OPIS FOTOGRAFII (KPT): Po prawo droga prowadząca od dworca kolejowego przez drewniany most do rynku. Budynek mleczarni jeszcze przed rozbudową o bliźniaczą część (w roku 1936). Na tej fotograficznej pocztówce centralne miejsce to w większości pola i łąki dworskiego majątku. Pierwszy budynek Owocarni powstanie po lewo w 1937 i 1938 roku. Przy stacji ( jak w Kalińcu w „Nocach i dniach” Marii Dąbrowskiej ) obok torów place i składy towarowe ( na zachowanych kartach korespondencyjnych z Tymbarku z początku XX wieku widnieją sygnatury min. żydowskich składów handlowych…) Na powiększeniu dobrze widoczna, istniejąca do dzisiaj przy torach rampa załadunkowa – pozwolę sobie przypomnieć z naszej historii Tymbarku przywilej organizowania w dawnych czasach jarmarków. Proszę zauważyć – Owocarnia czy też dzisiejszy GS w Tymbarku jeszcze nie istnieją, a solidna rampa przy stacji już jest. Niezwykle wartościowy widok Tymbarku z dawnych lat, o którego szczegółach można roztrząsać nawiązując do naszych dziejów bardzo długo.
W słoneczny, w pierwszy tej jesieni wtorek młodzież ze szkół działających na terenie Gminy Tymbark wzięła udział w corocznym (siódmym) Rajdzie im. kapitana Tadeusza Poulone-Lisowskiego – bohaterskiego żołnierza urodzonego w Piekiełku, działającego w czasie wojny w ruchu oporu (pod pseudonimem „Lisowski”), też na terenie ziemi tymbarskiej, jak i obozu koncentracyjnego, który został zamordowany w 1943 roku w Auschwitz.
Organizatorami Rajdu są: Jednostka Strzelecka nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, Biblioteka Publiczna Gminy Tymbark, Urząd Gminy w Tymbarku i Zespół Szkół im. KEN w Tymbarku.
Trasa rajdu to: Tymbark – Góra Zęzów – Tymbark. Uczestnicy Rajdu spotkali się przy budynku Zespołu Szkół im.KEN w Tymbarku. Tam organizatorzy Rajdu: Robert Nowak oraz Józef Banach pokrótce przedstawili sylwetkę bohatera Rajdu oraz zasady udziału w rajdzie. Stamtąd wyruszono na trasę rajdową.
Zakończenie Rajdu miało miejsce w tymbarskiej bibliotece. Tam Wójt Gminy Tymbark dr Paweł Ptaszek wraz z chor. Przemysławem Furkawy z WCR Nowy Sącz wręczyli nagrody laureatom konkursu wiedzy o kpt. Tadeuszu Paolone. Są nimi w kategorii szkoły podstawowe: Julia Jarosz, Magdalena Franczak, Oliwia Leśniak, Mikołaj Wolfinger ze Szkoły Podstawowej w Tymbarku, Ewelina Górka, Hannah Petrus, Wiktor Smoter z Niepublicznej Szkoły Podstawowej w Piekiełku oraz Emilia Staniszewska ze Szkoły Podstawowej w Zawadce. W kategorii uczniów szkół średnich: Nikita Bielyi, Agnieszka Hamerska, Krzysztof Oleksa, Jakub Koza i Piotr Lasek wszyscy z tymbarskiego Strzelca, uczniowie klas mundurowych Zespołu Szkół im. KEN.
Nagrody ufundowane zostały przez Oddział IPN Kraków oraz Urząd Gminy w Tymbarku.
Następnie w prezentacji „Zostań żołnierzem RP” chor. Przemysław Furkawy i szer. Mateusz Smoroń (Wojskowe Centrum Rekrutacji w Nowym Sączu) omówili wszystkie formy służby wojskowej (dobrowolnej, zawodowej, WOT, legie akademickie), warunki (w tym w szczególności wysokość uposażenia wojskowego), zasady i warunki rekrutacji.
