13 czerwca – Świętego Antoniego z Padwy, prezbitera i doktora Kościoła

W dniu 13 czerwca Kościół powszechny obchodzi liturgiczne wspomnienie św,Antoniego z Padwy,  prezbitera i doktora Kościoła (1195 – 1231).

O św.Antonim z Padwy możemy przeczytać na portalu www.brewiarz.pl:

Ferdynand Bulonne urodził się w Lizbonie w 1195 r. Pomiędzy 15. a 20. rokiem życia wstąpił do Kanoników Regularnych św. Augustyna, którzy mieli swój klasztor na przedmieściu Lizbony. Spędził tam dwa lata, po czym przeniósł się do klasztoru w Coimbrze, które to miasto, obok Lizbony, było drugim, najważniejszym ośrodkiem życia religijnego i kulturalnego kraju. Tam zdobył gruntowne wykształcenie teologiczne i w roku 1219 otrzymał święcenia kapłańskie.
W rok potem Ferdynand był świadkiem pogrzebu pięciu franciszkanów zamordowanych przez mahometan w Maroko. Przy tej okazji po raz pierwszy usłyszał o duchowych synach św. Franciszka z Asyżu i natychmiast wstąpił do nich w Olivanez, gdzie osiedlili się przy kościółku św. Antoniego Pustelnika. Z tej okazji Ferdynand zmienił swoje imię na Antoni. Zapalony duchem męczeńskiej ofiary, postanowił udać się do Afryki, by tam oddać swoje życie dla Chrystusa. Jednak plany Boże były inne. Antoni zachorował śmiertelnie i musiał wracać do ojczyzny. Jednakże na Morzu Śródziemnym zastała go burza i zapędziła jego statek na Sycylię. W roku 1221 odbywała się w Asyżu kapituła generalna nowego zakonu. Antoni udał się tam i spotkał się ze św. Franciszkiem (+ 1226). Po skończonej kapitule oddał się pod władzę brata Gracjana, prowincjała Emilii i Romanii, który mu wyznaczył erem w Montepaolo w pobliżu Forli. Czas tam spędzony Antoni wykorzystał na pogłębienie życia wewnętrznego i dla swoich studiów. Ze szczególnym zamiłowaniem zagłębiał się w Pismo święte. Równocześnie udzielał pomocy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Sława jego kazań dotarła niebawem do brata Eliasza, następcy św. Franciszka. Ten ustanowił go generalnym kaznodzieją zakonu.
Odtąd Antoni przemierzał miasta i wioski, nawołując do poprawy życia i pokuty. Dar wymowy, jego niezwykle obrazowy i plastyczny język, ascetyczna postawa, żar i towarzyszące mu cuda gromadziły przy nim tak wielkie tłumy, że musiał głosić kazania na placach, gdyż żaden kościół nie mógł pomieścić słuchaczy. W latach 1225-1227 udał się z kazaniami do południowej Francji, gdzie z całą mocą zwalczał szerzącą się tam herezję katarów (albigensów). Kiedy powrócił do Italii, na kapitule generalnej został wybrany ministrem (prowincjałem) Emilii i Mediolanu. W tym czasie napisał Kazania niedzielne. W roku 1228 udał się do Rzymu, by załatwić pilne sprawy swojej prowincji. Z tej okazji papież Grzegorz IX zaprosił go z okolicznościowym kazaniem. Wywarło ono na papieżu tak silne wrażenie, że nazwał Antoniego „Arką Testamentu”. Papież polecił mu wówczas, by wygłaszał kazania do tłumów pielgrzymów, którzy przybywali do Rzymu. Na prośbę kardynała Ostii Antoni napisał Kazania na święta. Wygłosił tam także kazania wielkopostne.
