Konkurs plastyczny rozstrzygnięty

„Maszerują Strzelcy Maszerują…… „ – to temat  Konkursu Plastycznego dla dzieci i młodzieży zorganizowanego przez  Jednostkę Strzelecką nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „ Strzelec” OSW w Tymbarku i Urząd Gminy w Tymbarku  w ramach gminnych obchodów 100 – lecia Odzyskania Niepodległości. Głównym celem konkursu było uczczenie 100 rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości, XXV – lecia reaktywacji  Związku Strzeleckiego „Strzelec” Organizacji Społeczno–Wychowawczej w Tymbarku oraz upamiętnienie Strzelców i Legionistów walczących na Ziemi Limanowskiej.

 Jury pod przewodnictwem Agaty Czaja dokonało oceny 54 prac nadesłanych na konkurs i postanowiło przyznać następujące miejsca:

Grupa wiekowa klasy  (4-6 )

1.Oliwier  Kordeczka , SP Tymbark,
2.Aleksandra Czyrnek, SP Tymbark,
3.Paulina Gembałyś, SP Zawadka,
4.Anna Rusnak NSP, Piekiełko,
5. Błażej Sikoń NSP, Piekiełko.

Grupa średnia klasy (VII, VIII i Gimnazjalne II i III)

  1. Julia Dziadoń ,Gimnazjum Tymbark,
    2. Aleksandra Odziomek    , Gimnazjum Tymbark,
    3. Anna Nowak    , Gimnazjum Tymbark,
    4. Angelika Czopek    , Gimnazjum Tymbark,
    5. Aleksandra Janczy, Gimnazjum Tymbark.

 Grupa starsza szkoły średnie
1. Anna Żelazny, ZS im. KEN,
2. Izabela Jurkowska , ZS im. KEN,
3. Martyna Marszałek, ZS im. KEN.

Wyróżnienia otrzymali: Konrad  Baran SP Tymbark, Julia Kordeczka SP Zawadka, Antoni Urbański SP Tymbark, Jakub Kuruc Niepubliczne Gimnazjum Piekiełko.

Podsumowanie konkursu i wręczenie nagród rzeczowych odbyło w sali konferencyjnej Urzędu Gminy w Tymbarku 10 kwietnia 2018 roku. Minutą ciszy uczczono pamięć pomordowanych  w Katyniu  w 78 rocznicę Zbrodni Katyńskiej oraz osób, które zginęły w  katastrofie smoleńskiej w 8 rocznicę tej tragedii.  Nagrody ufundowane przez Instytut Pamięci Narodowej w Warszawie , Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie, Urząd Gminy w Tymbarku i Jednostkę tymbarskiego Strzelca  zwycięzcom wręczyli wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek i przewodnicząca komisji konkursowej Agata Czaja.

Prace zostały opublikowane na okolicznościowych widokówkach wydanych z okazji 100 lecia Odzyskania Niepodległości.

  Robert Nowak 

Prosto z Wiener Musikverein w Wiedniu!

Przedstawiamy nagranie z próby generalnej (oraz sesji zdjęciowej) septetu złożonego  z uczniów  ze Społecznej Publicznej Szkoły Muzycznej w Tymbarku, która miała miejsce w Wiedniu, w Wiener Musikverein  – jest to sala koncertowa w siedzibie najważniejszej orkiestry austriackiej – Wiener Philharmoniker!

Przypomnijmy! 

Olbrzymi międzynarodowy sukces odniósł zespół kameralny (septet) tymbarskiej szkoły muzycznej w konkursie „International Music Competition „Vienna” Grand Prize Virtuoso 2018″.   

Zespół : Jakub Sporek (fortepian), Michał Majeran (skrzypce), Emilia Rząsa (skrzypce), Dominika Kuchta (skrzypce), Magdalena Pajdzik (skrzypce), Klaudia Sasuła (wiolonczela) oraz Martyna Kędroń (wiolonczela) otrzymał pierwszą nagrodę w kategorii zespołów!

