Author: Irena Wilczek Sowa

Zmarł śp. Józef KUREK (lat 84)  z Podłopienia

Uroczystości pogrzebowe odbędą się we wtorek (28.06.22) –   Msza święta  o godz. 15.00

Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie

 Podczas niedzielnej Sumy w kościele w Tymbarku, zebrani modlili się w intencji Księdza proboszcza Jana Banacha oraz Siostry Janiny –  Dyrektor Przedszkola Parafialnego w Tymbarku z okazji Ich Imienin. Mszy świętej, koncelebrowanej wraz z ks.Janem Banachem, przewodniczył ks.Rafał Stós. Kazanie wygłosił ks.Szczepan Depowski. Uroczystość uświetnił śpiew Chóru Parafialnego pod dyrekcją Piotra Taczanowskiego. 

Nie zabrakło oczywiście życzeń złożonych przez przedstawicieli parafii oraz przedstawicieli Integracyjnego Przedszkola Parafialnego. Życzenia Solenizantom  złożyli przedstawicie  Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Liturgicznej Służby Ołtarza, młodzieży, Dziewczęcej Służby Maryjnej, Chóru Parafialnego, OSP Tymbark oraz symbolicznych kwiatów, jak też wspólnego zaśpiewania  „Życzymy, życzymy”.

Życzenia przedstawicieli Parafii Tymbark:

   Ilu ludzi przybiegło do rzeki, ilu się razem kąpało!
  Czy tylko chcieli umyć uszy, ręce, dwie nogi, ciało?
  Czy tylko chcieli umyć plecy, włosy, szyje, zęby?

  Czy wszyscy chórem wołali:
  – Święty Janie, umyj nam gęby, podbródki, chudszym wystające żebra
  wodą błyszczącą w słońcu,  jakby była ze srebra!?
  Tylu ludzi zbiegło się do rzeki, podchodzili jak gęsi do wody.
  Może chcieli bez szamponu, bo taniej, na święta umyć brody?

  Tym, co teraz powiem, wszystkich wzruszę:
  chcieli kąpać nie tylko ciało, ale także zaniedbane dusze.
  Nagle Jezus w rzece przystanął, wśród brudasów, jasny jak anioł.

  Kiedy przyjdzie kąpać się w rzece, miednicy, łazience, jeziorze,
  Ty, który mówisz wprost z nieba, obmyj nam serca, Boże.

Księże Prałacie Janie, nasz Drogi Solenizancie.

Z okazji dzisiejszych życzeń imieninowych dla Ciebie winno być bardzo dostojnie i poważnie, ale my rozpoczęliśmy słowami z wiersza księdza Jana Twardowskiego pod tytułem „Chrzest w Jordanie”, aby wbrew wszelkim troskom na urzędzie proboszcza wywołać uśmiech na Twojej twarzy. Wszak jego autor będąc zafascynowany postacią Świętego Jana Chrzciciela i niezłomnością jego charakteru, bezkompromisowo piętnującego zło, często wypowiadał się o swym wielkim patronie w sposób humorystyczny.

Wspominając dzień narodzenia Świętego Jana Chrzciciela, który nasz Kościół Katolicki przeżywał przed trzema dniami i modląc się w Twojej intencji, prosimy Cię zatem Drogi Księże Janie o przyjęcie od naszej wspólnoty parafialnej w Tymbarku serdecznych życzeń i jednocześnie podziękowania. Przede wszystkim dziękujemy Ci za poruszające duchowe przeżycia, które otrzymujemy kiedy w postawie sługi z głęboką pokorą i miłością przewodniczysz liturgii Mszy Świętej i nabożeństwom parafialnym oraz za to, że wciąż starasz się swą oddaną służbą kapłańską, aby dary Ducha Świętego pozostawały w naszych sercach. Dziękujemy Ci również za opiekę duszpasterską nad naszą wspólnotą parafialną, za rozważne zarządzanie parafią, za wszelki, najczęściej nie zauważany przez nas wiernych, trud posługi jako proboszcza parafii i dziekana. Ta posługa to ofiarna służba Bogu i oddanie się drugiemu człowiekowi, to radość i piękno bycia kapłanem, ale też ciągły brak czasu i miejsca dla siebie, rezygnacja z własnego dobra.

