W dniach 28-29 lutego 2024 trwają uroczystości pogrzebowe śp. księdza Ryszarda Stasika  (28.10.1944 – 26.02.2024) proboszcza Parafii Łososina Górna w latach 1983 – 2011, ostatnio będącego rezydentem w Grybowie. 

Ks. mgr Ryszard Stasik pochodził z parafii Brzeziny. Święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego Jerzego Ablewicza  otrzymał 25 maja 1969 roku w Tarnowie. Przed objęciem probostwa w Łososinie Górnej pracował jako wikariusz w parafiach: Zbylitowska Góra (od 18 czerwca 1969 roku) i Limanowa – Sowliny (od 20 czerwca 1972 roku). 

Poniżej wspomnienie Zenona Duchnika, związane z rolą, jaką odegrał ks.Ryszard Stasik w inicjatywie  sprawowania w ostatnią niedzielę czerwca Mszy świętej na górze Paproć, a następie budowy kaplicy na Paproci.

(tekst i zdjęcie: strona FB Zenona Duchnika)

W połowie lat pięćdziesiątych XX w. w moim rodzinnym domu w Piekiełku, parafia Łososina Górna, między moją mamą a Jakubem Rysiem, mieszkańcem Paproci, wywiązał się taki dialog:

– Jakubie, gdyby u was wybudować kościół, można by się dużo lepiej modlić i chwalić Boga widząc tyle piękna wokół siebie.

– Wiesz co Hanka? Księdza już mamy (Władysław Bulanda), a kościół to może kiedyś ktoś wybuduje. Ludzie pole by na pewno dali, a i by pomogli ile by tam mogli.

Często wędrując z kimś przez Paproć i Koszarską Górę opowiadałem to zdarzenie. Ludzie podziwiali wspaniałe widoki, odpowiadali krótko: pięknie tu i przystępnie. Kiedy w 1993 roku w Klubie Krajoznawczym PTTK ,,Elita Włóczęgów” w Piekiełku zastanawialiśmy się gdzie i jakie spotkanie zrobić, zasugerowałem spotkanie modlitewne na Paproci. Młodzi ludzie zastanawiali się czy wypada, wszak w drugą niedzielę lipca jest na Łopieniu msza. Aby nie robić konkurencji, wydumaliśmy, by na Paproci w ostatnią niedzielę czerwca zorganizować spotkanie w intencji bezpiecznych wakacji. Baliśmy się czy ludzie zaakceptują pomysł? Czy przyjdą? Ks. Ryszard Stasik, proboszcz parafii Łososina Górna, z uśmiechem przyjął pomysł: ,,No cóż, organizujcie, przyjdę osobiście”. Przyszedł.

I tak z inicjatywy Klubu Krajoznawczego PTTK ELITA WŁÓCZĘGÓW z  Piekiełka na tej górze w 1993 roku Ksiądz Ryszard Stasik odprawił  pierwszą  uroczystą Mszę Świętą ”O bezpieczne lato”, bezpieczne dla uczniów i studentów, dla rolników , dla tych, którzy muszą pracować w polu i w zakładach pracy. Na mszy było ok 200 osób. Od tego czasu Msze stały się corocznym wydarzeniem na Koszarskiej Górze (Paproci ,Rysiej Górze) zmieniło się hasło ”O bezpieczne lato i czyste środowisko ”, ludzi z roku na rok więcej przychodziło, oprawa Mszy była coraz ładniejsza, zaczęto organizować konkursy: krajoznawczy, ochrony środowiska, były upominki dla najmłodszej i najstarszej osoby. Był upominek dla turysty z najdalszych zakątków kraju. W 1996 r. ogłoszono możliwość budowy Kaplicy. Wielkim wydarzeniem było przybycie sprawowanie Mszy Świętej i głoszenie homilii przez o.Stanisława Musiała SJ, naszego rodaka. W 1999 usłyszeliśmy w U.G. Limanowa ”nie twoja gmina, nie twoja parafia, my to przejmujemy, już wszystko załatwione ksiądz się zgodził” (co było kłamstwem). Córka moja Alicja kiwnęła głową zrobiło się nam przykro – poszliśmy. Tak zakończyła się nasza przygoda z Uroczystościami na Paproci.

ksiądz Ryszard Stasik sprawuje Mszę świętą na górze Paproć (archiwum Zenona Duchnika)

zdjęcia nadesłane

O planowanym do budowy,  przez tymbarskie władze samorządowe, tarasie widokowym na Łopieniu trwa dyskusja w Internecie. O sprawie napisał wczoraj portal telewizji limanowskiej TV28.pl oraz portal polsatnews.pl.