Nagrodą, oprócz certyfikatów, jest właśnie występ w sali filharmoników wiedeńskich w Wiener Musikverein  w Wiedniu.

Jutro (11 kwietnia) występ młodych artystów. Życzymy wspaniałego występu!

Irena Wilczek-Sowa

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

POD TWOJĄ OBRONĘ
Tak zatytułowany jest modlitewnik  otrzymany od księdza Kazimierza Filipiaka. Słowa modlitwy do ukochanej Matki Bożej wypowiadane przed Cudownym Obrazem w Stanisławowie zapisane są na stronach tej dawnej pamiątkowej książeczki. Poprzednią część opowieści o ks. Filipiaku zapoczątkował  obrazek z Tymbarku. W tym modlitewniku jak widać schowany jest jeszcze jeden święty wizerunek. Już trochę podniszczony, znać na nim lata. Ostrożnie go odwrócę, żeby można było zobaczyć co jest na odwrocie.
Święcenia kapłańskie ks. Filipiak otrzymał w roku 1938 w Przemyślu. Zanim to jednak się wydarzyło,  był pobyt i nauka we Lwowie. Tam też nastąpiło spotkanie młodego człowieka z obrządkiem ormiańskim. Kazania abp. Teodorowicza w ormiańskim kościele ( w modlitewniku jest nota tego ormiańskiego Metropolity Lwowa zatwierdzająca treść do szerzenia kultu Cudownego Obrazu   Katedra, Kościół Ormiański we Lwowie – jedna z najpiękniejszych świątyń tego miasta. Zaraz po święceniach, przez kilka miesięcy wikarym katedralnym w tym kościele był ks. Kazimierz Filipiak. Poniżej możemy zobaczyć ten kościół na przedwojennych, starych kartach pocztowych które są w moich kresowych zbiorach.
Ksiądz Filipiak był człowiekiem ogromnej wiary i modlitwy. To z niej czerpał siły do walki z przeciwnościami z jakimi musiał się mierzyć na swojej życiowej i kapłańskiej drodze. Pamiętam, kiedy już w Gdańsku, pomiędzy ruinami kościoła klękał przed Cudownym Obrazem Matki Łaskawej i zakrywał rękami twarz. Później wstawał i był, co niepojęte, dziwnie radosny. Zawsze sobie to przypominam, kiedy zaglądam do tej starej książeczki przez niego podarowanej. Proszę zobaczyć, jaką historię Cudownego Obrazu i niezwykle piękne  modlitwy przed nim odmawiane można tam znaleźć.
Do tego starego modlitewnika powrócę jeszcze w dalszej części wspomnień o księdzu Kazimierzu Filipiaku. Teraz pokażę jednak coś, co pozwoli być może uświadomić nam historię, czasy i realia, kiedy to trwała walka o uratowanie, zachowanie i znalezienie godnego miejsca dla Cudownego Obrazu ze Stanisławowa. Jaką siłą i determinacją wykazał się ks. Filipiak w tamtych latach, aż trudno logicznie wytłumaczyć. Proszę spojrzeć na fotografię poniżej. To jest oryginalne zdjęcie – jedno z wielu które zachowały się tu u nas w Tymbarku – z roku 1959.Kościół Św. Piotra i Pawła w Gdańsku spalony i zrujnowany w czasie wojny. Komuniści zaprowadzili swój sowiecki porządek. Przez lata nie wolno było nic zrobić z tak strasznie okaleczonym kościołem. W tym miejscu wtrącę pewien wątek, który nieco odbiega od tematu spotkania, ale wiąże się z tą dawną fotografią kościoła. „Jaskółka uwięziona ” Stana Borysa – hymn wolności – poetyczny tekst tej piosenki (słowa Kazimierz Szemioth) został napisany pod wrażeniem widoku zrujnowanego Gdańska – między innymi katedry i kościołów.  
” Jaskółka, czarny sztylet wydarty z piersi wiatru
Nagła smutku kotwica z niewidzialnego jachtu