Drogi Księże Janie – jak dobrze, że jesteś z nami. Szczególnie teraz, w obecnym trudnym czasie. Winniśmy za to dziękować Panu Bogu i wspierać Cię nieustannie w naszej codziennej modlitwie. Życzymy więc, aby ten wielki, silny Patron – Święty Jan Chrzciciel wypraszał dla Ciebie u Pana Jezusa – Dobrego Pasterza wszelkie łaski, zdrowie i błogosławieństwo w Twym kapłańskim życiu. Aby Cię nieustannie prowadził i pomagał Ci wypełniać duszpasterskie powołanie. A w misji proboszcza naszej tymbarskiej wspólnoty i w zarządzaniu parafią niech Ci pomaga ten, który pozostawił po sobie niezwykły wzór życia i służby kapłańskiej – patron proboszczów Święty Jan Maria Vianney, za pośrednictwem Matki Najświętszej, do której uciekał się On nieustannie z głęboką miłością i całkowitym oddaniem.

Za wszystko serdeczne Bóg zapłać. Wraz z tymi życzeniami przyjmij Księże Janie nasze szczere i serdeczne modlitwy w swojej intencji. Szczęść Boże na każdy dzień Twego życia.

 Ale to jeszcze nie koniec. Ponieważ Święty Jan Chrzciciel jest również patronem Siostry Janiny przełożonej tut. domu Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek i jednocześnie Dyrektora Parafialnego Przedszkola Integracyjnego im. Św. Kingi w Tymbarku, zwracamy się teraz do naszej Solenizantki. Droga Siostro Janino, przyjmij od nas serdeczne życzenia: niech Pan Bóg obdarza Cię zdrowiem i wszelkimi łaskami, niech Duch Święty pomaga Ci w wypełnianiu charyzmatu i misji wytyczonych przez założycielkę Waszego zgromadzenia Matkę Franciszkę Siedliską, a Matka Najświętsza niech Cię otacza nieustanną opieką. Chcemy przy tej okazji bardzo serdecznie podziękować naszym Drogim Siostrom za Ich posługę w tymbarskiej parafii. Za wielkie serce jakie okazują we wszystkich sferach swej działalności, za cichą, pokorną służbę Bogu i naszej wspólnocie, za wszelkie dobro, które dzięki niej otrzymujemy.

Szczęść Boże. 

IWS

Wspomnienia Zenona Duchnika o inicjatywie oraz realizacji czerwcowych, turystycznych, modlitewnych  spotkań ma Paproci. Artykuł publikowany w Głosie Tymbarku Nr 38 z 1999 roku.

Marzenia sprzed lat coraz realniejsze

W połowie lat pięćdziesiątych XX w. w moim rodzinnym domu w Piekiełku, parafia Łososina Górna, między moją mamą a Jakubem Rysiem, mieszkańcem Paproci, wywiązał się taki dialog:

– Jakubie, gdyby u was wybudować kościół, można by się dużo lepiej modlić i chwalić Boga widząc tyle piękna wokół siebie.

– Wiesz co Hanka? Księdza już mamy (Władysław Bulanda), a kościół to może kiedyś ktoś wybuduje. Ludzie pole by na pewno dali, a i by pomogli ile by tam mogli.

Często wędrując z kimś przez Paproć i Koszarską Górę opowiadałem to zdarzenie. Ludzie podziwiali wspaniałe widoki, odpowiadali krótko: pięknie tu i przystępnie. Kiedy w 1993 roku w Klubie Krajoznawczym PTTK ,,Elita Włóczęgów” w Piekiełku zastanawialiśmy się gdzie i jakie spotkanie zrobić, zasugerowałem spotkanie modlitewne na Paproci. Młodzi ludzie zastanawiali się czy wypada, wszak w drugą niedzielę lipca jest na Łopieniu msza. Aby nie robić konkurencji, wydumaliśmy, by na Paproci w ostatnią niedzielę czerwca zorganizować spotkanie w intencji bezpiecznych wakacji. Baliśmy się czy ludzie zaakceptują pomysł? Czy przyjdą? Ks. Ryszard Stasik, proboszcz parafii Łososina Górna, z uśmiechem przyjął pomysł: ,,No cóż, organizujcie, przyjdę osobiście”. Przyszedł.