W spotkaniu udział wzięli: Gabriela Kaptur – rodzina kpt. Paolonego, Małgorzata Ryś – dyrektor Zespołu Szkół , Ewa Skrzekut – dyrektor Biblioteki Publicznej Gminy Tymbark, Irena Wilczek Sowa – redaktor naczelna portalu tymbark.in, Lucyna Woźniak, Józef Banach, kierownik Internatu Zespołu Szkół, nauczyciele i opiekunowie grup, młodzież szkół podstawowych i średniej oraz jednostki tymbarskiego „ Strzelca”, działacze LOK oddział Tymbark: Barbara Janczy, Aleksandra i Adam Wilczyńscy.
Na zakończenie uczennica ZS im.KEN w Tymbarku Barbara Sadkiewicz zaśpiewała utwór autorstwa Lucyny Woźniak pod tytułem: „Ballada o kapitanie Tadeuszu Paulone – Lisowskim”.
Całość spotkania prowadził st.insp. Strzelca – Robert Nowak.
Honorowy patronat nad imprezą sprawował: Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie, a medialny Portal Tymbark in.
23 września 2024r. została zawarta umowa pomiędzy Urzędem Marszałkowskim Województwa Małopolskiego, a Gminą Tymbark na dofinansowanie projektu pn. „Modernizacja systemu wodociągowego w Gminie Tymbark”. Wartość zadania opiewała na kwotę 2 932 452,60 złotych. Dofinasowanie w kwocie 1 807 259,63 zł. pochodzi z budżetu Unii Europejskiej z Europejskiego Fundusz Rozwoju Regionalnego, Program Fundusze Europejskie dla Małopolski 2021-2027. Zakres zadania obejmuje modernizację istniejącej sieci wodociągowej o długości 5,15 km znajdującej się na terenie miejscowości Tymbark, Podłopień, Zawadka i Zamieście. Planowany termin zakończenia projektu 30 czerwiec 2026r.
W sobotnie popołudnie 21 września o godzinie 16:00 na stadionie w Tymbarku, nasza drużyna KS Harnaś Tymbark stanęła do walki z wiceliderem tabeli Orawą Jabłonka na własnym boisku. Po ciężkim i wyrównanym meczu Tymbark wygrywa 2:1
Kluczowe momenty tego spotkania:
6′- Po wybiciu piłki przez bramkarza i błędzie naszych obrońców napastnik gości wychodzi sam na sam z bramkarzem, pewnie wykorzystując tą sytuacje strzelając gola na 0:1.
23′- Po rzucie rożnym wykonywanym przez Palacza głową uderza Sobczak ale w ostatniej chwili piłkę z linii bramkowej wybija obrońca gości.
60′- Po indywidualnej akcji Hybla piłkę na 8 metr otrzymuje Kordeczka jednak piłka nie znajduje drogi do bramki.
74′- Po podaniu Beberoka w polu karnym gości robi się zamieszanie jednak do sytuacji strzeleckiej dochodzi Kordeczka, który pokonuje bramkarza rywali i doprowadza do remisu 1:1.
90′- Po pięknej akcji zespołowej Kordeczka podaje do Hybla który z rogu pola karnego decyduje się na strzał z pierwszej piłki po długim słupku gdzie piłka przełamuje ręce bramkarza gości odbija się od słupka i wpada do bramki.
Mimo że Harnaś wygrał , wielkie słowa uznania należą się naszemu bramkarzowi Damianowi Ziembie. Który swoimi interwencjami ratował zespół przed stratą gola.