Katedra ją złowiła w sklepienia sieć wysoką
Jak śmierć kamienna bryła
Jak wyrok naw prostokąt
Jaskółka błyskawica w kościele obumarłym
Tnie jak czarne nożyce lęk który ją ogarnia … „
 Całość można przeczytać wpisując hasło „Historia piosenki Jaskółka uwięziona” – bezspornie jednak, te dawne fotografie zachowane w Tymbarku, trafnie ilustrują tą niezwykłą pieśń Stana Borysa.
 – O tym jak krętymi ścieżkami historii toczyły się losy Cudownego Obrazu Matki Bożej ze Stanisławowa można by bardzo długo opowiadać. Wygnana przez sowietów z naszych Kresów, ze Stanisławowa, ocalona przez Polskiego Księdza, po latach tułaczki znalazła swoje miejsce w Gdańsku. W Gdańsku który nieco wcześniej zwał się Wolnym Miastem Gdańsk i z polskością nie miał wiele wspólnego. Czyżby kolejne zwycięstwo Maryji Królowej Polski, bo przecież Matka Boża Łaskawa ze Stanisławowa to wierna kopia Matki Boskiej Częstochowskiej, z tym że Kresowa Pani ze Stanisławowa nie ma na swoim wizerunku ran. Można śmiało powiedzieć, że przed sowieckimi ranami, przed bolszewickim zbezczeszczeniem Cudowny Obraz Najświętszej Panny Marii Łaskawej ze Stanisławowa ocalił ksiądz, którego życie i kapłańskie powołanie zapisało się złotymi zgłoskami na kartach naszej historii. Ksiądz Kazimierz Filipiak który urodził się tu u nas w Tymbarku.
Kolejne budzące wspomnienia, oryginalne fotografie z lat 1959 – 1960   Na ostatnim wpisie w Historii naszej strony Parafii Tymbark widnieje informacja, że w dniu 8 XII 1958 była składka  na remont kaplicy dla Cudownego Obrazu Matki Bożej Łaskawej w Kościele Św. App. Piotra i Pawła w Gdańsku. W tym czasie proboszczem w Tymbarku był już od roku 1955 wielce zasłużony dla naszej parafii ks. Teofil Świątek – człowiek światły, otwarty, umiejący trafnie oceniać otaczającą, nie zawsze jednoznaczną rzeczywistość. To w tym czasie zaczęło się coś, co trwało nieprzerwanie przez następne lata. Za Matką Bożą Łaskawą, do księdza Filipiaka, do Gdańska ruszył kto tylko mógł z Tymbarku. Ta  niesamowitej wartości fotografia ruin kościoła Piotra i Pawła w Gdańsku, na pierwszym planie przedstawia grupę Tymbarczan idącą do księdza Kazimierza Filipiaka. Przez całą Polskę tam jechali, dosłownie spod Tatr nad Bałtyk. Pośród zdjęć, które zachowały się z tamtych lat, są również te ze zwiedzania niezwykle pięknych miejsc na naszym Wybrzeżu. Palmiarnia w Oliwie, rok 1959 – proszę tylko zobaczyć – ksiądz Filipiak a wokół przecież jakże znajome twarze. Wystarczy spojrzeć – pierwszy od lewej Stanisław Macko – (spod stacji,  śp. Tata Danusi i Józka ). Któż mógłby go zapomnieć, a tu proszę na zdjęciu z dawnych lat.
Pokażę jeszcze więcej zdjęć  z tych nadmorskich eskapad Tymbarczan, jednak na koniec tego spotkania powrócę jeszcze do mojego tytułowego modlitewnika. Tam w jego wnętrzu, pomiędzy kartkami, zachowały się jeszcze inne, święte obrazki. O nich, a również o następnych fotografiach opowiem w naszym kolejnym spotkaniu.
Pozostało mi jednak dzisiaj  pokazać jeszcze coś, co jest zapisane na pierwszej stronie mojej dawnej książeczki ze Stanisławowa. Pisane ręką księdza Kazimierza Filipiaka życzenia i błogosławieństwo …
Zapraszam do następnego spotkania. 

