Aktualności

„Drodzy Turyści!

Zapraszamy na szlaki Małopolski!

Zapraszamy na wirtualny spacer po szlakach turystycznych Małopolski. Do Państwa dyspozycji oddajemy niniejszy portal krajoznawczy, geoportal oraz aplikację mobilną Szlaki Małopolski. Trzy narzędzia, które pozwolą na szczegółowe planowanie wycieczek pieszych, rowerowych, narciarskich i innych oraz zapewnią pokaźną ilość rzetelnej informacji krajoznawczej o regionie, a zwłaszcza o atrakcjach znajdujących się na szlakach turystycznych.

Geoportal – to zaawansowane narzędzie, dzięki któremu można uzyskać przestrzenną informację o szlakach turystycznych w Małopolsce, zwizualizowanych na szczegółowych mapach i zdjęciach satelitarnych. Geoportal daje możliwość planowania tras, określania długości, wysokości, przewyższeń, podaje informacje o rodzaju i kolorze szlaków. Pozwala na wiele sposobów analizować informacje – jest po prostu wielofunkcyjną, wirtualną mapą Małopolski.

Portal Krajoznawczy – jest uzupełnieniem informacji przestrzennej, którą oferuje Geoportal, wiedzą krajoznawczą. Pozwala zapoznać się z ciekawymi informacjami na temat atrakcji przyrodniczych, historycznych i wielu innych, w które Małopolska jest wyjątkowo bogata.

Aplikacja mobilna – to nowoczesne narzędzie na urządzenia przenośne, łączące geoportal i portal krajoznawczy – w przenośnej, uproszczonej, ale funkcjonalnej formie dający dostęp do map i wiedzy przestrzennej oraz informacji krajoznawczej, a także umożliwiający zorientowanie się w terenie i nawigację.

Mamy nadzieję, że udostępniając tak bogaty, wirtualny przewodnik po szlakach turystycznych Małopolski, zachęcimy do uprawiania aktywnej turystyki w tym fascynującym regionie!

Zespół COTG PTTK dołożył wszelkich starań, aby prezentowane dane były kompletne i jak najlepszej jakości. Będziemy sukcesywnie (dwa razy w roku) wprowadzać korekty oraz wszelkie nowości i zmiany pojawiające się w sieci szlaków Małopolski.
Mając na uwadze rozległość tej sieci i ciągłą jej ewolucję w terenie, zdajemy sobie sprawę, iż nie wszystkie dane mogą być cały czas aktualne. W takich przypadkach prosimy o wyrozumiałość, a także liczymy na uwagi i komentarze użytkowników szlaków i portalu.

Uwagi, komentarze i pytania prosimy kierować na adres szlaki_malopolska@cotg.pttk.pl

Zapraszamy!

Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK

Kontakt: szlaki@cotg.pttk.pl”.

Tak o stronie Szlaki Turystyczne Małopolski ( http://malopolska.szlaki.pttk.pl/ ) piszą jej twórcy, którzy zapraszają do korzystania oraz pobierania aplikacji mobilej.

IWS

W związku z zbliżającym się Świętem Niepodległości proponujemy przedruk wybranych pieśni zawartych w dodatku „Śpiewnik Pieśni Patriotycznych”, publikowanym przez tygodnik „W sieci” . Śpiewnik przygotowało Małopolskie Centrum Edukacji „MEC”, pomysł koncepcji Mariusz Cupiał, wybór utworów i komentarz historyczny Piotr Boroń.

Wykładem, o powyższym tytułem, dra Przemysława Wywiała  – Wykładowy Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie rozpoczęły się obchody Święta Niepodległości w Gminie Tymbark. Zanim jednak on się rozpoczął zostały wręczone nagrody dla zwycięzców  Gminnego Konkurs Plastycznego „„Jest w polu mogiła w niej żołnierz nieznany….”. O Konkursie oraz laureatach można przeczytać   TUTAJ.

Laureaci Gminnego Konkursu Plastycznego

Dr Przemysław Wywiał

zdjęcia: RM

Wiceminister  Kultury Wanda Zwinogrodzka wręczyła stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego najzdolniejszym uczniom szkół artystycznych. Miało to miejsce 8 listopda br. w Sali Balowej na Zamku Królewskim w  Warszawie.  W bieżącym roku stypendia przyznano 77 uczniom szkół muzycznych, plastycznych i baletowych.  Wśród tych wyróżnionych jest Ania Toporkiewicz, skrzypaczka, pochodząca z Podłopienia. Ania jest absolwentką  Społecznej Szkoły Muzycznej w Tymbarku. Obecnie uczy się w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II st. im. H. Wieniawskiego w Łodzi, w klasie skrzypiec prof. AM Tomasza Króla.

