Na dzisiejsze grudniowe sobotnie do południe mieszkańcy Tymbarku byli zaproszeni przez UG Tymbark oraz Szkołę Podstawową w Tymbarku do udziału w Mikołajowym Turnieju Tenisa Stołowego pod hasłem „Żaden lek nie zastąpi ruchu”.

Turniej prowadziły Panie: Barbara Janczy oraz Jolanta Sawicka.

Miłym akcentem, po zakończonej rywalizacji, była „mikołajowa loteria fantowa”.

Zwycięzcom medale i nagrody wręczyli Wicedyrektor SP w Tymbarku Beata Pachowicz oraz Wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek.

IWS

Dzisiaj, w sobotę, w Piekiełku zapaliła się sadza w kominie w jednym z domów mieszkalnym. Z pomocą przyjechali druhowie z OSP Tymbark oraz limanowscy strażacy.

Dla tych co dzisiaj rano przyszli na Roraty do kościoła w Podłopieniu czekała niespodzianka, a dokładnie czekał Święty Mikołaj! Obecni przywitali Go piosenką. Święty Mikołaj jak zwykle nie zapomniał opowiedzieć ciekawą historię, tym razem o cudzie, jaki trzy lata temu zdarzył się we Włoszech, a mianowicie cudowne odzyskanie mowy przez małą dziewczynkę oraz o nawróceniu jej taty. 

Później oczywiście zostały rozdane słodycze, obrazki, a dla dzieci, młodzieży i dorosłych (Św.Mikołaj nie zapomniał  o członkach parafialnego chóru,  o kapłanach, jak też i o mediach), które w różnych formach  działają przy parafii, Święty Mikołaj przygotował okolicznościowe paczki.

Na zakończenie zostały wylosowane figurki Matki Bożej oraz aniołków do zabrania do domu, aby tam wspólnie przy nich się szczególnie pomodlić. Ksiądz proboszcz zachęcał też wiernych do udziału w akcji zbierania darów dla podopiecznych (w tym szczególnie maluszkom) Domu Samotnej Matki Przy stojącej, specjalnej, choice, na której zawieszone są  papierowe bombki, zabierane przez chętnych  do domu w zamian przynosząc pod choinkę rzeczy potrzebne dla małych dzieci i mam będących w trudnej sytuacji życiowej, tych podarunków jest już spora ilość.

IWS

W sobotę, o 5.50, jak w każdy inny dzień adewentowy, w kościele parafialnym w Podłopieniu była sprawowana Eucharystia poświęcona Najświętszej Maryi Pannie, czyli zwyczajowo zwana Roratami. Przybyłe do kościoła dzieci, niosące świecące lampiony, procesyjnie stanęły przed ołtarzem, koło którego znajdowała się figurka małego Jezusa. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks.proboszcz Wiesław Orwant wraz z księdzem kanonikiem Franciszkiem Malarzem oraz ks.Janem Krzyściakiem. „Droga do Betlejem” to hasło wiodące w przygotowaniu dzieci do zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. 

Dzisiaj pierwsza sobota, stąd po zakończonej Mszy św. , przy wystawionym Najświętszym Sakramentem, wierni odmówili Litanię Loretańską. 

Zmarła śp. Maria SURDZIEL z Tymbarku  (lat 97)

Uroczystości pogrzebowe: w poniedziałek (6.12) –  Msza święta o godz.  13.00

Wieczne odpoczywanie racz Jej dać Panie!

Tak Pani Antonina Kulpa opisała tymbarski Rynek w swojej książce „Echa Jodłowej Góry”. 

„Na środku rynku stała cembrowana studnia pokryta blachą w kształcie parasola. Z dwóch naprzeciw siebie umieszczonych pomp w studni,
po naciśnięciu uchwytu, z rozwartych paszcz lwich do podstawionych wiader czy konwi płynęła górska, źródlana woda. 
Nadmiar z przepełnionych naczyń pozostawał w studni, skąd bezpośrednio brało się wodę do pojenia trzody, prania czy zmywania. Obok studni, w cieniu czterech akacji, w obramowaniu betonowych słupków spiętych grubym, zdobnym łańcuchem stała figura św. Floriana, patrona strażaków.
Przed wojną w rynku Jodłowej, prawie w każdym domu były sklepy, przeważnie żydowskie. Startująca spółdzielczość w oparciu o działaczy społeczników z powodu konkurencji miała niełatwe zadanie, aby podążać do przodu. Istniała Spółdzielnia Mleczarska, rozbudowywała się Podhalańska Spółdzielnia Owocarsko Warzywnicza (PSOW), Gminna Spółdzielnia osadzała się przy stacji kolejowej, rozpoczynała też swoją działalność Kasa Spółdzielcza (Kasa Stefczyka), Żyd Zollman prowadził swoją karczmę w dzierżawionym domu. W przeciwnym rogu rynku Jodłowej była druga karczma Żyda Fischgrunda, w jego własnym domu, w dogodniejszym miejscu, bo przy gościńcu, wiodącym od głównej szosy zwanej „Cesarką” przez rynek w dół, pod kościół, w stronę stacji kolejowej. Karczma Żyda Fischgrunda sąsiadowała ze sklepem masarskim taty w nowym domu, gdzie zatrudniona była siostra Iny St., najstarsza z rodzeństwa.”

