Misjonarze są wśród nas (i to nie tylko zakonni )

Brat Bogusław Koza, Salwatorianin, spędza ostatnie dni swojego urlopu ze swoją rodziną  w Tymbarku. Brat Bogusław obecnie mieszka i  pracuje w Domu  Zakonnym w Bagnie (koło Wrocławia, jest to obecnie największa wspólnota salwatoriańska w Polsce). Jak sam opowiada w żartach „Bagno wciąga”.  W przypadku brata właśnie tak się stało, gdyż właśnie w Bagnie , w 1987 roku, złożył pierwszą profesję zakonną (wieczystą już na misjach), aby potem wyjechać na misje do Tanzanii (poprzez Anglię, gdzie uczył się języka angielskiego (Tanzania powstała w wyniku połączenia się dawnych koloni brytyjskich, stąd język angielski. obok język suahili, jest językiem urzędowym).

W Tanzanii , archidiecezji Dar es Salaam , w  Morongo, w Masasi ( dom prowincjalny), we wspólnocie Salwatorianów , brat Bogusław pracował  25 lat. Salwatorianie przybyli do Tanzanii   w latch 60-tych ubiegłego wieku (głównie Amerykanie i Brytyjczycy), do której w latach 80-tych dołączyli  też Salwatorianie z Polski. Salwatorianie pracują w diecezji, umacniają kościół lokalny. Prowadzą duszpasterstwo powołaniowe, zapoczątkowali prowadzenie formacji zakonnej na różnych szczeblach. Założyli dom wychowawczy, w którym formację zdobywali chłopcy w wieku 16, 17 lat.  W Morogoro, od 1993 roku, dzięki Salwatorianom, działał Uniwersytet im. Ojca Jordana (Sługa Boży Jan Chrzciciel Jordan był założycielem zgromadzeń zakonnych salwatorianów i salwatorianek),  który następnie został przekształcony w Salwatoriański Instytut Morogoro, a od trzech lat jest to Jordan University College ( JCU to jeden z najbardziej unikalnych oraz bardzo rozwijających się uniwersytetów w Tanzanii, który wchodzi w struktury  Uniwersytetu św. Augustyna  w Mwanza, w którym kształcą  się młodzi ludzie wielu narodowości ).  Prowadząc te uczelnie Salwatorianie dają Afryce to co może jej pomóc, czyli edukację. Wykształceni Tanzańczycy , nie tylko sami będą mieć szansę lepszego życia, ale pomogą swoim rodzinom.

Na Uniwersytecie studiowali i studiują klerycy, siostry zakonne, świcecy. Są tam kierunki: prawo i edukacja. Uzyskują tytuł licencjata. Następnie niektórzy studiują w Rzymie i wracają do pracy w diecezjach, jako proboszczowie, w wielu parafiach. W mieście  Dar es Salaam (miasto to liczy ponad 4 mln osób, a jeszcze w latach 60-tych ubiegłego wieku mieszkało tam ok.300 tys.), w parafiach wiejskich.

Brat Bogusław przez lata pomagał tamtejszej młodzieży, był też czas, że  pracował w przedszkolu.

Do Polski musiał wrócić w 2014 roku ze względu na kłopoty ze wzrokiem. Jednak nadal realizuje idee swojego zgromadzenie, że edukacja dla tanzańskiej   młodzieży najważniejszą rzecz, jaką można jej dać.

Dlatego też zbierał środki  finansowe  na pokrycie czesnego dla dwóch młodych Tańzanczyków. Jeden z nich studiuje na Uniwersytecie Rolniczym w Morogoro ( w dzieciństwie uczęszczał do przedszkola, w którym pracował brat Bogusław), drugi uczęszcza do szkoły średniej .

W zebraniu tych niezbędnych pieniędzy pomogli mu koleżanki i koledzy z tymbarskiej  szkoły podstawowej oraz inni znajomi i rodzina z Tymbarku.  Pomoc tą  zaproponowali mu sami. Postanowili, że co miesiąc będą odkładać kwotę 25 zł.  Zebrane kwoty to czesne dla dwa lata studiów oraz dwa lata nauki w szkole średniej.

