Trampkarze Harnasia na meczu Podbeskidzie Bielsko-Biała – Widzew Łódź

W nagrodę  za bardzo dobra postawę w rozgrywkach ligowych trampkarze Harnasia Tymbark w miniony weekend pojechali do Bielska wspólnie kibicować i oglądać mecz pomiędzy Podbeskidzie Bielsko Biała – Widzew Łódź. Przed meczem i wcześniejszym poczęstunku, chłopcy spotkali się z byłym piłkarzem Harnasia Tymbark Panem Andrzejem Opiołą oraz z Panem Markiem Sokołowski, byłym wychowankiem Podbeskidzie Bielsko Biała, mającego ponad 300 występów w exstraklasie. Obecnie obaj Panowie są trenerami w Podbeskidziu Bielsko Biała w grupach młodzieżowych. Zawodnicy z Tymbarku nie tylko mieli okazję na żywo oglądać emocjonujący mecz, ale również wspólnie z kibicami Podbeskidzie Bielsko Biała cieszyć się i dopingować swoich ulubieńców.
 
Na małą uwagę zasługuje również hymn Podbeskidzie Bielsko Biała podczas wyprowadzenia zespołów, a mianowicie jest to ścieżka dźwiękowa z filmu „Janosik”. Chłopcy szybko podchwycili temat,  „a dlaczego nie w Harnasiu….?”
Bohaterem i idolem młodych piłkarzy został Kamil Biliński strzelec trzech bramek w tym spotkaniu.
 
„Jak co roku na koniec rundy, czy sezonu, chcemy zawodnikom naszego klubu podziękować za zaangażowanie i rozwój naszego klubu. Tym razem trampkarze mieli solidną rundę jesienną i pojechali na mecz Bielska, a seniorzy, którzy tworzą coraz mocniejszą i zgraną grupę, na ciepłe wody” –  dodał Franciszek Mrózek.
 
Informacja/zdjęcia: KS Harnaś
 
 
 

Strażacka pomoc dla fundacji Brata Alberta

Dobiegła końca akcja pomocy podopiecznym Fundacji św. Brata Alberta zorganizowana przez strażaków z OSP Piekiełko. Zebrane dary zostały przekazane w Radwanowicach przez druhów Janusza Waktora i Antoniego Filipiaka z OSP Piekiełko oraz przez druhów z OSP Szyk.  Naczelnik, a zarazem radny powiatowy Bogumił Grzyb i gospodarz jednostki,  jak i sołtys Marek Żyła.

Ogólna wartość zebranych darów przez obydwie jednostki szacowana jest na ponad 10 000 zł. Tegorocznymi darczyńcami są:

 – Firma TYMBARK MWS sp.z o.o.,

 – Firma „PIWOWARCZYK” z Gdowa,

 – Szkoła Podstawowa nr 1 Słopnice,

 – Szkoła Podstawowa Tymbark,

 – Szkoła Podstawowa Podłopień,

 – Szkoła Podstawowa Zawadka,

 – Szkoła Podstawowa Piekiełko,

 – Przedszkole Samorządowe Tymbark,

 – Zespół Szkół im. KEN Tymbark,

 – UG Tymbark – Robert Nowak,

 –  Maria Łabuz,

 –  Dominik Łomzik,

 – Maria Harbuz z rodziną,

 – Bernadetta Krzyściak,

 –  Stanisława Piecuch, 

 –  Bogusława Krzyżak,

 –  Teresa Kącka,

 – OSP Piekiełko

 Darczyńcy z OSP Szyk:

 –  Bogumił Grzyb,

 –  Marek Żyła,

 –  Paweł Stawarz, Wójt Gminy Jodłownik.

Wszystkim darczyńcom z całego serca dziękujemy za włączenie się w tą coroczną akcję organizowaną przez naszą jednostkę.  Dzielenie się z drugim to radość dla darczyńcy ale  jeszcze większa radość dla tych,  do których ta pomoc jest kierowana – mówi Naczelnik OSP Piekiełko Andrzej Czernek.

Darczyńcom osobiście dziękuje Prezes Fundacji ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Osobne podziękowania ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski skierował do Roberta Nowaka i Strzelców z Tymbarku  za pamięć o Wołyniu.

Jeszcze raz wszystkim dziękuję.

 

Dzisiaj mija 25.rocznica pogrzebu ks.Kazimierza Filipiaka – naszego rodaka, kapłana obrządku ormiańskiego

przedruk z portalu GEDANOPEDIA – Wielka Encyklopedia Gdańska (https://www.gedanopedia.pl/)

KAZIMIERZ FILIPIAK (24 I 1910 Tymbark k. Limanowej – 26 IX 1992 Gdańsk), ksiądz obrządku ormiańskiego, rektor  kościoła św. Piotra i Pawła na  Starym Przedmieściu. Syn Tomasza, pracownika poczty i Wiktorii z domu Sędzik. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Tymbarku, w 1924 rozpoczął naukę w ośmioklasowym Kolegium Serafickim oo. Bernardynów w Radecznicy koło Zamościa, egzaminy z poszczególnych klas zdawał w IV Gimnazjum Państwowym im. Jana Długosza we Lwowie. 25 II 1931 przyjął święcenia franciszkańskie we Lwowie i imię zakonne Augustyn. 21 V 1932 w IV Gimnazjum zdał maturę, po której przez rok studiował studiował filologię klasyczną na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.

