Walczył o wolną Polskę – sierżant Ludwik Smoter z Piekiełka
Ludwik Smoter ur. w Piekiełku (nr 38), przed wojną wojskowy w stopniu sierżanta w Korpusie Obrony Granic. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 roku. Następnie działał w konspiracji. Po wojnie nie ujawnił się jako wojskowy, przed ówczesnymi władzami, z uwagi na grożące mu represjami. Pracował w Tymbarku, miał żonę Kresowiankę oraz trzech synów Jerzego, Leszka i Kazimierza. Jego syn Jerzy Smoter, który mieszka w Tymbarku, prezes Związku Pszczelarzy, otrzymał wysokie odznaczenie za utrzymanie starej rasy pszczół polskich wpisanych na listę pszczół chronionych.
Tak w 2016 roku sylwetkę sierżanta Ludwika Smotra przedstawił portalowi Pan Zenon Duchnik.
Teraz dzięki synowi Leszkowi możemy lepiej poznać życie, walkę o wolną Polskę, sierżanta Ludwika Smotra.
Ludwik Smoter był synem Jakuba i Marii z domu Nowak. Urodził się w Piekiełku w 1904 roku. Do wojska polskiego wstąpił w 1926 roku, gdzie pełnił do 1939 roku służbę jako podoficer zawodowy. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej. 17 września 1939 r. jako żołnierz batalionu Czortków, wraz ze swym oddziałem, stawił opór nawałnicy wojsk sowieckich. Przewaga wojsk sowieckich była miażdżąca, batalion pomimo bohaterskiej walki uległ rozbiciu.
Tak wspomnienia Ojca pamięta syn Leszek: „Żołnierze nasi znaleźli się w krytycznej sytuacji. Sowieci rozstrzeliwali jeńców, a jeszcze gorzej było szukać schronienia na wioskach zamieszkałych przez Ukraińców, bo tam konało się w wyrachowanych męczarniach. Ojciec Opatrzności Bożej zawdzięcza to, że przeżył, bo stał przed plutonem egzekucyjnym dwa razy, a raz ukraińska bojówka na jego oczach zmasakrowała polskich tułaczy, uciekinierów z Polski centralnej. Ojciec znał typowe zachowania Sowietów, był ostrożny w swym zachowaniu, wstrzemięźliwy w słowach i dopiero w ostatnich latach życia opowiedział mi co zawdzięcza Opatrzności Bożej.”
Sierżant Ludwik w listopadzie 1939 roku powrócił w rodzinne strony, gdzie nawiązał kontakt ze swoim ostatnim przełożonym kpt. Michałem Baranem.
W 1942 roku oficjalnie wstępuje do AK. Przysięgę odebrał kpt.Jan Lerantowicz (pseudonim „Stary”).
Działając w Placówce „Tymbark”, pod pseudonimem „Rampa”, werbował nowych członków do organizacji, przeprowadzał szkolenia, w latach 1942-1943 pełnił funkcję dowódcy placówki (funkcję tą przekazał mu Szymon Pyrć, pseudonim „Jaskółka”.) Brał też udział w przyjmowaniu zrzutów lotniczych w rejonach Szczawy.
W 1944 roku Placówkę „Tymbark” odbiera ppor. Władysław Wietrzny, a Ludwik Smoter pełni funkcję podoficera gospodarczego, do czasu wyzwolenia.
Po wojnie Pan Ludwik pracował w „Społem”, potem w PZGS Limanowa. Działał w SKR Tymbark, Banku Spółdzielczym oraz w GS Tymbark. Za pracę zawodową i społeczną otrzymał Złoty Krzyż Zasługi.
IWS