Aktualności

„Polski Bohater o włoskim rodowodzie” artykuł Marii Radożyckiej-Paoletti

Artykuł o Nasz Bohaterze kpt.Tadeuszu Poulone, pióra Marii Radożyckiej-Paoletti, który ukazał się w 2018 roku w miesięczniku  „w Sieci HISTORII” (w numerze 7).

Maria Radożycka-Paoletti – pisarka, tłumaczka mieszkająca we Włoszech (w Ancony). Interesuje się  historią, w tym historią dotyczącej odbicia włoskiej Ancony (kiedyś podkreślano przede wszystkim wkład tamtejszej partyzantki, a dzisiaj podkreśla się wkład polskich oddziałów). Między innymi w radiu Wnet  opowiadała  o dzisiejszym życiu Polonii, w tym regionie, a także o swoim  ojcu, który m.in. w czasach komunizmu trafił do więzienia we Wronkach. Komentuje  sytuację polityczną i społeczną we Włoszech. 

 

 

 

 

Pani Zofia Posmysz podaruje kopię medalika „Chrystusa Oświęcimskiego”

Jutro podczas uroczystości nadania imienia kpt. Tadeusza Paolone,  Bibliotece Publicznej Gminy Tymbark Pani Zofia Posmysz, więźniarka niemieckiego obozu KL Auschwitz przekaże Pani Ewie Skrzekut , kierownikowi Biblioteki Publicznej Gminy Tymbark kopię medalika „ Chrystusa Oświęcimskiego”,  wykonanego przez więźnia Wiktora Tołkina. Jest to ogromne wydarzenie dla lokalnej społeczności.

Medalik oświęcimski w rękach Właścicielki Zofii Posmysz – zdjęcie zrobione podczas spotkania z Panią Zofią w Tymbarku, w 2013 roku (zdjęcie: TR)

poniżej zdjęcia ze spotkania w Tymbarku z Panią Zofią Posmysz w czerwcu 2016 roku (autor zdjęć: Roland Mielnicki) 

Społeczna Publiczna Szkoła Muzyczna w Tymbarku rozpoczęła 30. rok szkolny!

2 września 2019 Społeczna Publiczna Szkoła Muzyczna w Tymbarku rozpoczęła 30-ty rok szkolny, w tym piąty jako szkoła publiczna.  W tym roku w Szkole rozpoczęło naukę 150 uczniów, w tym dzieci w cyklu sześcioletnim oraz dzieci starszych w trybie trzyletnim. 

Dzięki olbrzymiej pracy dyrekcji, grona pedagogicznego, rodziców i uczniów oraz osiąganych przez lata bardzo wysokich wyników nauczania Stowarzyszenie prowadzące szkołę otrzymało w 2014 roku z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego zgodę na przekształcenie szkoły w szkolę publiczną, co  stało się z dniem 1 stycznia 2015 roku. Dzięki temu finansowanie nauki w szkole, w tym uczniów Szkoły  mieszkających w Gminie Tymbark (którzy stanowią ok. 90% ogółu uczniów) przejęło Centrum Edukacji Artystycznej.  Nauka w szkole jest bezpłatna (rok szkolny 2013/2014 był ostatnim rokiem, w którym rodzice płacili czesne, co często uniemożliwiało naukę dzieciom, których rodzice nie mieli możliwości finansowych). Posiadanie statusu szkoły publicznej  to też obowiązki i wymagania stawiane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w tym realizacja ramowych planów nauczania.  Obowiązkiem Szkoły jest przeprowadzenie rekrutacji uczniów kierując się wyłącznie zasadą powszechnej dostępności.  Jedynym kryterium jest pozytywny wynik sprawdzianu uzdolnień, predyspozycji lub praktycznych umiejętności niezbędnych do podjęcia kształcenia w danej szkole artystycznej. 

W imieniu organu prowadzącego Szkołę, tj. Zarządu Samodzielnego Koła Terenowego nr 99 Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Tymbarku, życzę dyrekcji, nauczycielom, pracownikom administracji, rodzicom, uczniom, członkom Stowarzyszenia oraz przyjaciołom Szkoły, aby nadchodzący czas był okresem  wzajemnej życzliwości, bardzo dobrej współpracy oraz licznych małych i dużych sukcesów!

