Author: Irena Wilczek Sowa

IWS

Tomasz Jacek Lis

Kilka refleksji o Bogusławie Sowie w rocznicę Jego śmierci

Profesor Janusz Leon Wiśniewski naukowiec i autor wielu książek pisał, że: Wielu ludzi wkracza w nasze życie zupełnie przypadkowo. Niektórzy pojawiają się na kilka dni, inni niekiedy nawet tylko na kilka godzin. Nieliczni pozostają z nami na zawsze. Na zawsze pozostanie ze mną Bogusław Sowa, pedagog, historyk i mój Mistrz.

Boży plan bywa czasem bardzo przewrotny. Kiedy w wakacje 2004 myślałem o nadchodzącym nowym roku szkolnym, bardzo chciałem uniknąć wymagającego nauczyciela historii. Gimnazjum, które z różnych przyczyn było dla mnie trudnym czasem, nie przygotowało mnie odpowiednio. Miałem wiec świadomość własnych braków. Dlatego gdy okazało się 1 września, że moim nauczycielem historii, a na dodatek wychowawcą, będzie Profesor Bogusław Sowa moja nastoletnia głowa wręcz wrzała od obaw o to co dalej będzie. Już wtedy uchodził On za najbardziej wymagającego historyka we wszystkich limanowskich szkołach średnich. Bardzo szybko okazało się, że w istocie tak było. Pierwsze spotkania z Profesorem Sową udowodniły, że plotki nie były przesadzone. Najlepszym dowodem na to było wymaganie od nas wiedzy, którą czerpać mieliśmy z podręczników akademickich. Mimo to w krótkim czasie lekcje historii, stały się najlepszym czasem jaki spędziłem w „Ekonomie”. Dziś będąc doktorem historii, absolwentem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i pracownikiem Uniwersytetu Jagiellońskiego uważam, że niewysłuchana modlitwa z lata 2004 była jednym z największych darów jakie otrzymałem. A może właśnie wysłuchana, tylko w inny, przekorny sposób?

Z racji wykonywanego na co dzień zawodu jestem „otoczony” historią i historykami. Niektórzy spośród poznanych mi osób są wybitnymi specjalistami, znanymi w międzynarodowych kręgach, autorami publikacji o zasięgu globalnym. Wielu z nich nie można odmówić pasji, jednak tylko Profesor Sowa był osobą, która potrafiła miłość do Klio przekazać w tak niepowtarzalny, unikatowy sposób. Zarazić nią młodych ludzi, a nie zrazić, co niestety w szkole często ma miejsce. Pod tym względem stanowi on dla mnie, jako nauczyciela, niedościgniony wzór. Łatwość przekazywania informacji, objaśniania, nierzadko skomplikowanych historycznych procesów, były efektem nie tylko wieloletniego doświadczenia, ale przede wszystkim wrodzoną umiejętnością. Bogusław Sowa był osobą, która zaznajomiła mnie z akademicką historią. To właśnie pod jego okiem powstał mój pierwszy niezgrabny historyczny tekst, do którego przygotowania dawał mi wskazówki. Mówiąc krótko – to Profesor nauczył mnie miłości do historii.

Choć Bogusława Sowy nie ma od kilku lat między nami, to pozostanie ze mną, tak jak i z setkami swoich uczniów, na zawsze. Mimo, że od jego śmierci minęło kilka lat, wciąż z trudem przychodzi mi pisanie o nim w czasie przeszłym. Żałuję, że nie będę mógł już nigdy usiąść z nim i pogawędzić o historii. Pewnie nie we wszystkim byśmy się zgodzili, może nawet udałoby się o coś posprzeczać. Tak czy inaczej uczta intelektualna byłaby jednak wyśmienita, gdyż Profesor był wielkim erudytą. Umiejętność łączenia faktów i towarzysząca temu wrodzona błyskotliwość powodowały, że rozmowa z Nim była czystą przyjemnością. Był postacią nietuzinkową, niepowtarzalną, obok której nie sposób było przejść obojętnie. Szerokość horyzontów i posiadana wiedza budziły i wciąż budzą mój podziw i szacunek.

Niestety, takiej dyskusji już nigdy nie przeprowadzimy, mimo to cieszę się, że dane mi było poznać Profesora Bogusława Sowę. Czasem miewamy takie momenty, które stanowią zwrotny moment w całym naszym życiu. Spotkanie z nim, było właśnie takim momentem. Jestem pewien, że bez Profesora dziś nie byłbym tym, kim jestem. Bo choć wielu rzeczy nauczyłem się już w trakcie studiów i później, to jednak miłość do historii i zainteresowanie przeszłością były Jego zasługą. Pokazał bogactwo przeszłości, które zgłębiam do dziś.

Dlatego kończąc, pozwolę sobie zwrócić się personalnie – dziękuję Panie Profesorze – mając nadzieję, że w jakiś sposób moje słowa wdzięczności do mojego Mistrza trafią.

Bogusław Sowa (1955 – 2019)

(autor fotografii nie jest znany)

zdjęcia nadesłane 

W VI Konkursie Zespołów Fortepianowych „Na cztery ręce i więcej”, który odbył się w Miechowie, duet fortepiany reprezentujący Społeczną Publiczną Szkołę Muzyczną w Tymbarku w składzie Julia Kuchta i Piotr Danel otrzymał  I nagrodę!  Duet przygotowała pani prof. Halina Waszkiewicz-Rosiek.

