Kaplica Myszkowskich i grobowiec rodziny Turskich

Lista osób spoczywających w kaplicy Myszkowskich oraz w rodzinnym grobowcu Turskich spinana przez Stanisława Wcisło (GT Nr 55) 

(..) W kaplicy złożone są prochy członków rodziny Ludwika Myszkowskiego, który w roku 1868 kupił dobra ziemskie Tymbarku od Tytusa Sławikowskiego.

Poniżej podajemy imiona i nazwiska pochowanych tam zmarłych, według dat ich śmierci:
Józef Myszkowski – zmarły w 1869 r. – ojciec Ludwika;
Waleria z Borkowskich Myszkowska, zmarła 6.07.1875 r. – żona Jana Myszkowskiego (brata Ludwika);
Salomea z Chociatowskich Myszkowska – zmarła 10.01.1877 r. – żona Józefa Myszkowskiego, matka Ludwika;
Józef Myszkowski – zmarły 26.01.1878 r. – najstarszy brat Ludwika;
Franciszka Myszkowska – zmarła 5.05.1890 r. – siostra Ludwika;
Ludwik Myszkowski – zmarły 1.10.1891 r. -adwokat z Jarosławia, prawny właściciel ziemskich dóbr tymbarskich;
Jan Myszkowski – zmarły 16.05.1902 r. – brat Ludwika. Zajmował się prowadzeniem gospodarstwa dworskiego w Tymbarku, stąd przez wielu uważany był za właściciela majątku. Ojciec Józefa Myszkowskiego, któremu to stryj Ludwik, jako bezdzietny,
prawnie przekazał swe dziedzictwo;
Jadwiga z Marszałkowiczów Myszkowska – zmarła 21.10.1921 r. – żona Józefa, następcy po stryju Ludwiku;
Józef Myszkowski – zmarły 16.12.1925 r. właściciel dworu w Tymbarku. Był ojcem Zofii Turskiej, (której przekazał majątek
tymbarski w 1924 r.), Ludwika (aresztowanego przez gestapo i straconego w Oświęcimiu) oraz Jerzego (zamordowanego w Katyniu). 

Po śmierci Józefa nastąpiła dwudziestoletnia przerwa w składaniu zmarłych w krypcie kaplicy.

W marcu 1945 r. pochowano tam jeszcze 4 osoby, które w nocy 16/17 marca 1945 r. zmarły tragicznie(…)  Są to:
Maria ze Strzeleckich Myszkowska – żona Stefana Myszkowskiego;
Julia z Paszkiewiczów Myszkowska – żona Jerzego;
Jadwiga Paszkiewicz (prawdopodobnie matka Julii);
Emilia Myszkowska – córka Jerzego i Julii Myszkowskich.

Na cmentarzu parafialnym znajduje się natomiast grobowiec Turskich (nazwa od nazwiska męża Zofii Turskiej), a spoczywają w nim:

Maria Turska – zmarła 30.04.1926 r. – siostra Karola, męża Zofii;
Karol Turski – zmarły 23.07.1929 r. – mąż Zofii właścicielki dworu;
Janina Bzowska – zmarła tragicznie 3.05.1936 r.- córka Zofii i Karola;
Zofia Turska – zmarła 17.12.1975 r. we Wrocławiu i pochowana na cmentarzu Gręboszewskim, skąd 1.04.2005 r. jej jedyna wnuczka Barbara, wraz z mężem prof. W. Zychem sprowadzili jej prochy do rodzinnego grobowca w Tymbarku; 

Danuta Turska – córka Zofii i Karola – zmarła 13.01.1992 r. we Wrocławiu. Także i ona, wraz z prochami matki, przewieziona została do Tymbarku.

Tak więc wreszcie, po 50 latach od likwidacji dworu i konieczności opuszczenia Tymbarku przez żyjących, rodzina Turskich została znów połączona – tym razem już chyba na zawsze.
Warto dodać, że w grobowcu Turskich znajdują się prochy jeszcze dwóch osób, których tożsamość nie została dotąd wyjaśniona.
Przypuszczalnie, w marcu 1945 r., w czasie pogrzebu czterech pań, zmarłych na skutek zaczadzenia, dwie trumny, z powodu braku miejsca nie zostały umieszczone w krypcie kaplicy, ale spoczęły właśnie w grobowcu na cmentarzu. Niestety, nie ma tam żadnych danych odnośnie tych osób. Nic też na ten temat nie jest wiadomo członkom rodziny. Być może ktoś z czytelników posiada jakieś związane z tym tematem informacje, dzięki którym uda się wyjaśnić zagadkę spoczywających tam osób.
Stanisław Wcisło 
 

Kaplica Myszkowskich w Tymbarku 

grobowiec rodziny Turskich na tymbarskim cmentarzu

zdjęcia:IWS

Z historii tymbarskiego Strzelca – w czasopiśmie z z 1938 roku „Wola i Czyn” o drużynach strzeleckich, w tym także o Tymbarku

W wydanym 05.sierpnia 1938 roku czasopiśmie, Zarządu Okręgowego Związku Legionistów Polskich we Lwowie, „Wola i czyn”, w artykule „Związki i Drużyny Strzeleckie do sierpnia 1914 r.” jest wykaz drużyn strzeleckich do 1914 roku, W wykazie tym znajduje się też tymbarska drużyna. 