Po powrocie do swojej prowincji udał się do Werony, gdzie władcą był znany z okrucieństw i tyranii książę Ezelin III. Był on zwolennikiem cesarza i w sposób szczególnie okrutny mścił się na zwolennikach papieża. Do niego wtedy należała także Padwa. Antoni wiedział, że naraża własne życie, miał jednak odwagę powiedzieć władcy prawdę. Ku zdumieniu wszystkich tyran nie śmiał go tknąć i wypuścił cało.
Antoni obdarzony był wieloma charyzmatami – miał dar bilokacji, czytania w ludzkich sumieniach, proroctwa. Wykładał filozofię na uniwersytecie w Bolonii. W roku 1230 na kapitule generalnej zrzekł się urzędu prowincjała (ministra) i udał się do Padwy. Był zupełnie wycieńczony, zachorował na wodną puchlinę. Opadając z sił, zatrzymał się w klasztorku w Arcella, gdzie przy śpiewie O gloriosa Virginum wieczorem w piątek, 13 czerwca 1231 roku, oddał Bogu ducha mając zaledwie 36 lat.
Jego pogrzeb był wielką manifestacją. Pochowano go w Padwie w kościółku Matki Bożej. W niecały rok później, 30 maja 1232 roku, papież Grzegorz IX zaliczył go w poczet świętych. O tak rychłej kanonizacji zadecydowały rozliczne cuda i łaski, jakich wierni doznawali na grobie św. Antoniego. Komisja papieska stwierdziła w tak krótkim czasie 5 uzdrowień z paraliżu, 7 wypadków przywrócenia niewidomym wzroku, 3 głuchym słuchu, 2 niemym mowy, uzdrowienie 2 epileptyków i 2 wypadki wskrzeszenia umarłych. Kult św. Antoniego rozszedł się po całym świecie bardzo szybko. Grzegorz IX bullą Cum iudicat w 1233 roku wyznaczył dzień jego dorocznej pamiątki na 13 czerwca. Sykstus V w 1586 r. włączył jego święto do kalendarza powszechnego Kościoła. Na życzenie króla Hiszpanii Filipa V Innocenty XIII w roku 1722 ustanowił 13 czerwca świętem dla całej Hiszpanii i podległej jej wówczas Ameryki Południowej. W Padwie zainicjowano praktykę czczenia w każdy piątek śmierci św. Antoniego i we wtorek jego pogrzebu. W 1946 r. Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.
Św. Antoni Padewski jest patronem zakonów: franciszkanów, antoninek oraz wielu bractw; Padwy, Lizbony, Padeborn, Splitu; dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych, ludzi i rzeczy zaginionych. Na miejscu grobu św. Antoniego – Il Santo – wznosi się potężna bazylika, jedno z najbardziej popularnych sanktuariów w Europie. Przeprowadzone w 1981 r. badania szczątków Świętego ustaliły, że miał 190 cm wzrostu, pociągłą twarz i ciemnobrązowe włosy. Na kolanach wykryto cienkie pęknięcia, spowodowane zapewne długim klęczeniem.

