Aktualności

materiał nadesłany przez Przedszkole 

W Szkole Podstawowej w Zawadce uczniowie klas IV-VII spotkali się z przedstawicielami Ochotniczej Straży Pożarnej z Zawadki i pielęgniarką, aby nabyć umiejętności udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej.

Strażacy, którzy na co dzień dbają o nasze bezpieczeństwo, zapoznali uczniów z podstawowymi czynnościami w zakresie pomocy: oceną sytuacji w miejscu wypadku, oceną poszkodowanego i kontrolą czynności życiowych, wezwaniem pomocy, podstawami podtrzymywania życia (resuscytacja, reanimacja).

Uczniowie po instruktażu bardzo chętnie brali udział w ćwiczeniach praktycznych, a u wszystkich było widać zaangażowanie w podejmowanych działaniach ratowniczych. Strażacy z Zawadki tego typu szkolenia prowadzą nie tylko w miejscowej placówce oświatowej, ale również wśród Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej działającej w OSP. W najbliższych planach jest szkolenie  mieszkańców podczas organizowanego  pikniku oraz  osób biorących udział w Święcie Gminy Tymbark planowanego na 21. lipca br.

Robert Nowak

„Edukacja z wojskiem” to nowy program ministerstw edukacji oraz obrony narodowej. Ma na celu podnoszenie świadomości dzieci i młodzieży dotyczącej bezpieczeństwa i obronności, a także kształtowania w młodych ludziach podstawowych umiejętności z zakresu obrony i ochrony ludności oraz zachowania w sytuacjach kryzysowych.

Szkoła Podstawowa w Podłopieniu zgłosiła się do udziału w tym programie. 27 maja 2024 roku klasa 5. odbyła  szkolenie w ramach edukacji z wojskiem prowadzone przez wojskowych szkoleniowców ze 114 Batalionu Lekkiej Piechoty w Limanowej kpr. Dorotę Latałę oraz kpr. Alberta Myjaka – Zasadni.

Trzygodzinne szkolenie połączyło teorię i praktykę oraz zawierało treści z obszarów: wojskowości, obronności, bezpieczeństwa, pomocy medycznej oraz obrony cywilnej. Uczniowie zapoznali się m.in. z zasadami alarmowania, sposobami szukania i wzywania pomocy, podstawami ewakuacji i schronienia oraz nawykami udzielania pomocy. Wojskowi szkoleniowcy przeprowadzili zajęcia w szkole – w klasie, i na boisku. Ich celem było przekazanie wiedzy i umiejętności w sposób ciekawy, praktyczny, dostosowany do wieku i przyjazny.

Dyrektor Szkoły Beata Sułkowska

ROCZNICE I JUBILEUSZE

(artykuł z cyklu „Okruszyny” ks.Franciszka Malarza)

Człowiek to istota jedyna na ziemi, która orientuje się dobrze i żyje trzema wymiarami czasowymi. Najpierw oczywiście to co jest: blisko, daleko, wokół. Na tym jednak nie poprzestaje, bo człowiek i cała ludzkość byłaby wtedy wciąż dzieckiem. Człowiek umie cofać się w przeszłość i rozważać to co było. Posiada zmysł historyczny. Ale i na tym nie poprzestaje, bo wtedy szczególny człowiek i cała ludzkość byłaby wiecznym starcem, który lubi myśleć i mówić o dawnych czasach. Człowiek umie też wybiegać w przyszłość i rozważać co będzie. W pewnym sensie ma umysł praktyczny. Na podstawie tego co było,  i co jest, domyśla się przyszłości.

Tak wyraźnie te trzy wymiary czasowe wpisują się w temat naszej refleksji o rocznicach i jubileuszach. Ludzie obchodzą różne rocznice, zarówno smutne jak i radosne. To pamięć o ważnych wydarzeniach. Są rocznice narodowe, które przypominają wydarzenia kulturowe i historyczne (np. 3 maja – konstytucja, 15 sierpnia – cud nad Wisła, 1 września  i 17 września – daty tragiczne).

Są również rocznice rodzinne. Często są rocznice urodzin. Tort z jedną świeczką, z kilkoma, potem 18 świeczek, a później już tylko jakaś okrągła rocznica i to nie zawsze.

Ważne i radosne są rocznice ślubu. Każda ma swoją nazwę: 25 lat – srebrna, 30 lat – perłowa, 35 lat – koralowa, 40 lat – rubinowa, 45 lat – szafirowa, 50 lat – złota, 60 lat – diamentowa, 70 lat – platynowa, 75 lat – brylantowa. Wszystkie są ważne, ale szczególnie radosna jest osiemnasta i pięćdziesiąta.

Przeżywamy rubinowy Jubileusz Parafii Podłopień. Warto pokazać jej bogactwo i piękno duchowe i materialne. O pięknie materialnym zostało już opublikowane w książce przez księdza Tadeusza Machała budowniczego kościoła i plebanii.