O Ani pisaliśmy już na naszym portalu. Dla przypomnienia:  https://tymbark.in/ania-toporkiewicz-stypendysta-programu-mloda-polska/

Gratulacje dla Ani oraz Jej Rodziców!

Irena Wilczek-Sowa

fot. Danuta Matloch, źródło: FB MKiDzN

https://www.facebook.com/mkidn/photos/?tab=album&album_id=1218657478194401

7 listopada w   Żywcu odbyły się II Ogólnopolskie Jesienne Spotkania Zespołów Kameralnych Szkól Muzycznych I i II stopnia. Jury: prof. dr.hab Igor Cecocho, prof.dr.hab Roman Widaszek, prof.dr hab. Stanisław Firlej oraz mgr Adam Podrez,  po przesłuchaniu 20 zespołów w kategorii  szkół muzycznych I stopnia ,  I nagrodę przyznało dla  tria  fortepianowego MEZZOFORTE Społecznej Publicznej Szkoły Muzycznej  w Tymbarku ( zespół grał w składzie: Natalia Kokoszka, fortepian,  Klaudia Sasuła wiolonczela i Dominika Kuchta, skrzypce).  Drugie miejsce przypadło również dla uczniów  naszej Szkoły grających w septecie VIGROSO ( w składzie: Jakub Sporek,fortepian, Emilia Rząsa, Dominika Kuchta, Magdalena Pajdzik i Michał Majeran -skrzypce, Klaudia Sasuła i Martyna Kędroń wiolonczele. Szkołę reprezentował też, i wyróżniająco zagrał,  kwartet wiolonczelowy (w składzie: Zuzanna Górka, Martyna Kędroń , Klaudia Sasuła oraz  Klaudia Zapalska).  Za wyróżniające przygotowanie zespołów do Konkursu dyplomy  otrzymali nauczyciele: Halina Waszkiewicz-Rosiek, Renata Borucka oraz Izabela Mąkowska.

Godnie reprezentowaliśmy zarówno Stowarzyszenie, Gminę i Szkołę Muzyczną w Tymbarku.

Dziękujemy bardzo  rodzicom za pomoc  i gratulujemy wszystkim – kończy swoją wypowiedź Dyrektor Szkoły Pani Halina Waszkiewicz-Rosiek.

W związku z zbliżającym się Świętem Niepodległości proponujemy przedruk wybranych pieśni zawartych w dodatku „Śpiewnik Pieśni Patriotycznych”, publikowanym przez tygodnik „W sieci” . Śpiewnik przygotowało Małopolskie Centrum Edukacji „MEC”, pomysł koncepcji Mariusz Cupiał, wybór utworów i komentarz historyczny Piotr Boroń.

… czyli wspomnienia byłych i obecnych nauczycieli i uczniów SP w Tymbarku

Pani wicedyrektor SP w Tymbarku, Pani Ewa Kowalczyk: „W Szkole Podstawowej w Tymbarku spędziłam 40 lat swojego życia: 8 lat jako uczennica, 32 lata jako nauczycielka. Bardzo miło wspominam moją klasę z podstawówki. Byliśmy zgrani, nieźle się uczyliśmy. Wyrośliśmy na porządnych ludzi (jak to dumnie brzmi). Pamiętam nasze szkolne stroje, tzw. chałaty  z obowiązkowym, białym kołnierzykiem i tarczą na rękawie. Nosiliśmy też przypięty emblemat z nazwą naszej klasy – „Sławetna 7a”.

Sala, w której obecnie znajduje się biblioteka, wyglądała zupełnie inaczej. Była to tzw. „piątka” – sala do techniki (robót ręcznych). Stały w niej drewniane warsztaty z imadłami, a wzdłuż ściany – maszyny do szycia. Pod kierunkiem pani Heleny Malarz – nauczycielki techniki i plastyki – szyliśmy m.in. białe fartuszki, w których potem przystępowaliśmy do gotowania, smażenia, pieczenia. Dzisiejsi uczniowie nie wiedzą, jaka to była przyjemność. W moich uczniowskich czasach nie było w szkole szatni. Jej funkcję pełniły drewniane szafki znajdujące się na korytarzach. Obecnie na ich miejscu są ławeczki.