Irena Wilczek-Sowa 

zdjęcia: IWS

80. ROCZNICA WYBUCHU II WOJNY ŚWIATOWEJ – w Tymbarku obchody będą 4 września

W tym roku 1 września obchodzimy 80-lecie wybuchu II wojny światowej. 1 września 1939 roku wojska III Rzeszy zaatakowały  Polskę.  Rozpoczął się największy w historii konflikt zbrojny.   Wojna objęła większość państw europejskich i ich kolonii, jak też  Ameryki Północnej i Południowej oraz Azji. Według różnych szacunków wojna pochłonęła od 50 do 78 milionów istnień. 

W Tymbarku gminne obchody 80.Rocznicy Wybuchu II Wojny Światowej odbędą się 4 września br.

Uroczystości rozpoczną się o godz.10.00 Mszą Świętą w kościele parafialnym w Tymbarku w intencji poległych i pomordowanych w czasie II wojny światowej.  Druga część uroczystości odbędzie się w tymbarskiej bibliotece.  Rozpoczną się odsłonięciem tablicy pamięci kpt.Tadeusza Paolone na budynku biblioteki, a następnie odczytaniem i wręczeniem aktu nadania imienia kpt. Tadeusza Paolune Bibliotece Publicznej Gminy Tymbark.  Ostatnim akcentem będą wykłady pod tytułem „II wojna światowa – wyzwania pamięci w XXI wieku” oraz „Kpt.Tadeusz Paolone – Ocalić od zapomnienia”.

Organizatorami obchodów jest Gmina Tymbark oraz Instytut Pamięci Narodowej. 

IWS

4 września w Tymbarku Gminne Obchody 80.Rocznicy Wybuchu II Wojny Światowej, Pani Zofia Posmysz…

Memory That Will Save Us – współwięźniarka kpt.Tadeusza Paolone Zofia Posmysz ku pamięci

„Niepodległość krwią i blizną zdobyta” – artykuł Jana Platy (po raz pierwszy publikowany na portalu 8 sierpnia 2018)

Niepodległość krwią i blizną zdobyta

Odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1918r. po 123 latach niewoli było zbiorowym wysiłkiem wielkiej rzeszy Polaków i dziełem wybitnych przywódców.  Każde miasto, miasteczko, każda gmina i niemal każda wieś ma swoich bohaterów. Wielu z nich, po wybuchu II wojny światowej, znalazło się na niemieckich i sowieckich listach proskrypcyjnych, a potem  byli mordowani. Inni  w latach komunizmu zostali zepchnięci w niebyt . Trzeba przywrócić pamięć o nich, o ich życiu i poświęceniu, aby w ten sposób stworzyć międzypokoleniowy łańcuch polskiej pamięci.

Niechby naszym żywym wspomnieniem o Nich, na 100 lecie odzyskania niepodległości była  tablica z imionami i nazwiskami tych, którzy z naszej gminy zginęli w czasie obydwu  wojen światowych, w wojnie bolszewickiej i w czasach okupacji sowieckiej. To będzie zadanie dla nas Tymbarczan i dla przyszłego samorządu. Jesteśmy Im to winni jako społeczność gminy, bo jeśli my nie utrwalimy pamięci o Nich to nikt tego za nas nie zrobi. Ich ofiara życia stanie się mglistym nieokreślonym wspomnieniem, które wiatr historii rozwieje, tak jak pamięć o wielu  powstańcach w XIX wieku, czy innych uczestnikach bohaterskiej obrony Ojczyzny.

Wiele osób wymienionych na tej liście nie pochodziło z Tymbarku, Piekiełka, Podłopienia, Zawadki czy Zamieścia. Losy wojenne rzuciły ich do nas. Tu działali  i tu oddali swoje życie. 

