Aktualności

Grzyby już rosną! Czarka austriacka

Czarka austriacka (w Polsce występuje również czarka szkarłatna, ale jest bardzo rzadko spotykana), tego “ciekawego” grzyba można dodawać do surówek po sparzeniu wrzącą wodą, można ją jeść na surowo w smaku przypomina rzodkiewkę, można również marynować jak rydze. Podobnym grzybem do czarki jest dzieżka pomarańczowa. Czarka dorasta do 5 cm średnicy, rzadko więcej. Najczęściej można ją spotkać na obumarłych (opadłych, ale wilgotnych) gałązkach drzew liściastych takich jak: wierzba, olcha czy klon, występuje zdecydowanie częściej w terenie górzystym. W bezśnieżne zimy można ją już spotkać nawet w lutym, przestaje się pojawiać z końcem maja.

Można śmiało powiedzieć, że jest to pierwszy jadalny grzyb pojawiający się w naszych lasach.

Informacja i zdjęcia nadesłane przez Czytelnika

W Kościele katolickim IV Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Laetare (niedzielą radości).

W Kościele katolickim IV Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Laetare (niedzielą radości). Jej nazwa pochodzi od słów Antyfony na wejście „Laetare, Jeruzalem: et conventum facite” (Raduj się, wesel się Jerozolimo).

W niedzielę Laetare w czasie mszy św. używa się szat liturgicznych koloru różanego. Używa się go jeszcze tylko raz w ciągu roku liturgicznego – w III Niedzielę Adwentu, zwaną niedzielą Gaudete.

zdjęcie: IWS

Zmarł Kazimierz Wojtas – budowniczy Krzyża Jubileuszowego na Miejskiej Górze w Limanowej, przedsiębiorca i ratownik GOPR – był też odpowiedzialny na budowę krzyża na Paproci.

7 marca 2024 roku zmarł w wieku 73 lat Kazimierz Wojtas znany na Ziemi Limanowskiej przedsiębiorca, działacz społeczny i ratownik GOPR.

Kazimierz Wojtas urodził się 2 stycznia 1951 roku w Limanowej jako syn Kazimierza Wojtasa (listonosza, weterana 1 Dywizji Pancernej generała Maczka, ur. 1918 r., zm. 1995 r.) oraz Antoniny z domu Surma. Pracował w Zespole Szkół Mechaniczno – Elektrycznych w Limanowej (obecnie ZSTiO im. Jana Pawła II w Limanowej) gdzie pracował do 1987 roku. Wraz z żoną Janiną wychował dwóch synów Wojciecha oraz Piotra.

W 1987 roku Kazimierz Wojtas założył swoją prywatną działalność, którą początkowo były usługi ślusarskie, które po latach przekształciły się w dobrze prosperującą firmę, która dzisiaj nosi nazwę EKOPROMET.

Kazimierz Wojtas od wielu lat był członkiem i ratownikiem Grupy Podhalańskiej GOPR. Był także instruktorem narciarskim. Był także wieloletnim członkiem Cechu Rzemiosł Różnych w Limanowej, pełnił w nim przez wiele lat funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. Od 1988 roku nieprzerwanie kierował Komisją Egzaminacyjną Czeladniczo – Mistrzowską przy Izbie Rzemieślniczej. Był także członkiem OSP Limanowa. W latach 1998 – 2002 był radnym Rady Miasta Limanowa.

Jego dziełem życia jak sam podkreślał była budowa konstrukcji stalowej Jubileuszowego Krzyża na Miejskiej (Chłopskiej) Górze, w Limanowej którą wykonał w latach 1998 – 1999. Oprócz samej konstrukcji wykonał także inne prace przy tym monumencie między innymi barierki na schodach i tarasie widokowym oraz ławki. Kazimierz Wojtas również wykonał krzyż stalowy w Bałażówce oraz krzyż na górze Paproć. Kazimierz Wojtas wykonał także wiele prac remontowych przy obiektach sakralnych między innymi w Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej (między innymi wykonał renowację krzyży z wieży bazyliki i dachów – także odtworzył dawnymi metodami sprzed ponad 100 lat wskazówki do zegara wieżowego), wykonywał także prace kościele pod wezwaniem św. Stanisław Kostki w Limanowej – Sowlinach. Stworzył także elementy konstrukcyjne wykorzystane przy budowie kościoła pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Mordarce.

