Author: Irena Wilczek Sowa
Wspólne kolędowanie w tymbarskim kościele
Dzisiejszy koncert w kościele parafialnym w Tymbarku rozpoczął ksiądz Witold Warzecha, który witając zgromadzonych nawiązał do św. Jana Pawła II, który bardzo lubił kolędować, znał wszystkie zwrotki kolęd na pamięć, i jak sam mówił kolędy tworzą historię narodu i chrześcijaństwa. To jest właśnie powodem, że dzisiaj, już pod koniec okresu kolędowania, zebraliśmy się tutaj, aby wspólnie kolędować – powiedział ks.Witold.
Jako pierwszy wystąpił zespół Fortissimo.
Zespół Fortissimo, młodzieżowy zespół muzyczny, działa od czerech lat przy Parafii pw. Świętego Andrzeja Apostoła w Łukowicy. Zespół powstał z inicjatywy Ks. Dziekana Wiesława Majcy i jest przez Niego prowadzony. Grupa brała udział w różnych przeglądach pieśni i piosenki religijnej i nie tylko.
Następnie niespodzianką dla widzów był występ zespołu „Laus Deo” (Chwała Bogu) – zespół rodzinny, rodziny Urbańskich, prowadzących zespół Gloria Mariae.
Jako ostatni, żywiołowo, wystąpił zespół Gloria Mariae.
Gloria Mariae, (Chwała Maryi) – Zespół dziecięco – młodzieżowy zespół, którego założycielem i opiekunem jest ks.Witold Warzecha, działa od 2014 roku, obecnie pod kierownictwem muzycznym Grzegorza Urbańskiego oraz Karoliny i Katarzyny Urbańskich. Repertuar Zespołu obejmuje przede wszystkim pieśni Maryjne, oazowe, mszalne pieśni z liturgii dla dzieci oraz kolędy i pastorałki. Jak podkreśla ks.Witold to jedna wielka rodzina, członkowie zespołu wraz z rodzicami i rodzinami. O zespole oraz o jego pierwszej płycie „Pastorałki…” pisaliśmy na portalu TUTAJ .
Po swoim występie przedstawiciele Gloria Mariae złożyli podziękowania Staroście Janowi Puchale oraz Wójtowi Gminy Pawłowi Ptaszkowi za pomoc i wsparcie dla zespołu.
Pomiędzy występami zespołów widzowie mieli możliwość kolędować, przy akompaniamencie organisty kościoła w Tymbarku, Piotra Taczanowskiego.
Na zakończenie koncertu Proboszcz ks.Jan Banach podziękował widzom, za ich obecność, księdzu Witoldowi, pomysłodawcy dzisiejszego koncertu oraz opiekunowi zespołu Gloria Mariea, który zaprosił też zespól Fortissimo ze swojej pierwszej parafii Łukowicy. Podziękował Panu Staroście oraz Wójtowi za wszelką pomoc na rzecz zespołu Gloria Mariea. Podziękował zespołowi Gloria Mariae, rodzicom za towarzyszenie dzieciom, za pomoc oraz za to, że dają dzieciom szansę na lepszy rozwój, który kiedyś zaprocentuje w ich życiu. Złożył też podziękowanie Zespołowi „Laus Deus” oraz Fortissimo.
zdjęcia: RM
Jubileuszowa pielgrzymka druhów strażaków z Piekiełka
22 stycznia br. odbyła się jubileuszowa, dwudziesta, pielgrzymka druhów strażaków OSP z Piekiełka (cztery autokary druhów, mieszkańców Piekiełka oraz okolicznych miejscowości) wraz z Orkiestrą Strażacką z Mszany Dolnej (również cztery autokary).
Jak powiedział Wiceprezes OSP Piekiełko Andrzej Czernek portalowi „Jasna Góra, Biuro Prasowe” (http://www.jasnagora.com/wydarzenie-10760) „Śpiewamy już po raz 20-sty, i niech tak zostanie na zawsze. Myślę, że pokolenia, które po nas zostaną, będą to kontynuować, bo to jest piękna tradycja. Tak jak z Piekiełka zaczynaliśmy od 20 osób, dzisiaj jest nas 200, więc jest się czym pochwalić. Ludzie tutaj z mocą wiary przyjeżdżają, aby zachłysnąć się miłością matczyną i miłością Chrystusa, który poprzez to narodzenie przychodzi do nas. Na pewno się narodził w naszych sercach i niech się rodzi w naszych wioskach”.
Jako wotum jubileuszowe druhowie przywieźli na Jasną Górę rzeźbę św. Jana Pawła II autorstwa rzeźbiarza Antoniego Filipiaka oraz maryjny ornat.
zdjęcia: archiwum OSP Piekiełko
Niedzielny, zimowy, obrazek z Tymbarku
zdjęcie: RM
Tymbarskie zlodowacenie – spacer po Łososińce
zdjęcia: Wojtek Łazarczyk
Noworoczne spotkanie tymbarskich druhów strażaków
W sobotę w remizie strażackiej w Tymbarku odbyło się noworoczne, coroczne, spotkanie druhów strażaków z OSP Tymbark. Gospodarzami spotkania, w imieniu Zarządu OSP Tymbark, byli Prezes OSP Tymbark Stanisław Przybylski oraz Komendant OSP Tymbark Zbigniew Kaptur. Spotkanie rozpoczęło się wspólnym kolędowaniem wraz z zespołem muzycznym EFFEKT. Następnie Stanisław Przybylski, prowadzący uroczystość, przywitał wszystkich gości oraz druhów. Złożył też podziękowanie za wszelką pomoc, jaka płynie na rzecz działalności straży w Tymbarku. Była też okazja do krótkiego podsumowania 2016 roku oraz przedstawienia planów na 2017 rok.
