Aktualności
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK
TAM, NA GOLGOCIE …
Fotografia, Matka Boska, modlitwa. Każde z nich to oryginał. Trafiły tu do nas do Tymbarku w różnym czasie. Pamiątki dziejów Polski a także historii Tymbarku niezwyklej wartości. Zachodzą na siebie, łączą się w całość niczym ogniwa jednego łańcucha. Tragiczne, bolesne, ale też pełne chwały i bohaterstwa ogniwa naszej przeszłości.
Litania Narodu Polskiego. Ta która tu leży przed nami jest pierwszą, najstarszą. Autentyk z 1915 roku. Ułożył ją, zapisał i rozdawał żołnierzom Legionów Polskich biskup Władysław Bandurski. W okopach, ziemiankach, w polu, szeptem, po cichu lub razem, słychać było westchnienia do Boga …
Przez krzyż i mękę Twoją … Zmiłuj się nad nami … Przebacz nam Panie … Usłysz … Przez dziesięciolecia, przez ponad sto lat, różnie układały się losy naszej Ojczyzny. Zmieniał się tekst kolejnych wersji Litanii Narodu Polskiego. Przybywało intencji i świętych. Historia dopisała imiona nowych męczenników …
Tam, na Golgocie Wschodu, na tej nieludzkiej ziemi, w zbiorowych mogiłach, w strzępach munduru Polskiego Żołnierza odnajdywano obok różańca i fotografii najbliższych także Litanię Narodu Polskiego. Narodu, którego gdy się okazało, że niepodobna całkowicie zniszczyć, próbowano przynajmniej upodlić nakazując milczeć o zbrodni katyńskiej. To stąd wziął się ten wizerunek Matki Boskiej. Z niemocy ale i też ze sprzeciwu dla tego fałszu i obłudy, którym nas próbowano karmić przez lata. Tak jak tam, na Golgocie Matka tuliła umęczonego Chrystusa, tak Matka Boska Katyńska przytula głowę roztrzaskaną kulą sowieckiego żołdaka.
Zakazany przez komunistyczną władzę, był mimo wszystko rozpowszechniany w tak zwanym drugim obiegu. Ten już trochę podniszczony wizerunek, który tu mam u siebie w Tymbarku, pochodzi z lat osiemdziesiątych. Nie trzeba do niego dodawać nic więcej. Na tym obrazie wszystko widać, całą okrutną przerażającą prawdę którą komuniści tak skrzętnie skrywali.
Młody chłopak w mundurku chyrowskiego gimnazjum. Fotografia z 1907 roku. Na odwrocie opis – Jerzy Myszkowski. To jego pamięci jest poświęcone to wspomnienie. Ten szkolny uniform był pierwszym w jego życiu mundurem. Syn tymbarskiego dziedzica. Zginął w Katyniu w kwietniu 1940 roku, tam na Golgocie Wschodu, tam gdzie jest jedna ze stacji Polskiej Drogi Krzyżowej. Znamy jego historię i jakże piękną patriotyczną postawę. Do końca nie zdjął munduru Polskiego Żołnierza w którym przysięgał być wiernym Ojczyźnie i bić się o nią aż do końca. Z tych dawnych lat pozostała tu u nas w Tymbarku pamięć o bohaterze i fotografia. Fotografia, na którą patrząc pewnie pomyślimy … czy tak to wyglądało … Czy to tak było, że miałeś odkrytą głowę … i jak wszyscy pozostali ręce zaplecione do tyłu …
Wielki Czwartek – Msza Wieczerzy Pańskiej
Mszy Wieczerzy Pańskiej w Parafii Tymbark, koncelebrowanej, przewodniczył ksiądz prałat Tomasz Atłas, który wygłosił też homilię.
Podczas pieśni „Chwała na wysokości Bogu” zabrzmiały wszystkie dzwonki w kościele, które po zakończeniu pieśni zamilkły. Tak będzie aż do śpiewu „Chwała”, podczas Mszy Wigilii Paschalnej. Dzwonki zostały zamienione na kołatki.
Po zakończonej Mszy św. nastąpiło procesyjne przeniesienie Najświętszego Sakramentu do tabernakulum znajdującego się w miejscu zwanym Ciemnicą. To symbol uwięzienia Jezusa w nocy przed męką. Przy ciemnicy do trwa adoracja Najświętszego Sakramentu.
