Przyroda wokół nas – niecierpek
Od połowy lipca aż do pierwszych przymrozków można spotkać w różnych miejscach całe łany dziko rosnących wysokich roślin o dzbaneczkowatych kwiatach w kolorze od białego aż do ciemno różowego. Roślinę najczęściej można spotkać nad brzegami rzek, potoków, rowów i na obrzeżach wilgotnych łąk. Rośliną tą jest: niecierpek gruczołowaty, inne nazwy to np: niecierpek himalajski, niecierpek Roylego. Naturalnym siedliskiem jest daleka Azja, a dokładniej zachodnia część Himalajów. Do Europy (Anglii) trafił około połowy XIX wieku jako roślina ozdobna, dosyć szybko został rozwleczony po całym kontynencie. Pomimo tego, że jest rośliną jednoroczną (jest najwyższą dziko rosnącą rośliną jednoroczną w Europie, może osiągnąć ponad 3 metry) to dzięki dużej ilości wytwarzanych nasion (dojrzałe nasiona są „wystrzeliwane” ze sprężystych łupinek) i stosunkowo wczesnemu ich wschodzeniu stał się rośliną inwazyjną. Jest też często sadzony celowo jako roślina ozdobna i miododajna. A świadczy o tym, że jest chętnie „odwiedzana” przez trzmiele i motyle. Owoce są jadalne, bywają stosowane jako przyprawa, a pozyskiwany z nich olej ma zastosowanie w azjatyckiej kuchni. Występuje dużo odmian botanicznych niecierpka uprawianych w ogrodach jako rośliny ozdobne. W naszym kraju jako dziko rosnący występuje jeszcze niecierpek drobnokwiatowy, opis o nim można znaleźć w zakładce „Z Bożej apteki”
poniżej niecierpek gruczołowaty