15. rocznica śmierci Krystyny Wilczek
Mgr Krystyna Wilczek (z domu Pasierbek) urodziła się w 27.XI.1929 r. w Tymbarku., zmarła również w Tymbarku 5.12.2007 roku.
Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego w Limanowej. Po zdaniu matury (1949 r.) rozpoczęła studia na filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, gdzie uzyskała stopień magistra. W Krakowie, w 1951 roku, zawarła związek małżeński z pochodzącym z Koszar Józefem Wilczkiem (1928 – 1988). Jako, że obydwoje byli studentami uczelni krakowskich (Józef był studentem Wydziału Rolniczego, wówczas jeszcze będącego w strukturach Uniwersytetu Jagiellońskiego) ślubowali sobie w kościele akademickim tj. św.Anny w Krakowie, przy ul.Św. Anny.
Po studiach Krystyna Wilczek rozpoczęła pracę zawodową w Szkole Podstawowej Nr 2 w Skawinie. W tym czasie dojeżdżała do Krakowa na kurs księgowości. Kolejnym miejscem zatrudnienia były Jakubowiece, gdzie pracowała jako księgowa w Stacji Selekcji Roślin. Gdy Mąż Józef dostał nakaz pracy (tj. administracyjne skierowanie do pracy, jakie otrzymywali wówczas absolwenci szkół wyższych, zgodnie z ustawą: „o zapobieżeniu płynności kadr pracowników w zawodach lub specjalnościach szczególnie ważnych dla gospodarki uspołecznionej”) do Stacji Hodowli Roślin w Boguchwale/k Rzeszowa, musieli zmienić miejsce zamieszkania. W Stacji pełniła funkcję skarbnika. Wówczas też została matką.
Po śmierci ojca wróciła, z mężem i synem Bogdanem, do Tymbarku. Mieszkając w Tymbarku urodziła syna Grzegorza, a następnie w 1961 roku córkę Irenę.
W 1959 r. rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka polskiego i historii w Szkole Podstawowej w Tymbarku. W Szkole tej pracowała do przejścia na emeryturę w 1985 r. Była wychowawcą i nauczycielem dla kolejnych roczników uczniów tymbarskiej podstawówki, która przez pewien okres była też Zbiorczą Szkołą, czyli uczęszczali do niej również uczniowie z Podłopienia i Zawadki. Pomimo, że od lat 60,70 i 80-tych minęło już wiele lat, byli uczniowie wspominają Ją, oczywiście jako nie młodzi już ludzie, z wielką wdzięcznością za Jej pracę nauczycielską oraz sposób traktowania każdego ucznia.
W szkole była aktywnym członkiem Sekcji Postępu Pedagogicznego. Nie należała do żadnej partii politycznej. Była członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego.
Oprócz pracy zawodowej aktywnie włączyła się w życie lokalnej społeczności pełniąc społecznie funkcje, w tym najbardziej absorbująca była funkcja przewodniczącej Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego w Tymbarku.
Za swą działalność otrzymała następujące odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia PRL, Złotą Odznakę za Zasługi dla Woj. Nowosądeckiego i Złotą Odznakę ZNP oraz Medal za Zasługi dla Gminy (2002 r.).
Była autorką szeregu artykułów opublikowanych, czy to w prasie lokalnej, czy w wydawnictwach książkowych. Należą do nich artykuły o twórczości Wacława Potockiego: „Społeczeństwo Podgórza Karpackiego w twórczości Wacława Potockiego” w Roczniku Województwa Rzeszowskiego (Rok 1964-65) oraz „Puszcza Karpacka w twórczości Wacława Potockiego” we Wszechświecie, (marzec 1965 r.), jak też o historii Arian (opublikowana praca magisterska). Ponadto list otwarty „Demokracja w Tymbarku” (o działalności Gminnej Rady Narodowej) w „Aktualnościach Ziemi Limanowskiej” (nr 31. z 14.10.1990 r.), „O Komitecie Obywatelskim inaczej” w Aktualnościach Limanowskich (nr 14 z 18.03.90 r.), „VIII Zjazd PZPR w oczach czternastolatka” w Wychowaniu Obywatelskim (nr 5, 1980 r.), „Wspomnienia absolwentki Liceum Ogólnokształcącego w Limanowej z 1949 r.” w okolicznościowej publikacji „50 lat I Liceum Ogólnokształcącego im. Wł. Orkana w Limanowej”, wspólnie z Czesławem Mrowcą artykuł „Kto wybiera uczniowi zawód” w Zbiorczej Szkole Gminnej (nr 6. listopad – grudzień 1981 r.), „Krótka historia Stacji Hodowli Roślin w Boguchwale” (Czas, Nr 1 w 2000 r.), „Tymbarski „Król soków” żyje genezą przetwórni” w Echu Limanowskim (nr 100, 2002 r.), „Wspomnienie o Józefie Wilczku” w „Almanachu Ziemi Limanowskiej” (nr 12, 2003 r.)
Szybkie przemiany gospodarcze w Polsce, których efektem była m.in. restrukturyzacja największego i najważniejszego w życiu mieszkańców Tymbarku i okolic zakładu, były powodem dla którego napisała swoją najważniejszą pracę tj. książkę: „Owocarnia” Historia Zakładu w Tymbarku 1935-1999 r.”
Irena Wilczek-Sowa
Tymbark, 5.12.2022