A dziś? Jestem nauczycielką w mojej szkole. Zawsze nią chciałam być. Moje marzenie się spełniło. Nie zapomnę tremy, z jaką przyszłam na pierwsze posiedzenie Rady Pedagogicznej. Przecież pracowali jeszcze nauczyciele, którzy mnie uczyli. Wśród nich była też moja wychowawczyni – Pani Irena Niwelińska.

Jestem polonistką. Lubię czytać i poprawiać prace uczniów. W ich wypracowaniach, sprawdzianach pojawiały się niejednokrotnie różne „kwiatuszki” np.: „Krzyżacy oskalpowali Juranda”, „Nel zachorowała na flądrę, a słoń nie mówił po angielsku”. Cieszę się, że „przyznają się” do mnie moi wychowankowie.       Mam też wspomnienia poważne, smutne. Nie zapomnę dwojga moich uczniów – Doroty i Szczepana, których już nie ma wśród nas.”

Klasa 8b, rok szkl.1988,/1989,  z lewej strony-Pani Helena Malarz

Moja klasa, rok szkl. 1968/1969

Moja pierwsza czwarta klasa, 1984/1985

Informacje i zdjęcia zebrała Jowita Janik – SP w Tymbarku

Szanowni Państwo,

Urząd Gminy Tymbark przygotowuje się do pozyskania środków finansowych z Unii Europejskiej na realizację projektu, którego celem będzie obniżenie poziomu niskiej emisji poprzez wymianę starych kotłów węglowych, pieców i urządzeń grzewczych w indywidualnych gospodarstwach domowych. W ramach projektu możliwa będzie  wymiana pieca węglowego  na kocioł na paliwo gazowe, biomasę lub ekogroszek. Wsparcie udzielane będzie na inwestycje w źródła ciepła wykorzystujące paliwa gazowe, spalające biomasę oraz wykorzystujące paliwa stałe, które spełniają wymagania klasy piątej  według normy PN-EN 303-5:2012 lub wymagania dotyczące ekoprojektu. Dofinansowanie będzie uwarunkowane wykonaniem w budynku inwestycji zwiększających efektywność energetyczną i ograniczających zapotrzebowanie na energię, czyli przeprowadzenie procesu modernizacji energetycznej, jeśli taka potrzeba wyniknie z przeprowadzonego audytu energetycznego. Wsparte projekty muszą skutkować redukcją CO2 o co najmniej 30 % w odniesieniu do istniejącej instalacji.

Dofinansowanie do nowych urządzeń grzewczych wyniesie 350zł za każdy kilowat obliczonej przez audytora mocy nowego źródła ciepła, ale nie więcej niż 8000zł. W razie konieczności wymiany instalacji możliwe jest otrzymanie dodatkowo dofinansowania w wysokości 80 zł za każdy metr kwadratowy ogrzewanej powierzchni, jednak nie więcej niż 6000zł.

Warunkiem realizacji projektu jest otrzymanie przez Gminę Tymbark dofinansowania ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020. W przypadku otrzymania dofinansowania właściciel nieruchomości zobligowany będzie do likwidacji starego kotła i użytkowania wyłącznie dofinansowanego systemu ogrzewania.

Aby wziąć udział w projekcie prosimy o wypełnienie ankiety wstępnej deklaracji uczestnictwa w projekcie. Złożenie ankiety jest wyrażeniem zgody na przeprowadzenie bezpłatnego audytu energetycznego w całości finansowanego przez Województwo Małopolskie. Ankietę można pobrać ze strony internetowej Gminy Tymbark www.tymbark.pl lub w Referacie Inwestycji, Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Urzędu Gminy Tymbark pok. nr 16.

Ankiety należy składać w sekretariacie Urzędu Gminy Tymbark lub przesłać pocztą na adres: Urząd Gminy Tymbark, 34-650 Tymbark 49 w terminie do 25 listopada 2016r.

W przypadku pytań związanych z wypełnieniem ankiety prosimy o kontakt z Urzędem Gminy Tymbark nr telefonu 183325637 wew. 32.

