Podczas Krajowej Wystawie Czerwonego Bydła Polskiego, jaka miała miejsce 1-2.czerwca w Szczyrzycu, nie zapomniano też o następnym, rosnącym, pokoleniu hodowców. Zorganizowano dla nich zawody, w których chętnie dzieci wzięły udział, a na ich twarzach było widać autentyczną radość z tego co robią. Tak, że rosną następcy, jest nadzieja!
(materiał nadesłany)
(aktualizacja 4.06)
Występujący w Słowackiej drużynie FC Stara Lubovna Redfox wychowanek Harnasia Tymbark Szymon Majeran dołożył cegiełkę do awansu tej drużyny do słowackiej II ligi. Serdecznie gratulujemy i życzymy sportowych sukcesów na arenie piłkarskiej w Słowacji. Przypomnijmy, że tatą Szymona jest Wojciech Majeran, doskonały były zawodnik między innymi drugoligowej Sandecji Nowy Sącz, legenda tymbarskiej piłki nożnej, który „w każdym calu” wspiera syna w sportowej karierze.
Robert Nowak
ps.
W drużynie FC Stara Lubovna Redfox gra również i awansował z drużyną do II ligi Szymon Witek wychowanek Harnasia Tymbark , który przed grą na Słowacji występował w barwach Wisły.
Zdjęcia: Lubovna Redfox FC – oficjalna strona klubu
..
Ochotnicza Straż Pożarna Słopnice Dolne zaprasza na:
Serdecznie zapraszamy wszystkich (także tych co nie należą do Apostolatu) do udziału w XVIII Pielgrzymce Apostolatu Margaretka do Kalwarii Zebrzydowskiej, która odbędzie się w sobotę 8 czerwca 2024 r. Wyjazd z Tymbarku z placu przy PCK o godzinie 7:10, z Podłopienia z parkingu kościelnego o godzinie 7:20, powrót około 17:00. Koszt za przejazd wynosi 50 zł, zapisy i wpłaty do Pań Marty Florek (tel. 792686855) lub Agnieszki Wiewiórskiej.
Apostolat Margaretka z Parafii Podłopień i Tymbark
Tradycją się stało, że na początku czerwca Szkoła Podstawowa im.A. Mickiewicza w Podłopieniu organizuje Szkolny Piknik Rodzinny. Jest on pomyślany jako wspólna rodzinna zabawa. Zaczyna się on występem uczniów Szkoły, którzy w ten sposób chcą złożyć swoim rodzicom, mamom i tatom życzenia z okazji Dnia Mamy i nadchodzącego Dnia Taty, a dorośli organizując im zabawę dają prezent z okazji Dnia Dziecka.
Dodatkowym prezentem dla wszystkim był występ „Grupy z Mieszkiem”, w roli głównej z solistą „Harnasiem” Mieszkiem Twarogiem.
Gospodarzami, organizatorami, pikniku jest grono pedagogiczne szkoły z Panią Dyrektor Beatą Sułkowską oraz Rada Rodziców z przewodniczącym Ryszardem Kordeczką oraz radną powiatu limanowskiego Beatą Krzyściak.
Atrakcji moc, zabawy, zawody, pokazy druhów OSP Podłopień, słodycze, smaczne ciasta, cukrowa wata, potrawy z grilla w wykonaniu mistrzów kuchni itd, itd.
Potrawy serwowały Panie z Koła Gospodyń Wiejskich w Podłopieniu. Nagłośnie udostępnił Tymbarski Ton.
Pogoda dopisała, chociaż lekki deszczyk lekko opóźnił występy artystyczne.
W roli wodzireja, jak to też już jest tradycją, sprawdził się poprzedni przewodniczący Rady Rodziców Rafał Majda.
