Historia piłki nożnej

Rok 1990, w działalności Harnasia, był okresem wielu zmian. Na funkcję Prezesa Klubu zostaje powołany Jacek Pyrć długoletni zawodnik Harnasia. Jeszcze w kwietniu, po 25 latach gry w Harnasiu, karierę kończy Adam Urbański,  Na emeryturę przechodzi także, po 35 letniej działalności w Harnasiu, Trener i wychowawca  młodzieży Andrzej Sipak. Drużynę juniorów, którą trenował przejmuje szkoleniowiec Krzysztof Wiśniowski.

Ostatni mecz sezonu piłkarskiego 1989/1990, to pełen dramaturgii i zwrotów akcji pojedynek z Zawadą Nowy Sącz. Tymbarscy kibice oklaskiwali piękną grę i kolejny hat-trick  Mieczysława Kubatka.

23 czerwca 1990 rok,  mecz  Harnaś Tymbark – Zawada Nowy Sącz.

Skład: Andrzej Ćwik – Piotr Czyrnek, Mariusz Osiak, Wojciech Zborowski, Tomasz Majeran (65 min M.Olesiak) – Grzegorz Dziadoń, Jarosław Majeran, Ryszard Wroński – Krzysztof Wiewiórka, Wojciech Majeran, Mieczysław Kubatek. Rezerwowi: Maciek Olesiak, Witold Filipiak.

Wynik meczu 4:3  (2:0)

1:0  – 5 min … Mieczysław Kubatek

2:0  –15 min …Krzysztof Wiewiórka

3:0  – 51 min … Mieczysław Kubatek

3;1  – 60 min … strata po strzale nogą

3;2  – 67 min … strata po rzucie karnym

3:3  – 75 min … strata po strzale nogą

4:3  – 87 min …Mieczysław Kubatek

Po zakończeniu tego sezonu Harnaś zajmuje V miejsce w tabeli.

Dodatni stosunek bramkowy 40 : 26, zdobyte punkty 32.

cdn.

Niedziela 29 maja 1990 rok. Mecz HARNAŚ – GRĘBAŁOWIANKA Kraków.

Wynik 5:0 (0:0), dobrze i twardo grająca drużyna z Krakowa do 60 minuty meczu wierzyła, że wywiezie z Tymbarku przynajmniej jeden punkt. Jednak, kolejne minuty meczu rozwiały płonne nadzieje gości. Nastąpił a raczej eksplodował, popis strzeleckich umiejętności naszego napastnika Mieczysława Kubatka. Pięknie strzelone gole, hat-trick w 3 minuty i 5 bramek w ciągu 20 minut gry. Takiego wyczynu przez pierwsze 40 lat istnienia Klubu nikt nie dokonał, a i przez ostatnie 30 lat nikt nie powtórzył.

Gole padały:

60 min…  1:0 Mieczysław Kubatek,

61 min…  2:0 Mieczysław Kubatek,

62 min…  3:0 Mieczysław Kubatek,

73 min…  4:0 Mieczysław Kubatek,

81 min…  5:0 Mieczysław Kubatek,

Harnaś zagrał w składzie: Andrzej Ćwik – Wojciech Zborowski, Wojciech Majeran, Piotr Czyrnek, Tomasz Majeran – Ryszard Wroński (57 min J. Majeran) Grzegorz Dziadoń, Maciej Olesiak (75 min M. Osiak) – Mieczysław Kubatek, Krzysztof Wiewiórka, Andrzej Potoczny (75 min W. Filipiak).

Rezerwowi: Mariusz Osiak, Witold Filipiak, Jarek Majeran.

cdn.

