zdjęcie nadesłane

LINK https://www.radiokrakow.pl/aktualnosci/prace-nad-projektem-nowego-ronda-w-tymbarku-dobiegaja-konca

zdjęcie: UG Tymbark 

W sobotę i niedzielę 24 i 25 czerwca 2023 roku na tymbarskich kortach tenisowych, rozegrano kolejny już Turniej Tenisa Ziemnego

w kategorii AMATOR. Do rywalizacji przystąpiło 24 zawodników w tym dwie zawodniczki. Mecze grano systemem tenisowej drabinki turniejowej – (przegrany odpada). Pierwsze turniejowe partie rozegrano w sobotę w godzinach rannych, lecz najpierw lekkie potem coraz bardziej intensywne opady deszczu, uniemożliwiły kontynuacje imprezy, dopiero niedziela i od rana piękna słoneczna pogoda pozwoliły dokończyć rozpoczęty turniej.

Turniej rozpoczął się meczem dwóch wcześniej zgłoszonych pań, w którym swoje tenisowy talenty zaprezentowała mieszkanka Zalesia Dorota Duda i dawna mieszkanka Tymbarku obecnie Zamościa Natalia Kęder z domu Filipiak.

 Mecze w kategorii AMATOR cechowała duża różnorodność sposobów gry i taktyki. Bezkonkurencyjny okazał się zawodnik z Tymbarku Janusz Kaleta – gromiąc swych przeciwników doszedł do finału, gdzie potwierdził swą dominację pokonując nie bez problemów zawodnika z Limanowej Jakuba Migdała.

Cały turniej przebiegał, jak przystało na tenisistów, w miłej przyjaznej i dżentelmeńskiej atmosferze.

W trakcie rozgrywanych spotkań uczestników odwiedził Wójt Gminy Tymbark dr Paweł Ptaszek. Pogratulował zawodnikom wysokich umiejętności technicznych i dobrego przygotowania kondycyjnego.

OSIĄGNIĘTO WYNIKI

Kategoria Panie

1 – Dorota Duda – Zalesie

2 – Natalia Kęder – Tymbark – Zamość

Kategoria AMATOR

1 – Janusz Kaleta – Tymbark

2 – Jakub Migdał – Limanowa

3 – Marcin Łabuz – Kasinka Mała

4 – Piotr Petryla – Grybów

5 – 6  – Wojciech Kęska (Słopnice), Dariusz Szczecina (Słopnice).

7 – 22 – Konrad Limanówka (Tymbark) Michał Jasica (Słopnice),

               Kamil Wasiek (Tuchów), Jakub Gliński (Grybów),

                  Miłosz Rodak (Grybów), Myjak Daniel (Szczawa),

                 Jakub Wiśniowski (Tymbark), Tomasz Twaróg (Piekiełko),

                 Daniel Smoter ( Piekiełko), Patryk Bubula (Tymbark),

                 Stanisław Węgrzyn ( Jodłownik ), Tomasz Kucharczyk (Jodłownik),

                  (Zakliczyn): Michał i Szymon Świerczek, Piotr Mytnik, Mateusz Kęder.

Turniej prowadził i sędziował Krzysztof Wiśniowski.

Organizator Turnieju: Gmina Tymbark, Stowarzyszenie Sportowe Tymbark-Tennis Club

Turniej odbył się pod patronatem Wójta Gminy Tymbark.

Krzysztof Wiśniowski

zdjęcia: Organizatorzy 

Wspaniała to była niedziela.Po raz drugi brałyśmy u dział w Konkursie Kulinarnym BITWA REGIONÓW tym razem nasze danie konkursowe to : ,, Pierogi spod tymbarskiej miedzy” zdobyły 2 miejsce .Brawo My – napisały Panie z KGW Tymbark na swojej stronie FB, informując o swoim sukcesie.

zdjęcia nadesłane

W niedzielę Parafia Podłopień przezywała potrójną uroczystość: 65 lat posługi kapłańskiej księży rodaków: księdza kanonika Franciszka Malarza oraz księdza Stefana Dudy (nieobecnego ze względu zdrowotnych) oraz 35- lecia proboszcza Parafii Podłopień ks.Wiesława Orwata. Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. kanonik Franciszek Malarz. 