Na spotkanie przybyli księża seniorzy Józef Leśniak oraz Edward Nylec. Księża seniorzy byli gośćmi specjalnymi, gdyż druhowie złożyli im podziękowania. Księdzu Józefowi Leśniakowi za 60 lat kapłaństwa, zaś Księdzu Edwardowi Nylcowi za lata posługi proboszcza w tymbarskiej parafii. Księża otrzymali kopie obrazu córki artysty Roberta Fiszta. Obraz ten to widok z Paproci na Tymbark, na drugim planie góry, zaś na pierwszym bryła tymbarskiego kościoła.
Gościmy byli też Wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek, jak też druhowie: Jan Tajduś z Komendy Głównej PSP w Warszawie oraz Tomasz Pawlik z Powiatowej Komendy PSP w Limanowej, księża Parafii Tymbark, w tym kapelan ksiądz Stanisław Kaczka, jak też Siostry Nazaretanki.
Wójt Gminy podziękował za miniony rok współpracy pomiędzy gminą i OSP, podziękował za zaangażowanie w sprawy gminy, przede wszystkim za służbę na rzecz mieszkańców, za poświęcenie czasu, ale i też swojego zdrowia i życia. Złożył też życzenia, aby 2017 był rokiem szczęśliwym,
Kapelan ks.Stanisław Kaczka podkreślił, że jest to dla niego wielkim zaszczytem, że może być kapelanem ludzi, którzy spieszą innym z pomocą. Złożył podziękowania z imieniu własnym oraz proboszcza ks.Jana Banacha za współpracę druhów z parafią, za zaangażowanie i za wszelką pomoc jaką świadczą, i wyraził życzenie, że współpraca ta będzie kwitła. Życzył, by druhowie szczęśliwie wracali z każdej akcji do swoich rodzin.
Przedstawiciele Komend złożyli również podziękowania druhnom i druhom, oraz wszystkim tym co wspomagają straż, jak też złożyli życzenia.
Przyjęcie dla uczestników spotkania przygotowało Koło Gospodyń Wiejskich z Podłopienia. Do zabawy tanecznej grał zespół muzyczny EFFEKT.
IWS
Spotkanie z historią – Kolekcja Prywatna Tymbark
SPOTKANIE XII
część druga
TYMBARK – STACJA KOLEJOWA
Profesor Leopold Węgrzynowicz ( 1881 – 1960 ) wybitny etnograf i krajoznawca, gorący patriota, nauczyciel i wychowawca. Przyjaciel i współpracownik Mieczysława Orłowicza. Od roku 1920 twórca, redaktor i główny animator pisma krajoznawczego ” Orli Lot „. Po odzyskaniu niepodległości w latach dwudziestolecia międzywojennego z wielką pasją, a co najważniejsze z wielkim profesjonalizmem przyczynił się do rozpropagowania turystyki krajoznawczej, szczególnie wśród młodzieży. Ta bezpośrednia forma obcowania, poznania i odkrywania piękna przyrody, tradycji, różnorodności kulturowej naszej ukochanej Ojczyzny to bezcenna spuścizna, którą pozostawił dla nas, dla przyszłych pokoleń ten wielki człowiek. Po pracowitym życiu spoczął na cmentarzu naszej sąsiedniej miejscowości – umiłowanej Dobrej. Obecnie Profesor Leopold Węgrzynowicz to patron szkoły w Dobrej. I tu należy się wielki ukłon dla naszych sąsiadów za tak godne uhonorowanie swojego rodaka.