Rok 1990 – następuje zmiana na stanowisku Prezesa Harnasia, na miejsce dotychczasowego Ryszarda Skwarczka, Walne Zebranie Klubu Harnaś powołuje byłego zasłużonego zawodnika, Radnego Rady Gminy Tymbark – Jacka Pyrcia. Nowy Prezes funkcję swą będzie pełnił do 1993 roku
Dwa kolejne mecze rundy wiosennej, sezonu piłkarskiego 1989/1990, to bardzo dobra gra drużyny Harnasia. Następuje dalsza stabilizacja składu połączona z niewielkimi, aczkolwiek systematycznymi, zmianami osobowymi.
Sobota 5 maja 1990 rok. UNIA II Tarnów – HARNAŚ, wynik 0:1 dla Harnasia i kolejne trzy punkty tym cenniejsze że zdobyte na wyjeździe. Złotego gola zdobył Andrzej Potoczny.
Harnaś zagrał w składzie: Andrzej Ćwik – Piotr Czyrnek, Wojciech Majeran, Wojciech Zborowski, Bogdan Puchała – Grzegorz Dziadoń, Tomasz Majeran, Ryszard Wroński – Mieczysław Kubatek, Krzysztof Wiewiórka, Andrzej Potoczny.
Rezerwowi: Tadeusz Pyrc, Witold Filipiak, Z. Gomółka, Maciek Olesiak.
Kolejny dobry mecz Harnasia już w Tymbarku, choć pechowo przegrany był emocjonującym widowiskiem piłkarskim. Niedziela 13 maja 1990 rok. HARNAŚ – TAMEL Tarnów, wynik 1:2 dla gości.
Gole: 18 min (0:1), 35 min (0:2), 71 min (1:2) rzut karny – Wojciech Majeran.
Harnaś zagrał w składzie: Andrzej Ćwik (44 min – Tadeusz Pyrc) – Piotr Czyrnek,
Wojciech Majeran, Wojciech Zborowski, Bogdan Pychała (70 min Maciek Olesiak) – Grzegorz Dziadoń (44 min Wojciech Sitkowski), Tomasz Majeran, Ryszard Wroński – Mieczysław Kubatek, Krzysztof Wiewiórka, Andrzej Potoczny.
Rezerwowi: Tadeusz Pyrc, Wojciech Sitkowski, Maciej Olesiak.

cdn.

Harnaś – Hutnik II Kraków 0:2 (0:1).  Niedziela 29.04.1990 roku.

Skład Harnasia: Tadeusz Pyrc – Wojciech Zborowski, Wojciech Majeran, Piotr Czyrnek, Bogdan Puchała – Ryszard Wroński, Tomasz Majeran, Krzysztof Wiewiórka – Mieczysław Kubatek, Adam Urbański (55 min Grzegorz Dziadoń – ostatnia zmiana Adama), Andrzej Potoczny. Rezerwowi: Gomółka, Maciek Olesiak, Grzegorz Dziadoń.

Niedziela 29.04.1990 roku, to był szczególny dzień dla kibiców Harnasia.

Obecni na boisku i trybunach oprócz meczu naszej drużyny z Hutnikiem II Kraków, byli świadkami uroczystości pożegnania historycznej postaci tymbarskiej piłki nożnej – ADAMA URBAŃSKIEGO, znanego wówczas pod pseudonimem boiskowym „Stara Kość”.

Grę w drużynie seniorów rozpoczął jako 15-latek w roku 1965, na boisku prezentował duży talent i piłkarski spryt. Wieloletni Kapitan Drużyny, Członek Zarządu i V-ce Prezes Klubu. Trener, wierny kibic i sympatyk Harnasia.25 lat nieprzerwanej gry, setki strzelonych bramek, nienaganna postawa na boisku i poza nim, skromny, wspaniały zawodnik i kolega.

Adam Urbański, swoją wysoką piłkarską sprawność zachował do ostatniego meczu, jeszcze rok wcześniej w 1989 r. zdobył tytuł Króla Strzelców.

Równolegle do piłki nożnej, kontynuował karierę jako zawodnik sekcji Tenisa Stołowego, gdzie odnosił sukcesy, w II–go ligowej Drużynie, prowadzonej przez brata Macieja Urbańskiego.

Prezes Klubu Marian Sporek, wygłosił obszerną laudację na chwałę beneficjenta, a koledzy z drużyny, osobiście podziękowali starszemu koledze za wspólnie przeżyte chwile na piłkarskich boiskach. Do podziękowań dołączyli się także zawodnicy Drużyny Hutnika z Krakowa.

P.S.

Fakt zakończenia kariery piłkarskiej, został odnotowany w moich starychkronikach, ale nie był końcem sportowej kariery ADAMA. Przez wiele kolejnych lat, rozgrywa mecze w drużynie tymbarskich OLDBOYÓW.Czynnie wspiera  działalnośćRELAX-u, uczestnicząc w turniejach piłki nożnej i nie tylko. Nieprzerwanie bierze udział w Lidze i Otwartych Turniejach Tenisa Stołowego. Do dnia dzisiejszego  zajmuje medalowe miejsca w Mistrzostwach Polski w Tenisie Stołowym w swojej kategorii wiekowej(70 lat i więcej).

Piękna nietuzinkowa kariera, godna podziwu i naśladowania.

cdn.

Runda wiosenna sezonu rozgrywkowego 1989/1990 to okres dobrej gry Harnasia. Drużyna zdobywa punkty i prezentuje wysoki poziom gry. Trzeci mecz tej rundy, to trudny wyjazd do Witowic.

