HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (10) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Sezon 1968/1969 przebiega bez szczególnych piłkarskich rewelacji, drużyna po średniej grze zajmuje VII miejsce. 

Kolejny sezon 1969/1970 nieco lepszy młodzi juniorzy podnoszą systematycznie swoje umiejętności, drużyna zajmuje V miejsce zdobywając na 18 meczy 19 punktów. Dobrą grą wykazują się między innymi: Adam Ciuła (obrońca) z Nowego Sącza oraz Stanisław Opioła i bramkostrzelny Marian Kawula, obaj z Limanowej.

Sezon 1970/1971 to jeden z lepszych okresów w rozgrywkach klubu w Klasie B. Drużyna zajmuje II miejsce ze stratą jednego punktu do „Sokoła” Stary Sącz.

                Tabela końcowa Klasy B po rozgrywkach sezonu 1970/1971

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Sokół Stary Sącz 18 27 52:25
2. Harnaś Tymbark 18 26 61:34
3. Dunajec IB Nowy Sącz 18 25 39:21
4. LZS Barcice 18 19 37:27
5. LZS Zawada 18 18 32:28
6. LZS Podegrodzie 18 17 34:39
7. LKS Rtyro 18 16 40:37
8. LZS Muszyna 18 12 26:49
9. Kolejarz IB Stróże 18 10 23:45
10. LZS Piątkowa 18 10 30:62

W drużynie swych sił próbują kolejni młodzi juniorzy: Jan Judka z Dobrej, Jan Urbański, Stanisław Trzaska oraz bramkarze Krzysztof Wiśniowski i Jan Tajduś.

cdn.

Foto nr 1.
Początek lat 70 – tych, Drużyna PZPOW na turnieju międzyzakładowym, naszpikowana zawodnikami „Harnasia”.                      Stoją: Andrzej Kapturkiewicz, Andrzej Sipak, Władysław Duda, Marian Leśniak, Stanisław Pachowicz, … , Henryk Leśniak, Edward Szczepaniak.
Poniżej: Józef Gąsiorek, Julian Puchała, Zbigniew Leśniak, … , Władysław Juszczak

Foto nr 2.
Początek lat 70 – tych, Drużyna „Harnasia” trenowana przez Andrzeja Sipaka.
Adam Urbański, Julian Puchała, Jan Kawula, Stanisław Pachowicz, Jan Urbański, Stanisław Petranowicz, Stefan Stelmach, … , … , Stanisław Opioła.

Foto nr 3.
Trzej bracia przed treningiem: Adam, Jan i Tomasz Urbańscy
dalej Kotara i Stanisław Petranowicz.

 

Foto nr 4.
Czwarty najmłodszy brat Maciej Urbański zaczynał jako bramkarz
Potem znany tenisista stołowy, dzisiaj utytułowany trener.

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (9) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Coraz młodsi chłopcy interesują się działalnością sportową klubu i wykazują olbrzymie chęci i gotowość do uprawiania piłki nożnej.  W 1965 roku, trener drużyny Andrzej Sipak zakłada drużyny „trampkarzy” i juniorów. W roku 1965, w drużynie seniorów, debiutuje piętnastoletni wówczas Adam Urbański.

Zawodnik wszechstronny, którego nazwisko będzie wpisywane do protokołów meczowych „Harnasia” jeszcze przez kolejne 25 lat.

W następnym roku 1966 karierę kończą barwne postacie drużyny „Harnasia”: Leon Filipiak i Andrzej Mucha, a także bracia Olesiakowie z Dobrej.  W sezonie 1965/1966 po odejściu w/w zawodników, widać brak dopływu młodych zawodników, drużyna zajmuje przedostatnie miejsce w tabeli.  Kolejny sezon 1966/1967 drużyna gra na średnim poziomie, zajmując IV miejsce, ze stratą 10  punktów do lidera. W składzie drużyny pojawia się coraz częściej Stanisław Pachowicz z Góry Zęzów, znany jako „Marymont” w bramce Walenty Moskal oraz całkiem nowe twarze: Ryszard Smoter zwany potem „Szczawikiem”, Stefan Stelmach oraz Tomasz Urbański najstarszy z braci, usportowionej rodziny Urbańskich.

