Author: Irena Wilczek Sowa

Artykuł  Bartosza Kurka (wówczas dwunastoletniego) opublikowany w Głosie Tymbarku w 1994 roku (nr 20)

ODRODZENIE STRZELCA PRZYRZECZENIE ORLĄT Z TYMBARKU

„Strzelec” – organizacja społeczno-wychowawcza, został reaktywowany 2.4.93 r. Odnowili go na naszym terenie m.in. sierżant Robert Nowak i komendant Mieczysław Wawrzyniak. „Strzelec” został założony we Lwowie przez Marszałka Józefa Piłsudskiego. Aby zostać strzelcem trzeba ukończyć 16 lat, lecz by zostać „orlakiem” wystarczy mieć ukończone 11 lat.
W ramach „Strzelca” działają grupy „Orlęce” (młodzież szkół podstawowych), a także „Traper” (bardzo zbliżony do SURVIVALU).
„Strzelec „oferuje młodzieży:
1. Możliwość zapoznania się z historią, tradycjami walk o niepodległość. Udział w spotkaniach z przedwojennymi strzelcami, żołnierzami AK, NSZ i WiN. Uczestnictwo w uroczystościach patriotycznych.
2. Zajęcia sportowo-wojskowe: Zapoznanie się z bronią strzelecką, zasadami strzelania, warunkam1 bezpieczeństwa podczas strzelania. Rodzice strzelców mogą być spokojni. Zajęcia strzelania są prowadzone przez fachowców i w  miejscach do tego przeznaczonych.
Podnosimy także sprawność fizyczną na torach przeszkód oraz na obozach (letnich, zimowych). Ponadto zajmujemy się kartografia i pracą na radiostacjach, zasadami
marszu na orientację oraz udzielaniu pierwszej pomocy. Bardzo ważna jest dyscyplina.

30 października odbyła się uroczysta Msza Św. w intencji poległych i żyjących żołnierzy Armii Krajowej. Mszę tę odprawiono w nowym kościele w Słopnicach.
Wieńce na pomnikach swoich kolegów złożyli żołnierze AK. Po mszy pomaszerowaliśmy do pomnika Stanisława Kurnyty. St. Kurnyta był polskim telegrafistą. Przekazywał
on wiadomości z rządu w Londynie dla naszego regionu. Został zamordowany przez Niemców.  Ku jegopamięci wzniesiono pomnik. Własnie przy tym pomniku „Orlęta” z
Tymbarku złożyły uroczystą przysiegę. Po przysiędze udaliśmy się na herbatkę, dzięki której poznaliśmy bliżej AK-owców. Dowódca placówki „Trzos” w Tymbarku, pan
major Władysław Wietrzny zaczął opowiadać o wojnie, o ludziach którzy zginęli i o ich bohaterstwie.  Ludzie Ci zginęli dla ojczyzny i  dlatego pan major przypomniał, abyśmy pamiętali o Nich. Na ogół tacy ludzie są zapomniani, a ich groby zaniedbane. 
Myślę, że pan Władysław poruszył ten temat, abyśmy na takim grobie postawili choć jedną świeczkę czy kwiatek.

Bartosz Kurek lat 12

przyrzeczenie w Słopnicach odbiera mł. insp. ZS Mieczysław Wawrzyniak (zdjęcie z archiwum Strzelca).

zdjęcia: IWS

Przez cały  listopad (z wyjątkiem niedzieli) w katolickich kościołach odmawiany jest różaniec w intencji zmarłych, poleconych przez wiernych na wcześniej składanych kartkach wypominkowych.

W tych dniach, do 8 listopada, modlitwa różańcowa jest  szczególna, gdyż w tym okresie  jest  możliwość uzyskiwania odpustów za zmarłych, pod zwykłymi warunkami, oraz w połączeniu z modlitwą na cmentarzu.

W tymbarskiej  parafii różaniec z „wypominkami” jest odmawiany podczas procesji z kościoła na parafialny cmentarz, oraz po cmentarzu, z zakończeniem modlitwy  przy kaplicy. Tak będzie do wtorku, jeżeli tylko pogoda na to pozwoli. 

IWS

W ramach akcji „Zapal Znicz Na Grobie Żołnierskim”, dzieci z Przedszkola Samorządowego im. Hansa Christiana Andersena w Tymbarku wybrały się na cmentarz, aby uczcić pamięć poległych żołnierzy i pomordowanych mieszkańców Gminy Tymbark. Znicze zapłonęły na cmentarzu wojennym nr 365 w Tymbarku i Pomniku Ofiar II Wojny Światowej.