IWS
no images were found
IWS
Pierwszy, ten niejako pionierski (10–12 letni) okres działalności na kortach tenisowych w Tymbarku, był bardzo burzliwy i cechował się niespotykaną aktywnością jego uczestników. W efekcie przyczynił się do ewidentnego wzrostu umiejętności technicznych i przygotowania fizycznego. Tymbarskie korty stały się ważnym centrum na tenisowej mapie naszego województwa. Wielu przewinęło się przez Nasze Korty – to tutaj przybywali różnej klasy sympatycy tenisa, by skonfrontować swoje umiejętności na meczach sparingowych lub na organizowanych w dużej liczbie turniejach.
Życie na tymbarskich kortach przebiegało w cieniu wcześniej wspomnianych turniejach o mistrzostwo Tymbarku i turniejach OPEN. Były też oczywiście inne aspekty i kierunki tenisowej działalności o których wspomnę w kolejnych odcinkach.
W 2014 roku po wyborach samorządowych i objęciu funkcji Wójta Gminy Tymbark przez dr. Pawła Ptaszka, nastąpiło wyraźne ocieplenie stosunków na linii Gmina – Tenis Ziemny w Tymbarku. Paweł Ptaszek wykazywał duże zainteresowanie Naszą tenisową działalnością, patronował i uczestniczył w licznych turniejach i zawodach. Osobiście wręczał puchary medale i nagrody rzeczowe uczestnikom wszystkich imprez tenisowych. Podnosiło to oczywiście rangę każdej imprezy ale również przybliżało tematykę tenisową władzom samorządowym.
Przykładowy –XIII Turniej Tenisowy o Mistrzostwo Tymbarku – rozegrany 12 września 2015 roku. Były to pierwsze mistrzostwa Tymbarku, w których mogli brać udział zawodnicy z poza Tymbarku. Osiągnięto wyniki: 1-Grzegorz Matras – Młynne, 2-Janusz Kaleta – Tymbark, 3-Mateusz Nowak – Szczyrzyc, 4-Józef Kurek – Tymbark, 5-Mirosław Pławecki – Laskowa, 6-Krzysztof Wiśniowski – Tymbark.
Kolejny –XIII Turniej Tenisowy OPEN rozgrywany w ramach bloku sportowego
XXVI Dni Tymbarku w dniach 8-9 lipca 2017r. Do rywalizacji w trzech grupach wiekowych przystąpiło 23 zawodników. Po dwóch dniach „ciężkich walk” – osiągnięto wyniki.
Kategoria AMATOR: 1-Szymon Majeran, 2-Michał Majeran(Tymbark), 3-Tomasz Sroka(Słopnice), 4-Tomasz Sroka, 5-8 Marcin Gębacz, Tomasz Pach(Słopnice), Magda Skwarczek(Dobra), Mariusz Ryz (Słopnice)
Kategoria OPEN:1-Grzegorz Matras(Młynne),2-Jacek Bartosz(Limanowa),
3-Filip Kubiński(Rabka), 4-Jakub Migdał(Limanowa), 5- Mirosław Pławecki(Laskowa),
6-Janusz Kaleta(Tymbark), 7-10 Łukasz Łotocki(Mszana Dolna), Mateusz Rakoczy(Stróżą), Michał Kądziołka, Bogdan Kądziołka(Rabka), Marcin Krzak(Limanowa).
Kategoria SENIOR:1- Józef Kurek(Tymbark), 2-Zbigniew Stępień(Rabka),
3-Jan Mrózek(Dobra), Czesław Kaszuba(Łącko).
12 września 2015r. Uczestnicy XIII Mistrzostw Tymbarku w Tenisie Ziemnym.
Mirek Pławecki, Janusz Kaleta, Grzegorz Matras, Mateusz Nowak, Wójt – Paweł Ptaszek, Krzysztof Wiśniowski – w dole M. Zwierczyk, K. Kaleta.
Wójt Gminy Tymbark dr Paweł Ptaszek wręcza puchar zwycięzcy Turnieju Grzegorzowi Matrasowi – 12 września 2015r
Jacek Bartosz – 23.06.2013r. IX Turniej OPEN rozgrywany w bloku sportowym XXII Dni Tymbarku.