Viktoria Witowice – Harnaś   0:1 . Sobota – Witowice 14.04.1990 r.

Strzelec gola w 42 min Mieczysław Kubatek.

Harnaś rozegrał mecz w składzie: Tadeusz Pyrc – Czesław Kordeczka, Wojciech Majeran, Piotr Czyrnek, Bogdan Puchała – Grzegorz Dziadoń, Tomasz Majeran, Maciej Olesiak (45 min R. Wroński), Wojciech Zborowski (75min W. Filipiak) – Krzysztof Wiewiórka, Mieczysław Kubatek.

Rezerwowi: Andrzej Ćwik, Witold Filipiak, Adam Urbański, Ryszard Wroński.

Kolejny mecz wyjazdowy Drużyna Harnasia rozegrała w Krzeszowicach.

Świt Krzeszowice – Harnaś   3:2 (2:0). Niedziela – Krzeszowice22.04.1990r.

Gole dla Harnasia: 65 min Andrzej Potoczny, 68 min Krzysztof Wiewiórka.

Harnaś zagrał w składzie:Tadeusz Pyrc – Czesław Kordeczka, Wojciech Majeran, Piotr Czyrnek, Bogdan Puchała – Grzegorz Dziadoń (75 min W. Zborowski), Wojciech Sitkowski, Tomasz Majeran, Andrzej Potoczny – Krzysztof Wiewiórka, Mieczysław Kubatek (75 min W. Filipiak).

Rezerwowi: Andrzej Ćwik, Witek Filipiak, Ryszard Wroński, Wojciech Zborowski.

cdn.

Foto nr 5.
Harnaś przed meczem z Hutnikiem – niedziela 29 kwiecień 1990 r.
Z piłką sędzia, bliżej Wojciech Majeran, Tadeusz Pyrc, Piotr Czyrnek, Krzysztof Wiewiórka, Wojciech Zborowski, Ryszard Wroński, Bogdan Puchała.

 

 

Kolejny mecz, jesiennej rundy rozgrywkowej,sezonu piłkarskiego 1989/1990, Drużyna Harnasia rozegrała w Gorlicach. Na boisku trudnego przeciwnika, Drużyny Glinik. Po pięknej grze, drużyna Harnasia zdobyła kolejne dwa punkty i awansowała na III miejsce w tabeli.

Glinik Gorlice – Harnaś Tymbark  2:3  (1:1)

Skład Harnasia: Tadeusz Pyrc –Piotrek Czyrnek, Wojciech Majeran, Czesław Kordeczka, Bogdan Puchała – Wojciech Zborowski (70min Witold Filipiak), Tomasz Majeran, Grzegorz Dziadoń – Mieczysław Kubatek, Krzysztof Wiewiórka (80min Ryszard Wroński), Bogdan Ślusarczyk. Rezerwowi: Ryszard Wroński, Witold Filipiak. Gole strzelali: 10min Mieczysław Kubatek, 75min Witold Filipiak, 80min Grzegorz Dziadoń.

Ostatni mecz I rundy sezonu 1989/1990 Harnasie rozegrali w Nowym Sączu z Drużyną Zawady. Zdecydowana przewaga fizyczna i techniczna nad przeciwnikiem dała łatwe i zasłużone zwycięstwo i kolejne punkty.

Zawada Nowy Sącz – Harnaś Tymbark  1:3  (0:1)

Skład Harnasia: Andrzej Ćwik –Piotr Czyrnek, Wojciech Majeran, Czesław Kordeczka, Bogdan Puchała – Bogdan Ślusarczyk, Tomasz Majeran, Grzegorz Dziadoń – Mieczysław Kubatek, Krzysztof Wiewiórka (80 min Ryszard Wroński),

 Andrzej Potoczny (60 min Witold Filipiak). Rezerwowi: Witek Filipiak, Ryszard Wroński, Wojciech Zborowski, Tadeusz Pyrc. Gole strzelali: (2 gole) 65 i 75 min Mieczysław Kubatek, 81 min Krzysztof Wiewiórka.

Po rundzie jesiennej, Drużyna Harnasia zajęła III miejsce,zdobywając 19 pkt przy stosunku bramek 20:9. Najlepszy Strzelec – Mieczysław Kubatek – 6 goli.

cdn.

Historia Piłki Nożnej to magiczna opowieść, która nie ma jasnego początku ale na pewno jest częścią dziejów ludzkości.