Historyczne zdjęcia rynku pochodzą z Kolekcji Prywatnej Tymbark.

Przedruk artykułu z Głosu Tymbarku Nr 47 (2001 rok)

Przeglądając kronikę pisaną przez śp. Stanisława Bubulę – byłego sekretarza Kola Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Tymbarku, natrafiliśmy na ciekawy wiersz pt. „Pozdrowienie apel poległych”. W wierszu tym, bardzo bogatym w treści, autor „pozdrawia” wszystkich tych, którzy
cierpieli i krew przelewali za Ojczyznę. Im bliżej końca, tym więcej nazw miejscowości, nazwisk i pseudonimów partyzantów oraz kryptonimów oddziałów partyzanckich działających na naszych terenach. Niestety, nie znamy autora tego dzieła. W podpisie znajdują się jedynie jego inicjały I.B. Po treści wiersza możemy jednak wnioskować, że napisał go ktoś, kto doskonale znał naszą okolicę oraz jej okupacyjną historię.
W nadziei, że ktoś z Czytelników – włączając się naszą akcję „Ocalić od zapomnienia” – pomoże nam rozwiązać zagadkę i poda nazwisko autora,
drukujemy tekst wiersza w całości.
Warto wiersz ten przeczytać w ramach powtórki z historii drugiej wojny światowej, spojrzeć raz jeszcze na ten okres i wspomnieć tych, którzy
przyszłość swą i życie złożyli na ołtarzu Ojczyzny, walcząc o Jej wolność.

Pozdrowienie – apel poległych

O Wy, coście Ojczyzny bronili
w łunach Września- przed wrogiem prastarym.
Coście imię Polski rozsławili
bohaterstwem ponad ludzką miarę.

Z Westerplatte, Kutna i Warszawy:
coście w morzu kul, gruzów, płomieni
legli cicho w imię świętej sprawy
Bohaterzy! Bądźcie pozdrowieni!

O Wy, coście wolności szukali –
brnąc przez piaski, fiordy, góry, wody,
coście kości po świecie rozsiali
rozpalając jutrzenkę swobody.

Wy, z Narwiku, z francuskiej kampanii.
Wy, z Tobruku i Monte Cassino,
Wy, skrzydlaci z bitwy o Brytanię
I Wy, coście poszli pod Lenino.

Wy, pod obcym niebem wojujący,
po stu świata frontach rozproszeni,
W imię wolnej Ojczyzny ginący –
0, Tułacze! Bądźcie pozdrowieni.

O Wy, coście za Polskę cierpieli,
zanurzeni w straszliwy gąszcz męki,
coście ducha potęgą jaśnieli –
za drutami Dachau i Brzezinki.

Z Oświęcimia, Katynia, Stuthoffu,
z Mauthausen, Majdanka, Gross Rosen,
z wszystkich łagrów, kazamat i lochów,
spod ścian śmierci, szubienic powrozów.

Wy, jak Kolbe konający z głodu,
w piekle komór gazem uduszeni:
wielcy święci polskiego narodu –
Męczennicy – bądźcie pozdrowieni!

O Wy, coście za Polskę ginęli
w pętach stryczka, pod kijów ciosami,
coście żywcem w pożarach płonęli
i na placach legli pod salwami.

Wy, z Biegonic, Kosarzysk, Młodowa,
z żydowskiego cmentarza, spod Ławy,
z Wysokiego, Siołkowej, Rdziostowa
I ze wszystkich miejsc męczeństwa krwawych.

Wy, z Gruszowca, Porąbki, Kasiny,
z Kamienicy, Slopnic i Pogorzan,
ze Szczyrzyca, Starej Wsi, Męciny,
kędy śmierci dopadła Was groza.

Z Matelanki, Skrzydlnej, Ochotnicy.
z Zalesia, Pasierbca, Smykani,
z Mszany Dolnej, Waksmundu, Szczawnicy.
kędy krew się lala strumieniami.

Wy, o wolność Kraju bojownicy,
i za wiarę w Polsce umęczeni,
o relikwie ojczystej skarbnicy;
święci polscy – bądźcie pozdrowieni.

O Wy, coście za Polskę walczyli –
wędrujący leśnymi ścieżkami,
coście drogę wolności znaczyli
krwią przelaną, trudem, mogiłami.

Wy od Lecha, Zawiszy, Macieja,
od Obłaza, Maka, Topora,
od Lamparta, Filipa, Andrzeja,
od Adama, Wilka, Tatara.

Wy od Zyga, Janusza i Dąba,
od Zagoszcza, Kmicica, Pazura,
Wy z Żelbetu, od Kosy i Sępa,
Przyjaciela, Bicza, Dołmera.

O Wy, leśnych twierdz żołnierze –
ukochaniem Ojczyzny płomienni
życie dla Niej składając w ofierze;
Partyzanci! Bądźcie pozdrowieni!

Pomnik na cmentarzu parafialnym w Tymbarku

pomnik znajdujący się w obrębie Rynku w Tymbarku