Janusz Kaleta podczas Wiosennego Turnieju OPEN31 maja 2015r.(mc III)
Mateusz Ryś – młody tenisista osiągający duże i szybkie postępy w swej tenisowej karierze – podczas XII Turnieju o Mistrzostwo Tymbarku 16.08.2014r.
Uczestnicy Turnieju OPEN rozgrywanego w dniu 8-9 lipiec 2017r. podczas obchodów XXVI DNI TYMBARKU. Szymon Majeran, Michał Majeran, Wójt – Paweł Ptaszek, Jan Mrózek, Józef Kurek, Jacek Bartosz, Filip Kubiński, Grzegorz Matras, Jakub Migdał
8-9 lipiec 2017r. XIII Turniej OPEN – wręczanie nagród – Krzysztof Wiśniowski, Wójt – Paweł Ptaszek, Józef Kurek, z tyłu Jacek Bartosz i Filip Kubiński.
Uczestnicy XIV Tenisowych Mistrzostw Tymbarku – 28 sierpień 2016r.
Krzysztof Wiśniowski(8), Grzegorz Matras(1), Wójt – Paweł Ptaszek z synem, Filip Kubiński(2),Janusz Kaleta(3), Mirosław Pławecki(4).
Po zakończonej Eucharystii o godz. 11.00 wokół kościoła w Podłopieniu wyruszyła uroczysta Procesja Eucharystyczna w oktawie Bożego Ciała. Monstrancję z Najświętszym Sakramentem niósł ks.proboszcz Janusz Balasa, obok kapłani: ks.kanonik Franciszek Malarz oraz ks. Ignacy Urbański.
Pogoda była słoneczna, ale wiał wiatr.
IWS
no images were found
IWSW dniach 1-2.06.2024r. odbyła się w Szczyrzycu Krajowa Wystawa Czerwonego Bydła Polskiego. Oprócz rasowych krów odbyła regionalna wystawa owiec oraz wystawa królików rasowych. Można było również zobaczyć piękne rasowe konie, kozy i chyba jedne z sympatyczniejszych zwierząt – alpaki. Można było również skosztować i zakupić wyroby regionalne, od przeróżnych serów, miodów, napoi rozrywkowych i innych specjałów rodzimej produkcji. Zainteresowani mogli zobaczyć sprzęt rolniczy oraz osprzęt wykorzystywany w codziennym gospodarskim życiu. Dużo atrakcji czekało na dzieci.
Z Gminy Tymbark naszych hodowców reprezentowali wzorowi rolnicy: z Podłopienia – Czesław Kuc, z Zawadki – Alicja Bokowy, Mirosław Staniszewski oraz z Zamieścia – Paweł Poręba.
Poniżej przedstawiamy zdobyte miejsca oraz samych hodowców i ich następców. Niestety nie udało się wszystkich wypatrzeć wśród licznie zgromadzonych hodowców ich rodzin i zainteresowanych przyjezdnych.
(materiał nadesłany)
…
Tymoteusz Halota zdobył tytuł mistrza Europy, w swojej kategorii wiekowej, podczas wczorajszych Mistrzostw Europy IKO Nakamura 2024!
2 czerwca br. były proboszcz Parafii Podłopień, budowniczy podłopieńskiego kościoła, obchodzi jubileusz 50-lecia kapłaństwa. Na Jego obrazku okolicznościowym z okazji jubileuszu 25-lecia kapłaństwa czytamy:
„Ks. Tadeusz Machał
Biesiadki – Tarnów
Szczucin – Bochnia – Podłopień
Jezu ufam Tobie!”
Wiemy, że do wyżej wymienionych „Jego miejsc na ziemi” dołączyła jeszcze jedna parafia, która stała się teraz domem dla ks.Tadeusza, Jest to Moszczenica.