Natomiast w krótkim artykule chcę ukazać duchowe piękno parafii Podłopień, która kwitnie i owocuje życiem pełnym chrześcijaństwa. Działa siła przyciągania w stronę Miłosierdzia Bożego. Wyraża się to między innymi w trosce o świątynię przez dyżur sprzątania nie tylko kościoła, ale i otoczenia. Jest to wyrazem nie tylko kultury, ale również jest świadectwem wiary w realną obecność Jezusa w sakramentach świętych. Bardzo cieszy fakt aktywnego udziału parafian w nabożeństwach, korzystania z Sakramentów świętych Ubogaceniem parafii są liczne grupy i wspólnoty działające przy parafii (Liturgiczna Służba Ołtarza, Dziewczęca Służba Maryjna, Kręgi Rodzin Domowego Kościoła, Grupa Młodzieżowa, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Caritas, Chór parafialny „Iskra Miłosierdzia”, Towarzystwo Przyjaciół Seminarium Duchownego w Tarnowie,  liczne Róże różańcowe matek  i ojców, rodziców modlących się za swoje dzieci, osoby modlące się za księży tzw. „Margaretka”. Bardzo cieszy fakt licznych Mszy Świętych zamawianych podczas pogrzebów. Rodziny zapraszają księdza, aby z racji pierwszego piątku przyszedł z Panem Jezusem do chorych.

Jubileusz 40-lecia parafii Podłopień jest też dobrą okazją do pokazania tego dobra, które zaistniało bezpośrednio lub pośrednio w wydarzeniach, jakie miały miejsce w tej młodej Parafii.

Pierwszy przykład:

Jednym z nich jest „Budowa Pomnika ku czci świętego Jana Pawła II” przy trasie nr 28 upamiętniający przejazd świętego Jana Pawła II do Starego Sącza w dniu 16 czerwca 1999 roku, w celu dokonania kanonizacji świętej Kingi. Fakt ten spowodował wielkie ożywienie w parafii. Wielka jest siła oddziaływania świętości na mieszkańców, wyrażona na wybudowanym pomniku, na którym widnieje napis „Świętymi Bądźcie”. Z tego wyrasta nasze dziś i zapowiedź na dobre jutro. W każdym domu jest obraz Miłosiernego Jezusa, świętej siostry Faustyny i świętego Jana Pawła II.

Drugi przykład:

Od kilku lat zauważyłem jak ktoś przyjeżdżał w tym samym dniu sierpnia i zostawiał pojazd na parkingu. On sam podchodził pod drzwi kościoła parafii w Podłopieniu i klęczał przy zamkniętych drzwiach. Udało mi się jednego razu nawiązać rozmowę z nim i zapytać o powód adoracji Jezusa Miłosiernego. Odpowiedział, że niedaleko tego kościoła na drodze doszło do wypadku samochodowego. W tym zdarzeniu w cudowny sposób wzywając Jezusa Miłosiernego o pomoc otrzymał łaskę ocalenia i wyszedł z wypadku cały. Było to dla niego wielkie szczęście, dlatego co roku w rocznicę tego wydarzenia przychodzi, żeby podziękować za drugie życie. Na koniec rozmowy powiedział: „Muszę przyznać księdzu, że wolałem te dawne stare drzwi, bo w nich była dziurka na klucz przez którą mogłem wpatrzyć się w obraz Miłosierdzia Bożego. Teraz te nowe drzwi są ładne, ale szczelne. Ale Bóg widzi wszystko”.

Trzeci przykład:

Szanując prywatność nie mogę opisać zdarzeń, jeśli nie uzyskałem na to zgody osób w nim uczestniczących. Dlatego posłużę się przykładem z innej parafii, który dobrze wpisuje się w nasze nowenny ku czci Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w każdą środę i nabożeństwa Miłosierdzia Bożego w każdy piątek.

Ks. Włodzimierz Sedlak, były profesor KUL i autor prac naukowych, opowiadał następujące wydarzenie ze swojego życia. Pewnego razu przyszła do niego niewiasta, której dziecko cierpiało na chorobę Heinego-Medina, by odprawił Mszę św. Wotywną do Matki Bożej
o uzdrowienie dziecka. Jak wyznała była u wielu lekarzy, ale nie udało się im wyleczyć dziecka. Ks. Sedlak spełnił jej życzenie. O dziwo, nastąpiła kolosalna poprawa. Dziecko doszło do zdrowia, a matka była wdzięczna Bogu. Co roku zamawiała Mszę św. W rocznicę tego wydarzenia. Jak zwierzył się ks. Sedlak, fakt ten wpłynął również na umocnienie jego wiary. Od tego momentu, często odprawiał Mszę św. wotywną.

Podobnie jak zgaszoną święcę rozpala się od płonącej podobnie iskra Bożego Miłosierdzia rozpala serca i umysły zgaszonych i kierunkuje ich życie w stronę nieba.

Pytamy o przyszłość, jaka ona będzie. Podpowiada Adam Mickiewicz „Jaka przyszłość łatwo odgadnę, bo na którą stronę drzewo się pochyli na to upadnie”.

Zbytnio nachylamy się w stronę na lewo. Przeżyliśmy czas komunizmu, a nadszedł czas pogańskiego liberalizmu. Pytanie „Jak przejść przez to trudne nasze dziś z Ewangelią w sercu?” – nasuwa mi się spostrzeżenie, jak o pogodzie w kwietniu. Była piękna, wiosenna pogoda, drzewa zakwitły, a nieoczekiwanie nadszedł chłód i mróz który zniszczył kwiaty. Padnięte nie wydadzą owocu. Szkoda… Ocalały tylko te, które były szczególnie chronione. To wymowna symbolika. Na pytania jak przejść przez te trudne czasy odpowiedź dał Święty  Jan Paweł II: „Nie bójcie się! – musicie od siebie wymagać, choćby inni nie wymagali”. Każdy z was powinien mieć jasno określony cel życia, a jest nim niebo. Nie żyję tu na ziemi po to, aby się bawić, ale po to aby się zbawić.

1. Nasze plany i nadzieje coś niweczy raz po raz,
   Tylko Boże miłosierdzie nie zawodzi nigdy nas.Ref. Jezu ufam Tobie od dziecięcych lat,
   Jezu ufam Tobie choćby wątpił świat.
   Strzeż mnie dobry Jezu jak własności Swej,
   I w opiece czułej duszę moją miej.
2. Ufność w miłosierdzie Boże zapewnienie daje nam
   że w godzinę naszej śmierci przyjdzie po nas Jezus sam. 

Człowiek zdaje sobie sprawę ze swej znikomości, instynktownie zwraca się ku Temu, który wszystko może, dla BOGA „nie ma rzeczy niemożliwych”. Rzuca się więc w ramiona dobrego Ojca, jak małe dziecko, szukając u Niego schronienia, bezpieczeństwa i pomocy.

A razem z psalmistą woła: „Także i w starości nie opuszczaj mnie Panie!”,

 „Jestem ubogi i nędzny, ale Pan troszczy się o mnie” (Ps 40,18)

Opracował: Ksiądz Franciszek Malarz

fot.IWS

Szef szkolenia wojskowego w Jednostce Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS ” Strzelec” OSW w Tymbarku mł. insp. ZS Stanisław Opach po raz osiemnasty ukończył Międzynarodowy Ekstremalny Maraton Pieszy na 100 km. KIERAT – 2024. Tym samym pokonał już 1800 km cieszącego się dużym zainteresowaniem biegu. Stanisław Opach jest również instruktorem taekwondo posiadającym 4 dan. Kierat ukończył również  strzelec ZS  Jakub Koza z tymbarskiego Strzelca, uczeń klasy pierwszej wojskowej Zespołu Szkół im. KEN w Tymbarku. Jakub po raz pierwszy uczestniczył  w ekstremalnym biegu i ukończył go w czasie 26 h 35 min. Strzelcom należy się szacunek za podjęte wyzwanie a szczególne podziękowanie dla Stanisława Opacha za popularyzację wśród młodzieży  ekstremalnych biegów górskich.  Wszystkim uczestnikom biegu składamy serdeczne gratulacje. Jesteście wielcy!

Robert Nowak

W Kieracie wzięła też udział i go ukończyła Małgorzata Giza – druh strażak z OSP Tymbark, znana dzieciom i młodzieży, i nie tylko,  z przeprowadzonych często szkoleń z zakresu pierwszej pomocy.

Bardzo wysoką, bo 28 lokatę zajął Artur Steczowicz z Tymbarku, który pokonał 100 km w 17 godzin!

Gratulacje!

IWS

źródło zdjęć Małgorzaty i Artura: FB

Małgorzata Giza

Artur Steczowicz

Stanisław Opach i Jakub Koza

Młodzież z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku  25. maja 2024 r. o 21.30 – w  godzinę śmierci rtm. Witolda Pileckiego, zamordowanego z wyroku komunistycznego sądu w więzieniu na warszawskim Mokotowie –  zapaliła znicze pamięci. W ten sposób uczciła pamięć bohaterskiego żołnierza w 76 rocznicę zamordowania wielkiego patrioty. W akcji udział wzięli: sekcyjny ZS Patryk Przeciszowski, starszy strzelec ZS Krzysztof Oleksa, strzelec ZS Karol Chłopek i strzelec ZS Mateusz Czech.