Ofiary wojny – uczestnicy walk frontowych, partyzanci, konspiratorzy, organizatorzy tajnego nauczania, ofiary rzezi na Wołyniu, żyjąca wśród nas diaspora żydowska zgładzona na Przylaskach i w innych miejscach oraz przypadkowe ofiary zamordowane w niemieckich obozach koncentracyjnych, sowieckich gułagach i katowniach UB – to ludzie, którym winniśmy wdzięczność, pamięć i cześć.

Żywię nadzieję, że poniższa lista stanie się przyczynkiem do uzupełnienia wielu nieznanych faktów z naszej lokalnej historii splatającej się z dziejami Narodu i Ojczyzny.

Dziękuję wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomogli mi odtworzyć niniejszy wykaz. Szczególnie dziękuję pani Marii Kuc i panu Stanisławowi Wcisło – bez ich pomocy, bezcennych rad, uzupełnień i uwag, niniejszy spis nie miał by tej postaci.

  1. Atłas Stefan z Tymbarku – lat 13, ur. 27 VII 1927 r. Zginął na Gruszowcu  24 X 1940 r.
  2. Bednarczyk Józef, kapitan – ps. „Bartłomiej” : „Bystry” – zginął na polu walki.
  3. Biedroński Stanisław z Zamieścia lat 50 , magazynier rafinerii w Sowlinach ur. w parafii Mikluszowiec pod Bochnią. Zmarł 11 IX 1943 r. od ran postrzałowych brzucha.
  4. Biedroński Wilhelm – zginął na polu walki w 1915 r. pod Toporowcami  – Bezarabia.
  5. Bieździadecki Jan, szer.  policjant w Tymbarku – zginął na polu walki w 1939r.
  6. Brosz Elżbieta, nauczycielka, uczestniczka tajnego nauczania, ps. „Orlątko”– zamordowana w Auschwitz.
  7. Bubula Józef – lat 20 – zginął na Węgrzech, podczas I wojny światowej
  8. Bubula Sebastian, szer.– zginął na polu walki w 1939 r.
  9. Bubula Wojciech, szer. – zginął na polu walki w 1939 r.
  10. Bulik Jan, szer.  policjant w Tymbarku– zginął na polu walki w 1939 r.
  11. Chlipała Jan z Zamieścia lat 42– zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku. Powodem egzekucji było zatarasowanie drogi ściętym drzewem.
  12. Chlipała Józef z Zamieścia lat 43– zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku.
  13. Czeczótka Józef, szer.  – zginął na polu walki w 1939 r.
  14. Czernek Antoni, zam Jasna 147 – zginął podczas I wojny światowej.
  15. Czyrnek Wojciech, szer. ur. W 1911 r. zam. Jasna 147 – zginął na polu walki w 1939 r. pod Lwowem w miejscowości Rzęsna Polska,
  16. Czyż Władysław z Wielunia, podporucznik  – ps. „Pokutnik” partyzant z oddziału egzekutywy „Zagoszcz”. Zginął w Szczyrzycu,
  17. Dębski Maciej zam. Piekiełko 75 – zginął na froncie włoskim w czasie I wojny światowej,
  18. Duchnik Józef zam. Piekiełko74, brał udział w wojnie bolszewickiej, zginął w nieznanych okolicznościach w Alpach.
  19. Duchnik Władysław ps. „Duchniewski”, nauczyciel Gimnazjum  – zamordowany 11 X 1943 r. w Auschwitz
  20. Fromm Grzegorz z Tymbarku, ur. 14 I 1903 r  – zginął 14 I 1945 r.
  21. Giza Józef, zam. Piekiełko 49, zginął w czasie I wojny światowej – osierocił 2. Dzieci. Założył w Piekiełku dwuletnią szkołę pisania i czytania.
  22. Goryczka Stanisław ze Słopnic lat 20 – zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku, pogrzebany na cmentarzu w Słopnicach.
  23. Górka Szczepan z Podłopienia, szer. – zginął na polu walki w 1939 r.,
  24. Homa Jan, major, z Podłopienia  – zginął na polu walki IX 1939r. (wujek kpt. Paulone),
  25. Jarosz Stanisław lat36, st. sierżant, partyzant, , ps. „Strażnik” – zginął na Zęzowie podczas patrolu. Pochowany w Nowym  Rybiu.