Warto również wspomnieć, że spotkanie nie obyło się bez kar indywidualnych — żółte kartki otrzymali:
23 września to pierwszy dzień kalendarzowej jesieni. Kolejne dni będą już krótsze od nocy. Jesień potrwa do 21 grudnia, kiedy zacznie się kalendarzowa zima.
przedruk artykułu autorstwa Jacka Bałchana, z portalu www.historiaposzukaj.pl,
banknot 100 zł – archiwum rodzinne
Wielki smutek Waryńskiego – czyli o najsmutniejszym banknocie ekipy Gierka, podwyżkach i premierze, który nie chciał Fryderyka Chopina
W połowie lat siedemdziesiątych XX wieku Narodowy Bank Polski rozpoczął wymianę banknotów. Starą i opatrzoną emisję Ludzie Pracy, kojarzoną z Bolesławem Bierutem, miała zastąpić nowa, zatytułowana Wielcy Polacy. Pierwszy z tej serii ukazał się banknot o nominale 500 złotych z Tadeuszem Kościuszką. Następnie w dwóch emisjach (styczeń 1975 i maj 1976) do obiegu trafiła setka.
Na stronie przedniej nowego banknotu zaprezentowano Ludwika Waryńskiego, działacza socjalistycznego, założyciela partii Proletariat. Na stronie odwrotnej widać winietę gazety „PROLETARYAT” na tle czerwonych sztandarów. Banknot zaprojektował znakomity polski grafik Andrzej Heidrich. Artysta zaproponował, aby na setce przedstawić portret Fryderyka Chopina. Wybór ten nie powinien budzić sprzeciwu, bowiem była to postać wielce zasłużona dla polskiej kultury. Jednak ówczesny premier Piotr Jaroszewicz nie zgodził się na to. W związku z tym dokonano zmian i Chopina zastąpił ostatecznie Waryński.
Ciekawi także przyjęcie tego banknotu przez społeczeństwo polskie. W powszechnym odbiorze zwracano uwagę na bardzo smutną minę Waryńskiego. Polacy zaczęli żartować sobie, że wyraża ona ogromny żal z powodu podwyżek cen, jakie w tym właśnie czasie wprowadził Edward Gierek, szczególnie odnoszących się do cukru i alkoholu. W komunistycznej Polsce na porządku dziennym były problemy w zaopatrzeniu ludności w towary tak zwanej pierwszej potrzeby. Do tych najbardziej poszukiwanych trzeba zaliczyć cukier. Ten deficytowy produkt pojawił się w znakomitej komedii Poszukiwany, poszukiwana, w której jeden z bohaterów prowadził tajemnicze badania nad zawartością cukru w cukrze. W PRL cukier należał do ważnych produktów spożywczych, które miały podwójne przeznaczenie. Przede wszystkim Polacy w większości używali go do słodzenia. Napoje, wypieki, przetwory wymagały cukru i cena kilograma tego artykułu w tym wypadku powinna być niska. Natomiast pewna grupa społeczeństwa stosowała go do nielegalnego wyrobu wódki, czyli bimbru. Na tym z kolei traciło państwo, bo posiadało monopol na produkcję alkoholu, którego sprzedaż przynosiła wysokie wpływy do budżetu. Z tego punktu widzenia, aby zahamować bimbrownictwo, cena kilograma cukru winna być wysoka, by ten proceder stał się nieopłacalny.
W czerwcu 1976 roku władze komunistyczne dokonały podwyżek, nazwanych przez ówczesną propagandę operacją cenowo-dochodową. Podniesiono ceny wielu towarów i usług, w tym także cukru, który zdrożał o 100%. W lipcu wprowadzono kartki na ten towar, umożliwiające jednej osobie zakup w miesiącu dwóch kilogramów cukru po 10,50 złotych za kilogram. Odbywała się też sprzedaż bez kartek, po „cenie komercyjnej” wynoszącej 26 złotych za kilogram. Podwyżki wywołały niepokoje społeczne i wystąpienia robotnicze, które spotkały się z ostrą reakcją władz. Wydarzenia te doprowadziły też do zawiązania się demokratycznej opozycji broniącej represjonowanych robotników i domagającej się zmian politycznych w kraju. Nieodłącznymi elementami codziennego życia Polaków od tego momentu stały się kolejki w sklepach i kartki na żywność. Setkę ze smutnym Waryńskim wycofała ostatecznie z obiegu denominacja przeprowadzona w 1995 roku.