 Ankieta wstepnej deklaracji uczestnictwa w projekcie 

 Źródło strona UG Gminy Tymbark

…czyli wspomnienia byłych i obecnych nauczycieli oraz uczniów

Bogusław Sowa. Pierwsze lata mojej nauki w tymbarskiej szkole podstawowej rozpocząłem w starej szkole – jak ją później nazywano (budynek gimnazjum). Po przeprowadzeniu do „tysiąclatki” wybudowanej  w ramach programu W.Gomułki „tysiąc szkół na tysiąclecie” mieliśmy całkowicie inne warunki. Zamiast pieców kaflowych – centralne ogrzewanie, zamiast podłogi drewnianej w wysokich i ciemnych na ogół klasach – płytki PCV i jasne klasy. Inna zmiana to elektryczny dzwonek szkolny. Dużo by mówić o tamtych czasach, ale w skrócie kilka słów o kilku pierwszych latach. Szkoła nosiła imię Oskara Langego – ówczesnego ekonomisty PRL.  W przeciwieństwie do nauki  w starej szkole, w której uczyliśmy się w jednej klasie , tutaj lekcje odbywały się w klasopracowniach, w których uczyli nauczyciele poszczególnych przedmiotów. I tak w na pierwszym piętrze pierwszą salą była klasopracownia  geograficzna, którą opiekowała się Pani Anna Skawińska, Niewiele było nowych map, większość przeniesiono ze starej klasy. Kolejną  klasopracownią była języka rosyjskiego, gdzie prym wiodła Pani mgr Maria Skawińska oraz kierownik Szkoły (wówczas nie było stanowiska dyrektora) Pan Kazimierz Abratowski, który był też nauczycielem wychowania muzycznego. Następnie była klasa matematyczna – linijki, ekierki, kątomierze, wzory algebraiczne i arytmetyczne. Opiekunem był Pan Józef Kuchta. W tejże sali Pani mgr Maria Czernek oraz Pani mgr Krystyna Wilczek uczyły historii. Dlatego też wypełniona pomocami dydaktycznymi, wykonanymi przez uczniów, a były to daty poszczególnych wydarzeń historycznych.

Z tej sali zazwyczaj przechodziło się do sali języka polskiego, która była obok. I  ostatnia sala na piętrze to gabinet biologii prowadzony przez Panią Teresę Bulik. W tej sali  było dużo gablot, a w nich różne eksponaty np. koralowiec. Pani Bulik opiekowała się roślinami i rybkami w akwarium.  Nie można ominąć klasopracowni  fizyczno-chemicznej znajdującej się na parterze. W niej też  znajdowały się gabloty, m.in. z przedmiotami używanymi do doświadczeń lekcyjnych.

Szkoła żyła licznymi zajęciami pozalekcyjnymi. Ja osobiście brałem udział SKS-się, prowadzonym przez Pana Leszka Lacha, w kółku teatralnym, które prowadziła Maria Filipak i Grażyna Lenar. Na tych zajęciach przygotowywaliśmy się do szkolnych i powiatowych konkursów recytatorskich.

Działo też  harcerstwo, było kółko fotograficzne.

Po latach okazało się, że powróciłem do tej szkoły, ale już jako nauczyciel. Uczyłem  historii, wiedzy o społeczeństwie oraz języka polskiego w latach 1986 – 2001.

Zakończenie roku.1999

Zakończenie roku, 1997

wycieczka szkolna

wycieczka szkolna

Irena Wilczek-Sowa:  Lata  nauki w szkole podstawowej  to miły okres życia. Miało się „problemy” typu jak to dobrze tym, co mają daleko do szkoły, bo  mogą sobie długo wracać do domu  rozmawiając i wspólnie spędzając czas, a ja mieszkając blisko do szkoły, musiałam zaraz wracać być w domu. Innym moim „problemem” był fakt, że moja Mama Krystyna Wilczek pracowała w tej szkole jako nauczycielka. Mama była bardzo wymagająca, więc nie wchodziło w rachubę, że będę się niewłaściwie zachowywać czy też nie będę przygotowana do zajęć. W domu Mamę głównie widziałam jak całymi godzinami, wieczorami, poprawiała stosy zeszytów, gdyż uczyła języka polskiego.  Bardzo trudny był również czas pisania świadectw. Mama pisała je bardzo starannie, piórem wiecznym, które było wyłącznie używane do tego celu. Bardzo się denerwowała, aby nie popełnić błędu, gdyż miała wyliczoną ilość czystych egzemplarzy świadectw.

Jako dziecko nie miałam do końca świadomości, jak była oceniana Mama przez ówczesnych uczniów, ale po latach, kiedy się rozmawiam z nimi   to zawsze słyszę słowa uznania dla Jej pracy, wyrazy sympatii oraz wiele miłych wspomnień.

W tejże szkole uczył się  Bogusław Sowa, obecnie mój mąż.  Z tamtego okresu pamiętam go jak   śpiewał na różnych akademiach.  Szczególnie zapamiętałam dwa utwory: piosenkę Anny German „Człowieczy los” oraz  Zdzisławy Sośnickiej  „Dom, który mam”.

Rocznik 1961