 Sezon 1967/1968 nie przynosi większych zmian. W tym czasie grę rozpoczynają też kolejni juniorzy Marek Lasek, Jacek Pyrć i Ryszard Szmal, Stanisław Petranowicz zwany „Muszką”.

1968 r .- w drużynie KS „Harnaś” kończy grający trener ANDRZEJ SIPAK.

Foto nr 1.
Drużyna Seniorów rok 1960.
Eugeniusz Połeć, Świech, Zbigniew Majeran, Aleksander Mucha, Jan Pach, Wincenty Fitrzyk,
Zbigniew Zborowski, Andrzej Mucha, Leszek Gąsior, …, Andrzej Sipak, Paweł Lisok.

Foto nr 2.
Drużyna Seniorów mocno już odmłodzona – początek lat 60 – tych.
Stanislaw Poczynek, Stanisław Kasprzyk Leon Filipiak, Mieczysław Wożniak, Adam Stasik,
Leszek Gąsior, Jan Sowa, Stanisław Kulig, Wacław Romanowski.


Foto nr 3.
Drużyna Seniorów, jeszcze bardziej odmłodzona – połowa lat 60 – tych.
Starsi zawodnicy,(w środku) Leon Filipiak i Andrzej Mucha tworzą trzon drużyny, ale
młodsi już dybają na ich miejsca (drugi z prawej Bolek Wargocki).

Foto nr 4
Wyjazdowy mecz „Harnasia” – starym STAREM z plandeką, w upalne dni podróż wersją bez plandeki (po lewej stronie zdjęcia Eugeniusz Połeć).

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (8) ze starych kronik – Krzysztofa Wiśniowskiego

W sezonie 1963/64 „Harnaś” gra w klasie B podokręgu Nowy Sącz. Następuje odmłodzenie drużyny, do składu wchodzą młodzi zawodnicy z rezerw. Po pierwszej rundzie „Harnaś” zajmuje I miejsce, uzyskując pięć zwycięstw i trzy remisy.

W dniu 13 grudnia 1963 roku, do klubu przychodzi pismo z Podokręgu w Nowym Sączu o zweryfikowaniu wszystkich meczy rundy jesiennej, jako walkowery na niekorzyść „Harnasia”.

Przyczyną tej kary są nie uregulowane sprawy finansowe wobec Podokręgu. Zarząd klubu podejmuje decyzję o wycofaniu drużyny z rozgrywek informując o tym Podokręg w Nowym Sączu i OZPN w Krakowie. Jeszcze w tym samym miesiącu Podokręg anulował pismo z 13 grudnia 1963 roku, przyznając punkty „Harnasiowi”. Po rundzie wiosennej drużyna

utrzymuje I miejsce i bierze udział w rozgrywkach o awans do klasy A. Niestety przegrywa kolejne mecze z: Sołą Oświęcim (1:3 i 0:2), Motorem Tarnów (0:4 i 0:2) i z Dalinem Myślenice (0:2 i 0:2).

Tabela Końcowa Klasy B po zakończeniu sezonu 1963 – 1964

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Harnaś Tymbark 16 23 33:16
2. Start Nowy Sącz 16 20 35:27
3. Sandecja Nowy Sącz 16 17 34:29
4. Poprad Rytro 16 16 34:31
5. Limanovia 16 15 25:33
6. Grybovia 16 13 25:25
7. Stróże 16 10 20:38
8. Sokół Stary Sącz 16 10 31:52
9. Zawada 16  5 10:48

W sezonie piłkarskim 1964/1965 drużyna prezentuje dobry poziom przygotowania fizycznego, robi coraz większe postępy w wyszkoleniu technicznym. Po zakończeniu sezonu zajmuje IV miejsce.

cdn.