  26. Kaletka Franciszek, podporucznik – ps „Jodła”,
  27. Kapturkiewicz Józef zam Piekiełko 5  – zginął w bitwie pod Radziejowem w 1915 r.,
  28. Kęska Roman, starszy sierżant  ps. „Ryszard”, prac. Owocarni – zamordowany w Auschwitz,
  29. Klimczyk Stefan, porucznik – zginął na polu walki w 1939 r.,
  30. Krzyściak Alfons – lat 11 zginął w czasie wojny od wybuchu granatu.
  31. Ks. Kuc Edward – zaginął na Zęzowie w czerwcu 1944r po pogrzebie brata Władysława zastrzelonego przypadkowo przez partyzantów grupy „Zagoszcz”– ciała Edwarda do tej pory nie odnaleziono,
  32. Kuc Stanisław ps. Błyskawica” –  nr obozowy w Auschwitz 102916, nr obozowy w Buchenwaldzie 900082 zmarł 22 IV 1945r. Pochowany w Bawarii,
  33. Kuc Stefan dr medycyny – więzień Auschwitz, Mauthausen, Neuengamme, Drutte koło Brunszwiku, Brgen-Belsen. Zmarł 13 XII 1946r. pochowany w Wunstorf- Luthe koło Hanoweru,
  34. Kuc Władysław, wójt tymbarski  – zastrzelony przypadkowo przez partyzantów z grupy „Zagoszcz” podczas zamachu na komendanta tymbarskiej żandarmerii Mullera,
  35. Kulig Michał lat 21 zginął VI 1918 r. w Maderówce koło Jasła. Mieszkał w Tymbarku pod nr 120.
  36. Kurneta Stanisław, ps. „Motyl” – zamordowany.
  37. Mirecki Stanisław vel. Stolarczyk, pułkownik,  ps „Pociej”; „Wit” – Inspektor „Niwy” aresztowany na Kisielówce 27VIII 1944 rok. Ranny w czasie próby ucieczki, po kilku dniach pobytu w areszcie na gestapo w Nowym Sączu zmarł.
  38. Miśkowiec Jan, porucznik– zginął na polu walki w 1939 r.,
  39. Miśkowiec Stefan, sierżant– zginął na polu walki w 1939 r.,
  40. Miśkowiec Wojciech ur. 23 II 1880 r. –  jako zakładnik rozstrzelany 17 VII 1944 w Słopnicach,
  41. Myszkowska Amelia lat 22 – ofiara komunizmu – córka Jerzego Myszkowskiego. Wypędzona z domu  16 III 1945 r. , okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  42. Myszkowska Julia lat 47 – ofiara komunizmu – żona Jerzego Myszkowskiego. Wypędzona z domu  16 III 1945 r., j.w. okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  43. Myszkowska Maria – ofiara komunizmu – żona Stefana Myszkowskiego. Wypędzona z domu  16 III 1945 r. okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  44. Myszkowski Jerzy oficer WP  – zamordowany w Katyniu,
  45. Myszkowski Ludwik aresztowany za organizowanie struktur wojskowych w pow. limanowskim  – zamordowany w Auschwitz,
  46. Nakoneczny Michał z Przemyśla. W czasie okupacji zatrzymał się w Tymbarku, gdzie współpracował z tutejszym podziemiem. Aresztowany w warsztatach naprawczych PKP w Nowym Sączu gdzie pracował. Po torturach na gestapo w N. Sączu przewieziony do Tymbarku i zastrzelony 25 X 1941 w olszynach nad rzeką nieopodal kapliczki „Na górach”.
  47. Niesiołowski Adam porucznik, inżynier ps. „Bawina” – rozstrzelany w Rdziestowie  27 IV 1944 r.
  48. Niezabitowski Tadeusz ze Słopnic lat 30– zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku, pogrzebany na cmentarzu w Słopnicach.
  49. Nowacki Józef – ps. „Bystry” – zamordowany.
  50. Ociepka Andrzej z Piekiełka, kowal  – zginął na wojnie bolszewickiej w 1920roku. Osierocił 4.dzieci.
  51. Palacz Jan z Zamieścia – zastrzelony na łące przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r.
  52. Palka Jan, jako zakładnik rozstrzelany w Słopnicach 17 VII 1944 r.