Czas probostwa w Podłopieniu (1984 – 2005 r.) to budowa kościoła dla nowo erygowanej parafii. Ten czas ks.Tadeusz Machał opisał w dobrze znanej parafianom książce „PARAFIA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO w PODŁOPIENIU”, która została wydana w 2006 roku. W niej jest dokładnie opisane, cały przebieg budowy kościoła murowanego, jak i duchowego w Podłopieniu.
A jak ks.Tadeusz Machał zapisał się w sercach swoich byłych parafian? Możemy się o tym dowiedzieć czytając wspomnienia, jakimi dzielą się z okazji jubileuszu parafii.
Wspomnienie pierwsze, Pani Łucji Kulpy.
„Ksiądz Tadeusz Machał przyszedł do Podłopienia w 1984 roku, jako proboszcz nowopowstającej Parafii Podłopień. Pamiętam, że był to czwartek, gdyż w niedzielę chrzciliśmy naszego najmłodszego syna. ksiądz Tadeusz wydawał się trochę smutny, jakby się czegoś bał, mało mówił, oczy miał przymknięte. Żal mi się Go zrobiło, bo przyszedł w trudnym czasie, gdyż ludność Podłopienia była nieco skłócona, a tutaj jeszcze budowa kościoła. Ogromne wyzwanie, mimo, że był młodym, energicznym kapłanem. Gdy chodził po kolędzie i był w naszym domu. Pamiętam Jego słowa: „…że będzie dobrze, bo swoją pracę duszpasterską rozpoczął od Sakramentu Chrztu św.” I rzeczywiście było dobrze, gdyż był kapłanem prawdziwie z powołania, Zawsze uśmiechnięty, pracowity, dla każdego otwarty, a przede wszystkim rozmodlony. Wszystkie sprawy zawierzał Miłosierdziu Bożemu. Swoją pracowitością i pobożnością, szybko zjednał sobie ludzi i rozpoczął starania związane z budową kościoła. Kiedy już parafia została zatwierdzona, pod cudownym wezwaniem Miłosierdzia Bożego, wszyscy parafianie wraz z księdzem proboszczem Tadeuszem zabrali się do pracy. Chociaż warunki były bardzo ciężkie, to już w 1991 roku w Boże Narodzenie podczas Pasterki, w uroczystej procesji, Pan Jezus w Monstrancji został przeniesiony z kaplicy, w której do tej pory odprawiane były Msze święte, do nowego kościoła. Owa kaplica w 1983 roku przerobiona była ze starego domu, ofiarowanego przez Państwa Kordeczków.
Chociaż było bardzo dużo do zrobienia, to jednak wszyscy byli bardzo szczęśliwi. Każda wykonywana praca była przez ks.Tadeusza omodlona i powierzona Miłosierdziu Bożemu. Ksiądz proboszcz zachęcał także parafian do modlitwy. Przez trzy lata w święto Bożego Ciała noszono Pana Jezusa w Monstrancji po całej parafii: Podłopieniu, Jasnej i Zawadce. Od domu do domu przechodził również różaniec, który rodziny odmawiały w intencji szczęśliwej budowy. Ksiądz Tadeusz Machał był świetnym budowlańcem, ze wszystkim sobie radził. W Parafii Podłopień zrobił bardzo dużo, nie tylko wybudował kościół, ale też plebanię, cmentarz, a przy kościele pomnik św.Faustyny. Na pamiątkę przejazdu Ojca Świętego Jana Pawła II do Starego Sącza, na kanonizację św.Kingi, przez Podłopień, z inicjatywy ks.Tadeusza parafianie ufundowali pomnik, który znajduje się przy drodze krajowej w Podłopieniu. Pomnik ma kształt księgi, na jednej jakby kartce widnieje wizerunek Ojca św.Jana Pawła II, a na drugiej św.Kinga.