W okresie oświecenia, szesnastowieczni pisarze złotego wieku, dawali świadectwa o grze w piłkę nożną. Ojciec literatury polskiej Mikołaj Rej z Nagłowic w swym „Wizerunku…”pozostawił zdanie:

„Tłucze się po ścianach by nadęta piła, którą oni szaleńcy

co ją grają nogami i rękami bijąc popychają”

Tymi słowami, autor wyraził swą dezaprobatę i niechęć do gier piłkarskich. Był to zapewne pierwszy pisany w języku polskim komentarz sportowy.

Dzisiaj cały świat gra w piłkę nożną…

Kolebką współczesnej piłki nożnej była Europa a ściślej – Wyspy Brytyjskie. To Anglicy w 1863 roku ujednolicili przepisy gry i wprowadzili piłkę do szkół. Byli mistrzami tej gry, od nich uczyli się inni. Piłka nożna zaczęła szybko zdobywać sobie szerokie rzesze sympatyków.

Na ziemiach polskich w piłkę zaczęto grywać przed rokiem 1891. Koło Nauczycielskie we Lwowie zademonstrowało na Zlocie Sokolim w 1892 roku pokaz tej dyscypliny. Pierwszy mecz rozegrano na kolejnym Zlocie Sokolim 14 lipca 1894 roku, pomiędzy drużynami Krakowa i Lwowa – wygrali Lwowiacy 1:0.

Po II wojnie światowej w piłkę nożną zaczęto grywać i w Tymbarku. Pierwszym miejscem na którym kopano piłkę była „Targowica” plac nad rzeką Słopniczanką.

Narastająca potrzeba zorganizowania działalności w tej dziedzinie doprowadziła do podjęcia  konkretnych rozwiązań.

70 lat temu – 24 listopada 1949 roku odbyło się pierwsze Walne Zebranie Klubu. Obecnych 150 członków uchwaliło pierwszy Statut  i powołało do życia pierwszy Zarząd Klubu. 

Prezesem został – Ludwik Pawlik – Dyrektor PSOW.

V – ce Prezesi – Stanisław Szymański – Dyrektor Liceum.

                            – Rudolf Bednarczyk – lekarz.

Klub został zarejestrowany w Zarządzie Głównym Zrzeszenia Sportowego „Spójnia” wWarszawie i przyjął nazwę Klub Sportowy „Spójnia” Tymbark.

Nazwa Klubu ulegała kilkakrotnie zmianie:

1950 – KS „Spójnia” Tymbark

1954 – KS „Sparta” Tymbark

1957 –  KS „Harnaś” Tymbark (inicjatorem zmiany nazwy Klubu był Józef Kaleta)

1987 – LKS „Harnaś” Tymbark przy ZRPH „Iglopol”

1990 – LKS „Harnaś” w Tymbarku

1994 – LKS „Harnaś – Browar” Tymbark

1995 – KS  TYMBARK w Tymbarku

2019 – KS Harnaś Tymbark

Przedstawione poniżej fotografie były już prezentowane, ale ich historyczny charakter jest adekwatny do klimatu obchodzonego jubileuszu.

cdn.

 

Drużyny Trampkarzy i Juniorów „Harnasia” czyli Klubu Sportowego Tymbark w Tymbarku, pod koniec lat 90-tych wykazały się szczególnymi osiągnięciami sportowymi. Na wielu boiskach i przy okazji różnych turniejów piłkarze z Tymbarku byli obserwowani a ich wyszkolenie i postawa na boisku były poddawane surowej ocenie ówczesnych krytyków i sympatyków.

Oddane do użytku w 1996 roku boisko rezerwowe, wymagało jeszcze dalszych prac nad poprawieniem jego nawierzchni. Wcześniej wymienieni działacze klubowi Jacek Dziadoń i Robert Nowak nie odpuszczali, robili swoje. Dużą pomocą wykazywał się od początku realizacji projektu Członek Zarządu Klubu Marian Jaroszyński, człowiek o wszechstronnych umiejętnościach między innymi organizatorskich. Podczas budowy boiska dozorował pracę koparek, usuwających korzenie starych drzew, a także współpracując z Dyrektorem Tartaku Marianem Sporkiem, kierował pracami przy przewożeniu ziemi z Tartaku na boisko. W tym czasie Sekretarz Klubu Zbigniew Majeran i Kierownik Drużyny Zbigniew Zborowski własnoręcznie z grabiami w rękach rozgarniali przywożoną ziemię, dając dobry przykład pracującej młodzieży. Duży wkład pracy przy budowie boiska wnieśli także, zawodnicy II drużyny i sympatycy Klubu, Ryszard Gawron i Krzysztof Surdziel.

