Author: Irena Wilczek Sowa

„Dobro ludzi, a nie polityka” – aneks

Po przeczytaniu  artykułów Marka Golonki „Dobro ludzi – nie polityka”, a następnie „Dobro ludzi – czysta kampania”,  Czytelnik portalu nadesłał materiał  z bieżącego numeru miesięcznika WPIS, w którym został wydrukowany tekst  prof. Marii Dzielskiej (zmarłej w lipcu  br. wybitej filolog klasycznej) pod tytułem „Coraz więcej idiotes, coraz mniej polites”. 

Wypowiedź Pani Profesor można traktować jako swoisty aneks do dyskusji. 

Więcej informacji o  prof.Marii Dzielskiej znajduje się np.  TUTAJ

 

„Dobro ludzi, a nie polityka”

„Dobro ludzi – czysta kampania”

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

NEKROLOG 

Przed laty ta wiadomość wstrząsnęła Tymbarkiem niespodziewanie. Spadła dosłownie jak grom z jasnego nieba. Nie żyje dziedzic Tymbarku. W sile wieku, nagle, mając zaledwie 53 lata odszedł z tego świata Karol Turski. Pan dziedzic – tak się do niego zwracano i tak było przyjęte pomimo że prawowitą i jedyną właścicielką majątku Tymbark była jego żona Zofia z Myszkowskich Turska. Człowiek niezwykle zasłużony, zapisany w dziejach Tymbarku. To dzięki między innymi jego inicjatywie, staraniom i zaangażowaniu, powstała przed laty w Tymbarku Spółdzielnia Mleczarska. To on swoją wiedzą i doświadczeniem sprawiał, iż dobra majątku Tymbark, hodowla, gospodarka leśna, odziedziczona scheda, mogły być dla innych przykładem.

Jest większych od spotykanych współcześnie rozmiarów. To aż 40 na 50 centymetrów karta. Papier kredowy, widoczne ślady po złożeniu z niewielkimi uszkodzeniami w miejscu składania. Niezwykła rzecz z naszych dziejów. Udokumentowanie faktu z historii Tymbarku – historii na której kartach rodzina Myszkowskich i Turskich zapisała się dosłownie złotymi zgłoskami. Oryginalny nekrolog z 1930 roku.

Karol Turski – jego podobiznę odnalazłem w wydanym w roku 2008 w ilości zaledwie 70 egzemplarzy wydawnictwie autorstwa pana Stanisława Wcisło ” DZIEJE TYMBARSKIEGO DWORU ” . Autora przedstawiać nie trzeba. Tego co zachowało się z dawnych lat, pozostało doprawdy niewiele. Stąd też ta karta papieru, która znajduje się w moich zbiorach tu u nas w Tymbarku jest niezwykle wartościowa.

Nekrolog to jest też świadectwo szacunku i pamięci o zmarłych. Proszę spojrzeć na tą fotografię poniżej. Są kwiaty, palą się znicze. Skromny grób rodziny Turskich na cmentarzu w Tymbarku w Dzień Zaduszny tego roku.

Tymbark pamięta.

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK