Nasi Drodzy Kapłani Parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku …
Gdybyśmy nie mieli Sakramentu Kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana.
Kto Go umieścił w tabernakulum ? Kapłan.
Kto przyjął naszą duszę u początku jej życia? Kapłan.
Kto ją żywi, by dać jej siłę na wędrówkę? Kapłan.
Kto ją przygotuje na spotkanie z Bogiem? Kapłan.
Kapłan, ciągle kapłan …
Mógłbyś mieć dwustu aniołów i nie mogliby Cię rozgrzeszyć.
A kapłan, choćby najprostszy – może.
Kapłan nie jest kapłanem dla siebie.
Nie udziela sobie rozgrzeszenia, nie udziela sobie sakramentów.
Nie jest dla siebie. Jest dla Was. (Św. Jan Maria Vianney)
Nasi Drodzy Kapłani Parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku,
Rozpoczynając fragmentem z myśli i rozważań Św. Jana Marii Vianneya, my członkowie tymbarskiej wspólnoty parafialnej w tym szczególnym czasie domowej izolacji łączymy się dzisiaj z Wami w modlitwie w dniu ustanowienia przez Pana Jezusa, Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. Jesteśmy jednocześnie myślą i sercem z Księdzem Prałatem Józefem, z Księdzem Stanisławem, z Księdzem Bogdanem, z wszystkimi kapłanami pracującymi w przeszłości w naszej Parafii, a także z kapłanami – naszymi rodakami pochodzącymi z tymbarskiej ziemi, którzy ze względu na swą posługę duszpasterską, czy też rezydencję przebywają teraz w różnych miejscach Polski i świata.
Przed laty, zrodziło się Wasze kapłaństwo jako uczestnictwo w jedynym kapłaństwie Jezusa Chrystusa – sakrament w którym oddaliście się na służbę Chrystusowi i Jego Kościołowi. Obecny czas i te ostatnie dni pokazują jak słuszne były słowa naszego Ojca Św. Jana Pawła II, który nauczał, że „Kapłan w Bożym planie zbawienia pełni niezastąpioną rolę, dlatego Kościół i świat tak wiele od niego oczekują. Kapłan bowiem jest człowiekiem słowa, który ma za zadanie nieść orędzie Ewangelii ludziom swoich czasów. Jest on również człowiekiem Eucharystii, poprzez którą wnika do samego wnętrza tajemnicy paschalnej.”
Wy w czasie trwającej epidemii, nie bacząc na zagrożenia, niezmiennie trwacie przy ołtarzu głosząc Słowo Boże, składając Ofiarę i sprawując sakramenty
(w ramach i w dostosowaniu się do obowiązujących ograniczeń udziału wiernych).
Drodzy Kapłani.
Dziękujemy za każdy dzień Waszej oddanej, pokornej posługi kapłańskiej, we wszystkich jej formach i za wszelkie dobro, które dzięki niej otrzymujemy. Dziękujemy za wielkie zaangażowanie z jakim realizujecie tę posługę dla pogłębiania naszej wiary i rozwoju duchowego, dla kształtowania postaw etycznych każdej i każdego z nas jako dobrego katolika. Życzymy Wam abyście ciągle i na nowo odkrywali dar i sens swego powołania. Niech Pan Bóg obdarza Was wszelkimi łaskami oraz dobrym zdrowiem a przez działanie Ducha Świętego niech Was uzdalnia do dalszej służby Kościołowi i prowadzi na wszystkich drogach życia. Powierzamy Was opiece Matki Najświętszej – niech nieustannie czuwa nad Wami i osłania od wszelkich niebezpieczeństw.
Na koniec przyjmijcie w naszym serdecznym darze modlitwę, którą wznosimy słowami Ojca Św. Jana Pawła II:
Dobry Ojcze. Prosimy Cię, nie pozwól by Twojemu Kościołowi kiedykolwiek zabrakło świętych kapłanów i apostołów, którzy – słowem
i sakramentami – otworzą drogę do spotkania z Tobą. Jako Kościół głoszący Twoją chwałę błagamy Cię: Niech nigdy nie zabraknie świętych kapłanów w służbie Ewangelii. Niech rozbrzmiewa w każdej katedrze i każdym zakątku świata uroczysty hymn Veni Creator Spiritus. Maryjo Królowo Apostołów i Matko kapłanów, Ty razem z uczniami w Wieczerniku modliłaś się do Ducha Świętego za Nowy Lud i jego Pasterzy. Bądź z nimi i prowadź ich po drogach świata na spotkanie z ludźmi, odkupionymi Krwią Twego Syna. Pomagaj im do końca pełnić wolę Jezusa, który narodził się z Ciebie dla zbawienia człowieka.
Drodzy Kapłani, z wdzięcznością za wszystko mówimy – Bóg zapłać.