Foto nr 1
Rok 1958 – Drużyna „Harnasia” SENIORÓW
O lewej: Połeć, Stasik, Mucha, Majeran, Ćwiertniewicz, Filipiak, Smoleń, Sipak, Nieznalski, Badura, Trzaska.

Foto nr 2
Przyjaciele z boiska:
Leon Filipiak, Adam Stasik, Badura, Feliks Trzaska, Andrzej Sipak.

Foto nr 3
Drużyna JUNIORÓW przed meczem z „Zakopianką” w Zakopanem
W dniu 12 pazdziernka 1958r. Wynik „Zakopianka – „Harnaś” 0 : 5
Stoją: Józef Kurek, Józef Sowa, Edward Zapała, Zbigniew Zborowski,
Jan Kapturkiewicz, Leszek Gąsior. Poniżej: Czesław Poczynek,
Stanisław Poczynek, Czaban, Stanisław Kulig, Jan Zborowski.

Foto nr 4
Drużyna „Harnasia” gotowa do wyjazdu na mecz starym STAREM
wersji kabrio – na drabince Leon Filipiak, przed autem Andrzej Mucha.

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (7) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego.

W jesiennej rundzie sezonu 1960 – 1961 rozegrano 9 spotkań i „Harnaś” z liczbą punktów 15 zostaje liderem tabeli. Nie uszło to uwadze dziennikarzy z „Tempa”, którzy w numerze z 28 listopada 1960 roku,  podziwiali wysokie ambicje i duże umiejętności piłkarskie „Harnasi”. W ostateczności po rundzie wiosennej „Harnaś” zajmuje IV  za „Wawelem” Kraków, „Hejnałem” Kęty i „Borkiem” Kraków. Rezerwa Klasy A zajmuje III miejsce.

                   Klasa A Tabela po rundzie jesiennej w sezonie 1960/1961

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Harnaś Tymbark 9 15 20: 7
2. AKS Czyżyny 9 14 17: 6
3. Hejnał Kęty 9 13 22: 8
4. Podgórze Kraków 9 11 14:17
5. Wawel IB 9   9 33:14
6. Prądniczanka 9   9 18:13
7. Czarni Żywiec 9   9 10:14
Ż8. Skawinka 9   8 13:13
9. Wierchy Rabka 9   8 11:11
10. Dalin Myślenice 9   7 13:21
11. Podhalanin Wadowice 9   6  9:11
12. Koszarawa Żywiec 9   5 14:23
13. Borek Kraków 9   5 14:26
14. Kalwarianka 9   4   7 ;31

Zawodnicy rezerwy: Zbigniew Zborowski, Leszek Gąsior powołani zostają do pierwszej drużyny. W kolejnym sezonie 1961 – 1962 drużyna gra w grupie III Klasy A, zajmuje w końcu VIII miejsce, zdobywając 20 punktów (bramki 31:41).

W sezonie 1962 – 1963 roku, na 16 drużyn w grupie „Harnaś” po rundzie jesiennej zajmuje V miejsce. Coraz bardziej starzejąca się drużyna, gra coraz słabiej co doprowadza do spadku do Klasy B. Następują poważne zmiany w składzie drużyny. Dojrzali do gry zawodnicy rezerwy zasilają I drużynę, która gra w składzie:

J.Puchała, L. Gąsior, Z. Zborowski, M. Zborowski, W. Romanowski, J. Kurek, L. Uczkiewicz, A. Olesiak, W. Fitrzyk, L. Filipiak, R. Wykurz, A. Mucha, S. Kulig.

 Drużyna po rewelacyjnym sezonie zajmuje I miejsce, lecz z przyczyn regulaminowych nie awansuje. Po zakończeniu sezonu Wincenty Fitrzyk, zmienia barwy klubowe i zasila drużynę „Kalwariankę” a w dalszych latach „Unię” Tarnów. W jego ślady idzie Zbigniew Zborowski przechodząc do AKS „Niwka”.

 cdn.