  53. Paradecka Helena ps. „Łączniczka” – łączniczka Inspektoratu „Niwa” Poległa na polu walki.
  54. Paszkiewicz Jadwiga – ofiara komunizmu – teściowa Jerzego Myszkowskiego, wypędzona z domu 16 III 1945 r.  okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  55. Paulone Tadeusz, kapitan – zamordowany 11 X 1943 w Auschwitz. Organizator struktur wojskowych na terenie obozu.
  56. Pieguszewska Zuzanna, żona tutejszego aptekarza – zmarła w czasie transportu do Auschwitz,
  57. Piekos Zbigniew, kapral podchorąży , ps. „Śmiały” – zginął na polu walki,
  58. Puto Jan, szer. – zginął na polu walki w 1939 r.
  59. Rytt Maksymilian – kierowca – zginął na Gruszowcu 14 XII 1944r.pomyłkowo zastrzelony przez radzieckich partyzantów w czasie jazdy samochodem,
  60. Sędzik Jan  lat12 z Zamieścia – zginął 25III 1945r. od wybuchu miny – zam.  Zamieście nr 134.
  61. Sobczak Stanisław z Tymbarku ur 1905r. – jako zakładnik rozstrzelany 17 VII 1944 w Słopnicach,
  62. Sobczak Stanisław z Zamieścia ur 1908r. – jako zakładnik rozstrzelany 17 VII 1944 w Słopnicach,
  63. Sobczyk Jan mgr, podporucznik, główny księgowy w „Owocarni”; ps. „Sokal”- zginął w Auschwitz,
  64. Stanisz Franciszek – ur. 5 I 1902 w Podłopieniu, gajowy  – rozstrzelany w Rdziestowie  3 V 1944 r. za posiadanie broni i współpracę z partyzantami. Mieszkał w Podłopieniu  nr 194,
  65. Steczowicz Józef (starszy) – zmarł w 1919 roku  na skutek ran otrzymanych na froncie ukraińskim,
  66. Steczowicz Józef, kolejarz, ur.3 III 1891? – zamordowany w Auschwitz 27 XI 1941r. Nr obozowy 17210 . W obozie przebywał od 9 VI 1941roku do śmierci,
  67. Steczowicz Michał, marynarz, mat – zginął w 1939 w walkach na Oksywiu,
  68. Szczepaniak Józef zmarł od rany postrzałowej 10 IX 1940r. Mieszkał w Tymbarku pod nr 138,
  69. Szewczyk Ludwik z Podłopienia – zginął na polu walki pod Lwowem IX 1939 r.
  70. Szwabe Jadwiga, ps. „Matka”, aresztowana w czasie obławy na płk Stanisława Mireckiego i zesłana do obozu w Ravensbruck   – zamordowana w czasie ewakuacji obozu w okolicy miejscowości Litomierzyce na terenie Czechosłowacji.
  71. Szyćko Wacław, major, ps. „Wiktor” , organizator ZWZ na terenie limanowszczyzny. Zamordowany w Auschwitz.
  72. Szymański Adolf, pułkownik inż. – prac. „Owocarni” – zamordowany  w Auschwitz
  73. Tajduś Antoni ur. 1882 r – zginął 12 VI 1916 r.
  74. Tajduś Irena – zginęła 14 V 1940r od rany postrzałowej brzucha w wieku 3 lat.  Mieszkała w Tymbarku pod nr 8.,
  75. Tomasik Jan  – ps „Sokół” zamęczony,
  76. Wacławski Stanisław, kapitan  – ps. „Daman” ; „Krzysztof” szef wywiadu Inspektoratu „Niwa” – zginął na polu walki,
  77. Wątroba Jan – zmarł w 1920 na skutek odniesionych ran. Pochowany w Nowym Targu,
  78. Zapała Jan mgr, ps.”Osa” z Podłopienia, ur. 5 IX 1910, nauczyciel gimnazjalny – rozstrzelany w Rdziestowie 3 V 1944 r.
  79. Zapała Józef, kapral – ps.. „Byk”, zginął 8X 1944r. podczas patrolu na Zęzowie. Pochowany na cmentarzu w Nowym Rybiu,
  80. Zborowski Józef  – powieszony przez Niemców w sierpniu 1944r. gdy wracał z prac polowych. Było to po akcji partyzanckiej na Łopieniu w której zginęło dwóch żandarmów,
  81. Żydzi tymbarscy – w 1939r. mieszkało w gminie Tymbark (bez Słopnic) około 70osób narodowości  żydowskiej. Zostali wymordowani przez Niemców. Dwie osoby ocalały i przeżyły II wojnę światową.