W ikonografii św. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim; nieraz głosi kazanie, czasami trzyma Dziecię Jezus, które mu się według legendy ukazało (podobnie jedynie legendą jest jego kazanie do ryb czy zniewolenie muła, żeby oddał cześć Najświętszemu Sakramentowi, by w ten sposób zawstydzić heretyka). Jego atrybutami są: księga, lilia, serce, ogień – symbol gorliwości, bochen chleba, osioł, ryba.”

figura św.Antoniego – nawa adoracji kościoła w Tymbarku

Podwójna uroczystość w Parafii Podłopień

W uroczystość Trójcy Świętej w Parafii Podłopień  ks.Marcin Natonek sprawował Mszę św.prymicyjną. Ks.Marcin 28 maja br. otrzymał Sakrament Kapłaństwa, 29 maja sprawował prymicyjną Eucharystię w rodzinnej tymbarskiej parafii, a dzisiaj w sąsiedniej parafii, w której również mieszka Jego rodzina oraz przyjaciele. 

W koncelebrze sprawowali Mszę św. ks.proboszcz Wiesław Orwat (który obchodził dzisiaj 34 rocznicę święceń kapłańskich) , ks.kanonik Franiszek Malarz oraz ks.Jan Krzyściak obchodzący w tym roku 20-tą rocznicę święceń. 

Oprawę muzyczną uroczystej Eucharystii zapewniła Strażacka Orkiestra Dęta Tymbarski Ton pod batutą Andrzeja Głowy oraz chór Parafii Podłopień „Iskra Miłosiedzia”, prowadzony przez organistę Lucjana Bożka.

IWS

procesja wejścia

wstęp do Mszy św.

życzenia dla ks.Prymicjanta

Liturgia Słowa

 

kazanie ks.Marcina

gra Tymbarski Ton

Liturgia Eucharystyczna (fragm,)

Podniesienie

śpiewa Chór Parafii Podłopień „Iskra Miłosierdzia”

„Czarna Madonna” – gra Tymbarski Ton

podziękowania i błogosławieństwo

„Barka”

IWS

Piknik Rodzinny w Podłopieniu

Po pandemicznej przerwie powrócił w Podłopieniu Piknik Rodzinny zorganizowany rzez społeczność szkolną SP w Podłopieniu. Ten  piknik różnił się od ostatniego (w 2019 roku), że jego otwarcia dokonała dyrektor Szkoły Jolanta Sopata, która niestety nagle zmarła. Zastąpiła ją Pani Beata Sułkowska, która obecnie kieruje tą placówką i to ona w tym roku rozpoczęła to rodzinne święto Szkoły. 

Jak zwykle mieszkańcy Podłopienia spotkali się na „Orliku”.  Przybyli uczniowie wraz z całymi rodzinami. Gościł  Wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek, przewodnicząca Rady Gminy Stanisława Urbańska, radni powiatu limanowskiego Beata Krzyściak oraz Jan Puchała, jak też radna Gminy Tymbark Iwona Toporkiewicz.  Po przywitaniu przez Dyrektor Szkoły Panią Beatę Sułkowską  głos zabrał Wójt Paweł Ptaszek.

Dla swoich rodziców, mam i ojców, program artystyczny przygotowali najmłodsi uczniowie SP w Podłopieniu.

Potem był wspólny taniec (belgijka), mecz: mamy i uczennice (absolwentki) szkoły. Przez zaistniałą  kontuzję, mamy grały w osłabieniu (6 na 7), więc tym tłumaczyły niekorzystny dla siebie wynik (3 do 5). 

Piknik to różne atrakcje, zawody sportowe, pokazy w wykonaniu druhów OSP Podłopień. Cukrowa wata, ciasta, kiełbaski pieczone przez ojców  i inne smakołyki, które też przygotowywały Panie z KGW Podłopień – to smakowite uzupełnienie wspólnej zabawy. 

IWS

IWS

Turniej Tenisa Ziemnego w kategorii AMATOR

W sobotę 11czerwca 2022 na kortach tenisowych w Tymbarku odbył się, tradycyjny już Turniej Tenisowy w kategorii AMATOR. Uczestnicy tej kategorii rozgrywkowej będąc na początku swojej kariery tenisowej, być może nie prezentują mistrzowskich umiejętności ale ich motywacje do gry w połączeniu z młodzieńczą świeżością, dały w efekcie wspaniałą składankę tenisowych zagrań.

W rywalizacji udział wzięło 10zawodników. Po losowaniu przystąpiono do rozgrywania pojedynków w systemie grupowym. Wyłonieni w ten sposób półfinaliści rozegrali swoją rywalizację.

W finałowym meczu 16 – letni Jakub Gliński z Grybowa pokonał swojego ziomka Piotra Petryle a w meczu o miejsce trzecie Michał Jasica ze Słopnic wygrał z Patrykiem Bubulą z Podłopienia.