W poprzednim odcinku wspomniany ówczesny Wójt Gminy Tymbark Stanisław Pachowicz w sposób dynamiczny i aktywny włączył się w sprawy Klubu. Sprawił, że po powodzi w 97’ boisko rezerwowe,  za pomocą wojska i darowizny z Huty Kościuszki (stalowe słupy) zostało ogrodzone, przeprowadzone zostało także odwodnienie płyty boiska. Od strony wschodniej powstały 2 korty tenisowe i budynek gospodarczy z szatniami.

Jak się z czasem okazało, to nie był koniec sportowo kulturalnych inwestycji. Kolejne lata wójtowania Stanisława Pachowicza przyniosły realizacje kolejnych wspaniałych projektów.

Na nieużytkach przyrzecznych, przy boisku rezerwowym powstaje pole namiotowe, a po 5 latach boisko wielofunkcyjne „Orlik”. Powstaje nowoczesne Przedszkole Samorządowe, przy nim Hala Sportowa a po kilku latach, nowoczesna (z salą widowiskową) – Biblioteka Publiczna. Na koniec (za Wójta Lecha Nowaka), od strony północnej, na ostatnim nieużytku, powstał Park wypoczynkowo-rekreacyjny.

Z porośniętych wiklinami przyrzecznych nieużytków oraz z dziko zarośniętych terenów za Piekarnią, w ciągu 10 lat powstało, nowoczesne sportowo kulturalne Centrum Tymbarku. 

cdn.

 

 

Dobre wyniki szkoleniowe w rocznikach młodszych, oraz coraz lepsze miejsca w tabelach ligowych i turniejach, były między innymi możliwe dzięki poszerzeniu się bazy treningowej. Boisko rezerwowe nad rzeką – to był ważny element wzbogacający cykl szkoleniowy, nie tylko dla drużyn trampkarzy i juniorów ale i dla I i II drużyny seniorów.

W 1993 roku  Prezesem, KS Tymbark w Tymbarku zostaje Jacek Dziadoń, który wraz z Członkiem Zarządu Klubu Robertem Nowakiem rozpoczęli pracę w kierunku stworzenia na nieużytku nad rzeką, boiska treningowego. Po załatwieniu spraw formalnych, osobiście nadzorowali kolejne ciężarówki z ziemią na niwelacje terenu. Boisko powstało, w 1996 roku rozegrano pierwsze mecze trampkarzy i juniorów i potem służyło głównie jako boisko treningowe.

Podczas powodzi w 1997 roku, boisko rezerwowe zostało zalane, a skarpa od strony rzeki nadszarpnięta. W wyniku aktywnych działań, wówczas nowego Wójta Stanisława Pachowicza, infrastruktura wraz z odwodnieniem boiska została odtworzona,  w kolejnym roku powstało profesjonalne ogrodzenie.

cdn.

 

Mamy dzień 4 czerwca 1997 roku na boisku LKS „Gorce” w Kamienicy rozgrywa się kolejny Finał Wojewódzki XII Ogólnopolskiego Turnieju im Stanisława Tymowicza „Piłkarska Kadra Czeka”. To już po raz szósty piłkarze z Tymbarku są jego uczestnikami a po raz piąty jego zwycięzcami.

          Tradycyjnie spotykają się reprezentacje czterech rejonów województwa: nowosądecki (Piątkowa), limanowski (Tymbark), gorlicki (Grybów) i nowotarski (Kluszkowce). Tymbarczanie pokonując Piątkową (3:0) i w finale Kluszkowce (2:1) wygrywają turniej i kwalifikują się do kolejnego etapu.

Finał makroregionalny rozegrał się 12 czerwca 1997rokuw miejscowości Juszczyn (woj. bielskobialskie). Niestety ten poziom rozgrywkowy w tej edycji był za wysoki na umiejętności naszych piłkarzy. Po przegranej (2:1) z Bielsko Białą i (5:1) z Katowicami, odpadli z turnieju.

Tymbark reprezentowali ; Krzysztof Kawula, Mateusz Zborowski, Łukasz Mrózek, Krzysztof Kęska, Jerzy Dudzik, Wojciech Piwowarczy, Robert Bubula, Jarek, Krzysztof, Dariusz Czechowie, Tomasz Widomski, Tomasz Kaptur, Tomasz Olejarz (kapitan drużyny), Marek Bieda, Paweł Krzyściak i Paweł Wożniak, Krzysztof Urbański.

    cdn.