Robert Nowak

26 października 2022r. cała społeczność Niepublicznej Szkoły Podstawowej w Piekiełku uczestniczyła w heppeningu profilaktycznym, zorganizowanym w ramach programu ,,Odblaskowa Szkoła „.

Wszyscy uczniowie wraz z nauczycielami przeszli ulicą Piekiełka  promując  bezpieczeństwo na  drodze. Odblaskowe kamizelki, transaparenty, okrzyki i piosenki o ruchu drogowym słychać było w całej okolicy.  Nad bezpieczeństwem akcji czuwali przedstawiciele Policji, którym składamy podziękowania.

Koordynatorzy: Krystyna Kurek, Franciszek Zoń

11 listopada przypada 104 rocznica Odzyskania Niepodległości. Na cmentarzu parafialnym w Tymbarku jest grób ks. Stanisława Płonczyńskiego, wielkiego patrioty, jednego z pierwszych prezesów XXVI Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Tymbarku. Pamiętajmy o zapaleniu na Jego grobie znicza.

Według zachowanej kroniki tymbarskiego Strzelca, prezesem XXVI Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Tymbarku był między innymi ks. Stanisław Płonczyński – rodak tymbarski, syn tutejszego organisty. Został wyświęcony w Rzymie ad solam missam (od red.: kapłan nie mający uprawnienia do spowiadania). O jego późniejszej pracy wiemy bardzo niewiele.  Sam o sobie mówił, że parę lat był wikarym w Tuluzie we Francji, wreszcie osiadł w Tymbarku na swem patriomonium, bo jurysdykcji ad exicipiendas confessiones, z powodu małych studiów, do końca życia nie miał. Wiemy jednak, że mimo słabego zdrowia, był bardzo aktywny i chętny do pomocy w pracach parafialnych.

  Stwierdza to również notatka w Kronice Parafialnej (rok 1925, s. 61 – 62):
W czem jednak mógł wspomagał miejscowego i sąsiednich proboszczów, bo był bardzo usłużny. Odprawiał więc w każdą niedzielę i święta sumy, nieszpory, chrzcił, pomagał w kancelarji, uczył w szkole, gdy nie było wikarego, i prowadził kasę Raiffeisena zwaną później kasą Stefczyka.

W latach 1923/24 uczył religii w szkole podstawowej w Zawadce. Ponadto, co nas najbardziej interesuje, pracował z młodzieżą w Polskiej Drużynie Strzeleckiej. Był słabego zdrowia. O jego ostatnich godzinach życia pisze proboszcz, ks. Józef Szewczyk:

Dnia 23 września (środa) zawiozłem do Krakowa do lekarza ks. Stanisława Płonczyńskiego. Był słaby od dłuższego czasu, lecz odprawiał Mszę św. Dopiero od dwóch tygodni w niektóre dni nie potrafił odprawiać, ale tylko w niektóre dni kładł się do łóżka. W niedzielę 20/9 jeszcze miał Mszę św. Był u lekarza, nie można jednak było poznać choroby. Kiedyśmy wysiedli w Krakowie na peron osłabł tak dalece, że nie mógł iść. Po przejściu kilkadziesiąt kroków posadziłem go na ławce na peronie, poddałem mu żal za grzechy, rozgrzeszyłem i nie wiem nawet kiedy życie zakończył. Zwłoki sprowadził siostrzeniec Stanisław Rosiek do Tymbarku. Pogrzeb odbył się 28/9.” (1925 r.)

Na podstawie opracowania Pana Stanisława Wcisło

zdjęcie archiwalne

T.Rybka

poniżej zdjęcia z listopada 2018 roku

Serce oddał Bogu,
rozum ojczyźnie.

Epitafium umieszczone
na nagrobku Józefa Marka

Szkoła pamięta Józefa Marka (1900-1958)

Uczniowie NSP w Piekiełku, w ramach projektu historycznego Dzieci Kapitana Nemo,  przybliżyli całej społeczności szkolnej i lokalnej historię wybitnego społecznika inż. Józefa Marka – założyciela w 1934 r. Podhalańskiej Spółdzielni Owocarskiej w Tymbarku,  człowieka Wielkiego Serca, twórcy tradycji sadowniczej na Limanowszczyźnie.
Projekt był realizowany w formie warsztatów kulinarnych, zajęć tematycznych, w czasie których uczniowie malowali portrety, wykonywali plakaty, dekorację, prezentacje multimedialne oraz teledysk, poświęcone sylwetce bohatera.
klasy I-III – portret Józefa Marka;
kl. IV-VI  – plakat
kl. VII-VIII – prezentacje multimedialne i teledysk.
Podsumowanie działań, efektów wspólnej pracy projektowej miało miejsce 27.10.2022,  roku według szczegółowo opracowanego harmonogramu.