Pod wpływem kazań abp Józefa Teodorowicza zmienił obrządek i jako alumn archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskiego od 1933 tamże i w Przemyskim Seminarium Duchownym studiował teologię, kończąc edukację z tytułem magistra. 26 VI 1938 przyjął z rąk bpa Franciszka Bardy święcenia kapłańskie. 27 VI 1938 mianowany wikariuszem archikatedry ormiańskiej we Lwowie, od 7 X 1938 wikariuszem ormiańskiego kościoła Najświętszej Marii Panny Łaskawej w Stanisławowie. Po wkroczeniu Niemców do Stanisławowa, wraz z proboszczem, ks. prałatem Leonem Isakowiczem, zorganizował wystawianie Żydom ormiańskich metryk, które uratowały ich od zagłady, zaś podczas łapanki w marcu 1944 obaj księża ukryli w kościele oraz zakrystii kilkadziesiąt poszukiwanych młodych osób, w tym przyszłą profesor biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, dr Marię Jordan. Po ciężkiej chorobie i śmierci ks. Leona Isakowicza, od 4 V 1944 do 10 V 1946 proboszcz ormiański i kustosz obrazu Najświętszej Marii Panny Łaskawej, ukoronowanego w 1937 przez abp Józefa Teodorowicza.

Zmuszony przez władze rosyjskie 15 V 1946 do wyjazdu do Polski, wywiózł w transporcie repatrianckim dużą część wyposażenia świątyni, obraz Najświętszej Marii Panny Łaskawej przewieźli przez granicę do Frysztaka pod Jasłem znajomi Ormianie w wozie z podwójnym dnem. Od 17 V 1946 do 15 VIII 1946 w Opolu, rektor kościoła św. Sebastiana wyznaczonego mu przez bp. Bolesława Kominka. Od 15 VIII 1946 do 15 IX 1948 rezydent w parafii w Tymbarku, gdzie obraz przechowywał w prywatnej kaplicy w domu rodzinnym. Od 6 IX 1948, po spotkaniu z kardynałem Augustem Hlondem, wikariusz substytut w Mieścisku, od 15 września administrator parafii w Pawłowie i Żydowie, po 15 IX 1954 ponownie rezydent w Tymbarku.

Na własną prośbę skierowaną do Kurii Biskupiej w Gdańsku, od 15 VI 1958 do 26 VII 1976 rektor kościoła św. Piotra i Pawła. Mimo oporu (i połączonych z tym szykan) władz położył ogromne zasługi w odbudowie tego kościoła po zniszczeniach 1945 roku. Odbudował jedną z kościelnych naw (północną) i dawną zakrystię, z której uczynił kaplicę-sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. W 1959 sprowadził do niej obraz Najświętszej Marii Panny Łaskawej ze swojej kaplicy w Tymbarku i 18 maja tego roku  bp. Edmund Nowicki uroczyście poświęcił kaplicę i zainaugurował pracę duszpasterską wspólnoty ormiańskiej w Gdańsku.

Od 12 IV 1961 członek podkomisji synodalnej statutów o kulcie religijnym i liturgii II Synodu Gdańskiego. Od 1970 proboszcz ormiańskiej parafii personalnej. Po śmierci ks. Kazimierza Romaszkana, proboszcza ormiańskiego w Gliwicach (1973), jako jedyny duszpasterz tego obrządku, często podróżował po kraju, udzielając wiernym sakramentów w obrządku ormiańskim, zwłaszcza w głównych skupiskach ormiańskich w Krakowie, Warszawie i we Wrocławiu, oraz ewidencjonując ich członków. Od 26 VII 1976 na emeryturze, od 18 V 1985, z nominacji prymasa kardynała Józefa Glempa, mianowany prałatem i wikariuszem generalnym do spraw obrządku ormiańskiego w Polsce. 12 VI 1987 z jego inicjatywy delegacja Ormian polskich wręczyła papieżowi Janowi Pawłowi II na mszy św. w Gdańsku-Zaspie kopię cudownego obrazu Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa.

Pochowany na  cmentarzu Łostowickim. 16 XI 1996  abp. Tadeusz Gocłowski w kościele św. Piotra i Pawła odsłonił poświęconą mu tablicę pamiątkową. [JANSZ].

Tablica pamiątkowa ks. Kazimierza Filipiaka w kościele św. Piotra i Pawła w Gdańsku

Kościół św. Piotra i Pawła w początkach odbudowy

O księdzu Kazimierzu Filipiaku na portalu Tymbark.in pisałam w 2018 roku:

Historia cudownego obrazu MBŁ ze Stanisławowa, ale dla nas też opowieść o księdzu Kazimierzu Filipiaku z Tymbarku

W cyklu  SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK poznaliśmy też historię związaną z obrazkiem prymicyjnym ks.Kazimierza.

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK