Aktualności

.. nie komentuję, jak bardzo „modelka” przejęła się mój widok 🙂 

IWS

5 lat temu, jak Koło Gospodyń Wiejskich w Tymbarku  przyjęło św.Martę jako swoją patronkę. Z tej okazji kościele parafialnym w Tymbark została odprawiona Msza Święta w intencji  KGW Tymbark (które wznowiło w lutym 2019 swoją działalność, pod przewodnictwem Pani Agnieszki Cebuli) oraz wszystkich osób tworzących i działających w nim wcześniej.  Mszy świętej koncelebrowanej przewodniczył ksiądz rodak Damian Kurek, który pobłogosławił obraz z wizerunkiem św.Marty. Eucharystię sprawowali, obecnie już świętej pamięci księża, prałaci: Józef Leśniak oraz Edward Nylec. 

IWS

IWS

Święta Marta. Patronka zapracowanych

Postać św. Marty znana jest nam z ewangelicznej opowieści o licznych odwiedzinach Jezusa w Betanii. Jeśli spojrzeć na wszystkie te spotkania, można stwierdzić, że Marta miała w sobie sporo buntu i pretensji. Była jednak osobą bardzo gościnną i szczerze zatroskaną o wiele spraw.

Betania położona jest na wschodnim zboczu Góry Oliwnej, niedaleko Betfage, odległego od Jerozolimy o ok. 3 km. Św. Marta mieszkała tam ze swoim rodzeństwem – Marią i Łazarzem. Chrystus darzył ich szczególną przyjaźnią – często przychodził do nich w odwiedziny. Św. Łukasz opisuje, jak podczas jednego ze spotkań Marta starała się jak najlepiej ugościć Jezusa, kręcąc się w kuchni. Maria w tym czasie siedziała u Jego stóp, przysłuchując się słowom Nauczyciela. Dlaczego Marta poskarżyła się Jezusowi? Być może chciała również uczestniczyć w rozmowie z Panem, a zarazem mieć wszystko pod kontrolą.

Jezus nie gani Marty – wręcz przeciwnie, pokazuje jej Siebie – Słowo – jako drogę do uwolnienia się od konieczności zabiegania o wszystko. Nierzadko w siostrach z Betanii odczytuje się obraz Kościoła, w którym jest miejsce nie tylko na czyn i słowo, ale też na słuchanie i milczenie.

Marta jest również pierwszą z sióstr, która wybiega na spotkanie Jezusowi, gdy ten przybył do Betanii dowiedziawszy się o śmierci Łazarza. Ponownie czyni mu wyrzuty – „gdybyś tu był, mój brat by nie umarł”. Znów Jezus daje Marcie do zrozumienia, że wiara w Niego jest ważniejsza od wszystkiego, co wydaje się istotne. Właśnie w tej scenie opisanej przez św. Jana Marta wyznaje swoją wiarę w Jezusa jako Mesjasza, Syna Bożego. W tym wydarzeniu warto zauważyć jeszcze jedną, bardzo ciekawą rzecz – skąd Marta wiedziała, że chce się On spotkać również z Marią? Intuicyjnie niejako Marta poszła zawołać siostrę, choć Jezus nie prosił jej o to.

Chrystus pojawia się w Betanii jeszcze raz, przed świętem Paschy – to stamtąd na osiołku wyruszył do Jerozolimy. I tym razem to Marta była gospodynią na wieczerzy, Maria zaś namaściła Jezusowi nogi olejkami – spotkanie to opisuje św. Marek.

We wszystkich tych wydarzeniach dostrzegamy, jak poważaną postacią musiała być Marta – była prawdziwą panią domu. Możemy również przypuszczać, że Marta była również osobą ważną dla Jezusa – św. Jan pisze, że miłował On „Martę, jej siostrę i brata”. Rodzeństwo pojawia się tylko w relacji do Marty. Niewątpliwie także Jezus był dla Marty Kimś bardzo ważnym – jej postawa to idealne zobrazowanie przysłowia „Gość w dom – Bóg w dom”.

W ikonografii przedstawia się św. Martę w skromnej szacie z pękiem kluczy za pasem lub we wspaniałej sukni z koroną na głowie. Na niektórych obrazach pojawia się również z Marią. Jej atrybutami są: drewniana łyżka, sztućce, księga, naczynie, różaniec. Są również prezentacje, w których Marta prowadzi na pasku smoka lub kropi go kropidłem. Jedna z legend opowiada bowiem jakoby Marta przybyła z Marią i Łazarzem do Prowansji, gdzie pokonała smoka Taraska.

Czczona jest jako patronka gospodyń domowych, hotelarzy, kucharek, sprzątaczek i właścicieli zajazdów. Może być też patronką dla wszystkich ludzi zapracowanych, może szczególnie dla tych, którzy swoją pracą są pochłonięci nawet w wakacje.

Artykuł  OTYLII  SAŁEK  publikowany na portalu www.stacja7.pl

Niedziela na szlaku Beskidu Wyspowego 102 Wyspy, wyglądała następująco: Start Mszana Dolna – Ogorzała – Ostra – Łętowe – Kiczora(Kobylica) -Przełęcz pod Kobylicą – Polana Folwarczna – Polana Łąki – Jasień – Kutrzyca – Miznówka – Przełęcz Przysłop – Lubomierz.

zdjęcia: Grzegorz Stapiński 

zdjęcia: IWS

Tematykę Tenisa Ziemnego można rozpatrywać i analizować w różnych aspektach i pod różnymi kątami.

