Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Parafii Tymbark

W Parafii Tymbark w uroczystość  Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Parafii Tymbark swoją Mszę św. prymicyjną odprawił ks. Mateusz Switek (który odbywał praktykę w naszej parafii, a święcenia kapłańskie przyjął 26.05.2018 r.)

Procesja, zgodnie z tradycją, prowadziła do czterech ołtarzy, po Rynku.

Ołtarz pierwszy przygotowany przez Rodzinę Pani Honoraty Kordeczki oraz Państwa Wawrzyniaków.

Ołtarz przygotowany przez Rodzinę Państwa Limanówków, Janczaków.

Ołtarz przygotowany przez Rodziny z ul.Szkolnej.

Ołtarz przygotowany przez Rodzinę Państwa Hładkulig, Golonków oraz  Stelmachów.

zdjęcia: RM

fotorelacja w uroczystości wkrótce

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Parafii Podłopień

Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył ks.proboszcz Wiesław Orwat, wraz z nim ks.prałat Franciszek Malarz oraz ks.rodak, misjonarz na Filipinach (który właśnie rozpoczął dwumiesięczne wakacje) ks.Jan Krzyściak. Homilię wygłosił ks.Franciszek Malarz, który zwrócił uwagę na trzy wyrazy: pamięć, przemiana i posługa. Pamięć o Wieczerniku, Wieczerzy Paschalnej, która nigdy się nie skończyła, ale ciągłe trwa. Przemiana – człowieka pod wpływem działania Jezusa Chrystusa Eucharystycznego oraz posługa, czyli czynienie tak, aby inni widzieli w tobie Chrystusa.

Podczas uroczystości śpiewał Chór Parafialny pod kierownictwem Lucjana Bożka. 

Cztery ołtarze wykonane na procesją Bożego Ciała przygotowane były zgodnie z  hasłem roku liturgicznego „Duch, który umacnia miłość”.

Ołtarz pierwszy przygotowany przez parafian z Podłopienia,  Hasło: „Duch święty odsłania nam tajemnicę Eucharystii”.

Ołtarz drugi, przygotowany przez parafian z Zawadki, Hasło: Duch święty umacnia nas przez Eucharystię,

Ołtarz trzeci: parafianie z Tymbark Gór, Hasło: Duch Święty w Eucharystii daje życie wieczne,

Ołtarz czwarty: parafianie z Jasnej. Hasło: Duch Święty jednoczy nas w Ciele i Krwi Chrystusa

zdjęcia: IWS

fotorelacja z uroczystości wkrótce

 

 

Zróbcie Mu miejscem Pan idzie z nieba, pod przymiotami ukryty chleba…

Tą pieśń autorstwa Franciszka Karpińskiego (1741 – 1825) zna każdy Polak katolik.  W dniu uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało) wierni idą w procesji za Najświętszym Sakramentem do czterech specjalnie przygotowanych ołtarzy, oddając publiczną cześć Jezusowi w eucharystycznych postaciach chleba i wina.

Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego mówi, iż „sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy… W Najświętszym Sakramencie Eucharystii są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus.” (KKK 1374).

Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa były objawienia bł. Julianny z Cornillon.  W 1245 roku, św. Juliannie miał się ukazać Chrystus, który w widzeniu domagał się ustanowienia święta Eucharystii na pierwszy czwartek po święcie Trójcy Przenajświętszej. Pod wpływem tych objawień bp Robert ustanowił w 1246 r. święto Bożego Ciała, początkowo dla diecezji Liege oraz zainaugurował pierwszą procesję eucharystyczną ulicami miasta. Wkrótce zaczęto jednak wysuwać przeciwko Juliannie oskarżenia o herezję, a decyzję o wprowadzeniu święta Bożego Ciała w diecezji Liege, uznano za przedwczesną. Zarzuty te spowodowały, że święto przestało być obchodzone. Sprawa święta Eucharystii nie została jednak zapomniana. Problemem tym zajął się późniejszy biskup Verdun, a od 1261 papież Urban IV. Do ostatecznego uznania święta Bożego Ciała za ogólnokościelne przyczynił się   dopiero cud eucharystyczny, jaki miał miejsce w Bolsenie (w środkowych Włoszech) w 1263 roku. W czasie jednej z Mszy św., podczas przemienienia, odprawiający kapłan miał zauważyć, że z konsekrowanej hostii zaczynały spadać krople krwi. Poplamiona krwią chusta została przesłana papieżowi, który w tym czasie przebywał w Orvieto w Umbrii. Urban IV umieścił relikwię w tutejszej katedrze, a pod wpływem fascynacji cudem rozpoczął aktywne starania, których celem miało być ustanowienia święta Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.

Procesje eucharystyczne w dniu Bożego Ciała wprowadzono później niż samo święto. Procesję odprawiano z wielkim przepychem od początku jej wprowadzenia. Od czasu zakwestionowania tych praktyk przez reformację, udział w procesji traktowano jako publiczne wyznanie wiary.

W Polsce od czasów rozbiorów z udziałem w procesji łączyła się w świadomości wiernych manifestacja przynależności narodowej. Po II wojnie światowej procesje w czasie Bożego Ciała były znakiem jedności narodu i wiary. Z tej racji ateistyczne władze państwowe niejednokrotnie zakazywały procesji urządzanych ulicami miast.

Bóg stał się Człowiekiem i pozostał między nami.

…Zagrody nasze widzieć przychodzi i jak się dzieciom Jego powodzi…

IWS

zdjęcie: RM