Poniżej  linki do artykułów:

Taras widokowy na Łopieniu. Burza w sieci i ożywiona dyskusja na temat tej atrakcji turystycznej

LINK:  https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2024-02-27/atrakcja-w-beskidach-ma-przyciagac-turystow-oburzenie-mieszkancow/

(poniżej wycinek z tekstu)

Kuchnia w samorządowym przedszkolu w Tymbarku zmienia się nie do poznania

W czasie ferii zimowych w samorządowym przedszkolu w Tymbarku przeprowadzono istne kuchenne rewolucje. Zaplecze kuchenne przeszło prawdziwą metamorfozę – wymieniono całe wyposażenie kuchni tzn. stoły, zlewy, regały, półki i szafki – wszystkie z metali nierdzewnych, wszystkie zastąpiły wysłużone, pamiętające budowę obiektu drewniane meble, które siłą rzeczy „dożyły” już swego wieku. Zdecydowanie korzystniej będzie wyglądała praca personelu, łatwiej będzie utrzymać higienę w takich warunkach, a na pewno inaczej wygląda nowa kuchnia w tymbarskim przedszkolu!

Zakup nowoczesnego wyposażenia sfinansowany został ze środków własnych Gminy Tymbark w wysokości: 54 000 zł. Inwestycja doskonale wpisuje się w działania prooświatowe i prozdrowotne, jakie od lat skutecznie realizuje Urząd Gminy w Tymbarku.

* * *

Zmiany (na lepsze) w Szkole Podstawowej w Tymbarku

W trakcie zakończonych przed kilkoma dniami ferii zimowych, w Szkole Podstawowej w Tymbarku pojawiły się trzy nowoczesne tablice multimedialne, które z powodzeniem zastąpiły tradycyjne tablice kredowe, do których przyzwyczaiły się całe pokolenia uczniów.

Zakup tablic pozwoli również na uatrakcyjnienie procesu dydaktycznego i wykorzystanie zewnętrznych źródeł informacji. Praca z tablicą multimedialną jest wyjątkowo prosta, intuicyjna – dlatego korzystanie z nich nawet przez najmłodszych uczniów nie jest niczym wyjątkowym. Urządzenia mogą też w każdej chwili stać się kinem klasowym i przenieść dzieci w świat ulubionej baśni filmowej ze wspaniałym dźwiękiem!

Zakup nowoczesnych pomocy edukacyjnych sfinansowane zostały ze środków własnych Gminy Tymbark w wysokości: 24 000 zł Środki wydatkowane na cele oświatowe to z całą pewnością doskonała inwestycja w przyszłość naszych dzieci i nas samych.

Informacja oraz zdjęcia nadesłane przez Urząd Gminy Tymbark 

W środę zakończyły się, trwające od niedzieli,  Rekolekcje Wielkopostne 2024 prowadzone przez księdza dr hab. Ireneusza Stolarczyka.

Po Mszy świętej delegacja w imieniu wspólnoty parafialnej złożyła podziękowania księdzu Rekolekcjoniście. W imieniu kapłanów podziękowania złożył ksiądz proboszcz dr Jan Banach, a następnie wraz z wiernymi odmówił modlitwę dla uzyskania odpustu zupełnego za udział w rekolekcjach (co najmniej trzech naukach).

Na zakończenie po słowach podziękowań ksiądz rekolekcjonista Ireneusz Stolarczyk pobłogosławił zgromadzonych w świątyni. 

Tekst podziękowań od wspólnoty parafialnej:

Nie zdejmę Krzyża z mojej ściany
Za żadne skarby świata
Bo na nim Jezus ukochany
Grzeszników z niebem brata.

Nie zdejmę Krzyża z mego serca
Choćby mi umrzeć trzeba
Choćby mi groził kat, morderca
Bo Krzyż to klucz do nieba.

Nie zdejmę Krzyża z mojej duszy
Nie wyrwę Go z sumienia
Bo Krzyż szatana wniwecz kruszy
Bo Krzyż to znak zbawienia.

A gdy zobaczę w poniewierce
Jezusa Krzyż i ranę,
Która otwiera Jego serce
W obronie Krzyża stanę.