W związku z formalnościami związanymi z wniesieniem opłat już na miejscu, brat Bogusław spędził pierwszą część tegorocznego urlopu w Tanzanii. W podróż tą zabrał swojego siostrzeńca, Tomasza. Tomek już drugi raz miał możliwość odwiedzenia tego afrykańskiego kraju. Pierwszy raz, z wizytą u przebywającego tam wujka, był w 2008 roku. Jak sami podkreślają, Tanzania zmienia się z roku na rok. Widać już domy murowane, robione są drogi. Odległości, które pokonywało się wcześniej 16-18 godz. , teraz 10 (teoretycznie można by nawet szybciej, ale bardzo często są stosowane ograniczenia prędkości do 50 km/godz.)

Na tym jednak nie koniec. Brat Bogusław myśli o zebraniu środków na dalsze dwa lata nauki w średniej szkole dla swojego podopiecznego. Ma na to czas dwa lata, ale trzeba już zacząć działać.  Drugi podopieczny kontynuując studia drugiego stopnia, w związku z faktem, że osiąga bardzo dobre wyniki w nauce (z czego jest  dumny brat Bogusław) , będzie miał możliwość otrzymania pracy jako  asystent  na uczelni, dzięki czemu będzie mógł sobie już sam opłacić czesne.

Tak, że Tanzania , jej mieszkańcy, nadal są  dla brata Bogusława bliskie oraz ,  z pomocą innych i w miarę swoich możliwości,  realizuje swoje powołanie.

Brat Bogusław to nie jedyny tymbarczanin związany bezpośrednio z Tanzanią. Obecnie  pracuje tam, w szpitalu dla albinosów, Pani Łucja Kordeczka z Tymbarku.

Powyższe informacje uzyskałam od brata Bogusława podczas bardzo miłej rozmowy w domu Jego Taty, popijając tanzańską kawę, a że rozmowa nie była krótka, to i tanzańską herbatę. Brat Bogusław opowiadał też dużo  o samej Tanzanii, ale to już materiał na następny artykuł.

Irena Wilczek-Sowa

Brat Bogusław Koza ze swoim podopiecznym

Brat Bogusław Koza ze swoim podopiecznym

No Images found.

No Images found.

 

 

Spotkania z historią – Kolekcja Prywatna Tymbark – Spotkanie VI – część 2.

SPOTKANIE VI (część druga)

  „TYMBARK-SZKOŁA”

Bardzo wartościowe są zachowane z dawnych lat patriotyczne i okolicznościowe śpiewniki  – księdza Józefa Szewczyka oraz tymbarskich nauczycielek Pani Bronisławy Szewczyk i przybyłej do Tymbarku wygnanej przez bolszewicką pożogę z kresów wschodnich Pani Elizy ( Elżbiety ) Brosch, która w roku 1941 za swą konspiracyjną działalność tragicznie zginęła w nazistowskim obozie Auschwitz. Kolekcja Prywatna Tymbark posiada w swoich zbiorach bardzo wiele pozycji,  ale te dzisiaj prezentowane są bezcenne – to skarb z naszej tymbarskiej przeszłości i historii.

Stare historyczne śpiewniki

Podejmując temat dzisiejszego spotkania z historią – szkołę – niepodobna nie wspomnieć o przedwojennej Górskiej Szkole Rolniczej w Łososinie Górnej. To tam powstała z inicjatywy inżyniera Józefa Marka myśl o utworzeniu w Tymbarku ogrodniczej spółdzielni z czasem przekształconej w tymbarską „Owocarnię”. Prezentowana monografia tej szkoły z roku 1939 jest rzadkością w tak dobrym stanie zachowania. Bardziej szczegółowe omówienie tego wydawnictwa będzie przedstawione w kolejnym spotkaniu dotyczącym Owocarni.

Górska Szkoła Rolnicza Łososina Górna

Szkolna nagroda z roku 1938  Prezydenta Stefana Starzyńskiego dla uczniów naszej stolicy – książka z autografem – cenna pozycja w zbiorach autografów i dedykacji. Stefan Starzyński – Prezydent Warszawy – bohater tragicznego września 1939 roku.