Przytaczam wykaz  rodzin żydowskich mieszkających w naszej gminie w 1939 r., jaki udało mi się cząstkowo ustalić.

  1. Beck Henryk (2 osoby) – kupiec – towary mieszane. Mieszkał w rynku obok dzisiejszego Urzędu Gminy. Pod Beckiem mieścił się areszt w miejscu dzisiejszego sklepu obok kościoła.
  2. Beldegrun Jgnacy (3 osoby) – zawód ?
  3. Berhang Herman (1 osoba) – karczmarz.
  4. Faber Herman (3osoby) – kupiec – towary mieszane.
  5. Feid Rozalia ( 1osoba) ,zam. w Kisielówce – krawcowa.
  6. Fischgrund Eliasz (4osoby)  – karczmarz.
  7. Flach imię? (3osoby) – zawód ?
  8. Goldfinger imię ? (2 osoby) – zawód ?
  9. Gotz Abram (3 osoby) – handel mąką.
  10. Gotz Ank (osób?) – handel mąką i otrębami.
  11. Gotz Jakub (osób?) – handel mąką i otrębami.
  12. Haskel imię? (osób?) – handel mięsem.
  13. Horn Rozalia (2 osoby) – handel mięsem.
  14. Kern Mosiek (5 osób) – krawiectwo.
  15. Langerfeld Jankiel + 3osoby – zawód?. Mieszkał w Rynku.
  16.  Lewkowicz imię? (?osób) – handel nawozami.
  17. Lipschutz  imię? (5 osób) – zawód?
  18. Mendel imię? (osób?) – wyrób swetrów , handel towarami różnymi. Mieszkał przy skrzyżowaniu drogi Tymbark – Dobra kier. Podłopień po prawej stronie przed mostem na Podłopień.
  19.  Nazwisko? Hermina (2 osoby) – krawcowa.
  20. Nazwisko? Paweł (osób?) – handel art. spożywczymi.
  21. Rozenberg Josef (osób?) – prowadził sklep żelazny w rynku obok gimnazjum.
  22. Ruhla Josek (2 osoby) – zawód?
  23. Schnitzer Roman  2osoby) – zawód?
  24. Schreiber Chesiek (5 osób) – zawód?
  25. Schruber imię? (osób?) – handel drewnem, posiadał tartak w kierunku Zaolzia.
  26. Steiner M (2 osoby) – karczmarz w Piekiełku.
  27. Stern imię? (osoby?) – handel skórami.
  28. Stern imię? (osoby?) – prowadził skład maszyn rolniczych.
  29. Still Josef (4 osoby) – handel towarami mieszanymi.
  30. Strom M (4osoby) – prowadziła sklep bławatny (tkaniny) w rynku.
  31. Templer imię? (4 osoby) – handel towarami mieszanymi.
  32. Waserlauf imię? (osób?) – prowadził zakład kuśnierski w Zamieściu na skrzyżowaniu drogi do Słopnic.
  33. Windstroch imię? (2osoby) – zawód?
  34. Zolman W  (osób?) – karczmarz. Posiadał karczmę w rynku.