Życzenia Księżom Jubilatom złożyli przedstawiciele wspólnoty parafialnej oraz przedstawiciele samorządu Gminy Tymbark.

Liturgię wzbogacił chór  parafialny 'Iskra Miłosierdzia” prowadzony przez organistę Lucjana Bożka oraz Strażacka Orkiestra Dęta „Tymbarski Ton”pod batutą Andrzeja Głowy i kierownictwem Ryszarda Gawrona.

IWS

Szanowni Jubilaci,
Z okazji rocznicy przyjęcia święceń kapłańskich, pragniemy życzyć księżom; proboszczowi Wiesławowi Orwat, Kanonikowi Franciszkowi Malarz, księdzu Stefanowi Dudzie, dużo zdrowia i sił na dalszą posługę duszpasterską, Bożej miłości, Matczynej opieki, ludzkiej dobroci, żelaznego zdrowia, anielskiej cierpliwości i wytrwałości Hioba.

W takim dniu jak dzisiejszy, patrzymy na te wszystkie lata przez pryzmat daru kapłańskich dłoni i ust. Dłoni udzielających sakramentów Świętych, Dłoni błogosławiących, Dłoni otwarcie przyjmujących do wspólnoty parafialnej. Kapłańskich ust zatroskanych o prawdy Boże, o naukę religii, o duchowy i materialny kształt parafii, Ust zatroskanych o chorych i cierpiących, potrzebujących wsparcia duchowego, Ust przebaczających.

Drodzy Księża Jubilaci! 35. i 65. lat pracy kapłańskiej to przede wszystkim dowód wierności Chrystusowi. Godziny spędzone w kancelarii,
tysiące wypełnionych dokumentów i zaświadczeń, Msze Święte, posługa sakramentalna – to wyraz służby człowiekowi, ale przede wszystkim służby Chrystusowi. Od wielu lat w szczególny sposób uczestniczycie w posłudze nauczania, uświecania i pasterzowania w
Kościele Chrystusowym. Odkrywacie piękno i doniosłość kapłańskiej posługi, doświadczacie ogromu ludzkich trosk i problemów, z których wiele udało Wam się rozwiązać w duchu ewangelicznym.
Niech wierność Bogu, Kościołowi i kapłańskiej służbie dalej prowadzi Was przez życie. Niech ta wierność prostą drogą zaprowadzi Was do Chrystusa i pozwoli Wam się z Nim spotkać, a Matka Boża ma Was w swej opiece i wyprasza potrzebne łaski, abyście dalej kroczyli po trudnych ścieżkach kapłańskiego życia.
Niech Wasz uśmiech i pogoda ducha, drodzy księża nigdy nie zagaśnie. A słowa świętego Pawła niech Wam przyświecają na dalsze lata służby ,,PEŁNIJCIE SŁUŻBĘ PANU, WESELCIE SIĘ NADZIEJĄ, W UCISKU BĄDZCIE CIERPLIWI, W MODLITWIE WYTRWAJCIE.”

Tego z serca życzą wraz z modlitwą wdzięczni parafianie

IWS

Chór „Iskra Miłosierdzia” z księżmi Jubilatami Franciszkiem Malarzem oraz Wiesławem Orwatem

Przypomnienie krótkiej rozmowy z Księdzem kanonikiem Franciszkiem Malarzem (z września 2020 roku),przeprowadzonej w związku z otrzymaniem  przez ks.Franciszka Malarza Złotego Krzyża Zasługi nadanego przez prezydenta Andrzeja Dudę. 

Fakty, krótki życiorys, Czytelnicy mieli już okazję poznać, gdyż były na portalu przedstawiane z okazji Jubileuszu, ale dla przypomnienia:

Ksiądz Franciszek Malarz urodził się 23 lutego w 1935 r. w Zawadce koło Tymbarku. Maturę zdał w 1952 r. w Limanowej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1958 r. w Tarnowie W latach 1958 – 1962 pracował w Rożnowicach, potem w Rzepienniku Strzyżewskim, następnie od 1963 r. do 1972 r. w Gorlicach w parafii Glinik. W latach 1973 – 1994 był wicedziekanem dekanatu Gorlice – Północ oraz egzaminatorem i wizytatorem nauki religii. Od 1998 r. był ojcem duchowym dekanatu Ropa. Od 1972 r. przez 33 lata był proboszczem parafii Wysowa – Zdrój i kapelanem Zdroju ( 700 kuracjuszy). Materialnym sukcesem jest to, że udało się zbudować kościoły w Hańczowej pw. Dobrego Pasterza w Wysowej, kościół zdrojowy pw. Przemienienia Pańskiego oraz kaplicę cmentarną zwaną kościołem Dobrej Nadziei. Za Jego staraniem został wykonany wystrój wnętrza kościoła parafialnego oraz  jego otoczenie,   wokół kościoła wymurowano kamienne ogrodzenie, zostały ogrodzone dwa cmentarze oraz  parkingi.  Ponadto wybudowano plebanię oraz dwa pomieszczenia dla rekolekcji oazowych.

Ksiądz Franciszek Malarz wygłosił 46 rekolekcji wielkopostnych  i 2 misje parafialne.

Przyglądając  się tym osiągnięciom, sukcesom materialnym i niematerialnym, rodzi się pytanie,  jak to się mogło wszystko zdarzyć w czasach  wojującego komunizmu, w czasach prześladowania Kościoła. Czy mógł Ksiądz opowiedzieć o tym?

Była to wielka ofiara, wysiłek  i poświęcenie. Przypominamy sobie:  rok 1963. Uwieziono Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Odbywają się pokazowe procesy biskupów, wielu księży było skazywanych na więzienia oraz kary finansowe. Bezpośrednią  przyczyną był fakt usunięcia nauki religii ze szkół.  Księża wraz z wiernymi organizowali jej nauczanie w prywatnych domach, co przez komunistyczne władze było traktowane jako nielegalne zgromadzenia i było przestępstwem karnym. Z tego powodu byłem kilkakrotnie karany karami grzywny  przez kolegium  w Gorlicach, a następnie już jako recydywista, gdyż nie przestałem uczyć, zostałem skazany przez Sąd Wojewódzki w Rzeszowie . Otrzymałem wyrok: rok więzienia lub wysoką karę pieniężną. Moi wierni sami zebrali wymaganą kwotę i wpłacili ją za mnie, bym nie poszedł do więzienia. Ten sam sąd w Rzeszowie, w tym składzie sędziowskim,  skazał księdza Władysława Findysz ze Żmigrodu, za podobne oskarżenie, 2,5 roku bezwzględnego wiezienia. Został on osadzony  na Montelupich w Krakowie.  Niestety ksiądz Findysz nie przeżył traumy. Jako męczennik systemu totalitarnego został w 2005 roku ogłoszony błogosławionym,   spoczywa w kościele parafialnym w Żmigrodzie.

Były to czasy wielkich represji, rygorów, podsłuchów, donosów. Ale było to  skąd też się czerpało siłę i  moc. Wierni byli wraz z księżmi, Byliśmy razem!  Ludzie bronili księży, płacili za nich  grzywny i dalej trwała wspólna działalność duszpasterska.  Ksiądz miał autorytet.  Hasło Prymasa „Non   possumus” , czy  „zło dobrem zwyciężaj”,  nie ulegać przeciwnościom. I daliśmy radę!

Ciągły atak na rodzinę,  na młodzież,  staraliśmy się przetrzymać poprzez organizacje  dwutygodniowych rekolekcji dla rodzin,  a dla młodzieży oazy, 15 dniowe, trzystopniowe, rekolekcje  z charyzmatem księdza Blachnickiego „Światło Życie”. Kilkaset młodzieży  wzięło w nich udział. To było wzruszające widzieć, jak młodzież  z Sejn, Rumi czy innych miejscowości z północy Polski,  autokarami przyjeżdżała do nas, jadąc przez całą Polskę,  narażając się na wysiłek finansowy i różne niewygody. Ale udało się!

W jakim nastroju ksiądz przyjmuje to wielkie wyróżnienie,   Złoty Krzyż Zasługi  do Prezydenta?

 W nastroju radości, ale i wielkiej wdzięczności dla Prezydenta Andrzeja Dudy  oraz dla  tych wszystkich, którzy byli  Promotorami tego wydarzenia  oraz  załatwiali formalności w tym związane.

 Czuję się też w obowiązku gorętszej modlitwy za Ojczyznę.