Od pomnika pod górę Łopień, gdzie znajduje się źródełko „wody ofiarnej”, ksiądz proboszcz zaaranżował Drogę Krzyżową. Wśród młodzieży znalazł sponsorów, każda stacja ma swojego fundatora. Nawet znaleźli się fundatorzy z rodziny ks.Machała. Nie tylko ks.Tadeusz postarał się o zrobienie Drogi Krzyżowej, ale często ją odprawiał. Są to piękne wspomnienia, kiedy do kościoła główną drogą szła procesja. Na przodzie ksiądz Tadeusz Machał, a za nim tłumy ludzi, nie tylko z Podłopienia, ale i okolicznych wsi, śpiewając i odmawiając Różaniec, aż do I Stacji, gdzie rozpoczynano Drogę Krzyżowa. 14 stacji przez las i łąki, pod samą górę Łopień. Strażacy z OSP z Podłopienia i Zawadki kierowali wówczas ruchem, aby nikomu nic się nie stało. Ksiądz proboszcz Tadeusz Machał o wszystko się zatroszczył, niczego nie zaniedbywał, co dotyczyło parafii. Wraz z całą parafią cieszył się osiągnięciami. Aż tu nagle cios dla całej parafii. W 2005 roku okazuje się, że nasz proboszcz zostaje powołany na inną parafię. Właśnie dlatego, że był dobrym budowniczym, został przeniesiony do Moszczenicy, gdzie budował się kościół. Mógł odmówić, ale jako kapłan honoru, zgodził się bez wahania.
Jeszcze taka wzmianka o pobożności i rozmodleniu księdza Tadeusza Machała. Byłam w Łagiewnikach na ślubach wieczystych naszej siostry Kongi Kęski. Do zakrystii przechodziło bardzo dużo kapłanów, którzy celebrowali Mszę świętą. Każdy z nich przechodząc obok ołtarza albo skinął głową, albo lekko przyklęknął i szedł zakrystii. Jeden tylko kapłan uklęknął przed ołtarzem, zwiesił głowę i długo się modlił. Mówię do mojej sąsiadki obok, że to na pewno będzie ksiądz Machał, bo on zawsze tak robił, gdziekolwiek by nie był w kościele, a byliśmy z Nim na niejednej pielgrzymce. Kiedy wstał okazało się, że to był rzeczywiście ks.Tadeusz Machał. Za Jego posługi kapłańskiej w Parafii Podłopień były trzy powołania. Jedno do kapłaństwo – ks.Jan Krzyściak – i dwa do zakonu: Siostra Ewa Trzupek i Siostra Kinga Kęska. Od tamtego czasu, przez 24 lata, nie było żadnego powołania. Może gdyby ks.Tadeusz Machał został w parafii, to może… Umiał rozmawiać z młodzieżą, ale to też wola Boża.
Parafianie, którzy pamiętają księdza Tadeusza Machała, nigdy o Nim nie zapomną, bo wszystko co zrobił w Podłopieniu będzie Go przypominało.
Za tak wielkie poświęcenie i ofiarność cała Parafia Podłopień chce się powiedzieć:
Bóg zapłać, nasz Proboszczu, dzisiaj już Prałacie, Tadeuszu Machale!
