„Piętnastka” dotarła do stóp Matki Boskiej Częstochowskiej

materiał nadesłany przez Krzysztofa Młynarczyka 

Uroczysta Suma podczas uroczystości w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia

Uroczystej niedzielnej Mszy św. 25.08.24 r. o godz.11 (Sumie odpustowej) podczas uroczystości w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia przewodniczył Odpustu jest Nuncjusz Apostolski w Polsce, ks. abp Antonio Guido Filipazzi. Eucharystia ta była duchowym dziękczynieniem Bogu za 200- lecie poświęcenia Matrasowej kaplicy, w której wziął się  początek kultu Maryi na Pasierbieckim Wzgórzu.

Oprawa muzyczna: Chór mieszany Canticum Iubilaeum działający przy Bazylice w Limanowej, prowadzony przez dyrygenta Michała Łyszczarza

oraz Orkiestra Parafii Pasierbiec pod batutą Marka Michalika.

IWS

 

IWS

galeria zdjęć wkrótce

 

 

Z historii cudownego obrazu Matki Bożej Pocieszenia na Pasierbcu

Z historii cudownego obrazu w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenie (źródło: oficjalna strona Sanktuarium) 

Cudowny Obraz ufundowany przez Jana Matrasa to olej na płótnie o wymiarach 72 × 90 cm. Przedstawia Maryję w tajemnicy Niepokalanego Poczęcia, która zajmuje centralne miejsce. Odziana jest w złotą szatę królewską, a lekko złożonymi rękoma wskazuje na serce, pod którym nosi nienarodzonego jeszcze Chrystusa. Jest więc Matką Brzemienną. 

W tle widać postać Boga Ojca wysyłającego lekkim dotknięciem ramion Maryję na Ziemię, by była nam Pocieszycielką. U Jej stóp rozpościera się szarfa z napisem: „Matko Pocieszna wspomóż nas grzesznych”. Maryja stoi na kuli ziemskiej, depcze głowę węża i ma księżyc pod stopami. Wokół Matki Bożej widać aniołów, którzy otaczają Ją i radują się z Jej chwały. 

Przez 159 lat Cudowny Obraz był przedmiotem czci wiernych w starej kapliczce, która w międzyczasie stała się powszechnie uznanym Sanktuarium. Wprowadzono dwa nowe odpusty – zimowy i wiosenny. W roku 1954 była to Uroczystość Niepokalanego Poczęcia, datowana na 8 grudnia, a w roku 1983 Uroczystość Zesłania Ducha Świętego – Zielone Świątki.

Do kulminacyjnego punktu w dotychczasowym kulcie, jakim była Koronacja, przyczyniły się długie lata wzmożonej czci Obrazu, pielgrzymki wiernych, dawane świadectwa, prośby i podziękowania na kartkach, licznie zamawiane msze św., a przede wszystkim – wiele nadzwyczajnych łask otrzymywanych tu za pośrednictwem Maryi. 

Sanktuarium zostało poświęcone 21 maja 1983 r. przez Ordynariusza tarnowskiego ks. bp. Jerzego Ablewicza i wtedy też przeniesiono procesyjnie słynący łaskami Obraz. Po 159 latach królowania w małej kapliczce Matka Boża znalazła swój tron w nowoczesnej, obszernej świątyni.

Uroczysty akt Koronacji miał miejsce 28 sierpnia 1993 r., w dziesiątą rocznicę przeniesienia Obrazu z kapliczki i w dwusetną rocznicę ocalenia fundatora przez Matkę Bożą pod Rastatt. Koronacji Obrazu złotymi, papieskimi koronami dokonał ówczesny biskup diecezji tarnowskiej ks. Józef Życiński. Ta podniosła uroczystość zgromadziła dziesiątki tysięcy wiernych, kilkuset kapłanów, a także wielu biskupów z Polski i zagranicy. Mimo deszczu i niesprzyjającej aury wierni niestrudzenie trwali na modlitwie i wysławiali Maryję. Akt Koronacji potwierdził żywotność i autentyczność kultu, spontaniczność wiary i głębokiego przywiązania oraz miłości do Matki Bożej.