Foto nr.1  Drużyna SENIORÓW przed meczem z „Zakopianką” w Zakopanem 
12 pazdziernika 1958r. Wynik „Zakopianka” – „Harnaś” 4 : 1
Stoją: Andrzej Nieznalski, Aleksander Mucha, Zbigniew Majeran,
Andrzej Sipak, Zbigniew Wykurz. Poniżej: Leon Filipiak, Jan Pach,
Adam Stasik, Andrzej Mucha, Jan Smoleń, Paweł Lisok

 

Foto nr 2
Inne ujęcie drużyny SENIORÓW w meczu w Zakopanem 12.10.1958r.

Foto nr 4
Andrzej Sipak – od 1956r zawodnik „Harnasia” – potem wieloletni
trener, wychowawca dzieci i młodzieży, działacz klubowy i sportowy.

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (6) ze starych kronik – Krzysztofa Wiśniowskiego

     Dnia 9 lipca 1959 roku odbył się, przez długie lata rozpamiętywany, mecz towarzyski z drużyną „Cracovii’’. Wynik meczu 6:0 dla tymbarczan, był szczególnym powodem do dumy, gdyż w drużynie „Cracovii” grało kilku byłych I-ligowców, a w bramce znany wówczas Michnoł. Bramki w tym meczu strzelali: Wincenty Fitrzyk – 3, Andrzej Mucha, Paweł Lisok, Jan Pach.  Drużyna w tym sezonie 1959 roku osiągnęła wiele wartościowych rezultatów, zwycięstwa w meczach z: Babią Górą 6:2, Limanovią 5:1, Wierchy Rabką 4:0 i Skawinką 5:1. Drużyna w końcowej tabeli zajęła IV miejsce. Najwięcej bramek  w tym sezonie strzeli: Andrzej Mucha – 17, Wincenty Fitrzyk – 15, Jerzy Winiarski – 11, Jan Pach – 6 goli.

                                  Klasa A  Tabela po rozgrywkach sezonu 1959

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Prokocim Kraków 26 42 103:22
2. Podgórze Kraków 26 29 68:36
3. Cracovia 26 29 48:28
4. Harnaś Tymbark 26 28 58:40
5. Garbarnia Zembrzyce 26 28 46:32
6. Kalwarianka 26 28 38:30
7. Skawinka 26 27 30:28
8. Wierchy Rabka 26 26 28:30
9. Dunajec Nowy Sącz 26 25 32:40
10. Czarni Kraków 26 25 30:44
11. Unia Borek 26 24 27:49
12. Limanovia 26 24 45:58
13. Babia Góra 26 19 36:64
14. Zakopianka 26 10 32:112

 Równolegle grająca Rezerwa Klasy A zajęła VI miejsce, byli to młodzi piłkarze, wychowankowie Klubu pochodzący z Tymbarku. Rezerwa Klasy A grała w składzie: Julian Puchała, Stanisław Poczynek, Czesław Poczynek, Leszek Gąsior, Zbigniew Zborowski, Mieczysław Zborowski, Jan Kapturkiewicz, Józef Kurek, Józef Czaban, Józef Sowa, Stanisław Potoczny, Wacław Romanowski, Ryszard Wykurz, Stanisław Kulig, Dudek, Zając, Zapała.

W sezonie 1960 roku „Harnaś” gra w grupie IV A Klasy, zajmuje VII miejsce na 18 meczy zdobywa 17 punktów. Rezerwa zajmuje II miejsce za „Podhalaninem” Wadowice. Obydwie rundy tego sezonu rozegrano od 21 marca do 29 sierpnia.     Następuje reorganizacja rozgrywek18 września 1960 roku, po raz pierwszy rozpoczęto rozgrywki system jesień – wiosna.

    cdn.

Foto nr 1
Mecz w Zakopanem 15 maja 1959 roku. Drużyna Seniorów KS „Harnaś”.
Stoją od lewej: Andrzej Sipak, Adam Stasik, Aleksander Mucha, Zygmunt Wykurz,
Andrzej Mucha, Zbigniew Majeran, Jan Pach, Badura, Andrzej Nieznalski, Paweł Lisok.