Bardzo dziękuję za rozmowę i życzę Błogosławieństwa Bożego na następne lata życia kapłańskiego.

zdjęcia: IWS

Ksiądz  Stefan Duda SC

Ksiądz Stefan Duda, SC (Zmartwychwstaniec), ur. 1935, święcenia kapłańskie w 1958 r.. , był m.in. rektorem Małego Seminarium Duchownego Księży Zmartwychwstańców w Poznaniu, a następnie  proboszczem  parafii pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Gdańsku-Strzyża (1972 do 2005, z przerwą wynikającą z kadencyjnością stosowaną w Zgromadzeniu, jednak w tym czasie dalej był budowniczym kościoła).   W 1984 roku, kiedy to proboszczem był ksiądz prałat Stefan Duda, przystąpiono do  przebudowy tego dotychczasowego prowizorycznego kościoła i do budowy gmachów parafialnych. Dwa lata  później oddano  do użytku dom katechetyczny, a osiem lat później nowy gmach domu zakonnego. W 1985 roku wmurowano kamień węgielny pod nowy kościół, w 1988 otwarto I część nowego kościoła, w 1991 poświęcono dolny kościół, a 23 grudnia 1995 roku – otwarto i poświęcono całości nowego kościoła. Poświęcenia dokonał Arcybiskup Metropolita Tadeusz Gocłowski w obecności pierwszego Prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Wałęsy (który był fundatorem figury Chrystusa Zmartwychwstałego znajdującej się na ścinie głównej kościoła). W 2001 roku, w dniu konsekracji kościoła,  ustanowiono w nim Archidiecezjalne  Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Potem była Stryszawa (kapelan zgromadzenia), a następnie Gdańsk-Sicówka.

Ks.Stefan Duda został odznaczony Medalem św.Wojciecha i Księcia Mściwoja II (w 2005 roku).  Tak brzmiał tekst wygłoszonej podczas tej uroczystości laudacji: 

“Szanowny Księże, szanowna  Rado, Panie i Panowie.

Przed wiekami poeta i filozof Miguel Redin pisał, że ,,drzewo najbardziej urodzajne w świecie to człowiek”.  Nad tym drzewem pochyla się w Gdańsku od 1976 roku proboszcz parafii Zmartwychwstania Pańskiego i kustosz Sanktuarium Miłosierdzia Bożego  we Wrzeszczu, zmartwychwstaniec, ks. Stefan Duda.

Pochodzi z Beskidu Wyspowego, po studiach wyższych w Seminarium Duchownym w Krakowie w 1958 roku przyjął święcenia kapłańskie. Dalsze studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim zakończył stopniem magistra psychologii. W latach 1961-1963 był wikariuszem i katechetą w Gdańsku. Potem przez 9 lat zajmował stanowisko rektora Niższego i Wyższego Seminarium Duchownego Księży Zmartwychwstańców w Poznaniu.

Długi jest okres posługi duszpasterskiej w Gdańsku, w tym czasie 11 lat był także dyrektorem charytatywnym diecezji gdańskiej i sprawiedliwie, szczególnie w okresie ,,Solidarności”  i stanu wojennego, dzielił olbrzymie dary, które napływały do diecezji, zwłaszcza ze Stanów Zjednoczonych.

Ale ten okres posługi duszpasterskiej wypełniony był niezwykłym budownictwem wyróżniającym się piękną, nowoczesną architekturą z elementami tradycyjnej architektury gdańskiej. Stworzył swoisty campus, na który składa się kościół z otaczającą go Drogą Światła zbudowaną na wzór Drogi Krzyżowej, dom parafialny, dom zakonny i dom samarytanina, w którym ks. Duda uruchomił świetlicę osiedlową, klub seniora i punkt pomocy charytatywnej.  Planuje otworzenie domu seniora na ok. 30 osób, bo mieszkańcy Osiedla Strzyża zestarzeli się i potrzebują pomocy.