  1. Jakub Gliński – Grybów
  2. Piotr Petryla – Grybów
  3. Michał Jasica- Słopnice
  4. Patryk Bubula – Tymbark
  5. Wojciech Peterszajn – Piekiełko
  6. Konrad Limanówka – Tymbark
  7. Wojciech Kęska – Słopnice
  8. Marek Zborowski – Tymbark
  9. Patryk Adamczyk – Limanowa
  10. Tomasz Kucharczyk – Jodłownik

Zawody sędziował i prowadził: Krzysztof Wiśniowski i Stanisław Duchnik.

Tegoroczny Turniej odbył się tradycyjnie pod patronatem Wójta Gminy Tymbark dr Pawła Ptaszka, który osobiście przywitał zawodników przed rozpoczęciem turnieju i życzył im dobrego występu oraz zareprezentowania swych najlepszych umiejętności.

Krzysztof Wiśniowski

zdjęcia: Organizatorzy 

XVI Pielgrzymka Apostolatu Margaretka do Kalwarii Zebrzydowskiej

Do Kalwarii Zebrzydowskiej pielgrzymowali  dzisiaj członkowie Apostolatu Margaretka , w tym także z Parafii Podłopień oraz z Parafii Tymbark. Opiekę duchową sprawował ks.Sylwester Taraszka, który też w koncelebrze Mszy św. sprawowanej w kalwaryjskim  Sanktuarium.

 Modlitwa za kapłanów rozpoczęła się od nabożeństwa Drogi Krzyżowej na drużkach kalwaryjskich, którą poprowadził ks. Krzysztof Toboła.  Następnie była wygłoszona konferencja przez ks. Łukasza Pondla. Centralnym punktem pielgrzymki była sprawowana o godz. 14.00 Eucharystia, pod przewodnictwem bpa Roberta Chrząszcza.

IWS

IWS

Odkryj Beskid Wyspowy 2022

W minioną niedzielę, tj. 5 czerwca, spotkaniem na Urbaniej Górze (674 m) rozpoczęła się trzynasta edycja akcji Odkryj Beskid Wyspowy. Bardzo liczna grupa turystów pod opieką przewodnika Jarosława Orła wyruszyła szlakiem czarnym z Tokarni, a po Mszy Świętej Polowej przy jednej ze stacji Kalwarii Tokarskiej, poczęstunku i rozstrzygnięciu konkursów udała się w dalszą wędrówkę na szczyt Zembolowej i żółtym szlakiem dotarła do Lubnia. Najmłodszą turystką była dwumiesięczna Dorotka, najstarszym turystą pan Władysław (89 lat), a z najdalszego zakątka Polski była pani Natalia(Lublin). Więcej informacji o przebiegu inauguracyjnego spotkania jak również o programie trzynastej edycji można przeczytać na stronie odkryjbeskidwyspowy.pl i na Facebooku.

W najbliższą niedzielę, tj. 12 czerwca po raz pierwszy odkrywamy Ostrą w gminie Mszana Dolna. Plan wędrówki jest następujący: zbiórka o godzinie 8.00

w Lubomierzu i szlakiem czarnym i zielonym przez Kiczorę wyjście na Ostrą. O godzinie 11.00 rozpoczęcie spotkania, Msza Święta, poczęstunek, konkursy i występy zespołu regionalnego, a następnie szlakiem zielonym przez Ogorzałą wędrówka do Mszany Dolnej.

W tegorocznej edycji szczególną uwagę chcemy zwrócić na właściwe zachowanie na szlakach, stąd podtytuł akcji „Dobre Obyczaje na szlakach Beskidu Wyspowego”. Jest to tylko forma przypomnienia tego, co jest od dawna wpisane w zasady odpowiedzialnego turysty, a więc: pozdrawiamy się na szlakach, nie zaśmiecamy, nie tylko szlaków, ale także języka w czasie rozmów.

