-mail: r.nowak@tymbark.pl do dnia 11 października 2024 r.

 Pytanie: Podaj imię i nazwisko bohaterskiego żołnierza z terenu Gminy Tymbark zamordowanego w obozie KL Auschwitz 11 października 1943 roku.

Osoby biorące udział w konkursie prosimy o podanie imienia i nazwiska oraz adresu zamieszkania .Nagrody zostaną wysłane pocztą.

INFORMACJA  administratora danych osobowych

W celu realizacji obowiązku informacyjnego wynikającego z rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady (UE)2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119/1 z 04.05.2016 r. z późn. zm.), zwanego dalej RODO, informuję co następuje:

• 1.Administratorem Pani (Pana) danych osobowych będzie Urząd Gminy w Tymbarku,34-650 Tymbark 49
• 2.Pani (Pana) dane osobowe będą przetwarzane:
• – w celach związanych bezpośrednio z konkursem (przyjęcie rozwiązania pytania konkursowego) na podstawie RODO,
•   – w celu promocji konkursu i wizerunku na podstawie RODO,
• 3.Pani (Pana) dane osobowe będą przetwarzane zgodnie z przepisami RODO i ustawy o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2018 poz. 1000 z późn. zm.)
• 4.Pani (Pana) dane osobowe  po zakończeniu konkursu  zostaną usunięte przez administratora.
• 5. Ma Pani (Pan) prawo dostępu do swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także przenoszenia danych.
• 6. Ma Pani (Pan) prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w zakresie naruszenia prawa do ochrony danych osobowych lub innych praw przyznanych na mocy RODO.
• 7.Podanie danych osobowych jest dobrowolne, jednak niezbędne udziału w konkursie.

         Robert Nowak

W 2024 roku mija dwusetna rocznica wybudowania kościoła parafialnego w Tymbarku (1824 rok). Z tej okazji ukaże się kilka artykuł na temat tymbarskiej świątyni.

Pierwszy to „Tymbarska fara” autorstwa Mariana Sopaty. Artykuł jest z 1991 roku (stąd np. informacja o balaskach, których już nie ma, ale może kiedyś powrócą? jak też o jednej nawie, a to jak wiemy się zmieniło, nie ma też już „babińca”, większości drzew też nie). Publikacja: Głos Tymbarku Nr 5 z 1991 roku.

„Tymbarska fara”

Słowo fara pochodzi od niemieckiego die Pfarre – parafia i od średniowiecza oznaczało kościół parafialny. Obecnie używają go nieliczni mieszkańcy starych miast, dla określenia swoich kościołów parafialnych.

Historia powstania kościoła farnego w Tymbarku wiąże się z falsyfikatem sporządzonym przez fałszerza Stanisława Morawskiego (w 2 poł. XVIII w.), na którym widnieje data 11 sierpień 1349 г. jako data erygowania kościoła i szkoły w Tymbarku. Dlatego niektórzy historycy błędnie podają jakoby kościół powstał w XIV w.
O istnieniu parafii i kościoła w naszym mieście możemy dopiero  od lat 70- tych XV w.

Tak pisał o tym nasz największy kronikarz Jan Długosz: „…Miasto posiada kościół parafialny, drewniany pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny…”  / Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis /.

Tymbark wraz z przedmieściami oraz Jasną i Zawadką stanowił w tym okresie jedną z mniejszych parafii diecezji krakowskiej i należał do dekanatu dobczyckiego: Kościółek był niewielki, jednonawowy pokryty gontami, w ścianach były okienka w kształcie krzyży. Zbudowany w XV stuleciu przypominał zapewne późnogotycki kościół w Szyku.

Parafia Tymbark liczyła od końca XVI w. jedno miasto i 4 wsie – Podłopień, Jasna, Zawadka, Zamieście i powiększała z biegiem czasu co swój stan posiadania. Reformacja nie objęła swoim upływem Tymbarku, chociaż jej oddziaływanie sięgało do sąsiedniego Piekiełka, którego nazwa wiąże się ze sprowadzonymi tam, przez Rupniowskich, arianami.

W okresie kontrreformacji władze kościelne przywiązywały uwagę do rygorystycznego przestrzegania zaleceń
religii katolickiej – wprowadzono wiele nowych nabożeństw np.różaniec, gorzkie żale. Utworzono w Tymbarku bractwo kościelne do śpiewania modlitw podczas mszy i pogrzebów. Dało ono początek bractwu św. Anny założonemu w 1621 г.