Foto nr 2
Zakopane 15.05.1959r – Spotkanie drużyn Seniorów przed meczem.
Tymbarczanie po prawej stronie w jasnych kostiumach – Eugeniusz Połeć, Adam Stasik itd.

Foto nr 3
Sytuacja piłkarska pod bramką „Zakopianki” grającej w ciemnych kostiumach.

Foto nr 4
Sytuacja pod bramką „Zakopianki” – nasi w jasnych strojach.

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (3) ze starych kronik – Krzysztofa Wiśniowskiego

     W roku 1952 drużyna została zgłoszona do rozgrywek Klasy C podokręgu Nowy Targ. Rozgrywano dalej w każdy czwartek, mecze Seniorów – I Drużyna oraz spotkania towarzyskie.    W dniu 3 czerwca 1952 roku rozegrano mecz z LZS Szczyrzyc, w którym K.S. „Spójnia” Tymbark wygrała 5:1, a mecz ten zakwalifikowano jako eliminacyjny do Puchar Polski. Dalsza edycja Pucharu Polski miała miejsce 15 czerwca 1952 roku, na boisku „Spójni” Limanowa i mecz ten tymbarczanie przegrali 1:5. Powodem wysokiej porażki były braki kondycyjne.

     Jeszcze w tym samym miesiącu, w dniu Święta Kultury Fizycznej 22 czerwca 1952 roku, „Spójnia” Tymbark przegrywa kolejny mecz ze „Spójnią” Nowy Targ w wymiarze 1:4. Następny  mecz odbywa się w Krakowie, w dniu 6 lipca 1952 roku z drużyną Zakładów Zbożowych i tu tymbarczanie odnoszą spektakularne zwycięstwo 5:2 . Z okazji Święta Odrodzenia na limanowskim boisku, rozgrywany jest turniej piłki nożnej, z udziałem: „Spójni” Tymbark, „Spójni” Limanowa i LZS Szczyrzyc. Wygrali gospodarze, tymbarczanie zajęli II miejsce, przed piłkarzami ze Szczyrzyca.

    Ten pionierski sezon rozgrywkowy dla całego Klubu był dobrym początkiem. Drużyna nie grała już tylko meczy treningowych, między sobą, ale sprawdzała się z obcymi i nieznanymi przeciwnikami. Pomimo, wahania sportowej formy i organizacyjnych zawirowań, Rada Klubu dobrze zarządzała kryzysem i podejmowała trafne decyzje (np. zmiana trenera).

   Drużyna „Spójnia” Tymbark po sezonie 1952 roku zajęła I miejsce i awansowała do Klasy B.

    cdn.

Lata 50-te, drużyna „Sparty” Tymbark, od lewej: Połeć, Puchała, Mucha Aleksander, Majeran, Filipiak, … ,Wykurz, Sipak, Trzaska, Badura, Nieznalski

Przed meczem, drużyna Tymbarku, od lewej: Połeć, … ,Puchała, Aleksander Mucha, Pach, Filipiak, Andrzej Mucha, Smoleń, Wykurz, Sipak, Trzaska

Skład drużyny „Sparty” Tymbark na wyjazdowym meczu w Zakopanym, od lewej: Jan Smoleń,
Adam Stasik, Zbigniew Majeran, Jan Pach, Aleksander Mucha, Andrzej Mucha, Leon Filipiak,
Zygmunt Wykurz, Feliks Trzaska, Andrzej Nieznalski.

Przyjaciele z boiska – przed meczem – Badura i Nieznalski.

