Sok z brzozy zbiera się wczesną wiosną (przełom marca i kwietnia) , kiedy w drzewku zaczynają intensywnie krążyć soki (ale już po ostatnich przymrozkach). 

Sok wykazuje działanie antybakteryjnie, przeciwgrzybicznie, przeciwwirusowe i przeciwzapalnie.  

Są dwa sposoby pozyskania soku z brzozy:

Pierwszy to z pnia brzozy,  w ciągu doby można uzyskać ok. 1,5 litra wody brzozowej. Niestety pień brzozy jest twardy, więc nie jest łatwo wykonać otwór.

Drugi sposób to z gałązek. Ściąć gałąź brzozy, następnie na ściętej gałązce zawiesić pojemnik, w którym będzie gromadził się sok brzozowy. 

Sok z brzozy należy przechowywać w lodówce (ale nie więcej niż kilka dni), można też zamrozić.

IWS

zdjęcie: IWS

zdjęcie: IWS

zdjęcia: IWS

Cykliczna wycieczka, przy czym dzisiejsza to była pierwsza w tym roku,  organizowana przez Bibliotekę Publiczną w Tymbarku to wyjazd do Starego Sącza  i spacer  śladami świętej Kingi,  Pierwszym punktem była kapliczka św.Kingi oraz cudowne  źródełko św. Kingi.  Następnie traktem św.Kingi  udaliśmy się na plac, oczywiście św.Kingi, gdzie znajduje się klasztor  sióstr klarysek. Tam zwiedziliśmy kościół św.Trójcy i św.Klary, który przynależy do klasztoru, jak też muzeum klasztorne. 

Następnym etapy wycieczki było zwiedzanie starosądeckiego Rynku , w tym tzw.Oficyny Raczków, z jej  niezwykłym wystrojem sieni, podwórka. Fantazyjne malowidła na ścianach i sufitach  pozostawił po sobie Józef Raczek, artysta-amator, którego sztuka przypomina prace krynickiego Nikifora.  

Przy wspaniałej, słonecznej pogodzie, udaliśmy się na Miejską Górę, na której niedawno uruchomiono punkt widokowy  „Leśne Molo”. Z tego punktu można podziwiać panoramę Starego, ale też i częściowo Nowego Sącza. 

Po powrocie na starosądecki Rynek przyszedł czas na  pierogi w Restauracji Marysieńka (nazwa na pamiątkę  spotkania Jana III Sobieskiego (który wracając   z Wiednia zatrzymał się w Starym Sączu)  ze swoją ukochaną Marysieńką).  

Na zakończenie  spacer do ołtarza papieskiego  na starosądeckich błoniach  oraz zwiedzania Izby Pamięci św. Jana Pawła II. 

Organizatorem wycieczki była Dyrektor Biblioteki Ewa Skrzekut.

IWS

17 marca 2022 roku grupa młodzieży z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, będąca uczniami klas wojskowych tymbarskiego Zespołu Szkół im. KEN oraz Szkoły Podstawowej  im. Stanisława Wyspiańskiego w Stróży, uczestniczyła w  rajdzie turystycznym w ramach małopolskiej akcji  „PRZEWODNICY PTTK DZIECIOM 2022” –„Lotnicze Ślady w Małopolsce”

Trasa patriotycznego rajdu prowadziła po Ścieżce Historycznej 1.Pułku Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej im. Kpt. Juliana Krzywickiego  w Słopnicach Górnych. W poszczególnych  punktach ścieżki, młodzież miała okazję utrwalić pamięć o miejscach działalności konspiracyjnej żołnierzy w okresie II Wojny Światowej. Cel jaki przyświecał organizatorom tej turystycznej wycieczki to chęć przywrócenia pamięci postaciom, miejscom, wydarzeniom, a szczególnie dążenie do wzbudzenia refleksji i edukacja młodzieży – mówi st. chor. ZS Stanisław Opach, szef szkolenia wojskowego w tymbarskim Strzelcu.

Wspaniała pogoda i dobre humory uczestników sprawiły, że nawet trud pokonania kilkunastu kilometrów nie powodował zmęczenia i znudzenia na trasie  – podsumowuje sekcyjna ZS Beata Hanusiak, dowódca plutonu w tymbarskim Strzelcu.