  Drogi Księże Ireneuszu,

W odpowiedzi na wezwanie Pana Jezusa „Idźcie i głoście” skierowane do apostołów, przyjmując zaproszenie naszego proboszcza Księdza Jana, przybyłeś do tymbarskiej parafii aby pomóc nam w przygotowaniu się do dobrego, duchowego przeżycia Tajemnicy Paschalnej. Zwracając się do Ciebie rozpoczęliśmy słowami wiersza nieznanego autora (choć przypisywanego czasem Romanowi Brandstaetterowi), którego słowa – tak bardzo aktualne w naszej rzeczywistości – stanowią treść przepięknej, poruszającej serca pieśni religijnej.
Te ostatnie cztery dni były okresem szczególnych, duchowych przeżyć dla uczestników tegorocznych rekolekcji wielkopostnych w naszych świątyniach w Tymbarku i w Piekiełku. W pędzie i szumie codziennego życia mogliśmy się choć na chwilę, na czas tych rekolekcyjnych spotkań z Tobą, zatrzymać, wyciszyć, zajrzeć w głąb siebie i zastanowić nad tym, co jest najważniejsze dla każdego kto stara się kształtować swe duchowe wnętrze i dba o pogłębianie wiary. Prosto, lecz w sposób poruszający serca i umysły, mówiłeś o potędze Bożej miłości ogarniającej wszystkich i bezwarunkowej, oraz o nieograniczonym miłosierdziu Boga do każdego człowieka – niezależnie od tego kim on jest i jakim jest. Mówiłeś o podstępnym, często niezauważalnym oddziaływaniu otaczających nas spraw i zdarzeń prowadzących do grzechu, który oddala od Boga, oraz o potrzebie stałej pracy nad sobą i niezwykłej wartości Sakramentu Pokuty. Tak trafnie połączyłeś treści swych rekolekcyjnych nauk z homiletycznym omówieniem odczytanej wcześniej, aktualnej w danym dniu Ewangelii i tak pięknie nawiązałeś do przykładu naszych wielkich polskich świętych – Świętego Maksymiliana Marii Kolbego oraz Świętego Jana Pawła II, mówiąc wczoraj o przekazywaniu Bożej miłości w ludzkim życiu tu na ziemi. A dzisiaj tak poruszająco mówiłeś o Maryi i o wielkim znaczeniu Jej opieki dla nas.

Drogi Księże Ireneuszu. Ponieważ dobiega końca Twoja wizyta rekolekcyjna w naszej wspólnocie parafialnej, dziękujemy Ci serdecznie za wszystkie skierowane do nas słowa oraz za dary Ducha Świętego, które poprzez Twą posługę rekolekcyjną stały się naszym udziałem i pozwoliły każdemu z nas zastanowić się nad swoim życiem. Obiecujemy, że zachowamy w pamięci i w naszych sercach jak najwięcej tych refleksyjnych wskazań, które jako katolicy winniśmy stosować w swoim życiu. Wdzięczni za to wszystko zawierzamy w modlitwie Twoje kapłaństwo Jezusowi Chrystusowi – Dobremu Pasterzowi oraz Maryi – Królowej Apostołów i Matce Kapłanów. Życzymy, aby Pan Bóg obdarzał Cię wszelkimi łaskami i dobrym zdrowiem a poprzez działanie Ducha Świętego stale Cię umacniał w kapłańskiej posłudze i błogosławił we wszystkich dziełach, które na co dzień podejmujesz.
Księże Ireneuszu, Bóg zapłać za wszystko. Będziemy się modlić w Twojej intencji.

zdjęcie nadesłane przez Czytelnika

W Niepublicznej Szkole Podstawowej w Piekiełku druhowie z miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej uczestniczyli w zebraniu sprawozdawczym, na którym omówiono realizację zadań w roku 2023 oraz przyjęto plan pracy na rok bieżący. Zarządowi jednostki jednogłośnie udzielono absolutorium.

W zebraniu uczestniczyli: mł. kpt. Paweł Janczak z Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Limanowej oraz druh Zbigniew Kaptur, komendant gminny strażaków.

W działalności jednostki w minionym roku na szczególną uwagę zasługuje fakt wykonania ocieplenia garażu, wykonania podjazdu (kostka, krawężniki, podsypka), zakup i montaż alarmu, zakup i montaż ogrzewania, wykonania regałów na ubrania i sprzęt pożarniczy. Samorząd na to zadanie wyasygnował kwotę 40.000 zł.

Druhowie byli organizatorami licznych akcji charytatywnych dla osób potrzebujących. To niewątpliwie wyróżnia Jednostkę OSP w Piekiełku wśród pozostałych jednostek. W ubiegłym roku uczestniczyli w 8 akcjach ratowniczo –gaśniczych. W planach na rok 2024 druhowie kładą nacisk na szkolenia, udział w ćwiczeniach oraz kontynuację pomocy potrzebującym w tym rodakom na wschodzie.

Troska o drugiego człowieka, jego życie, zdrowie i dorobek leży u podstaw strażackiej służby i działalności charytatywnej druhów strażaków z Piekiełka. Bezinteresowna społeczna służba, troska, wrażliwość oraz chęć niesienia pomocy potrzebującym niech w sercach druhów trwa do końca świata.

Robert Nowak

Na portalu turystyka.wp.pl ukazał się wczoraj artykuł pod tytułem „Afera w polskich górach. „Szajs dla weekendowych Januszy”,   na temat planowanej w Tymbarku budowy tarasu widokowego na Łopieniu, w tym w szczególności,  że  inwestycja ta jest powodem „Burzy w internecie po publikacji wizualizacji”.