 

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (2) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Do roku 1952 wysiłkiem członków Klubu i uczniów Liceum, udało się z pochyłej łąki dworskiej urządzić boisko o powierzchni żużlowej z czasem trawiastej. W kolejnych latach boisko zostało poszerzone, poprzez niwelacje wysokiej skarpy ziemnej z równoczesnym zasypaniem rowu przy torach kolejowych. Dobudowano: od strony południowej bieżnie lekkoatletyczną długości 100 m, boisko do piłki siatkowej, od wschodu skocznie do skoku w dal oraz kort tenisowy o nawierzchni ceglanej, na którym zimą wylewano lodowisko.    W tym czasie funkcję trenera – instruktora, pełni  Bronisław Wyrwa. Na wniosek Mieczysława Czeczótki w dniu 27 czerwca 1952 Rada Klubu zmienia instruktora, ponieważ Bronisław Wyrwa nie ma czasu na przygotowanie treningu i nie cieszy się autorytetem wśród zawodników. Nowy trener Teodor Smolarz (znany w powiecie działacz sportowy) obejmuje funkcje 2 lipca 1952 r.  Zapoznaje się z zawodnikami podczas specjalnie zorganizowanego meczu: SENIORZY – I DRUŻYNA.

Seniorzy grali w składzie: Rudolf Bednarczyk, Augustyn Rogoziński, Bronisław Lasek, Stefan Pytel, Karol Scharoch, Mieczysław Stasiewicz, Mieczysław Czeczótka, Jan Kerz, Tadeusz Gwarek.

I Drużyna grała w składzie: Józef Prokl, Zygmunt Wykurz, Józef Steczowicz, Stanisław Kasprzyk, Jan Smoter, Jan Scharoch, Józef Nuzia, Janusz Pawłowski, Wiesław Krzeszowski, Adam Steczowicz, Bronisław Wyrwa, Edward Kowalski, Józef Czech. 

Plan treningów na sierpień 1952:  wtorek – gimnastyka, środa – bieg, czwartek – spotkanie Seniorzy – I Drużyna. W drugim i czwartym tygodniu miesiąca, przed treningiem, gminny partyjny towarzysz wygłaszał krótkie referaty polityczne.

cdn.

fot. nr 1 – Przed treningami i meczami wygłaszano referaty polityczne.

fot. nr 2 – Bronisław Lasek – zawodnik, wieloletni Prezes Klubu, Dyrektor ekonomiczny PZPOW.

fot. nr 3 – Drużyna z 1955 roku, przed jednym z meczy. Do lewej: Bolesław Bittner, Adam Stasik, Stanisław Wargocki, Czesław Wykurz, Augustyn Rogoziński, … ,Bronisław Lasek, Bronisław Wyrwa, Józef Smoleń, Feliks Trzaska, Andrzej Nieznalski.

fot. nr 4 – Mieczysław Czeczótka – Prezes Klubu, Dyrektor PZPOW,

fot. nr 5 – Drużyna „Sparty’’ Tymbark na jednym z meczy wyjazdowych

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego (1)

Na ziemiach polskich w piłkę nożną zaczęto grać przed 1891 rokiem. Pierwszy pokaz tej dyscypliny zaprezentowało Koło Nauczycieli ze Lwowa na Zlocie Sokolim w 1892 r. Dwa lata później na kolejnym Zlocie Sokolim 14,.lipca 1894 roku  rozegrano pierwszy mecz, między drużynami Krakowa i Lwowa. Wygrali Lwowiacy 1:0.

Po II wojnie światowej w piłkę nożną zaczęto grywać i w Tymbarku. Z biegiem lat, potrzeba zorganizowania działalności w tej dziedzinie narastała, więc  stworzenie bardziej zwięzłych struktur było nieuniknione.

24 listopada 1949 r. odbyło się pierwsze walne zebranie Klubu. Obecnych było 150 członków. Byli to pracownicy  zakładów i młodzież szkolna. Klub został zarejestrowany w Zarządzie Głównym Zrzeszenia Sportowego „Spójnia” w Warszawie.

Przyjęto nazwę KS „Spójnia” Tymbark. Prezesem został Ludwik Pawlik – Dyrektor PSOW, V -ce Prezesami – Stanisław Szymański – Dyrektor Liceum oraz Rudolf Bednarczyk – lekarz.

Lata 1950 – 52 to okres pracy przy budowie boiska i doskonalenia umiejętności piłkarskich. Rozgrywano tradycyjne mecze czwartkowe między Seniorami i  I Drużyną.

cdn…