Profesor Leopold Węgrzynowicz – 1937
Czytając tekst naszego dzisiejszego spotkania zapytać można gdzie zapodział się wątek z poprzedniej pierwszej części. Powróćmy zatem do prezentowanych wcześniej dawnych pocztowych kart. Pocztówka ” Tymbark – Wnętrze kościoła ” – nakład Kółka Rolniczego w Dobrej (przedstawiana już w naszych spotkaniach – patrz SPOTKANIE IV ) – pocztówka „Tymbark – Dworzec kolejowy ” – nakład Kółka Rolniczego Jasna – Podłopień – wydane około roku 1920, obydwie z pocztowego obiegu. Na odwrocie korespondencja, słowa, które po tylu latach nadal czarują swoim urokiem, którym niepodobna się oprzeć – ten sam charakter pisma – „…Najdroższy … tak mi brak Ciebie … że aż się rozchorowałam … ktoś miał co dzień pisać a On Ją zbywa bo Kurpie czekają … Pa! Przykrzy mi się okrutnie Twoja Lo … ” Przepiękne przyzwoite dawne czasy. Miłość, uczucia, tęsknota …. Kim była tajemnicza ” Lo ” pozostawmy ewentualnym biografom. Adresatem tych starych „tymbarskich” pocztówek był nie kto inny tylko Profesor Leopold Węgrzynowicz. Na jednej karcie wyraźnie odbity datownik z roku 1922 i stempel pocztowy z Dobrej. Oglądając te dawne pocztowe karty nasuwa się nieodparcie myśl, że nawet w takiej formie Pan Profesor pozostawił nam po sobie coś przeuroczego i pewnie życzyłby sobie żebyśmy i my również kiedyś otrzymywali w takiej lub innej formie tak pełne uczuć wiadomości …
Pocztówki Pana Profesora
Dobra na starej pocztówce
Cudowne dawne lata, a wydaje się jakby to było wczoraj. Dawne marzenia o wielkim świecie, o podróżach w dalsze lub bliższe miejsca spełniało się wsiadając do kolejowego wagonu. I czy trwało to bardzo długo czy też tylko parę dni, wiecie Państwo kiedy były największe emocje w tych podróżach? Kiedy serce zaczynało coraz szybciej bić ? Wtedy, gdy pociąg już ruszał ze stacji kolejowej w Dobrej, za chwilę słychać było charakterystyczny stukot kół na wysokim kolejowym wiadukcie, pociąg szybko toczył się w dół – jeszcze tylko parę minut i z dala było już widać jakże bliskie miejsca. Kiedy już wysiadło się z pociągu na stacji kolejowej w Tymbarku to już było wiadomo – jesteśmy w domu.
Koperta z dworu w Jodłowniku
Skoro dzięki dawnym pocztówkom zawędrowaliśmy w naszym spotkaniu do ościennej Dobrej to już będąc co prawda w niedalekiej, ale jednak podróży, zaglądnijmy do również sąsiadującego z nami Jodłownika. Odwiedźmy wspominany już kiedyś dawny dwór Romerów, a w nim kancelarię pana dziedzica. Na biurku pośród innych papierów i dokumentów leży zwykła niebieska koperta. Patrząc na zamieszczone powyżej zdjęcia i kojarząc do tego tytuł naszego spotkania „Tymbark – stacja kolejowa” przyznają Państwo, że przygoda z historią naszej Małej Ojczyzny i jej okolic doprawdy jest pasjonująca. Kilka starych pocztówek, fotografie, dawny przewodnik, album o minionych czasach i opowieść o historii można by snuć bez końca.
Powitanie
…. od strony Dobrej coraz wyraźniej słychać na torach stukot kół. Gwizd parowej lokomotywy brzmi dzisiaj jakoś wyjątkowo radośnie. Zza zakrętu wyłania się pociąg i powoli wjeżdża na stację kolejową w Tymbarku. Basia ze szczęścia aż podskakuje. Z okna wagonu macha już do niej równie uradowany ukochany Tata …
Objaśnienia:
1) Oryginalna fotografia Leopolda Węgrzynowicza została wykonana podczas jednej z wypraw krajoznawczych z grupą młodzieży. Na rewersie opis „Do Telechan” oraz datowanie rok 1937. Miejscowość Telechany – Kanał Ogińskiego – Pińszczyzna – Polesie – Kresy Wschodnie Rzeczypospolitej ( obecnie Białoruś ) to tereny których dotyczy to niezwykle cenne zdjęcie.
2) Na jednej z kart pocztowych z korespondencją do Leopolda Węgrzynowicza widoczne są nazwy miejscowości Szymanów, Teresin – pocztówka jest datowana na rok 1922 – od roku 1927 w Teresinie rozpoczyna się historia Niepokalanowa – wielkiego dzieła skromnego franciszkanina obecnie już Świętego Maksymiliana Marii Kolbego. Te niezwykle wartościowe pocztowe karty zostały zakupione do zbioru na aukcji antykwarycznej.
3) „Dobra – Kościół” – wydanie ok. 1900 – 1905 – to jedna z najstarszych pocztówek przedstawiających obiekt zabytkowy Ziemi Limanowskiej objętych obecnie szczególną opieką konserwatorską i promocją w ramach projektu Szlak Architektury Drewnianej .
4) Wizyta w dworze w Jodłowniku potwierdza jak cenne i korzystne znaczenie dla naszej miejscowości i okolic miało istnienie stacji kolejowej w Tymbarku.
Materiały:
1) Leopold Węgrzynowicz – fotografie do 1939 archiwum – „Kolekcja Prywatna Tymbark”,
2) Pocztówki – Tymbark – Dobra – zbiór pocztówek historycznych do 1939 – „Kolekcja Prywatna Tymbark”,
3) ” Ziemianie” – Wydawnictwo Znak Kraków 1998 – księgozbiór – „Kolekcja Prywatna Tymbark”.
SPOTKANIE XII
Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie do celów komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione.
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK
Szanowni Czytelnicy portalu Tymbark.in „Kolekcja Prywatna Tymbark” zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania!