 Z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości ufundujmy tablicę pamiątkowa dla  naszych ziomków, którzy życiem zapłacili za jej odzyskanie. Niech to będzie wyraz naszej wdzięczności i pamięci za ofiarę Ich życia i krwi.

Jan Plata

„Nasz Bohater” – o Tadeuszu Paolone pisze Stanisław Wcisło

Tadeusz Paolone

Tadeusz Paolone – Piekiełko

Tadeusz Paolone

Tadeusz Paolone

 

Nasz Bohater

Motto:

Zostałeś Mistrzem dla wielu

krzewiąc wśród słabych idee:

Wolności, Wiary, Nadziei i Miłości.

Niech one nadal nas utwierdzają
w przekonaniu,

że warto dla nich żyć i umierać.

 

          Kapitan Tadeusz Paulone – bo o nim będzie mowa – jest naszym lokalnym i ogólnopolskim, ale znanym także w wielu innych krajach, bohaterem. W Polsce, niestety, co należy z przykrością stwierdzić, jego nazwisko i działalność prawie zatarły się w zbiorowej pamięci. Nasze media milczą na jego temat, a tylko wytrwałości aktywności niektórych pracowników Miejsca Pamięci Auschwitz-Birkenau zawdzięczamy fakt, że postać ta nie rozwiała się w narodowej świadomości jak dym z krematoryjnego pieca.

Szczególne słowa uznania należą się kustosz muzeum Auschwitz – Birkenau, pani Jadwidze Dąbrowskiej oraz dyrektorowi Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu – Leszkowi Szusterowi, którzy wraz z panią Zofią Posmysz starają się, by postać kapitana poznało jak najwięcej osób, a szczególnie młodzieży – tak polskiej, jak i z innych krajów. Organizują dla młodego pokolenia spotkania i warsztaty w MDSM, by  zaszczepiać w nich wartości, jakimi wykazywał się Tadeusz Paulone. Motorem tych działań jest pani Zofia Posmysz, która jako więźniarka obozu  bezpośrednio zetknęła się z nim. Te krótkie z nim spotkania wywarły na niej tak wielkie wrażenie, że uznała go za swego mistrza i to przeświadczenie towarzyszy jej po dzień dzisiejszy.

           Poza tym cisza. Nie mówi się o nim w szkołach czy organizacjach młodzieżowych, nie obierają go na swojego patrona (chlubny wyjątek stanowi drużyna „Strzelca” w Tymbarku). Brak  jego nazwiska w nazwach szkół, ulic, placów, itp. Nie wspomina się jego działalności  w czasie uroczystości państwowych ani kombatanckich – tak, jakby w ogóle nie istniał.

A szkoda, gdyż dla wielu – a szczególnie dla młodzieży,  powinien  stanowić wzór człowieka – patrioty – żołnierza. To naprawdę postać, z której winniśmy być dumni i brać przykład w postępowaniu „na co dzień”. Jest bowiem niewątpliwie jednym z tych prawdziwych patriotów, którzy dla Ojczyzny nie szczędzą sił, nie unikają trudów,  cierpień, a także, jeśli zachodzi taka konieczność, świadomie i dobrowolnie składają swe życie na Jej ołtarzu. Dlatego warto zapoznać się z tą postacią, brać z niej wzór i naśladować w swym codziennym postępowaniu – nie dla kariery, wygodnego życia,  poklasku lecz dla wyższego celu, jakim jest dobro Ojczyzny.  Usystematyzujmy więc to,  co już o nim wiemy i starajmy się dowiedzieć jeszcze czegoś więcej. Wprawdzie materiałów, zwłaszcza pisemnych, jest niewiele, jednakże może ktoś postara się, by w archiwach odszukać więcej danych i na ich podstawie opracuje pełniejszą, prawdziwą postać tego bohatera, którego całe życie było wzorem, a jego ukoronowaniem dobrowolne  oddanie  swego  życia na ołtarzu Ojczyzny.

Postać kpt. Tadeusza Paulone