Całość artykułu pod linkiem (podpis zdjęcia pochodzi z artykułu) :  https://turystyka.wp.pl/afera-w-polskich-gorach-szajs-dla-weekendowych-januszy-6999855469448160a?fbclid=IwAR38srCPTKsTZG5-oMwkUglQusQ0bXaKdlWhjmHXB8nJkckiP8CtnjbMwo4

Fragment z  nowego opracowania Stanisława Przybylskiego „Opowieść o trzydziestoletniej działalności Strażackiej Orkiestry Dętej „Tymbarski Ton”, z  rozdziału pt „Trzydzieści lat w strażackich mundurach”

….Kilka instrumentów z orkiestry parafialnej które, jak mawiali starsi mieszkańcy „sprawił ksiądz prałat Teofil Świątek” trafiło w 1992 roku do nowo tworzonej orkiestry strażackiej. Zgodę na przekazanie wyraził ówczesny tymbarski proboszcz, ksiądz prałat Józef Leśniak, który tak się wtedy do nas zwrócił: „Szczęść wam Boże, będę się modlił, żeby się udało”…

…W chwili, kiedy piszę te słowa, dokładnie w niedzielę, osiemnastego lutego 2024 roku jest mi, tak po prostu, ciężko i smutno, bo nie spodziewałem się, że o Księdzu Prałacie Edwardzie Nylcu będę pisał w czasie przeszłym. Odszedł do Pana w piątek, szesnastego lutego, w wieku 78 lat; skromny, gorliwy i rozmodlony kapłan, do końca pełniący posługę w naszej parafii. O tym fakcie poinformował mnie Tomasz Kaptur, naczelnik naszej straży, dodając, że widział Księdza Edwarda w Popielec, przed ołtarzem, pochylonego, pokornie czekającego na posypanie głowy popiołem, jak się okazało, ostatniego w swoim życiu. Zawdzięczam Mu, zarówno w sferze osobistej, jak i strażackiej, bardzo dużo, zapewne tak, jak wielu czytających.

Przypomnę taki fakt z 2015 roku, kiedy w ostatnią niedzielę grudnia Ksiądz Prałat zainicjował składkę na zakup instrumentu dla naszej orkiestry, świadomie rezygnując z dochodu na rzecz parafii, w której przecież nie brakowało i nie brakuje wydatków. Nieraz w rozmowie podzielał nasze zdanie, że w funkcjonowaniu orkiestry najkosztowniejsze jest zapewnienie odpowiedniego instrumentarium. Jego inicjatywę, przy imponującej hojności naszych Parafian, w kolejnych latach kontynuował ksiądz proboszcz dr Jan Banach i dzięki temu orkiestra pozyskała w sumie sześć nowych instrumentów, co bardzo poprawiło jej brzmienie…

…W kontaktach osobistych Ksiądz Edward był osobą pełną ciepła, niezwykłego optymizmu i humoru. Kilka lat temu, gdy już był rezydentem w naszej parafii zapytałem, czy poświęci mi trochę czasu. Jak najbardziej – odpowiedział i po chwili dodał z uśmiechem: ja mam czas, mam czas aż do śmierci.

Opiszę jeszcze jedną sytuację, może z pozoru niezbyt istotną, która dla mnie i dla mojego kolegi Czesława Sobczaka, członka wspierającego OSP Tymbark pozostała najkrótszą w życiu, szczególną katechezą. Otóż parę lat temu, stojąc w pobliżu kościoła, na Anioł Pański zaczęły bić dzwony i jakbyśmy się obaj umówili, w jednym momencie zadaliśmy to samo pytanie: dlaczego one nie rozpoczynają równocześnie? Ksiądz Edward uśmiechnął się, może z powodu naszej ignorancji i spokojnie, rzeczowo, wyjaśnił nam wymowę tej „nierównoczesności”. Teraz, gdy słyszę ich narastający dźwięk, wiem, że jest w tym głęboki liturgiczny sens. Niezorientowanym polecam jego poznanie…

S. Przybylski

fot. S. Przybylski, 24 stycznia 2016 roku – Kościół w Tymbarku – Ksiądz Prałat Edward Nylec poświęca zakupiony ze składki parafian saksofon sopranowy trzymany przez kapelmistrza Andrzeja Głowę. W głębi ksiądz Bogdan Stelmach, ówczesny wikariusz w naszej parafii, a obecnie Kustosz Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Pasierbcu i zarazem Powiatowy Kapelan Strażaków. Z akordeonem stoi Dawid Surdziel, członek Strażackiej Orkiestry Dętej „Tymbarski Ton”.