Sezon piłkarski 1990/1991, przy dużym apetycie na progres, nie spełnił oczekiwań, kibiców i szkoleniowców. Drużyna zajęła dziesiąte miejsce w tabeli końcowej. Sama gra pomimo dobrego warsztatu i potencjalnych możliwości nie zachwycała.
Pozytywne zjawisko odnotowano na poziomie szkolenia młodzieżowego. Z każdym sezonem pojawiała się nowa grupa młodych piłkarzy, która kończyła wiek juniorski, dobrze wyszkolonych i rwących się do gry. Narastała potrzeba zagospodarowania tego gorącego kapitału.
Na tą sytuację, z wielkim wyczuciem i menadżerską intuicją zareagował Jacek Dziadoń. Sympatyk Klubu, jednocześnie czynny zawodnik, choć nie łapiący się w pierwszym składzie. W 1991 roku zorganizował i zgłosił do rozgrywek Klasy C, Drużynę HARNAŚ II.Kierownikiem Drużyny został Robert Nowak aktywny działacz klubowy i Członek Zarządu.
BUNDES LIGA – bo tak została nazwana, w pierwszym sezonie awansowała do Klasy B. W sezonie 1993/1994, tylko „wypadkiem przy pracy” można nazwać brak awansu do klasy A. W tym czasie Bundes Liga gromi przeciwników, strzelając przy tym olbrzymią ilość goli. Najlepsi strzelcy w tym czasie to, między innymi:
Jacek Dziadoń, Ryszard Gawron, Hubert Leśniak,
Jan Szewczyk i Krzysztof Wiewiórka.
Drużyna HARNAŚ II, spełniała bardzo ważną funkcję szkoleniową. Pozwala juniorom stawiać pierwsze kroki w dorosłej piłce a seniorom przeczekać czas awansu do pierwszego składu. Zawodnicy Drużyny Seniorów, mają szansę dochodzić do formy po kontuzjach i przerwach w grze.
Powołanie do życia drugiej drużyny – nie było pomysłem nowatorskim. Większe Kluby,nagminnie stosowały ten rozszerzony sposób szkolenia.
Nawet w Harnasiu w początkowych latach działalności, lata 50-te, ten proceder miał miejsce. 2 lipca 1952 roku, odbyło się piłkarskie spotkanie, w którym zawodnicy wówczas SPÓJNIA Tymbark, zmierzyli się ze swoimi rezerwami, w meczu drużyn zwanych wówczas SENIORZY – I DRUŻYNA. W ówczesnych planach treningowych, jeszcze przez długie lata -w każdy czwartek-grano mecze sparingowe: Seniorzy – I Drużyna.
Utworzona przez Jacka Dziadonia w 1991 roku, Drużyna Harnaś II, przyniosła niezaprzeczalne korzyści dla całego Klubu, zaktywizowała zawodników i podniosła motywacje do gry. Nastąpiło ożywienie, kolejne rozegrane sezony piłkarskie pokazały duży progres. Apogeum tej wzrostowej fali nastąpiło w czerwcu 1994 roku, był nim historyczny awans HARNASIA do III Ligi Małopolskiej.
cdn.
Foto nr 1.
II Drużyna przed jednym z meczy – od prawej: Jacek Dziadoń, Piotr Kapturkiewicz, Władysław Skrzatek, Mariusz Osiak, Gąsior , Ryszard Wroński, Krzysztof Wiewiórka, Ryszard Gawron, Piotr Czyrnek dalej sędzia z Limanowej Śliwiński.
Foto nr 2.
Boisko Tymbark – Harnaś II przed meczem, stoją od lewej: Kierownik Drużyny Robert Nowak, Wojciech Przechrzta, Sławomir Olejarz, Tomasz Olejarz, Marek Jaroszyński, Ryszard Gawron, Marcin Pażucha, Paweł Wiewiórski. W dole: Krzysztof Przechrzta, Sławomir Ryś, Marcin Janczak, Pawlik, Tomasz Ryś, Paweł Poręba.
Foto nr 3.
Harnaś II – od lewej: Jan Burnus, Marcin Pażucha, Sławomir Ryś, … , Wojciech Zborowski, Marek Jaroszyński, Paweł Wiewiórski. W dole: Sara, Marcin Janczak, Krzysztof Przechrzta, Andrzej Niezabitowski, Piotr Dudzik, Marek Kaim.
Foto nr 4.
II Drużyna Harnasia – od lewej: Sara, Marcin Pażucha, Piotr Czyrnek, Krzysztof Wiewiórka, Wojciech Zborowski, Max Górka, Paweł Wiewiórski, Marek Jaroszyński. W dole: Krzysztof Przechrzta, Gąsior , … , Tomek Ryś, Jan Burnus, Marek Przechrzta.
Foto nr 5.
II Drużyna na ognisku klubowym.
Andrzej Niezabitowski, Paweł Wiewiórski, Piotr Kapturkiewicz, Marcin Pażucha, Andrzej Opioła, Marek Jaroszyński.
Foto nr 6.
Na tradycyjnych ogniskach dopuszczalna była szklanka piwa.
Rafał Dudzik, Ryszard Gawron, Jan Burnus, Marcin Pażucha, Paweł Wiewiórski, Marek Jaroszyński, Marek Ryś – kierownik i masażysta.