Z ołtarza zdjęto świece, obrus, kwiaty. Gest ten symbolizuje m.in. odarcie Jezusa z szat i pozostawienie Go w samotności. Ołtarz pozostaje pusty aż do Mszy Wigilii Paschalnej. Puste tabernakulum zostało otwarte.
IWS
IWS
Wielki Czwartek – dzień ustanowienia Eucharystii oraz Sakramentu Kapłaństwa
Wielki Czwartek jest obchodzony w całym Kościele jako dzień ustanowienia Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. W ten Dzień Jezus Chrystus wraz ze swymi uczniami spożywał uroczyście Paschę. To w Jej trakcie wypowiedział słowa: „To jest Ciało Moje…. to jest Krew Moja.” Uobecnieniem tych paschalnych wydarzeń jest każda Msza św. Jej sprawowanie zostało powierzone kapłanom.
Tego dnia wierni dziękują Bogu za dar kapłanów, a kapłanom za ich służbę, składając jednocześnie życzenia. Tak też było w tymbarskiej parafii. Podziękowania i życzenia kapłonom złożyli przedstawiciele Rady Duszpasterskiej.
„Prawda, prawda, że żołnierze strzegą naszych granic,
Lecz któż ich utwierdzi w wierze, jeśli nie kapłani ?
Poeta wierszem raduje, muzyk instrumentem,
Ale światłość wznosi obu, kapłan sakramentem.
Wszyscy możni monarchowie przez pychę daremną,
Bez kapłana, jak bez światła popaść mogą w ciemność.
O, wysłuchaj modlitw moich Częstochowska Pani !
Bo któż wyrwie świat z ciemności, jeśli nie kapłani ?
Drodzy Kapłani. Rozpoczynając wierszem Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego zwracamy się do Was w imieniu naszej wspólnoty parafialnej w dniu ustanowienia Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. Jesteśmy teraz również myślą i sercem z Księdzem Prałatem Józefem i ze wszystkimi kapłanami – rodakami, którzy pochodzą z tymbarskiej ziemi, a którzy ze względu na swą posługę duszpasterską, czy też rezydencję w różnych miejscach Polski i świata, nie mogą być dzisiaj z nami.
Jak powiedział do kapłanów Jan Paweł II w Gaeta 25 czerwca 1989 r.:
„Nigdy nie zapominajcie, że jesteście „darem Boga dla innych”. Miłujcie innych, jak Chrystus Was umiłował. Miłujcie w zgodzie z zasadą, którą sam Chrystus ustanowił: Wszystko więc co byście chcieli, żeby Wam ludzie czynili i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. (Mt 7, 12).”
My członkowie wspólnoty parafialnej w Tymbarku dziękujemy Bogu Ojcu za każdy dzień Waszej oddanej posługi kapłańskiej, we wszystkich jej formach. Zawierzamy Wasze kapłaństwo Jezusowi Chrystusowi – Dobremu Pasterzowi i Maryi – Królowej Apostołów a zarazem Matce Kapłanów.
Módlmy się więc, również słowami Ojca Św. Jana Pawła II:
„Panie Jezu, daj obfitość swego życia osobom Tobie poświęconym w służbie Kościołowi. Uczyń je szczęśliwymi w ich oddaniu, niestrudzonymi w ich posłudze, wielkodusznymi w ich ofierze. Niech ich przykład otworzy inne serca, aby usłyszały Twoje wezwanie i poszły za Nim.” (…)
„Oby Maryja, Królowa Duchowieństwa, Matka kapłanów i seminarzystów, pomogła Wam położyć całą Waszą ufność w tym samym Duchu Świętym, dzięki którego działaniu Ona stała się Matką Jezusa, który jest na zawsze Panem!”
Drodzy Kapłani. Życzymy Wam również, abyście ciągle i na nowo odkrywali dar i sens swego powołania. Niech Pan Bóg obdarza Was zdrowiem i wszelkimi łaskami, a Matka Najświętsza niech nieustannie czuwa nad Wami i pomaga Wam do końca wypełniać kapłańską posługę, zgodnie z wolą Jezusa. Zapewniamy, że będziemy się stale modlić w Waszej intencji. Za wszystko serdeczne Bóg zapłać.”