Celem konkursu jest popularyzacja zespołu fortepianowego jako formy muzykowania, konfrontacja osiągnięć artystycznych uczniów szkół muzycznych I stopnia, wymiana doświadczeń pedagogów oraz poszerzenie znajomości literatury fortepianowej.

2 marca 2023r. w Bibliotece Szkoły Podstawowej w Tymbarku już po raz kolejny odbyło się uroczyste pasowanie na czytelnika  uczniów klasy I a,b,c. Głównym celem uroczystości było zachęcenie najmłodszych uczniów do korzystania z zasobów biblioteki szkolnej, wypożyczania książek oraz nieustannego rozwijania umiejętności czytania.

  Pasowanie na czytelnika to oficjalne przyjęcie uczniów do grona czytelników biblioteki. Po powitaniu gości przez Panią Dyrektor Beatę Pachowicz, dzieci klas pierwszych mogły zobaczyć przedstawienie pt. „Sąd nad książką”. Uczniowie klas piątych zainscenizowali rozprawę sądową,   w której w roli oskarżonego wystąpiła książka. Najważniejszym świadkiem oskarżenia był komputer. Bardzo dobrze odegrali swoje role: prokurator, sędzia, obrońca, świadkowie, bibliotekarka,  narrator.

W rezultacie sąd rozstrzygnął, że książka jest bardzo ważnym elementem naszego życia i nie wolno zrezygnować z czytania.

W przerwie rozprawy uczniowie klas pierwszych wraz z artystkami zaśpiewali  piosenkę:

Książka  może uśmiech ci dać, pomóc kiedy nie możesz spać,

w różne kraje zabierze cię, z książką nigdy nie nudzi się….

  Po zakończeniu przedstawienia uczniowie zostali pasowani na czytelników biblioteki szkolnej        i otrzymali książki „Pierwsze Abecadło” wydane przez Instytut Książki .

Wszyscy bawili się doskonale.

Irena Zwierczyk

… znaleźć słowa skrzydła

które by pozwoliły

bodaj na milimetr

unieść się…

Ryszard Kapuściński

W piątek 3 marca w Szkole Podstawowej im. Adama Mickiewicza w Podłopieniu odbyła się gala nagród w Konkursie „Skrzydlate Słowa”. Ideą drugiej edycji było przypomnienie słów – skrzydeł niosących życzliwość i nadzieję, podnoszących na duchu i pełnych pozytywnej siły. W rywalizacji wzięli udział uczniowie klas I-VIII ze szkół oraz Seniorzy z terenu gminy.

W konkursie wzięło udział 41 uczniów oraz 2 Seniorów. Prace oceniała komisja w składzie: Marta Sobczak-Piętoń, Lucyna Woźniak, Anna Gawron oraz Zuzanna Majeran. 

WYNIKI

W konkursie Plastycznym w kategorii klas 1-3:

I miejsce – Natalia Trzópek z SP Zawadka

II miejsce – Laura Bodziony z SP Podłopień,

III miejsce – Aleksandra Bulanda z SP Tymbark.

W kategorii klas 4-6 w konkursie plastycznym:

I miejsce – XueBin Wu – SP Tymbark

II miejsce – Dorota Michałka – SP Podłopień

III miejsce – ex aequo – Zuzanna Piwowarczyk (SP Tymbark) i Wiktoria Drożdż (SP Piekiełko).

W kategorii klas 7-8 w konkursie plastycznym:

I miejsce – Amelia Atłas z SP Zawadka

II miejsce – Maja Wower z SP Tymbark,

III miejsce – Patrycja Kordeczka z SP Zawadka.

W konkursie literackim w kategorii klas 4-6:

I miejsce – Anatastasiia Tkachenko z SP Podłopień

II miejsce – Laura Suder z SP Podłopień,

III miejsce – Kacper Bulanda z SP Tymbark.

W konkursie literackim w kategorii klas 4-6:

I miejsce – Anatastasiia Tkachenko z SP Podłopień

II miejsce – Laura Suder z SP Podłopień,

III miejsce – Kacper Bulanda z SP Tymbark.

W konkursie literackim w kategorii klas 7-8:

I miejsce – Katarzyna Kulpa z SP Podłopień

II miejsce – Iliana Kuc z SP Podłopień,

III miejsce – Natalia Baran z SP Podłopień.

W konkursie literackim w kategorii Seniorzy:

I miejsce ex aequo – Łucja Kulpa, Władysława Potoczna.

Nagrody wręczali Wójt Gminy Tymbark – Paweł Ptaszek wraz z pomysłodawcą i organizatorem konkursu – panią Beatą Sułkowską, dyrektorką Szkoły w Podłopieniu.

Sponsorami nagród dla uczestników byli:

Wójt Gminy Tymbark, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Tymbarku ora Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Narkomanii w Tymbarku.

Informacja/zdjęcia: UG Tymbark

2 marca 2023 roku Wenus i Jowisz są w takim położeniu na swoich orbitach, że, z punktu widzenia obserwatora, są pozornie bardzo blisko siebie.

zdjęcie: IWS

nadesłane