Powstanie teren sportowo-rekreacyjny wokół Szkoły Podstawowej w Tymbarku

Gmina Tymbark otrzymała dofinansowanie zewnętrzne na realizację inwestycji pn. Przebudowę boisk sportowych wraz z kompleksem rekreacyjnym przy Szkole Podstawowej w Tymbarku. W ramach zadania zaplanowano przebudowę obiektów sportowych, w tym boiska sportowego wielofunkcyjnego oraz boiska do koszykówki, budowę obiektów małej architektury, siłowni zewnętrznej, placu zabaw, bieżni do biegu na 60 m, bieżni do skoku w dal oraz utwardzenie terenu i zagospodarowanie terenów zielenią.

Przewiduje się również utwardzenie powierzchni gruntu przy budynku szkoły, które obejmuje przebudowę placu utwardzonego (wyznaczenie jezdni oraz mini ronda), budowę miejsc postojowych dla samochodów osobowych, budowę chodnika, odwodnienie części terenu, ukształtowanie terenu i zieleni, budowę murku żelbetowego wraz z montażem poręczy z pochwytem dla niepełnosprawnych.

Plan przebudowy  znajduje się tutaj:  PLAN PRZEBUDOWY

Wartość projektu to blisko 1 060 tys. zł, przy czym kwota dofinansowania ze środków zewnętrznych wynosi blisko 800 tys.zl. Termin zakończenia realizacji inwestycji to koniec grudnia 2018 r.

Informacja: UG Tymbark

zdjęcia: IWS

Wiosenna inauguracja!

Przedszkolaki z Przedszkola Integracyjnego dzisiaj na swoich zajęciach poczuły już faktyczną wiosnę. Zabawy i radości na przedszkolnym placu zabaw było co niemiara.

no images were found

zdjęcia: RM

Święto Miłosierdzia Bożego w Parafii Podłopień

W dzisiejsze Święto Miłosierdzia Bożego w Parafii Podłopień, w dzień odpustu parafialnego, Mszy Św., koncelebrowanej, przewodniczył ks.Kanonik Franciszek Malarz. W koncelebrze byli  ksiądz proboszcz Wiesław Orwat  oraz głoszący kazania, na wszystkich mszach świętych tej  odpustowej niedzieli,  ksiądz dr Zdzisław Sadko z Tarnowa. Wszyscy trzej księża w tym roku przeżywają jubileusze święceń kapłańskich. I tak ks.Fr.Malarz – 60 lat posługi kapłańskiej, ks.Wiesław Orwat – 30 lat, zaś ks.Zdzisław Sadko – 40-lecie.

Ks. Zdzisław Sadko w okolicznościowym kazaniu przede wszystkim przedstawił nieprawdopodobną, oceniając ją w sposób ludzki, historię ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego. Jak do tego zadania Bóg wybrał nikomu nieznaną, słabego zdrowia, siostrę Faustynę.  Duży opór duchowieństwa, niedowierzanie,  zakaz szerzenia kultu w kościele . Przychodzi jednakże  1993 rok, wówczas to s.Faustyna zostaje przez papieża Jana Pawła II  beatyfikowana,  a dwa lata później zostaje wydane zezwolenie na celebrowanie Święta Miłosierdzia w całej Polsce. W 2000 r., Jan Paweł II, podczas kanonizacji s. Faustyny Kowalskiej, zgodnie z treścią jej prywatnych objawień, ustanowia  drugą Niedzielę Wielkanocną (Białą) Świętem Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła.  Czyli wszystko to działa się bez mała na naszych oczach, w niedalekiej przeszłości.  Ze Świętem Miłosierdzia nierozerwanie związany jest sakrament pojednania i pokuty. Jaka jest jego rola w naszym życiu? Czy jest tak, i tu ksiądz Sadko zacytował słowa nieżyjącego już kardynała Joachima Meisnera.   Jak ojciec  przygotowywał się do tego sakramentu to w całym domu musiała być cisza, nikt nie mógł przeszkadzać, a znajomi wiedzieli kiedy ojciec  będzie na mszy św. przystępował do Komunii Świętej , gdyż wtedy szedł do kościoła, i wracał, w kapeluszu, dla pokazania szacunku (cytat z pamięci). 