W ostatnią niedzielę czerwca 1993 roku na Paproci zgromadziło się ok. 150 osób. Byli wśród nich znajomi z gór, mieszkańcy okolicznych wiosek, Nowego Sącza, Krakowa a nawet Śląska. Zebrani cieszyli się – pogoda była piękna, padały pytania: czy za rok też się spotkamy?

Spotkaliśmy się. Ludzi było dwa razy więcej. Mszę św. sprawował ks. St. Łątka. Tym razem modliliśmy się o „bezpieczne lato i czyste środowisko”. Niedziela była parna, ludzie zmęczeni upałem mówili: Boże daj trochę wiatru lub kroplę deszczu.

W 1995 roku postanowiliśmy uatrakcyjnić spotkanie organizując różne konkursy, chcieliśmy również wciągnąć w organizację spotkań trzy gminy, które swoim zasięgiem obejmują masyw góry. Liczyliśmy, że intencja ,,bezpieczne lato i czyste środowisko” przemówi do Samorządów. Na apel o pomoc odpowiedział Zarząd Gminy Tymbark, Zarząd Gminy Limanowa (W. Olszyński), Związek Tymbarczan, który oprócz nagrody ufundował okolicznościowe pocztówki i INFODRUK Tymbark. Tym razem w niedzielę padał deszcz, coraz intensywniejszy, o trzynastej lało już jakby św. Piotr cedził wodę przez sito. Klęska wydawała się nieunikniona. Tymczasem ludzie szli i szli ze wszystkich stron, byli przemoczeni, choć pod parasolami i w pelerynach, ale humory mieli niezłe. Msza odbyła się w krytej strzechą stodole. Celebransem był ks. St. Łątka. Było w tej Mszy coś dziwnego, coś co uczestnicy do dziś wspominają Po mszy były piosenki, konkursy, radość i łzy zawodu tych, którzy nie zdobyli żadnej nagrody.

Po tym spotkaniu odżył pomysł budowy kościoła autorstwa Anny i Jakuba. Kościół nie – ale piękna kaplica w formie bacówki, po północnej stronie szczytu, przy pięknych brzozach (dziś już wyciętych), 50 metrów od szlaku turystycznego? Do przekazania działki (3 ary) zobowiązała swojego zięcia tuż przed śmiercią pani Elżbieta Kaptur, z domu Bulanda. Już wydumaliśmy swoją Królową Wędrowców, która trzyma w ręku różaniec, a każde Ojcze Nasz różańca to odznaka: organizatora turystyki, harcerska, przewodnicka, goprowska, strażacka, sportowa. Zbudowany z kamienia ołtarz w kształcie góry, na nim statua Matki Boskiej, w kamieniach tkwi hak, czekan, kawałek liny, toporek i kask strażacki. oraz inne detale związane z pracą ludzi i ich pasjami.

Wiosną 1996 roku spotkanie modlitewne na Paproci stanęło pod znakiem zapytania. Jeden z naszych znajomych, rodem z Piekiełka, chciał upolitycznić to spotkanie i zaprosić z przemówieniami członków AWS, czemu stanowczo się sprzeciwiłem. Tym razem mszę odprawił ks. Janusz Halik. Po raz pierwszy współorganizatorami spotkania byli Urząd Gminy w Tymbarku i Zakład Użyteczności Publicznej przy UG Limanowa. Olbrzymim powodzeniem cieszyły się konkursy ekologiczne. Podczas spotkania ogłosiliśmy też zamiar budowy kaplicy.

W roku 1997 po raz pierwszy (mimo, że każdorazowo zapraszaliśmy okoliczne władze) pojawił się na nabożeństwie  wójt gminy Tymbark – Stanisław Pachowicz. W swoim przemówieniu obiecał remont drogi z Zamieścia na Góry Rysie i  wywiązał się z obietnicy.

W 1998 r. Stowarzyszenie Rodzin Katolickich z parafii Łososina Górna podjęło decyzję o budowie kaplicy na Paproci, jako symbol przełomu tysiącleci.