W dzisiejszym odcinku spróbuję przedstawić tenisową rzeczywistość pod kątem udziału KOBIET w tej pięknej dyscyplinie. Z historycznego punktu widzenia kobiety zawsze miały „pod górkę” i zawsze musiały walczyć o „swoje”. Prawa obywatelskie, wyborcze, równouprawnienie oraz parytety – to były i są podstawowe kierunki aktywności nie tylko feministek ale i pozostałej grupy kobiet.
Tenis jest sportem towarzyskim, a brak kobiet w życiu towarzyskim jest niewyobrażalny. Gry mieszane i miksty prawie od początku, były tak treścią życia towarzyskiego, jak i tenisowego. Anglicy jako dżentelmeni potrafili docenić i uszanować walory pań i wysoko umiejscawiali ich pozycję na liście rankingowej towarzyskich priorytetów.
Koniec wieku XIX, to początek znanego nam Tenisa Ziemnego – pierwszy Turniej Wimbledon (1877) – już po siedmiu latach w 1884 roku na Wimbledonie dopuszczono kobiety do rozgrywek ustanawiając oddzielną kategorię. W kolejnych latach turnieje kobiet były już tylko tenisową oczywistością w światowym tenisie.
W Polsce kobiety też zapisywały się mocnymi zgłoskami na kartach światowej historii tenisa ziemnego. Lista jest długa ale szczególną uwagę przyciągają trzy nazwiska:
Jadwiga Andrzejewska – (1912 – 1980) przedwojenna gwiazda światowego tenisa ziemnego, sportsmenka i celebrytka. Przykład długoletniej kariery sportowej.
Agnieszka Radwańska – ur 1989r w Krakowie – pochodząca ze sportowej rodziny, gwiazda i celebrytka dwóch pierwszych dekad XXI wieku.
Iga Świątek – ur. 2001 r w Warszawie – pierwsza i jedyna wśród kobiet i mężczyzn polska zwyciężczyni wielkoszlemowego turnieju – Roland Garros 2020 – obecnie posiada już pięć takich tytułów – liderka światowego rankingu.

Na tymbarskich kortach tenisowych też pojawiały i pojawiają się zawodniczki w tenisowych spódniczkach. Już w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych kobiety z rakietami w rękach podejmowały rywalizację. Wprawdzie były to nieśmiałe próby gry, a raczej spotkanie edukacyjne, ale miały miejsce i dały początek tenisowi kobiet w Tymbarku. W nowej erze tenisa po 2000 roku działalność kobiet była już wyraźnie zaznaczona. Jako pierwsze do tenisowej edukacji przystąpiły mieszkanki Tymbarku, Teresa Wiśniowska i Anna Pytel, potem dołączyła Beata Ranosz z Mordarki, a za nią kolejne ciekawe osobowości. Panie brały udział w grach podwójnych (mikstach) oraz z czasem w grach pojedynczych w swoich kategoriach.

Przykładowy turniej w kat. kobiet  20 lipca 2024,r.
W ramach bloku sportowego Święta Gminy Tymbark, został zaplanowany i zrealizowany, Turniej Tenisa Ziemnego OPEN w kategorii kobiet i mężczyzn. Rywalizację w kategorii kobiet podjęły cztery panie, a po rozegraniu meczów systemem „każdy z każdym” wyłoniła się tabela końcowa:
1 mc – Marta Jurczak – Chełmiec
2 mc – Gabriela Gregoraszczuk – Laskowa
3 mc – Natalia Kęder – Tymbark
4 mc – Anna Dębska – Nowy Sącz

 

 

zdjęcia: IWS

materiał nadesłany

„My posadzimy tego dęba i będzie z głowy” – powiedział do mnie pięcioletni Grześ, jeden z najmłodszych członków naszej rodziny. Jego stwierdzenie padło w czasie rozmowy ze mną, gdy w okolice domu parafialnego taszczyłem okaz ze zdjęcia. Ciekawość świata ludzi w wieku Grzesia jest wiele razy większa od mojego niegasnącego apetytu na szarlotkę. Seria pytań towarzyszyła mi aż do dotarcia na miejsce. Grzesia nie posłuchałem i dąb czeka na swój nowy etap życia; niebawem na zawsze zwiąże się z naszą historią. W czwartym dniu Tygodnia Misyjnego, w sobotę, w godzinach południowych dęba zasadzi młodzież z Francji, przebywająca na terenie naszej gminy w ramach ŚDM – napisał 22 lipca 2016 roku Stanisław Przybylski, przesyłając też zdjęcia.

I faktycznie dąb został posadzony 23.07.2016 roku

Minęło już 8 lat od tego czasu.

Poniżej migawki z pobytu grupy francuskiej w parafii Tymbark oraz parafii w Podłopieniu podczas tygodnia misyjnego poprzedzającego  Światowe Dni Młodzieży w Krakowie, spotkanie z papieżem Franciszkiem. 

Były wspólne zajęcia, wspólna modlitwa, wspólna zabawa, wyjście na Paproć, pielgrzymka do Sanktuarium w Dobrej, festyny i w Tymbarku, i w Podłopieniu itd itd. Zdjęcia Adam Piętaka i Rolanda Mielnickiego, z obszernego materiału, jaki był wówczas  publikowany na portalu tymbark.in. 

…