 Robert Nowak

W łączności z papieżem, który dzisiaj, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w Dniu Świętości Życia, zawierzył Niepokalanemu Sercu Maryi Rosję i Ukrainę, w kościołach trwa modlitwa o pokój. W tymbarskiej parafii akt – modlitwę zawierzenia siebie samych, Kościół, całą ludzkość, a zwłaszcza Rosję i Ukrainę złożył ksiądz proboszcz dr Jan Banach.

zdjęcia nadesłane przez Panią Halinę Kurczab

Z pracy magisterskiej ks.Damiana Kurka pod tytułem „Parafia Tymbark 1918 – 1987”:

„Kaplica cmentarna została wzniesiona w latach 1954-1957 w stylu neogotyckim, pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża św. Z zewnątrz zbudowano ją z kamienia
ciosanego, wewnątrz – z cegły. Dach pokrywa dachówka karpiówka. Projekt budowy kaplicy powstał w umyśle ówczesnego proboszcza – ks. Andrzeja Bogacza. O plany wystarał się ówczesny wikariusz – ks. Eugeniusz Piech. Projekt i plany wykonał architekt inżynier Alojzy Podgórny ze Słopnic. Budowę rozpoczęto wiosną 1953
roku, kiedy w Tymbarku proboszczował ks. Józef Głodzik. Wykopy pod fundamenty i kryptę grobową wykonali mieszkańcy Podłopienia. Na czas robót polnych prace przerwano. Dopiero we wrześniu przystąpiono do bicia fundamentów. W tym też czasie zachorował ks. Głodzik. 27 października 1953 roku odwieziono go do szpitala w Nowym Sączu. Pracę przy budowie kaplicy nadzorował ks.Wincenty Świerczek, wikariusz tymbarski, przeczuwając, że grobowiec wkrótce będzie potrzebny. 31 października 1953 roku położono płytę betonową nad kryptą, a 10 grudnia 1953 roku ks. Józef Głodzik – który dwa dni wcześniej odszedł do domu Ojca – spoczął jako pierwszy w grobowcu.
Budowa trwała dość długo – czasy nie były łaskawe dla budownictwa sakralnego i brakowało gospodarza. We wrześniu 1955 roku proboszczem w Tymbarku został ks. Teofil Świątek. Dzięki niemu w maju 1956 roku prace przy budowie kaplicy ruszyły pełną parą. Budowę zakończono w roku 1957.
We wnętrzu kaplicy postawiono kamienny ołtarz, a nad nim umieszczono czarny krucyfiks wykonany z drewna lipowego. Wnętrze zaprojektowali artyści plastycy – Bogdan i Anatol Drwalowie z Tarnowa. Oni także sporządzili projekt witraży okiennych, które wykonano w pracowni krakowskiej.
W wieżyczce zawieszono dzwon „Jan” o wadze 30 kg. Ofiarował go ks. Jan Kordeczka z Podłopienia. 26 maja 1958 roku dzwon ten – wraz z dwoma dzwonami
kościelnymi – uroczyście poświęcił ks. bp Karol Pękala. Fundatorem kaplicy cmentarnej jest całe społeczeństwo tymbarskiej parafii. Kryptę kaplicy cmentarnej przeznaczono na miejsce wiecznego spoczynku tymbarskich proboszczów. Pochowano w niej ks. Józefa Szewczyka (proboszcza od 3 lipca 1916 do 31 maja 1935 roku), ks. Andrzeja Bogacza (proboszcza od 15 grudnia 1935 do 19 marca 1952 roku), ks. Józefa Głodzika (proboszcza od 1 sierpnia 1952 do 8 grudnia 1953 roku), ks. Teofila Świątka (proboszcza od 6 września 1955 do 5 maja 1987 roku) i ks. Janusza Kęskę (urodził się w Tymbarku i jego życzeniem było spocząć na tymbarskim cmentarzu).
Dwa razy do roku – w lipcu i listopadzie – w kaplicy celebrowane są uroczyste nabożeństwa za dusze zmarłych spoczywających na tymbarskim cmentarzu.”

IWS

zdjęcia: IWS