Author: Irena Wilczek Sowa

ano, idzie, jeno jij f polu nie widać, to znacy, jom widać jeno jakosik tak łyso na tyk polak, nikaj zywe luckie dusy. Nie zmioniła sie jino natura, ptoski dali jak co roku wartko sie uwijajom, sfoje gniozda reperujom, sarny i jelonie, jak co roku, harnasom młode kszoki, coby piykne rogi im urosły, trowa wartko rośnie as murcy, kfiotki sfojim tokom sie rozwijajom coby pscoła miała sfoj pozytek, syćko jak f zygarku, a f polu zywego ducha.

Kaj te casy kiej to niebozycka Kosprzycka wysła ze świoconom wodom pszed pore koni, pokropiuła f koło i woz, i konie, i gazdof co mieli jechać na wieśnianom siywke, nieboscyk Kospszyk zrobiuł znak krzyza kłozdymu koniowi na cole, pszy uździe uwiozany beł cyrwony pukiel snoreckof, coby koni nik nie urzyk, zrobiuł batom pszed koniami znak krzyza, no i, no i ło siudmy rano gazdy juz jechali f pole na wieśnianom siywke, kłozdy gazda sie starołcoby piyrsy beł na roli,
pomalutku beło coros rojni na tyk polak, gaźdzne gnały dwie, trzy, a casami śtyry krowy na powrozie, i jak przechodziuła koło gazdy co jus f polu beł to godała “SCYNŚĆ BOZE” a łon łodpowiadoł “DEJ BOZE” i ściongoł copke s głowy, a tak koło dziesionte godziny ktosik s chałpy wynosiuł chłopom “pszetpołnie” cyli cosik do jedzonio,  a potym znowu robota i tak do ANIOŁ PAJSKI cyli do dwunoste, jak dzwony f kościele zabiuły.

Gazdy wracały na połnie do chałup, coby łodpocońć, konie załobrocyć – dać garniec łowsa, polywanke, cyli siecka ze słomy i siana zalono rano gorocom wodom. Konie musiały zjeś nie duzo, ale treściwie.
Bywało tys ze chłopy nie zjyzdzali na połnie do chałp, ale jak na połnie zabiły dzwony f kościele to ścongoł jedon s drugim copke i przyklokoł coby “ANIOŁ PAJSKI ” zmowić, a Ci co zjyzdali to koło drugie godziny znowu f pole i tak do pu pionte kiej znowu ktosik s chałpy wynosiuł cosik zjeść co sie nazywało ”jozyna” i tak jus do wiecora.

Pewnikom sie choćkt zdiwi ze co kfila jedli, ale nie dziwujta sie jak cały co gazda, jak i koń,  beł f ruchu. Siyfka polygał na tym ze nojpiyrf cza beło nie za grubo zradlić, potym zaśrotować, cyli zabronować, puźni cza beło nawozy rozsioć, potym zboze no i znowu po dwa razy cza beło “zawlyc” cyli zabronować.

Tak to pokrotce wyglondało.

A dziś, dzisiok to jeno usłysys traktor, jedon s drugim nie zwozo ze połnie, nie zwozo ze ANIOŁ PAJSKI, ze dwony bijom jeno robi, radli, włocy, sieje, zeby ino sypci, nie słychać “SCYNŚĆ BOZE”, jeno jedon drugimu łape podniesie do gory i telo,

ej beły to casy beły, ale jus nie wrocom

stary gazda

zdjęcie: IWS