Rotmistrz Witold Pilecki

25 maja 1948 r. o godz. 21.30 komuniści zabili jednego z najdzielniejszych obrońców Niepodległej. Żołnierza Armii Krajowej, organizatora ruchu oporu w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz, uczestnika powstania warszawskiego.

Służbę Polsce rozpoczął w czasie wojny z bolszewikami w 1920 r. Walczył podczas kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie w strukturach Polskiego Państwa Podziemnego. W 1940 r., wykonując misję zleconą przez dowództwo ZWZ, dobrowolnie poddał się aresztowaniu i wywózce do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, by zdobyć informacje o zbrodniach Niemców i zorganizować konspirację niepodległościową. Na skutek zagrożenia dekonspiracją podjął decyzję o ucieczce, którą udało mu się szczęśliwie przeprowadzić.

W 1944 r. walczył w powstaniu warszawskim, w zgrupowaniu Chrobry II. Od 1945 r. służył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, skąd – decyzją gen. Władysława Andersa – wrócił do Polski, by odtworzyć rozbite po działaniach wojennych struktury wywiadowcze, działające dla Rządu RP na Uchodźstwie. Został aresztowany w maju 1947 r., osadzony w areszcie śledczym przy ul. Rakowieckiej w Warszawie i poddany okrutnemu śledztwu. Mimo tortur do końca zachował żołnierską postawę. Pozostał wierny dewizie: Bóg, Honor, Ojczyzna.

Pokazowy proces przed komunistycznym sądem trwał dwa tygodnie. Rtm. Pilecki i jego podwładni zostali skazani za „szpiegostwo”. Orzeczono trzy kary śmierci i kilka długoletniego więzienia. Ostatecznie Tadeuszowi Płużańskiemu i Marii Szelągowskiej kary śmierci zamieniono na dożywotnie więzienie. Rtm. Pilecki został zamordowany strzałem w potylicę, wieczorem 25 maja 1948 r. Ciało złożono w nieoznaczonym miejscu na warszawskich Powązkach.

Przed II wojną światową Witold Pilecki gospodarował w rodzinnym majątku w Sukurczach. Organizował pomoc społeczną, kółka rolnicze i kursy przysposobienia wojskowego. Założył rodzinę. Rozwijał zdolności artystyczne: rysował, malował, pisał wiersze…

Do 1989 r. wszelkie informacje o dokonaniach i losie Witolda Pileckiego podlegały w PRL ścisłej cenzurze. W lipcu 2006 r. prezydent Lech Kaczyński, w uznaniu zasług Witolda Pileckiego i jego oddania sprawom ojczyzny, odznaczył go pośmiertnie Orderem Orła Białego. W 2013 r. został pośmiertnie awansowany na pułkownika.

żródło: Żaneta Wierzgacz, Asystent prasowy

Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie

W ubiegły czwartek w LDK w Limanowej miał miejsce koncert „Disturb the Silence”, zorganizowany przez Fundację Kalenter z Warszawy, której prezesem jest Agata Cieplińska (Janczy).  Licznie zebrana  publiczność dała się porwać w miniony czas przedwojennej Limanowej, gdzie obok Polaków żyli, pracowali, grali i śpiewali mieszkającej w niej Żydzi. Tym bardziej, że znakomity zespół nie grał po prostu „żydowskiej muzyki”, ale grał wykorzystując, interpretując,  znalezione właśnie w Limanowej przedwojenne zapisy  nutowe (prezentowanych też na towarzyszącej koncertowi wystawie). 

Zespół grający na deskach sali widowiskowej w Limanowej  składał się z jednych z najlepszych w Polsce muzyków, instrumentalistów: Andrzej Ciepliński (klarnet), Paweł Janas  (akordeon), Piotr Przedbora (gitara) oraz  Piotr Zimnik (kontrabas). 

Bisy, brawa na stojąco, to wyraz oceny tego wyjątkowego koncertu, który z pewnością zostanie w sercach słuchaczy. 

IWS

(fot. Wojciech Grzędziński)

…

W niedzielne popołudnie, na Zamieściu, na Osiedlu Puty, została odśpiewana ostatnia majówka w tym roku z cyklu Tymbarskie Majówki. Tymbarskie Majówki to inicjatywa z Pań z Koła Gospodyń Wiejskich w Tymbarku, we współpracy z Strażacką Orkiestrą Dętą Tymbarski Ton. Wszystkim majówkom przewodniczył ks.proboszcz Parafii Tymbark dr Jan Banach.

Na zakończenie został odśpiewany „Anioł Pański” w intencji wszystkim zmarłych z osiedla, z Zamieścia. 

A jako, że to 26.maja – czyli Dzień Matki, to członkowie zespołu muzycznego, wraz z księdzem Proboszczem, zaśpiewali wszystkim Mamom „Sto lat”.

IWS

IWS