W 1824 roku zbudowano w Tymbarku nowy kościół. Ze starego kościoła, który rozebrano, przeniesiono część wyposażenia: sygnaturkę z XIV w. późnogotyckie dzwony, renesansową chrzcielnicę z gotyckimi ornamentami z 1541г. oraz obrazy św. Anny Samotrzeć, św. Wawrzyńca, św. Idziego. Nowy kościół ma cechy klasycystyczne.   Składa się z jednej nawy do  której od północy wbudowano wieżę będącą równocześnie dzwonnicą i pomieszczeniem dla chóru.
Nawa kończy się w południowej części prezbiterium, do którego od zachodu przylega zakrystia.
W 1857 roku nadbudowano nad nią tzw. „skarbczyk” w którym znajdują się: najstarsze księgi zbiory kazań, mszały oprawione w safian, brewiarze, stare rękopisy – metryki chrztu, certyfikaty i ornaty, monstrancja i inne przedmioty liturgiczne.

Z tej samej strony przylega do niej „babiniec”, a pod wieżą jest  kruchta przez którą wiedzie główne wejście do kościoła..
Po jej lewej stronie jest składzik, w którym przechowywane są chorągwie, feletrony, krzyże i  inne przedmioty wykorzystywane podczas procesji.

Po prawej stronie drewniane schody wiodą na chór i wieżę. Wieża kościoła zakończona jest dwuczęściowym hełmem składającym się z baniastej kopuły oddzielonej balustradą od cebulastego nakrycia z krzyżem.
Drugi mniejszy hełm wieńczy środkową część nawy i mieści zabytkową sygnaturkę wzywającą nas codziennie do kościoła. Ten drugi hełm jest miniaturą pierwszego. Obydwa nawiązują do barokowych „hełmów polskich”, choć ich cebulaste kopuły przywodzą myśl prawosławne cerkwie.

W fasadzie, ponad wejściem głównym, umieszczone są na drewniany krucyfiks i figura N.M.P. Może właśnie one były inspiracją dla przydrożnych krzyży i figurek, których tak wiele spotykamy przy naszych drogach….

Z kościelnej wieży w majowe poranki grane są melodie maryjne,  a głos dzwonów towarzyszy nam w chwilach radości i smutku.

Przed kościelnym murkiem, od strony rynku, stoi figura św.Floriana z 1870 r. Kościół otaczają kasztanowce i lipy, które wiosną bielą się w słońcu, latem przyciągają pszczoły, jesienią mienią się wszystkimi kolorami złota, a zimą osiadają na nich płatki śniegu…….
W 1977 roku pokryto dach i hełmy miedzianą blachą, a w 1988 adnowiono i zmieniono wystrój wnętrza.

Kościół ma 7 dużych okien wypełnionych witrażami. Ze starych zachował się jeden w prezbiterium- przedstawia ukrzyżowango Chrystusa z Matką Bożą i św. Janem Ewangelistą. To fundacja miasta Tymbark z 1947 roku.
Pozostałe witraże przedstawiają Narodzenie N.M.P., Narodzenie Pana Jezusa, Zwiastowanie i Nawiedzenie św.Elżbiety, Rzeź  niewiniątek i Ucieczka do Egiptu, Odnalezienie Pana Jezusa, Ofiarowanie  w świątyni jerozolimskiej.
Nad nimi namalowane są portrety świętych polskich, a ponad nimi wyobrażenia przypowieści.

Jeszcze wyżej na środku sklepienia sceny z Nowego Testamentu, będące reminiscencją średniowiecznych „Biblii pauperum”. Nad głównym ołtarzem jest obraz Ferdynanda Olesińskiego z 1891г. przedstawiający Narodzenie Marii Panny.
Obecnie kościół ma dwa ołtarze boczne /niegdyś cztery/, w których umieszczone są: kopia M.B.Częstochowskiej i św. Anna Samotrzeć z 2 poł. XVII w.

Po lewej stronie jest ambona z obrazem Chrystusa Dobrego Pasterza namalowanym w 1936 roku przez Stanisława Fischera. Po prawej, pomiędzy balaskami a bocznym ołtarzem, stoi wykonana z piaskowca zabytkowa chrzcielnica.

Dookoła nawy wisi 14 obrazów namalowanych w 1883г. przedstawiających stacje Drogi Krzyżowej.
Przed drzwiami oddzielającymi kruchtę od nawy stoją dwie drewniane kolumny, na których spoczywa wysunięta część chóru muzycznego mieszczące organy wykonane w 1898 roku przez  organmistrza Falla ze Szczyrzyca.

Obrazy, przedstawienia na witrażach i sklepieniu przybliżają nam postać Bogurodzicy – od narodzenia przez ziemskie życie aż po dramatyczną scenę „Stabat Mater Dolorosa” radosne Wniebowzięcie, przypominając nam, że kościół nasz jest poświęcony Najświętszej Panience.

MARIAN SOPATA

tymbarska fara, rysunek Jana Platy