 Szkolna nagroda – Prezydent Stefan Starzyński

Przedstawione poniżej stare szkolne świadectwa to autentyczne oryginalne dokumenty szkolne z dawnych czasów. Na świadectwach tych najstarszych zapisy – Galicja – szkoła żeńska – szkoła męska – dopiero później szkoła mieszana ( koedukacyjna ). Pieczęcie i autografy  – na tych z Tymbarku min.ks. Józef Szewczyk, Jan Filipiak, kierownik Kazimierz Kieroński, Bronisława Szewczyk. Świadectwa szkół średnich – z Bochni – Mogiły ( Nowej Huty) – Zakopanego. Cenny autograf na świadectwie Szkoły Drzewnej w Zakopanem – Karol Stryjeński – prywatnie mąż znanej malarki Zofii Stryjeńskiej.

Stare szkolne świadectwa

OBJAŚNIENIA do części 1. i 2. „Spotkań VI”

1) Kalendarzyk T.S. L. 1936 był drukowany w roku 1935 – roku śmierci Józefa Piłsudskiego – cenna pozycja w zbiorze kalendarzy z lat 1914 – 1939

2) Prezentacja książek ogranicza się w dzisiejszym spotkaniu do przedstawienia niektórych tylko podręczników i sygnowanych  tymbarskimi pieczęciami dawnych wydawnictw. Przedstawiane książki i śpiewniki pochodzą z przedwojennego księgozbioru tymbarskiej nauczycielki i zostały podarowane do obecnego zbioru w latach 30-tych XX w.

3) Temat dzisiejszego spotkania nie ogranicza się tylko do dawnej przedwojennej szkoły w Tymbarku,stąd min podręczniki i szkolne świadectwa z innych miejscowości i szkół średnich – to pokoleniowe dokumentalne pamiątki jednej rodziny.

MATERIAŁY do części 1. i 2. „Spotkań VI”

1) Pocztówka ” Tymbark – Szkoła ” H. Beck ” Tymbark – wieloobrazkowa ” S. Pyrć – zbiór pocztówek historycznych – ” Kolekcja Prywatna Tymbark ”

2) Fotografie – albumy,archiwum – „Kolekcja Prywatna Tymbark ”

3) Podręczniki,książki,śpiewniki do 1939 – księgozbiór – „Kolekcja Prywatna Tymbark ”

4) Stare szkolne świadectwa 1908 – 1932 – dokumenty, archiwum  „Kolekcja Prywatna Tymbark”

98-spotkanie-vi

 SPOTKANIE VI

Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie do celów komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione.

99-spotkania-z-historia-kolekcja-prywatna-tymbark” SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ”

 Szanowni Czytelnicy Tymbark.in

Kolekcja Prywatna Tymbark ” zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania!

Poniżej link do części pierwszej Spotkania VI

Spotkania z historią – Kolekcja Prywatna Tymbark

Zaproszenie na spotkanie konsultacyjne w sprawie obszarów rewitalizacji na terenie Gminy Tymbark

Wójt Gminy Tymbark zaprasza Mieszkańców Gminy do udziału w spotkaniu konsultacyjnym dotyczącym  wyznaczenia obszarów zdegradowanych i obszaru rewitalizacji na terenie
Gminy Tymbark.  Spotkanie odbędzie się 24 października 2016 roku w Bibliotece Publicznej w Tymbarku  w godzinach 16:00 – 18:00.  Podczas spotkania możliwe będzie zapoznanie się i skonsultowanie wyznaczonych obszarów zdegradowanych i obszaru rewitalizacji na terenie Gminy.
Materiały tj. projekt uchwały w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji na terenie Gminy Tymbark, mapa wyznaczonych obszarów oraz diagnoza służąca wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji wraz z formularzem konsultacyjnym i ankietą dostępne są do 15 listopada 2016 roku (włącznie):
•    w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy w zakładce „Konsultacje społeczne”;
•    na stronie internetowej Gminy w zakładce „Rewitalizacja”;
•    w Urzędzie Gminy,  Urząd Gminy w Tymbarku, 34-650 Tymbark 49, pokój nr 16 w godzinach pracy urzędu.

Wójt Gminy Paweł Ptaszek

gpr_1476424891