W uroczystościach odpustowych w 2024 roku, 24 sierpnia, została uroczyście przeniesiona z Sanktuarium do kapliczki kopia cudownego obrazu Matki Bożej Pocieszenia.

fotografia z uroczystości koronacyjnych w 1993 roku

obraz – kopia Cudownego obrazu Matki Bożej Pocieszenia po przeniesieni do Matrasowej kaplicy

IWS

 

Charytatywna akcja druhów z OSP Piekiełko

Druhowie OSP Piekiełko na swojej stronie FB:
Po raz kolejny „nasze” serduszko pomogło niepełnosprawnemu Kubusiowi który w marcu 2023 roku odwiedził naszą jednostkę prosząc o pomoc.
Spełniamy to marzenie życząc ogrom zdrowia.
Każdemu, kto napełniania to serducho zakrętkami przy Delikatesach Centrum w Rupniowie – w imieniu Kubusia – serdecznie DZIĘKUJEMY.
Pomagać potrzebującym to dla nas strażaków radość i satysfakcja.

Sołtysi wsi: Piekiełko, Tymbark i Podłopień złożyli skargę na działalność, a dokładnie na złośliwe działanie, Wójta Gminy Tymbark

Poniżej treść pisma, oraz skargi na działalność, a dokładnie na złośliwe działanie, Wójta Gminy Tymbark, złożonej przez trzech sołtysów Gminy Tymbark: Zofii Jeż – sołtysa wsi Piekiełko, Stanisława Puchały – sołtysa  wsi Podłopień oraz Andrzeja Ligasa – sołtysa wsi Tymbark.

Szanowni Państwo, w historii tymbarskiego samorządu jeszcze nie było takiej sytuacji, z jaką mamy do czynienia w tym roku, dlatego też zdecydowaliśmy się na złożenie skargi na działalność Wójta Gminy Tymbark. Jako Sołtysi reprezentujący mieszkańców poszczególnych sołectw mamy prawo wraz wybranymi przez Państwa członkami Rad Sołeckich decydować o dysponowaniu kwotami przyznanymi przez Radę Gminy.

            Zgodnie z obowiązującymi przepisami wynikającymi z Ustawy o Samorządzie Gminnym skargi na działalność wójta i gminnych jednostek organizacyjnych rozpatruje Rada Gminy, oprócz tego petycje oraz wnioski; w tym celu powołuje komisję skarg, wniosków i petycji. Po analizie zasadności skargi i ewentualnym wysłuchaniu stron komisja przedstawia wnioski Radzie Gminy, która w głosowaniu uznaje bądź nie zasadność skargi. W „Naszej” komisji znajdują się przedstawiciele praktycznie wszystkich sołectw, jesteśmy nawet ciekawi, czym tym razem pan wójt „przekona” „swoich” radnych, którzy mają większość tak w składzie komisji jak i Radzie Gminy Tymbark.  Jaka będzie decyzja komisji (wraz z uzasadnieniem) i później Rady Gminy w głosowaniu, które odbędzie się na sesji Rady Gminy poinformujemy Państwa podając imiennie, kto jak głosował.  Poniżej przedstawiamy treść skargi, która została w dniu 14 sierpnia złożona na dziennik podawczy gminy, w tym samym dniu kopie skargi zostały wysłane listami poleconymi do organów nadzorczych.

Tymbark 11.08.2024 r.

Sołtys wsi Piekiełko

Zofia Jeż

 Sołtys wsi Tymbark

Andrzej Ligas

Sołtys wsi Podłopień

 Stanisław Puchała

Rada Gminy Tymbark

Skarga

            Na podstawie art. 18b ust. 1 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o Samorządzie Gminnym oraz oraz art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego składamy skargę na bezczynność i złośliwe działanie Wójta Gminy Tymbark. 

Uzasadnienie

            Rada Gminy Tymbark przyjmując Uchwałę Budżetową Gminy Tymbark na rok 2024 przyznała do dyspozycji jednostek pomocniczych Gminy (Sołectw) środki w kwotach określonych oddzielnie dla każdego sołectwa.

            Sołtysi wraz z przedstawicielami mieszkańców wybranymi do Rad Sołeckich dokonali analizy wniosków i próśb spływających od mieszkańców poszczególnych wsi uznając ich celowość i zasadność. 

            Sołtys wsi Piekiełko pismami z dnia: 10.05.2024r. (jedno pismo) oraz 20.05.2024r.      ( trzy pisma) data wpływu na dziennik podawczy urzędu Gminy Tymbark 20.05.2024r. zwrócił się do Wójta Gminy Tymbark z prośbą o wydanie zleceń na zakup materiałów i wykonanie usług. Kopie pism stanowią załączniki do niniejszej skargi.

            Sołtys wsi Tymbark pismami z dnia: 20.05.2024 (dwa pisma) data wpływu na dziennik podawczy urzędu Gminy Tymbark 20.05.20245 zwrócił się do Wójta Gminy Tymbark z prośbą o wydanie zleceń na zakup materiałów. Kopie pism stanowią załącznik do niniejszej skargi.