Działkę pod budowę ofiarowali Janina i Józef Rysiowie. Decyzję podtrzymał Zarząd Gminy Limanowa. Powołano komitet budowy.

Na moje zaproszenie, za zgodą ks. proboszcza z Łososiny Górnej, mszę św. odprawił i wygłosił homilię ks. Stanisław Musiał SI. Mimo deszczu odbyły się wszystkie konkursy. Fundatorem wielu nagród była limanowska „Solidarność”.

Dużą pomocą organizacyjną służyli Robert Nowak i Tadeusz Rybka z Urzędu Gminy w Tymbarku.

W 1999 roku organizatorem spotkania modlitewnego na Paproci zajął się Komitet Budowy Kaplicy.

Zenon Duchnik

P.S. Składam najserdeczniejsze podziękowania wszystkim tym, którzy w jakikolwiek sposób pomogli w organizowaniu spotkań na Paproci w latach 1993-1998.

rok 1994, Mszę św. na Paproci sprawuje ks.St. Łątka (źródło zdjęcia: strona FB Zenona Duchnika)

Wierz Władysława Rysia publikowany w Głosie Tymbarku Nr 39 z 1999 r.

Na Paproci 

Na samiutkiej wierzchowinie
gdzie patria kiedyś stała,
zebrało się trzech proboszczów
i cała wiernych nawała.

Czupryny, chustki, łysiny,
Ludzie z Koszar, z Łososiny,
Z plecakiem, z dzieckiem na karku,
Szli z Piekiełka i z Tymbarku.

Przyszli tu także turyści
ze Słopnic i z Limanowej…
I my z Marysią byliśmy.
Wszystkim wyszło to na zdrowie!

Naród łukiem na polanie,
jakby sierp księżyca nocą,
a ksiądz powiedział w kazaniu –
kim jesteśmy, gdzie i po co. 

Kapłani mszę odprawili
z koncelebrą, jak przystało,
z ludem swoim się modlili.
A słoneczko przygrzewało…

Działo się w niedzielę, 27 czerwca;
napisano 4 lipca 1999 roku.

Od redakcji Głosu Tymbarku – „Autor, przesyłając wiersz napisał, że ,,można go potraktować jako tegoroczny zapis kroniki spotkań, zaprezentowanych przez
pana Zenona Duchnika”. Dziękujemy za ten i pozostałe utwory.”

Samorząd Gminy Tymbark po raz pierwszy zorganizował Piknik Świętojański na Zamieściu, wykorzystując fakt posiadania przez samorząd budynku (zakupionego w ubiegłym roku), gdzie znajduje się świetlica wiejska oraz przylegającego do niego działki. Głównymi organizatorami pikniku była Biblioteka Publiczna z Panią Dyrektor Ewą Skrzekut oraz sołtys wsi Zamieście, jednoczenie radny, Andrzej Bugański we współpracy z Paniami z KGW Zamieście. 

Jak zapowiedział Wójt Gminy dr Paweł Ptaszek, witając zgromadzonych mieszkańców, piknik ten będzie organizowany corocznie w podobnym terminie. Powiedział też kilka słów o zrealizowanych inwestycjach i zamierzeniach.  Do mieszkańców zwrócił się również sołtys Andrzej Bugański dziękując osobom, dzięki którym, ten piknik został zorganizowany. 

Dla dzieci były zabawy, dmuchańce, plac zabaw dla dorosłych zabawa przy muzyce zespołu z Podłopienia. Dla wszystkich były pieczone kiełbaski, woda, soki,  oraz smaczne przekąski i ciasto przygotowane przez Panie z Zamieścia. Były pokazy w wykonaniu druhów z OSP Tymbark. Przeprowadzono też konkurs na wianki świętojańskie. 

Na Zamieściu gościły też Panie z KGW Podłopień, które przestawiły scenkę „U znachorki”.