Łucja Kulpa”
Wspomnienie drugie, Pani Anny Kaim
„Należy wspomnieć słowa Ks. Tadeusza Machała „Gdy Pan Bóg na pierwszym miejscu – to wszystko jest na swoim miejscu” – były głęboko zakodowane i uznane przez parafian za słuszne. W tym czasie szczególnie dużo było modlitwy i zaangażowania parafian w budowę kościoła, a intencją kierowaną do Jezusa Miłosiernego była prośba o błogosławieństwo i szczęśliwą jego budowę. Przez kilka lat parafia „opasana” była modlitwą różańcową, również każda rodzina ofiarowywała swoje sprawy Bożemu Miłosierdziu i opiece Matki Bożej. Na szczególną uwagę zasługuje również młodzież, która wraz z ks. Proboszczem Tadeuszem Machałem wyruszyła po raz pierwszy 17.08.1986 r. pieszo do Częstochowy w grupie kilkudziesięciu osób i dołączyła do grupy 15. Św. Jacka. Trasa Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej liczyła 230 km i trwała 9 dni – były to rekolekcje w drodze. Był to czas, gdy piesza pielgrzymka, zwłaszcza dla młodych, była jedyną atrakcją wakacyjną. Nawet gdy ktoś wyruszył na pielgrzymi szlak z mało religijnych pobudek (np. turystycznie) – droga uczyniła z niego pątnika i nie wrócił z tej pielgrzymki „taki sam” – ale rozmodlony i do dziś wyruszają chętnie, aby przeżyć to jeszcze raz, bo wiedzą po co idą, również przekazują ten zapał następnym pokoleniom. Młodzież pełna pokory, entuzjazmu i pobożności brała czynny udział na szlaku pielgrzymim w prowadzeniu śpiewu, apelu i liturgii, a wszystek trud, post (bez lodów i słodyczy) i dyscyplina, poświęcony czas wakacyjny – ofiarowany był w intencji budowy kościoła. Wzorem do naśladowania był sam budowniczy kościoła, Ks. Tadeusz Machał, który wszczepił w młodzież chęć modlitwy, pokonywania trudu („przez nogi do głowy”) i mimo wielu obowiązków i załatwiania wszelkich spraw, materiałów budowlanych, zezwoleń itp. (czasy PRL- nie było łatwo) – wakacyjny czas, który mógł wykorzystać na wypoczynek lub zwiedzanie miejsc świętych – wyruszał na pielgrzymi szlak, aby u Jasnogórskiej Pani wyprosić łaski dla nowo powstałej parafii. Szczególną modlitwą otaczał chorych, którzy przez swoje cierpienie ofiarowywali i polecali budowę kościoła. Sensem każdej pielgrzymki było osobiste spotkanie z Matką Bożą, przedstawienie intencji, próśb oraz dziękczynienie. Dodam, że chęć pielgrzymowania dodaje sił, wręcz odmładza, a droga do Częstochowy przykleiła się do butów dwóch pątników: Józefy Kulig i Jerzego Kęski, którzy świętowali jubileusz 25 – lecia, a na pamiątkę otrzymali „Ryngraf” .
W pielgrzymowaniu jest „coś”, czego nie da się opowiedzieć, ale trzeba to przeżyć. W niektórych rodzinach naszej parafii tradycja pielgrzymowania trwa do dziś i przekazywana jest następnym pokoleniom i chociaż pielgrzymki w swej formule się coraz nowocześniejsze (media, zdjęcia, relacje) – ale czymś stałym jest to, że zmieniają ludzi – to duchowe przeżycie towarzyszy w przyszłości. Pielgrzymia codzienność 9-dniowa, przepojona jest modlitwą, są to rekolekcje w drodze, błogosławiony czas zwłaszcza dla młodych, którzy dokonują życiowych wyborów.
Kończąc te wspomnienia dziękuję Panu Bogu, że przyszło mi żyć w tym czasie, kiedy powstawała nowa parafia pod przewodnictwem czcigodnego, rozmodlonego, oddanego całym sercem budowie kościoła tak murowanego, jak i duchowego w Podłopieniu – kapłana gorliwego, który był i jest wzorem do naśladowania.
Bóg zapłać Ks. Tadeuszowi Machałowi za posługę w Parafii Podłopień i Kościele Chrystusowym. Życzę dalszych dobrych owoców Kapłańskiego posługiwania, darów Ducha Świętego, Opieki Jezusa Miłosiernego – w dobrym zdrowiu przez dalsze lata.
Anna Kaim”
Pozostaje jedynie dołączyć się do powyższych słów,
Irena Wilczek-Sowa
zdjęcie: IWS