 Po zakończonej mszy św ksiądz Kanonik podziękował zgromadzonym za  życzenia, a następnie poświęcił nowo zakupiony relikwiarz, dla relikwii św.Faustyny. Następnie odbyła się Procesja Eucharystyczna wokół kościoła.

Całą uroczystość uświetnił śpiew Chóru Parafialnego Parafii Podłopień, kierowanego przez organistę Lucjana Bożka oraz Strażacka Orkiestra Dęta „Tymbarski Ton” pod batutą Andrzeja Głowy.

podziękowania złożone przez ks.kanonika Franciszka Malarza

no images were found

tekst, zdjęcia: IWS

Parafianie dziękują Ks.Kanonikowi Franciszkowi Malarzowi za 60 lat posługi kapłańskiej

Dzisiaj Parafia Podłopień przeżywała swoje święto. Przede wszystkim  było to Święto Miłosierdzia Bożego. Jest to też dzień odpustu parafialnego, gdyż pod takim wezwaniem jest kościół parafialny w podłopieniu. Jednakże był  to też dzień szczególny, w którym parafialne Parafii Podłopień złożyli podziękowania Księdzu Kanonikowi Franciszkowi Malarzowi za 60 lat posługi kapłańskiej. 

Następujące słowa podziękowania, oraz kwiaty,  złożyli przedstawiciele parafii: 

„Powołanie kapłańskie jest wiekuistą tajemnicą, bo nie można przestać być Kapłanem” – powiedział Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński.

Złączeni tą wiekuistą tajemnicą zgromadziliśmy się dzisiaj przy tym ołtarzu, by podziękować Bogu za dar Twojego życia i powołania kapłańskiego. Dzięki solidnemu wychowaniu przez rodziców, wyniesionym z domu wartościom, oraz ciężkiej pracy – jesteś dzisiaj żywym symbolem miłości i odwagi.

Dzień, w którym Ksiądz Kanonik przeżywa 60-lecie  swojej posługi, jest powodem do wielkiej radości. Radości samego Jubilata, ale również nas wszystkich, którzy moglibyśmy w tym czasie ubogacić się kapłańską mądrością, życzliwością i gorliwą posługą apostolską.

W dniu Jubileuszu w sposób szczegóły pragniemy modlić się o:

-łaskę zdrowia i potrzebnych sił do pełnienia nadal woli Ojca,

-by Chrystus, Wieczny Kapłan, błogosławił wysiłkom, jakie Ksiądz Kanonik podejmuje dla Boga i zbawienia człowieka,

-by Matka Najświętsza otaczała Cię swoją macierzyńską miłością.

Księże Franciszku, jako wyraz naszej wdzięczności przyjmij proszę ten kosz kwiatów. 

Ma on pewną symbolikę. 

Kształt serca – to nasza życzliwość względem Ciebie.

Kolorowe kwiaty – to dusze, z którymi miałeś i masz na co dzień do czynienia,

Białe róże, to dusze – nasz dusze, które z Twoją stają się coraz „bielsze”,

Ten piękny kwiat pośrodku, to Księże Franciszku dar Twojego powołania, to dar Twojego Kapłaństwa.

Jak widzisz, jest on piękny, wyjątkowy, on żyje bielą tych otaczających go kwiatów, tych czystych, za Twoją sprawą, Dusz.

Tak Księże Franciszku postrzegamy Twoje kapłaństwo.

Dziękujemy za to, że jesteś ciepłym i skromnym człowiekiem, który w obfitości swych zasług nadal pozostaje jednym z nas.

Dziękujemy Ci za to, że przez te wszystkie lata zachowałeś godność swojego stanu.

Księże Franciszku, dobrze, że z nami jesteś!

Szczęść Boże!

no images were found

zdjęcia: IWS