Z turystycznym pozdrowieniem

S. Przybylski

W przerwie nagrań płyty – podziękowania i życzenia dla Marty Ból

Strażacka Orkiestra Dęta Tymbarski Ton jest w trakcie nagrania płyty z kolędami i pastorałkami. Płyta {powstająca z inicjatywy kierownika Orkiestry Ryszarda Gawrona)  nagrywana jest w tymbarskiej bibliotece przez Studio Dźwięku „Roy”,  ma się ukazać na początku grudnia br. W przerwie  pracy nad płytą odbyła się miła uroczystość podziękowania  Marcie Ból -grającej w  Tymbarskim  Tonie  –  za  pracę w  Orkiestrze, w  związku z jej odejściem i rozpoczęciem  nowego etapu życia.  Podziękowania i życzenia złożyli Prezes OSP Tymbark Stanisław Przybylski oraz Naczelnik OSP Tymbark Tomasz Kaptur, Wójt Gminy Paweł Ptaszek, kierownik Orkiestry Ryszard Gawron oraz koncertmistrz Andrzej Głowa.

IWS

95 lat temu w Tymbarku został założony zespół teatralny

1927 roku w Tymbarku rozpoczął działalność amatorski zespół artystyczny pod kierunkiem i opieką mgr. Ludwika Pieguszewskiego. Zespół, który działał przy Ochotniczej Straży Pożarnej, w swoim programie podejmował tematykę religijną oraz patriotyczną, której zadaniem była, obok kulturalnej, również wychowawcza rola. Działalność zespołu wspierał tymbarski dwór (właścicielka Zofia Turska), który sprzyjał wszelkim kulturalnym poczynaniom. 

W latach 60,70-tych społeczną pracę w zakresie kultury, też poprzez organizację przedstawień, jasełek, kontynuowała córka Ludwika Pieguszewskiego, również farmaceutka, Danuta Pieguszewska (1919–1982).

Od kilku lat młodzież działająca przy tymbarskiej parafii poprzez organizację przedstawień typu: Misteria Męki Pańskiej, jasełka, czy innych  tematycznych , jak  np. ku czci św, Jana Pawła II,  w pewnym stopniu nawiązuje do historii tymbarskiego amatorskiego zespołu z dwudziestolecia międzywojennego. 

O działalności Zespołu napisał w 1937 roku tarnowski diecezjalny tygodnik “Nasza sprawa” (o czym wiemy ze „Spotkań z historią – Kolekcja Prywatna Tymbark”, spotkanie XIII) – numery z grudnia 1937 roku. W nich korespondencja i zdjęcie z teatralnego występu w Tymbarku. 

zdjęcie z KOLEKCJI PRYWATNEJ TYMBARK

zdjęcie z KOLEKCJI PRYWATNEJ TYMBARK

zdjęcie z KOLEKCJI PRYWATNEJ TYMBARK

W tychże Spotkaniach nr XIII publikowane jest też zdjęcie z Kolekcji pod tytułem: 'Tymbark w starej fotografii”

Pod fotografią znajduje się następujący  opis:

Fotografia wykonana została w Tymbarku przy okazji jakiegoś uroczystego wydarzenia. Świadczą o tym odświętne stroje pań – moda z epoki, korale, broszki, apaszki – panowie w garniturach. Na honorowym miejscu w pierwszym rzędzie siedzi dziedziczka Zofia Turska. Pani dziedziczka – tak się mówiło i tak było przyjęte. Obok po jej lewej ręce nauczycielka Bronisława Szewczyk. Mężczyzna siedzący centralnie to starosta limanowski Ludwik Malkowski – a więc wydarzenie było ważne. Po prawej stronie starosty jego żona, a dalej Zuzanna Pieguszewska, Helena Kilbert, powyżej stoi nauczycielka pani Filipiak. W środkowym rzędzie nad starostą pan w ciemnym garniturze to magister Ludwik Pieguszewski – aptekarz. Magister – wystarczyło powiedzieć tylko to jedno słowo i wszyscy wiedzieli w Tymbarku o kogo chodzi.

Zdjęcie Zespołu znajduje się również w opracowaniu „W Gminie Tymbark” wydanym w 2005 roku.

IWS