            Sołtys wsi Podłopień pismami z  maja 2024r. zwrócił się do Wójta Gminy Tymbark z prośbą o wydanie zleceń na zakup materiałów i wykonanie usług. Pisma złożono na dziennik podawczy urzędu Gminy.

            Do dzisiaj tj. 11.08.2024 roku, Wójt pomimo naszych licznych monitów i próśb nie wystawił i nie podpisał zleceń na prace i usługi wyszczególnione w prośbach. Oprócz bezczynności widzimy w działaniach Wójta złośliwość, na której cierpią mieszkańcy naszych sołectw. Zauważamy nierówne traktowanie sołtysów. Sołtysi, którzy krytycznie wypowiadali się na niektóre poczynania wójta są przez niego bojkotowani. Z takim zachowaniem nie można się zgodzić, ponieważ są to działania niemające nic wspólnego z szeroko pojętą demokracją i samorządnością.

Sołtys wsi Piekiełko

Zofia Jeż

 Sołtys wsi Tymbark

Andrzej Ligas

Sołtys wsi Podłopień

 Stanisław Puchała

Adres do kontaktu: Zofia Jeż, Piekiełko, 34-650 Tymbark

Tel 661 436 917

Do wiadomości:

  1. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Ujazdowskie 1/3, 00-583 Warszawa

      2. Wojewoda Małopolski, ul. Basztowa 22, 31-156 Kraków

 

 

HISTORIA Tenisa Ziemnego w Tymbarku (14) ze starego albumu – Krzysztofa Wiśniowskiego

W dzisiejszym, ostatnim już odcinku naszej tenisowej historii, pragnę przedstawić kolejny aspekt gry w tenisa, coś co jest podstawową treścią i niewidocznym kręgosłupem tego wspaniałego sportu a mianowicie – RYWALIZACJĘ.
Rywalizacja – to naturalna, wrodzona cecha ludzkiej osobowości – to ona motywuje człowieka do wszelkich działań, pozwalając mu zmieniać otaczającą rzeczywistość. Poprzez rywalizację ludzie chronią najbardziej niepowtarzalną i osobistą wartość – własne JA.
Ze sportowego punktu widzenia – rywalizacja – to dążenie do wygranej, ubieganie się o pierwszeństwo przed kimś, dążenie do uzyskania pewnych wartości – nagroda, szacunek, uznanie.
Każdy tenisista doświadczył tego uczucia, że po krótkim okresie, zapoznania się z podstawowymi elementami wyszkolenia technicznego, odczuwa nieodpartą chęć skonfrontowania swych umiejętności. Na początku robi to z kolegami z najbliższego otoczenia, partnerami z treningów, potem następuje etap poszukiwania innych zazwyczaj lepszych przeciwników. Remedium na te pragnienia i spełnianie zdrowych motywacji są Turnieje Tenisowe – to wydarzenia sportowe, które w pełni zaspakajają nieodparty – głód rywalizacji, prowadzone są też rozgrywki w formie lig tenisowych jako wyższy szczebel zorganizowanej rywalizacji.
Udział w turniejach tenisowych, jako nieuniknione przeznaczenie w karierze każdego tenisisty, przypadł w udziale także i Naszym tymbarskim miłośnikom białego sportu.
Od początku, tymbarscy zawodnicy wypełniali rozgrywkowe drabinki, tenisowych turniejów zarówno w województwie jak i całej Polsce. Weteran turniejowy Grzegorz Matras był dla swoich mniej doświadczonych kolegów wzorem do naśladowania ale także skarbnicą wiedzy i doświadczenia. Podczas wspólnych turniejowych wyjazdów, dodawał otuchy i pewności siebie całej ekipie. Mszana Dolna, Rabka, Nowy Sącz, Warszawa, Kraków, Tarnów, Brzesko, Bochnia i jeszcze wiele innych miast były świadkiem tenisowych występów i sukcesów tymbarskich tenisistów.

1. Turniej Tenisa Ziemnego – Mszana Dolna 2006 rok. III miejsce Krzysztof Wiśniowski – Burmistrz Miasta Mszana Dolna Tadeusz Filipiak i Jan Gniewek

2. Medaliści Turnieju Tenisa Ziemnego – Mszana Dolna w 2006 roku.
Jarosław Kruszak, Wojciech Wojciechowski, Burmistrz – Tadeusz Filipiak, Roj Gąsienica, …, Krzysztof Wiśniowski.

3. Tymbark – czerwiec 2011 r. Mecz Tenisowy z drużyną miasta Dolny Kubin (Słowacja)
Nasi w białych strojach: K. Wiśniowski, Z. Wandas, S. Duchnik, G.Matras.