Na początek warsztaty kulinarne pod kierunkiem pani Jolanty Giza. Motywem przewodnim warsztatów było jabłko. Uczniowie pracowali w grupach. Grupa klasy młodsze przygotowywały kompot z jabłek w słoiczkach, które mogły zabrać do domu. Klasy 4-8 piekły babeczki z jabłkiem, aronią i miętą oraz przygotowały galaretki owocowe. Na zakończenie obchodów odbyła się degustacja.

W sali gimnastycznej została przygotowana wystawa portretów, plakatów Józefa Marka.
Społeczność szkolna wysłuchała wierszy/rymowanek obejrzała prezentacje oraz teledysk przygotowane przez uczniów.

Zostały przyznane dyplomy i atrakcyjne nagrody w każdej kategorii. Uczestnicy projektu otrzymali również sadzonki jabłoni, które zasadzą we własnym sadzie.
Takie drzewko zostało również zasadzone na terenie przyszkolnym przez potomków Józefa Marka związanych z naszą szkołą.
Zwieńczeniem I Obchodów było złożenie kwiatów na grobie Józefa Marka z udziałem pocztu sztandarowego.

Bardzo dziękujemy całej społeczności szkolnej za zaangażowanie, a szczególnie paniom:  Jolancie Gizie oraz wiceprezes SRWPiO Elżbiecie Golonka.

Bez wątpienia osoba inż. Józefa Marka ze wszech miar godna jest upamiętnienia oraz  naśladowania. Dlatego starajmy się, by postać ta ożyła w naszej pamięci i pozostała w niej na zawsze.

Nasze działania projektowe zostały udokumentowane w postaci zdjęć, prezentacji multimedialnych, teledysku, zbioru wierszy, rymowanek w galerii poniżej i w załącznikach.

Zachęcamy do obejrzenia.

Koordynatorzy projektu:
Agnieszka Stokłosa-Surdziel
Ewa Mrózek

Uprzejmie informujemy, że od 2️. listopada Miasteczko Ruchu Rowerowego zostaje zamknięte na okres zimowy.

Obiekt funkcjonował przez 7 miesięcy służąc nauce bezpiecznego poruszania się w ruchu drogowym najmłodszym.

Dziękujemy za skorzystanie z Miasteczka i zapraszamy w kwietniu 2023 roku.

Informacja/zdjęcie: UG Tymbark

Piękna jesienna pogoda sprzyja pracom konserwatorskim przy kamiennej kapliczce domkowej z przełomu XVIII i XIX w. zlokalizowanej na osiedlu Malarzówka w Tymbarku. W chwili obecnej zmieniony został dach, częściowo obniżony teren za kapliczką, oraz wykonany drenaż wokół kapliczki.

Z zadań przewidzianych na ten rok  pozostało jeszcze wykonanie drzwi – informuje wójt Paweł Ptaszek. Ten rodzaj prac jest już niezależny od warunków atmosferycznych więc termin zakończenia całości zadania do 15 grudnia br. nie będzie zagrożony – dodaje Paweł Ptaszek.

Przypomnijmy, że zadanie jest współfinansowane z budżetu województwa małopolskiego w ramach konkursu „Kapliczki Małopolski_2022”.

Informacja/zdjęcia: UG Tymbark 

2 listopada kościół katolicki obchodzi wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych, czyli w liturgii wspomina wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy zmarli, a teraz przebywają w czyśćcu. Przekonanie o istnieniu czyśćca jest jednym z dogmatów wiary katolickiej. Dzień ten nazywany jest również Dniem Zadusznym.

Obchody tego dnia rozpoczęły się w X wieku we Francji, a w XIII w.  rozpowszechniły się na cały Kościół zachodni. W wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne. W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV na prośbę opata-prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji Ojca Świętego.
Za pobożne odwiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 8 listopada i jednoczesną modlitwę za zmarłych można uzyskać odpust zupełny.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
– brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy);
– stan łaski uświęcającej;
– przyjęcie Komunii świętej;
– odmówienie modlitwy (np. „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario” ) w intencjach Ojca Świętego (ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież);
– wykonanie czynności związanej z odpustem. W tych dniach, do 8 listopada, jest to modlitwa za zmarłych na cmentarzu.

IWS

2 listopada – kościół parafialny w Tymbarku