Ksiądz Stefan Duda owocnie współpracuje z Radą Osiedla, był inicjatorem jej powołania. Ludzie jak ludzie mówili o potrzebie utworzenia lokalnego samorządu, ale żeby go powołać, musiał wkroczyć Ksiądz Proboszcz.  Teraz wspólnie dbają o Osiedle, żeby ulice były czyste, skwerek zadbany, żeby wszędzie były ławki umożliwiające odpoczynek starszym ludziom. Inspiruje Radę Osiedla  w wielu istotnych sprawach, m.in. dąży do uruchomienia domu dziennego pobytu dla osób posuniętych w latach i wymagających opieki.  Zabiega także o reaktywowanie szkoły podstawowej w osiedlu.

Proboszcz żyje życiem osiedla. Po wojnie zamieszkali na nim ludzie z różnych stron kraju, którzy przynieśli ze sobą własną kulturę i lokalne obyczaje. Konfliktów było co niemiara. W spisanej historii parafii zauważono, że była tutaj miejscowa wersja konfliktu pawlakowo-kargulowych. Czas i trud Księży Zmartwychwstańców sprawił, że konflikty wygasły, a mieszkańcy wręcz wzorowo zintegrowali się i skonsolidowali. Zasługa ks. Dudy jest w tym przypadku bezsprzeczna.

Ojciec Święty Jan Paweł II  podczas pobytu w Gdańsku pobłogosławił na placu Piłsudskiego obraz Miłosierdzia Bożego w kościele  Księży Zmartwychwstańców.

Ksiądz Stefan Duda potrafi umiejętnie łączyć obowiązki duszpasterskie z przyjętymi na siebie obowiązkami wobec całego  osiedla. W historii parafii słusznie napisano: „Dba o dobro wszystkich mieszkańców , angażuje się w akcje prowadzone na rzecz ludzi starszych, chorych, dzieci, dba o wszystkich. Pamięta zawsze o urodzajnym drzewie – o człowieku ”.

Powyższa laudacja oraz historia budowy kościoła Zmartwychwstania Pańskiego w Gdańsku i o tym, jak Pan Jezus upodobał sobie to miejsce na Sanktuarium Miłosierdzia Bożego ks.Stefan zawarł w książce “Żagiel Trójmiasta”, która został wydana właśnie z okazji jubileuszu.

Ks. Stefan Duda (w środku) – kościół parafialny w Tymbarku, rok 2018, 60 -lecie kapłaństwa

ks.Stefan Duda, pierwszy po prawej, obok ks. dr Jan Banach i ks.Franciszek Malarz

zdjęcia: IWS

Ks. Wiesław Orwat w wigilię święta św. Jana Chrzciciela (czyli wczoraj)  ukończył 60 lat.  W latach 1982–1988 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bpa Jerzego Ablewicza 12 czerwca 1988 r. (w tym samym dniu święcenia kapłańskie przyjął bp.Andrzej Jeż).

Swoją posługę kapłańską rozpoczął w Parafii Szerzyny (koło Biecza), następnie służył w Podegrodziu, skąd przeszedł do Bazyliki Katedralnej w Tarnowie. Zanim 17. lat temu przybył do Podłopienia był wikariuszem w Bochni w kościele św.Mikołaja. Tam m.in. był redaktorem prowadzącym miesięcznika Bazyliki Mniejszej Św. Mikołaja pod tytułem 'Zwiastun Maryi”.  O trudzie wydawania Zwiastuna niech świadczą słowa pożegnania, jakie zespół redakcyjny skierował do ks.Wiesława Orwata w dniu opuszczenia przez Niego parafii: „Dziękujemy za ogromny wysiłek, za pracę w godzinach późnej nocy, za dyspozycyjność, za budujące rozmowy, troskę, by każdy następny numer był lepszy od poprzedniego, a ja dodam: za serce, kulturę i takt” (z jubileuszowego numeru Zwiastuna Maryi). 

Od 2006 roku jest proboszczem Parafii Podłopień (Dekanat Tymbark, parafia powstała z wyodrębnienia się z Parafii Tymbark). W czerwcu br. bp Andrzej Jeż powierzył księdzu Orwatowi obowiązki proboszcza Parafii Łęgu Tarnowskiego, którą to funkcję obejmie w sierpniu br.

IWS

w środku ks.Wiesłąw Orwat,  po prawej stronie ks.rodak Franciszek Malarz, po lewej były proboszcz Parafii Podłopień (budowniczy kościoła w Podłopieniu) Tadeusz Machał

zdjęcia: IWS