Naczelna Komenda Polskich Drużyn Strzeleckich miała siedzibę we Lwowie, miała ekspozyturę w Krakowie, która dzieliła  się na siedem okręgów.

Polska Drużyna Strzelecka w Tymbarku była zarejestrowana w okręgu II. tzw.”krakowskim” pod numerem XXVIII.

W 2023 obchodzimy 30-lecie reaktywacji tradycji Polskich Drużyn Strzeleckich w Tymbarku, poprzez utworzenie i działalność Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS ”Strzelec” OSW w Tymbarku.

Historia tymbarskiego Strzelca na przestrzeni tych 30. zostanie przedstawiona wkrótce. 

Poniżej scan czasopisma „Wola i czyn” Nr 15 z 5.08.1938 pochodzący ze zbiorów Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej działającej przy Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W artykule jest też  ogólna informacja o posiadanej broni przez wszystkie drużyny strzeleckie oraz opisane  jest umundurowanie, a w czasopiśmie też inne ciekawe artykuły.

IWS

Link do czasopisma:    „WOLA I CZYN” Nr 15 z 5.08.938 

 

Pora na tojeść pospolitą (Lysimachia vulgaris)

Tojeść pospolita – roślina należy do rodziny pierwiosnkowatych, w niektórych rejonach bywa nazywana: bażanowcem, gruszką Matki Boskiej lub… francowatym zielem. Oprócz niej możemy jeszcze spotkać w naszej rodzimej florze inne gatunki tojeści: gajową, rozesłaną, kropkowaną i bukietową, wyhodowano też kolorowe odmiany, tojeści, które są ozdobami naszych ogrodów. Wszystkie tojeści są bylinami. Zajmiemy się tą najczęściej występującą, czyli tojeścią pospolitą, rośnie na terenie całego kraju, najczęściej można ją spotkać na wilgotnych gliniastych glebach, w pobliżu rowów, zbiorników wodnych i na łąkach.  W sprzyjających warunkach dorasta do 150 cm, wytwarza długie podziemne rozłogi, kwitnie od czerwca do sierpnia na piękny złocisto – żółty kolor, kwiaty zebrane w szczytowe wiechy. Surowcem stosowanym w medycynie ludowej jest część nadziemna rośliny bogata w saponiny, flawonoidy i cyjanidynę.  Ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe przeciwgrzybiczne i przeciwzapalne, jest zabójcza dla pierwotniaków, pomaga w wydzielaniu soku żołądkowego i żółci, ułatwia wchłanianie pokarmu z jelit do krwi, a zewnętrznie, – jako środek gojący rany. W dawnych czasach przy bólach mięśni i stawów okładano bolące miejsca miazgą sporządzoną z ziela. 

 Podobno lecznicze właściwości tojeści odkrył król Tracji i Macedonii Lizymach stad jej łacińska nazwa „Lysimachia vulgaris”. Z tojeści pospolitej pozyskiwano naturalny i trwały barwnik: sok z liści farbował na żółto i zielono, a korzeń na brązowo i czarno w zależności od rodzaju materiału. Kąpiel w wywarze z rośliny przynosi ulgę, działa tez pielęgnująco na włosy. W czasach głodu młode liście tojeści po ugotowaniu spożywano, jako pokarm. Jest rośliną polecaną do obsadzania wilgotnych części naturalnych ogrodów, należy jednak pamiętać, że jest ekspansywna.

Wycieczka w Gorce

Na wakacyjnej trasie odkrywania najpiękniejszych miejsc Beskidów nie może zabraknąć Gorczańskiego Parku Narodowego. W środę (9 sierpnia), mieszkańcy gminy Tymbark byli na rodzinnej wycieczce w Gorcach.

Zwiedzanie rozpoczęło się od zajęć w Ośrodku Edukacyjnym GPN w Porębie Wielkiej. W programie była prezentacja filmu o florze i faunie Gorców oraz interaktywna ekspozycja przyrodnicza. Po warsztatach przyszedł czas na spacer w parku dworskim hr. Wodzickich.

Następnym punktem wyjazdu był relaks na polanie Trusiówka. Dzięki sprzyjającej pogodzie udało się upiec kiełbaski na grillu oraz odpocząć na łonie przyrody. Pod opieką przewodnika – Anny Dyląg, turyści przeszli „Doliną Kamienicy” do „Papieżówki”, gdzie przebywał na wypoczynku Karol Wojtyła. Na trasie można zobaczyć zbiorniki wodne dla płazów oraz posłuchać szumu górskiego potoku. W drodze powrotnej odwiedziliśmy Pijalnię  Wód Mineralnych w Szczawie.

Wycieczkę zorganizowała tymbarska biblioteka dzięki wsparciu finansowemu Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych Gminy Tymbark.

Informacja/zdjęcia: Ewa Skrzekut