Rewanżowy mecz tenisowy w Dolnym Kubinie (Słowacja) – Październik 2011r.
Nasza drużyna po zakończeniu gier: K. Wiśniowski, Z. Wandas, J. Bartosz, S.Duchnik.

5. Ryszard Biedroń i Krzysztof Wiśniowski – odbierają puchary Mistrzów Powiatu w Deblu z rąk Tomasza Krupińskiego – Przewodniczącego Rady Powiatu. Mszana Dolna – 13.09.2014 r.

6. Uczestnicy Mistrzostw Powiatu Limanowskiego w Tenisie Ziemnym – Deble , Mszana Dolna – 13.09.2014r.

7. Tymbarskie Deble: G. Matras – K. Wiśniowski, Z. Wandas – R. Biedroń, wraz z organizatorami . Turniej Tenisowy – Bielsko Biała – 20.03.2014r.

Historia tymbarskiego tenisa ziemnego miała swój początek w momencie zbudowania kortu tenisowego przy Dworze Turskich, na przełomie XIX i XX wieku. Potem w miarę upływu czasu, przebiegała ona z przerwami, z różnym natężeniem i w różnym tempie.
Lata 1977 – 1983 – to tenis typowo amatorski, wręcz działalność prywatna, niewielkiej grupy zapaleńców, którzy przysposobili sobie miejsce do gry, czyli prowizoryczny kort a raczej korty tenisowe i sami w ciężkich czasach organizowali sprzęt tenisowy (rakiety, piłki itp).
Lata 2000 do dzisiaj – oddanie do użytku (przez władze samorządowe) dwóch kortów o nawierzchni ceglanej, sprawiło iż tymbarski tenis stał się profesjonalny a z upływem czasu zmieniał się i doskonalił. Ta ewolucyjna zmiana przebiegała nie tylko na poziomie szkoleniowo edukacyjnym ale i organizacyjnym. W ostateczności powstało Stowarzyszenie Sportowe Tymbark Tennis-Club.
Tymbark dzisiaj jest nieoficjalnym centrum tenisa ziemnego a wysoki poziom wyedukowania jego członków, stanowi bezcenną skarbnicą tenisowej wiedzy i umiejętności.

8. Zwycięska Ekipa z Tymbarku obdarowana pucharami na Mistrzostwach Rabki
w Tenisie w Ziemnym – 03.10.2015 r. Jacek Bartosz, Mirek Pławecki, Krzysztof Wiśniowski

9. Uczestnicy Mistrzostw Rabki w Tenisie Ziemnym – 3 październik 2015r.

10. Kraków – Korty WKS Wawel – 17.08.2013r.
Krzysztof Wiśniowski III miejsce w kat. senior wraz z organizatorami.

11. Warszawa – Teresin 05.12.2015 r. – Krzysztof Wiśniowski przed meczem półfinałowym
z zawodnikiem z Ustki – ostatecznie III miejsce.

12 Warszawa – Teresin – Mistrzostwa Polski Samorządowców – Deble.
Jacek Bartosz i Krzysztof Wiśniowski przed meczem z Ganowicz–Madoński (Poznań)

13. Turniej Tenisa Ziemnego – Mszana Dolna 03.09.2023r.
Po wręczeniu pucharów w kat OPEN – od lewej: Andrzej Dąbrowski, Grzegorz Matras(1),
Jacek Bartosz(2), Tadeusz Zapała, Wojciech Wojciechowski, Marcin Łabuz, Jan Gniewek ,
Krzysztof Wiśniowski.

14. Brzesko 15-16 czerwca 2024rok – XVI Memoriał im Józefa Wojciechowskiego –
zwycięscy singla kat. starszej – Krzysztof Wiśniowski i kat młodszej – Grzegorz Matras.

W tych kilkunastu odcinkach, próbowałam przedstawić epicką historię o kobietach i mężczyznach w różnym wieku, którzy z rakietami w rękach, przerzucają żółte gumowe piłki ponad siatką.

Przedstawione fakty i sytuacje są autentyczne, opisane przeze mnie w sposób wręcz kronikarski. Sam od 1977 roku byłem naocznym świadkiem i współuczestnikiem wydarzeń, które mam nadzieję z dobrym skutkiem, próbowałem Wam przekazać.

Serdecznie dziękuję czytelnikom mojej historii za tą wspólną podróż w czasie i możliwość przywołania pamięci osób i wydarzeń, które jakże wzbogaciły życie sportowe Naszej tymbarskiej społeczności.

Ze sportowymi pozdrowieniami Krzysztof Wiśniowski.