IWS

1 2 ►

zdjęcia: KGW Zamieście

W sobotnie, upalne, popołudnie na plac zabaw obok Przedszkola Parafialnego w Tymbarku przyszły rodziny z dziećmi, aby miło, wesoło, a przede wszystkim  wspólnie, spędzić wolny czas w ramach Pikniku Rodzinnego przygotowanego przez kierownictwo i personel parafialnego przedszkola.  Piknik rozpoczął się oficjalnym punktem tj. po przywitaniu zebranych przez Dyrektor Przedszkola siostrę Janinę,  poświęceniem nowego placu zabaw. Aktu poświęcenia dokonał ks.proboszcz Jan Banach.

A potem wszystko było zgodnie z programem tj.

IWS

Wicie, Wicie, jest ziarnko w życie?

Nic nie słyszę Panie; niech skowronkowi w gardle ustanie.

Relację z kolejnego turystycznego spotkania rozpocząłem dialogiem Stwórcy ze Świętym Witem, którego wspomnienie obchodziliśmy 15 czerwca. Skutek tej rozmowy jest taki, że wędrując wczesnym niedzielnym rankiem zalesionym szlakiem na Modyń las był pogrążony w zupełnej ciszy, a jeszcze przed tygodniem, w drodze na Ostrą słuchaliśmy zachwycających ptasich trelów. Całą tą sytuację podsumuję przysłowiem: Na Świętego Wita ze śpiewem ptaków kwita.

Wędrówka na Górę Zakochanych rozpoczęła się w minioną niedzielę na Przełęczy Ostra skąd turyści pod opieką Marii Pierzgi, przewodnika PTTK przeszli przez Cichoń i około godziny 10.30 dotarli na szczyt. W tym samym czasie, od strony Łącka wjechała banderia konna; dwudziestu siedmiu pięknych wierzchowców dosiadali jeźdźcy w strojach regionalnych Górali Białych, albo inaczej Górali od Łącka i Kamienicy.

Mszę Świętą sprawował ksiądz Grzegorz Skorupa, Proboszcz Parafii pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Woli Piskulinie; wiele lat temu ks. Grzegorz pełnił posługę w naszej tymbarskiej parafii. Oprawę słowno-muzyczną i koncert zaprezentowała Parafialna Orkiestra Dęta z Woli Piskuliny.

Smakowity poczęstunek dla turystów przygotowały Panie z KGW Nasz Zagorzyn, a pomocą

i zapewnieniem bezpieczeństwa zajęli się członkowie z OSP Zagorzyn.

Wyniki konkursów:

najmłodsza uczestniczka- trzymiesięczna Jaśmina ze Szczyrzyca, najstarszy uczestnik- Pan Władysław, 95 lat, który w towarzystwie rodziny wyszedł na spotkanie szlakiem od strony Zalesia,

najdalszy zakątek Polski- Pani Józefa z Rybnika, najdalszy zakątek świata- Pan Kazimierz

z Regensburg, Niemcy.

Atrakcją turystyczną Modyni jest oddana do użytku w 2021 roku 24-metrowa wieża widokowa

wykonana z drewna, z bardzo łagodnymi, szerokimi i bezpiecznymi schodami i tarasami

widokowymi. Niezwykle pomocne dla turystów są zamieszczone na najwyższym poziomie wieży

zdjęcia panoram wraz z opisami szczytów.

Po więcej informacji zapraszam na stronę odkryjbeskidwyspowy.pl i Facebook.

W nadchodzącą niedzielę, 26 czerwca zdobywamy kolejny nowy szczyt, Kiczorę Kamienicką

(1007 m). Wyjście o godzinie 8.00 ze Szczawy Bukówka, bez szlaku, przez Polanki, Wielki Wierch

(1016 m) na szczyt Kiczory Kamienickiej. Po spotkaniu powrót do Szczawy.

Przypomnę, że zgodnie z podtytułem tegorocznej edycji dbamy o „Dobre Obyczaje na szlakach Beskidu Wyspowego”.

Z turystycznym pozdrowieniem

S. Przybylski

zdjęcia: IWS

Przedstawiam Państwu infografikę dotyczącą rozbudowy sieci wodno-kanalizacyjnej na terenie Gminy w latach 2022-2024. W przypadku szczegółowych pytań dotyczących zakresu i terminów realizacji, proszę o kontakt.

Paweł Ptaszek, Wójt Gminy Tymbark