Kazimierz Wojtas sponsorował wiele uroczystości i wydarzeń kulturalnych oraz turystycznych oraz zawodów sportowych w Limanowej i na Ziemi Limanowskiej.

Za swoje zasługi został odznaczony między innymi najwyższym odznaczeniem rzemieślniczym, czyli „Szablą Kilińskiego” oraz innymi odznakami honorowymi Rzemiosła. W czerwcu 2021 roku otrzymał medal „Za zasługi dla Miasta Limanowa” nadany mu przez Radę Miasta Limanowa 29 grudnia 2020 roku.

Msza Święta pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej w poniedziałek 11 marca 2024 roku o godzinie 14:30, po której nastąpi odprowadzenie Zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu parafialnym w Limanowej. Ostatni różaniec w dniu pogrzebu o godzinie 14:00 w Bazylice.

Karol Wojtas

Kazimierz Wojtas

od prawej Kazimierz, a od lewej Józef Wojtas

Kazimierz Wojtas z bp.Piotrem Bednarczykiem

 

Przyczynek do internetowej dyskusji “Czy, a raczej jak zachować “prowizoryczny budynek” stacji kolejowej w Tymbarku”

W związku z przeprowadzaną rozbiórką linii kolejowej nr 104 tzw. Galicjanki zbliża się czas usunięcia torów, a przede wszystkim “prowizorycznego” acz dłuuuugoletniego budynku stacji kolejowej w Tymbarku. Padają sugestie, aby ten budynek nie rozburzać. Może zostawić (sugerując czy Gmina Tymbark mogłaby go zakupić), a może rozebrać i przenieść w inne miejsca i wykorzystać jako małe muzeum?

Pomysły są, pewnie pojawią się nowe. Nasuwa się jednak pytanie, czy są lub będą takie możliwości? Czy zainteresuje się tym tymbarski samorząd, a może jakaś firma, osoba prywatna?

Dołączając się do tej dyskusji przypominam kilka fotografii, na przestrzeni lat. 

                             Tymbark – Dworzec Kolejowy 1884 – 1945

(materiał z Spotkań z historią (XII) Kolekcji Prywatnej Tymbark)

(opis autorstwa KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK)

Prezentowana powyżej pocztówka ” Tymbark – Dworzec Kolejowy ” to ogromna rzadkość w tak dobrym stanie zachowania. Nakład Kółka Rolniczego Jasna – Podłopień – wydana ok. roku 1920. Niezwykła bezcenna wartość ikonograficzna tej dawnej historycznej karty pocztowej – obraz nieistniejącego budynku dworca kolejowego w Tymbarku wysadzonego przez wycofującego się przed frontem okupanta w styczniu 1945 roku. Do naszych czasów zachował się budynek dworcowego zaplecza w którym znajdowały się stacyjne sanitariaty i pomieszczenia gospodarcze. Według położenia tego niewielkiego budynku możemy dzisiaj dokładnie określić pierwotne usytuowanie dworca kolejowego w Tymbarku. Widok dawnego dworca w Tymbarku od strony torów, peronu przedstawia widoczne obok pocztówki zdjęcie. Jest to fotografia autorstwa Klementyny Zubrzyckiej – Bączkowskiej z ok. 1915 roku. Oryginał tej fotografii znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie.

Fotografie związane z rodziną Turskich 

Powitanie

 …. od strony Dobrej coraz wyraźniej słychać na torach stukot kół. Gwizd parowej lokomotywy brzmi dzisiaj jakoś wyjątkowo radośnie. Zza zakrętu wyłania się pociąg i powoli wjeżdża na stację kolejową w Tymbarku. Basia ze szczęścia aż podskakuje. Z okna wagonu macha już do niej równie uradowany ukochany Tata …

LATA POWOJENNE

lata 60/70-te (ze zbiorów rodziny Wojtasów)

lata 90-te

rok 2000, teledysk zespołu Myslovitz  “Polowanie na wielbłąda”, w którym również “wystąpiła”stacja kolejowa w Tymbarku

rok 2005, wizyta senatora Koguta, zdjęcie Antoni Łomzik

rok 2010, zdjęcie: Magdalena Nowacka

rok 2013

rok 2016, zdjęcie Roland Mielnicki

rok 2020, zdjęcie Kamila Sułkowskiego

rok 2021, zdjęcie: IWS

11.11.2021 – przejazd Pociągu Wolności 

luty 2024, zdjęcie Andrzej Drożdż